ทีมแมนยู มันมี Passion มนต์ขลังจริงๆ
เห็นพวก Legend มาเตะ ดูแล้วมีความสุขนึกถึงวันรุ่งเรืองเก่าๆ
เหมือนพวกศิษย์เก่าที่ประสบความสำเร็จแล้วกลับมาหารุ่นน้อง
ยิ่งเห็นป๋า มานั่งข้างสนาม ดูแล้วแม่งอุ่นใจ

แต่มันก็คงผ่านไปแล้ว ปัจจุบันคงต้องสร้างทีมต่อไป
กว่าจะกลับมารุ่งเรืองคงอีกหลายปี 5 ปี up

ถ้ามีโอกาสไปดูแมทช์ที่ Old Trafford บอกได้เลย แม่งตื่นเต้นจริงๆ
ตอนเพลง Premier League ขึ้นแล้วนักเตะเข้าแถวเดินลงสนาม
มันสุดๆ นึกถึงว่า เราเคยได้ยินเสียงจากใน TV แต่ตอนนี้อยู่ในสนามจริงๆ

ในสนามจะมี Banner กอเงเชียร์ เขียนว่า ถ้าจำไม่ผิดนะ

Man United is the Religious

แมนยูไนเต็ด คือ ศาสนา --> คือ ใช่เลย เปรียบเหมือนลัทธินึงที่มีคนศรัทธาไม่เปลี่ยน ห้ามเหยียดหยาม เหมือคนห้ามดูหมิ่นศาสนากัน

ลองหันมามองนักเตะปัจจุบัน ผมไม่รู้สึกว่าการมาเยือนแมนยูน่ากลัวเลย

ทีมกรูกลายเป็นทีมแจกแต้มไปแล้ว

โอลด์ แทรฟฟอร์ด รีสอร์ท แอนด์ สปา สินะ

ใครมาเยือนก็ยากจะเอาชนะครับ ขนาดทีมตัวเองยังทำไม่ได้เลย

นัดเมื่อวานผมไปดูที่สนามมา

ปีนี้ผมไปดูที่สนามมาก็หลายนัด ไม่ว่าจะแมทช์ใหญ่ คู่ใหญ่ขนาดไหน ผมบอกเลยว่าไม่เคยไปโอลด์แทรฟฟอร์ดนัดไหนแล้วมีความสุขเท่านัดนี้มาก่อน

ที่มีความสุขไม่ใช่เพราะว่าเพราะชนะเยอะ จบเกมส์ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ายิงไปกี่ลูก แต่ตอนที่อยู่ในสนามได้ดูนักเตะทั้งหลายที่ตัวเองชื่นชอบมาเล่นกับตาตัวเอง นั่นแหละที่ทำให้มีความสุขมาก

ผมดูไปได้ซักพักก็น้ำตาซึมเหมือนได้ไปดูทีมที่เรารักจริงๆอีกครั้ง ไม่ใช่ดูนักเตะไร้แพชชั่นแบบปัจจุบัน