[RE: ผิดมั้ยที่ไม่ไปสังสรรค์กับเพื่อน]
yuiter7776 พิมพ์ว่า:
-1-st mir@cle พิมพ์ว่า:
จริงๆอุปนิสัยคล้ายผมเลยฮะ...คือเป็นคน"ขี้เกียจ" ชอบอยู่บ้าน ดูหนัง เล่นเน็ต ฯลฯ คนเดียวมากกว่า (เบื่อรถติดด้วยแหละ)
บางทีขี้เกียจจนเมียไล่อ่ะ...ว่าเพื่อนนัด ก็หัดออกไปเจอพบปะสังสรรค์กะเพื่อนมั่ง 5555+
แต่ก็ต้องดูเป็นกรณีฮะ..เพื่อนสนิทแค่ไหน, นัดถี่กันขนาดไหน, ไม่ได้เจอกันนานแค่ไหน, กลุ่มใหญ่แค่ไหน ฯลฯ
ถ้านัดกันหลายๆคนและไม่ไกลมาก ส่วนใหญ่ผมไปหมดนะ...สังคมเราไม่ได้มีแค่เราคนเดียว
คือเทียบความรู้สึกกันในตอนที่ไป/ไม่ไป...ผมรู้เลยว่า โอกาสที่ไปแล้วจะรู้สึก fail (กูไม่น่ามาเลยว่ะ) นี่แทบไม่มีเลย
แต่กลับกัน..เวลาที่ไม่ไป แล้วรู้สึกเสียดาย (รู้สึกผิดด้วยบางที) น่าจะไปว่ะ..มันมีเกือบทุกครั้งเลยนะฮะ
เออๆท่าน เมียผมก็บอกว่า เพื่อนมาหาทั้งทีทำไมไม่ออกไปหน่อยวะ 55555 ก็ผมเหนื่อยนี่ครับ กินกันทีก็เกือบเช้า
เคยปลีกตัวกลับก่อนแม่มกลับไม่ได้ ถ้ามันล่ามผมได้มันล่ามไปละ ผมคงต้องคิดบ้างแล้วหละครับว่า เพื่อนคนไหนไปแล้วไม่ fail
มึงก็ควรไปหาเค้าบ้างนะ
ใช่ฮะ...พวกเพื่อนคุยไม่รู้เรื่อง จะกลับไม่ให้กลับ, ขับรถมาก็ยังจะเอาเหล้ากรอกปากให้ได้นี่ ทิ้งได้ทิ้งเลยฮะ..
นี่ไม่ใช่เด็กจบใหม่เมากันข้ามวัน...โตๆกันแล้วควรจะรู้ว่าแต่ละคนมีหน้าที่รับผิดชอบ มีครอบครัวกัน
โชคดีที่เพื่อนผม(น่าจะทุกคนเลย) เข้าใจกันหมดฮะ..ใครขอตัวกลับก่อน ใครไม่กินเหล้าฯลฯ ไม่มีบังคับกัน