กำลังลงเรียนเหมือนกันครับเรียน ส ท ที่มหิดลศาลายาหลังจากทำงานมาสิบกว่าปีไม่รู้ช้าไปรึเปล่าเนี่ย

อย่างที่หลายคนบอกแหละครับ ถ้าลงไปแล้ว ช่วงแรกมันจะขลุกขลักหน่อย เพราะเราต้องปรับตัว แต่พอปรับตัวได้ มันก็ลากๆ ไปจนจบเอง ส่วนใหญ่คนที่เรียนไปด้วยทำงานไปด้วยก็จะผ่านมันมาได้แบบงงๆ คือลำบาก เหนื่อย ปวดกบาล แต่สุดท้ายก็เอาตัวรอดกันจนได้

แต่ขณะเดียวกัน มันก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่นด้วย งานที่ทำเป็นยังไง ลงเรียนคณะไหน ลางานได้มั้ย งานหนักแค่ไหน แบ่งเวลาได้มั้ย ที่บ้านมีประเด็นอะไรหรือเปล่า และอื่นๆ

ตอนผมลงโท ผมแก่สุดในรุ่น เพราะทำงานมาตลอด ค่อยๆ เก็บเงินเอง แล้วเล็งเหลี่ยมแล้วว่างานที่ทำอยู่ตอนนั้นไม่ได้หนักหนาจนเกินไป ก็เลยลงเรียน ซึงก็สนุกสนานดีครับ แต่ก็เหนื่อยนะ 5555555

ของผมนี่สอบติดทั้งมธ.กับจุฬา ใจอยากเรียนมธ.มากกว่า แต่ตัดสินใจเลือกจุฬาเพราะใกล้ที่ทำงานมากกว่า เรียนมธ.เดินทางเป็นชั่วโมงแน่ๆเลยไม่เอา ปกติเวลาออฟฟิศต้องเลิก 6 โมง แต่วันไหนมีเรียนก็ต้องขอหัวหน้าออกจากออฟฟิศก่อน พอดีเค้าสนับสนุนให้เรียนเลยไม่ว่าอะไร 4.30 ต้องออกจากออฟฟิศละ นั่งวินไปจุฬา 15 นาที (ถ้าท่านเรียนมหาลัยที่ไกลจากที่ทำงานก็อาจจะเหนื่อยกว่า)

เทอมแรกๆเหนื่อยเหมือนกัน แต่หลังๆก็เฉยๆละ ไม่ได้อะไรมากช่วงคอร์สเวิร์คเนี่ย มาเหนื่อยเอาตอนช่วงทำทีสิสนี่แหละ หลังเลิกงานกลับบ้านอาบน้ำกินข้าวทำทีสิสต่อถึงตีสองตีสามทุกวัน วันเป็นวัฎจักรติดต่อกันประมาณ 6 เดือน เหนื่อยชิบหัย พอจบแล้วนี่รู้สึกชีวิตโคตรว่างเลย 555

นอกเรื่องหน่อยครับ คนในอวาตาร์ชื่ออะไรครับ

น้องแคทสุดซอยครับผม

วาร์ปไปโลด

https://www.facebook.com/meridian.jah