จากที่เห็นทั้งในและนอกโลกโซเชี่ยล
สังคมไทยเป็นสังคมที่มักจะให้โอกาสคนผิดได้แก้ตัวอยู่เสมอๆ
ไม่ว่าใครจะทำความผิดมาเยอะแยะแค่ไหน ร้ายแรงแค่ไหน
เราคนไทยก็มักจะปันน้ำใจให้โอกาสพวกเค้าได้ปรับปรุงตัว
แต่กลับกันคนที่ทำดีมาอยู่ตลอดเป็นประจำ สม่ำเสมอ หากทำผิดเพียงครั้ง
อย่าหวังว่าจะมีที่ยืนในสังคม
แม้เป็นคนที่ทำเพื่อคนอื่น ช่วยเหลือทุกคนหากทำได้ งานบุญ งานช่วยไม่ขาด
มีปัญหาก็รับฟังเสมอ ขาดเหลืออะไรก็มีให้ตลอด แต่ถ้าลองได้ทำผิด
จะกลายเป็นคนเลวไปในทันที ความดีที่เคยสะสมมา ถูกลบเลือนได้โดยง่าย
ถึงไม่ได้เป็นคนตาย ก็เหมือนหายไปจากสังคม
คนไทยเป็นคนแปลก ชอบมีน้ำใจให้กับคนผิด คนที่ไม่ควรได้รับน้ำใจ
กลับพร้อมมีให้อย่างเต็มเปี่ยม
สังคมไทยจึงเหลวแหลกอยู่แบบนี้ เพราะคนดีถูกทำลาย
ประจบประแจง เลียแข้งเลียขา ปากหมาแต่บอกพูดตรง คนแบบนี้มักจะถูกชื่นชม
คนทำเพื่อสังคม เสียสละตนเพื่อคนอื่น ยืนหยัดกับสิ่งที่ควร มักจะถูกมองข้ามไปทุกที
วันนี้ยังพอมีแรงยังพอทำให้ทุกคนได้ แต่วันไหนหมดแรง จะขอเป็นคนที่ทำเพื่อตัวเองบ้าง
ปล. ตบเข้าตัวเองซะงั้น