ทั้ง 2 ครับ

ถ้าท่านจะสอน ท่านต้องเตรียม เทคนิค ปรับตามผู้ฟัง หรือผู้เรียน อยู่แล้ว
ไม่งั้น ท่านก็ได้สอน แต่คนฟัง รับได้ ไม่มาก อย่างที่ท่านอุตส่าห์เตรียมมา
ผมเห็นคนฟัง นานๆ เกิน 30 นาที แล้วยังสบายๆ ไม่เสียสมาธิ น้อยมาก เห็นด้วยว่าอาจมีพัก มีแทรกไรบ้างก็ดีนะครับ

ถ้าเป็นคนเรียน ไม่ว่าอาจารย์ หรือคนสอนจะสอนยังไง เรามาเอาความรู้ ก็ต้องพยายาม เท่าที่ได้
จะโทษแต่อาจารย์ ก็ไม่น่าถูกเท่าไหร่อะครับ
ส่วนจะอ่านเองเพิ่ม หรือ ทั้งเรียนในห้องแล้วไปอ่านอีก ก็ตามความถนัดแต่ละคน

ยกตัวอย่างของผมตอนนี้่ละกัน

เทอมนี้ผมเรียน6ตัว ถ้าวิชาไหนมีเรียน3ชั่วโมง จะมีเรียนแค่1ครั้งต่อสัปดาห์ ถ้า2ชั่วโมงก็จะประมาณ2คาบต่อสัปดาห์

เชื่อมั้ยฮะ prof.หลายๆท่านในม.ผม หรืออาจารย์บางท่านที่ต้องสอน3ชั่วโมง ส่วนมากเกือบจะทุกคนสอนไม่เคยแต่3ชั่วโมงเลย 2ชม.ครึ่งยังมีน้อยมากๆ อาจจะเจอprof.บางท่านที่ยังไม่ได้ปรับตัวเข้าcultureเรา แกก็จะสอนเต็มที่เลย3ชั่วโมง แต่ส่วนมากแกก็จะปล่อยเลทตลอดฮะ


ผมว่ามันอยู่ที่cultureและความเข้าใจกันทั้ง2ฝ่ายฮะ

prof.หลายท่านในม.ผม มาปีแรกๆแกก็โดนประเมินไปในที่ไม่ดีนะ จนปีที่2 ปีที่3 แกต้องปรับวิธีการสอน ยกตัวอย่างท่านนึง แกมาปีแรก แกเน้นlecture สอนตามสไลด์ ละให้นิสิตจดตาม นิสิตคนไหนอู้งาน แกจะมีปากกาเลเซอร์ประจำตัวแก แกจะยิงไปที่คนอู้ แอบคุย แอบเล่นมือถือตลอด คือแกจะstrictในคลาส ออกจากคลาสมาแกก็เป็นคนเฮฮาตามสไตล์วัยรุ่นอเมริกัน แต่ผลลัพท์ตอนปิดเทอมคือ แกโดนcomplainจากนิสิตเยอะมาก จนหัวหน้าภาควิชาต้องเข้าไปคุย ปีต่อมาแกเปลื่ยนวิธีการสอนใหม่หมดเลย เปลื่ยนจากlectureเป็นclasswork เน้นทำกิจกรรมมากกว่านั่งฟัง นิสิตหลายคนรวมถึงผมก็enjoyอย่างดี แต่แกจะยังเข้มงวดเรื่องเวลาเข้าเรียนอยู่ ห้ามสายเกิน15นาทีไรงี้

อาจารย์ไทยหลายคนในม.ผมที่เคยเจอ ส่วนมากถ้ามีคลาส3ชม.แกจะสอนซัก2ชั่วโมงเป็นอย่างเยอะที่สุดฮะ เขาเข้าใจนิสิตว่า 3ชม.มันนานเกิน เรียนไปถ้าไม่มีresponseระหว่างกันก็ไม่สอนดีกว่า ยิ่งถ้าเป็นคลาสเช้า ตามตาราง8.30 แกยังเลื่อนให้เป็น9โมงเลย ด้วยความที่ม.ผมมันอยู่ในเมือง ย่านธุรกิจ รถติดทั้งวันฮะ ตอนเช้ายิ่งไม่ต้องพูดถึง แทบทุกคนบอกว่า เขาเห็นเข้าใจการต้องแหกขี้ตามาเรียนตอนเช้า แล้วยังต้องมาเจอรถติดอีก บางคนบ้านไกลอะไรอย่างงี้ด้วย

เคสสุดท้ายก็จะเป็นพวกprof.ที่ออกไปทางอีโก้นิดๆ ไม่ปรับให้เข้าตามculture prof.คนนี้แกสอน philosophy กับพวก Business English ฮะ ดีกรีจบphD. ทางด้าน philosophy พอแกได้สอน passionเรื่องนี้แกจะสูงมาก แล้วคลาสแกก็3ชั่วโมงทั้ง2วิชาซะด้วย อย่างเทอมนี้วิชาphilosophy ตามตาราง มหาลัยวางไว้ 14.30-17.30 เชื่อมั้ยฮะ มีนับครั้งได้ที่ปล่อยตรงหรือเลท5-10นาที ทุกวันจันทร์ผมได้กลับบ้าน6โมงตลอด ส่วนวิธีการสอน อารมณ์แบบprof.ในหนังเลยฮะ พูดๆ จดไม่จดก็แล้วแต่(แต่ไม่มีสไลด์นะฮะ) ถ้าใครไม่อิน 10นาทีคือหลับไปเลย แต่เขาก็ไม่สนใจคนพวกนี้นะ แต่ด้วยความที่แกรอบรู้ไปซะทุกเรื่อง มันก็จะฉีกจากเนื้อหาไปบ้าง มันก็เป็นสาเหตุทำให้เลิกเลทตลอด

culture อย่างนึงของคนไทยในการเรียนคือ การยกมือถามเมื่อสงสัย หรือแม้แต่การ criticize ตัวคนสอนเอง ซึงคนไทยส่วนมากมักจะกล้าๆกลัวๆ ยิ่งเรียนวิชา philosophy สิ่งที่สำคัญคือการถกเถียง การใช้เหตุผล critical thinking ซึ่งพอในคลาส คนไม่กล้าทำกัน แกจะmadมากๆ ละมันก็ทำให้คลาสลากยาวจนเลยเวลาฮะ

ส่วนอีกวิชาที่แกสอนคือ Business English ตามตารางคือ แกสอน 9.00-12.00 ละก็ที่เกิดขึ้นจากวิชาที่แล้วฮะ เกือบจะเที่ยงครึ่งพึ่งจะปล่อย พอเหยียบเที่ยงละยังไม่มีท่าทีจะปล่อย นิสิตในคลาสก็ไม่มีอารมณ์ร่วมในคลาสแล้วฮะ


ยาวไปหน่อย แต่สรุปสั้นๆก็คือ มันอยู่ที่ความเข้าใจซึ่งกันและกันระหว่างผู้สอนกับผู้เรียนฮะ ปรับให้เข้ากันทั้ง2ฝ่าย ละจะเป็นการเรียนที่น่าเรียนยิ่งขึ้นครับ

ก็เพราะเหตุผลนี้แหละครับที่ผมคิดว่ามันไม่ใช่หน้าที่ของผู้สอนที่จะต้องมารับผิดชอบจากความไม่เอาถ่านของเด็กเอง

ความผิดที่เด็กชัดๆ ความประพฤติกเฬวราก ทำไมถึงโดนคอมเพลนครับ

ผมมองว่ามหาลัยเดี๋ยวนี้เปิดกว้างเรื่องแสดงความคิดเห็นฮะ นิสิตควรมีสิทธิที่จะcriticize ผู้สอนได้ ผมเองก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นะฮะ ผมใช้คะแนนโทอิคตัดวิชานี้ออกจากระบบนิสิตผมไป คนในคลาสมาเล่าให้ฟังอีกทีฮะ แต่ส่วนมากบอกว่าผู้สอนแกทำเกินเหตุไปหน่อย เหตุเกิดวิธีการสอน ซึ่งส่วนตัวผมมองว่า มนุษย์เรามีความอดทน ความรู้สึกต่างๆที่ต่างกันไป หลายคนอาจจะทนกับการสอนแบบนี้ได้ หลายคนไม่ แล้วทำยังไงให้บรรยากาศในคลาสมันดี อย่างน้อยๆให้คนส่วนมากenjoyกับการเรียนการสอน ถ้าการสอนมันดีจริง ผู้เรียนก็จะparticipateกับมันเองครับ ต่างคนต่างปรับ เข้าใจซึ่งกันและกัน ผมมองว่าอย่างงั้นครับ

ในภาพเล็กเพราะเด็กไม่มีความสนใจในเรื่องนั้นไงครับ เมื่อเด็กไม่สนใจก็เป็นหน้าที่ครูอาจารย์ที่จะดึงความสนใจเด็กให้อย่างน้อยฟังเข้าหูไปซัก50%ก็ยังดี

ในภาพใหญ่นั่นคือปัญหาของการศึกษาที่ต้องแก้ไข ว่าจะแยกวิชายังไงให้เด็กหันไปสนใจวิชาที่เรียนให้มากกว่านี้ จะจัดหลักสูตรยังไง

อย่านำไปเทียบการจัดบรรยายที่มีคนรอเข้าฟัง คนชอบถึงเข้าฟัง เมื่อชอบมันจะตั้งใจฟังเองเป็นอัตโนมัติ นั่นละทำยังไงวิชาที่สอนเด็กถึงชอบละ ปัญหาที่แก้ยากแต่น่าจะแก้ได้นะ