ผมเป็นคนติดเกมส์ ติดสังคมในเกมส์พอสมควรเลยสมัยวัยรุ่น

แต่ช่วงหลังๆ บ้าเงินมากก ก็เลยห่างเกมส์ไปเรื่อยๆ

คือแบบว่า เล่นเกมส์มันนานมากจนถึงจุดที่ว่าสุดท้าย แทบไม่ได้อะไรกลับมาเลยกลับการเสียเวลาการเล่นเกมส์นั้นไป

อาจจะคิดมากไปเปล่าเกมส์มันเอาไว้ผ่อนคลาย แต่เพราะผมจริงจังในระดับนึงเวลาเล่นพอมองย้อนไปเสียเวลาเปล่าๆ

ล่าสุด ROM ผมเล่นแบบจัดเต็มแต่ไม่เติมเงิน เพราะคิดอยุ่แล้วว่าสักวันต้องเลิก
สุดท้ายก็เลิกจริง เพราะอะไรหลายๆอย่าง ช่วงที่ว่างๆผ่านมานั้นก็พยายามหาเกมส์เล่นนะ

แต่เนื่องด้วยผม ทำธุรกิจส่วนตัวคือ เอาเวลาที่จะเล่นเกมส์ไป หาเงินเพิ่มได้อีกเยอะ ไปๆมาๆด้วยความที่เป็นคนติดเกมส์มาก่อน พอห่างไปย่อมโหยหา บางทีก็นั่งดูคลิปเกมสืบางเกมส์ที่อยากเล่น จะซื้อ PS4 มาเล่นหน่อย แต่สุดท้าย บ้าเงินเกิน และคิดว่าเล่นแล้วไม่ได้เงินเท่ากับที่เราหาได้แน่นอน

และผมมองอีกแบบคือ ตอนผมเล่นเกมส์ไรก็ตามผมมักเป็นสายฟาม ยกเว้น Dota2 ที่สายซัพ

ผมจะบ้าเก็บขยะหาของแรร์ แล้วดีใจที่เห็นเงินในตัวละครเยอะขึ้นเรื่อยๆ แต่สุดท้ายเงินพวกนั้นต่อให้ ขายได้เงินจริง มันไม่คุ้มโคตรๆ

พอผมมาทำงานปัจจุบันนี้ ยิ่งเราแอคทีฟตัวเองมากยิ่งได้เงินมากไปอีก กลายเป็นโอ้ว ไม่เล่นเกมส์ละ มานั่งดูเงินเข้าบัญชีในแต่ละวันดีกว่า สนุก และจับต้องได้แน่นอน ดีกว่าเยอะ  

ถ้ามันไม่ได้เดือดร้อนอะไรก็ไม่เห็นต้องไปอิจฉาเลย

ผมแบ่งเวลาเล่นวันละชม.2 ชม. ก็เพลินๆดี ไม่ได้เดือดร้อนอะไร  

คำว่า อิ่มตัว อาจจะมาจาก วินัย ที่ดีขึ้นครับ


ง่วงก็นอน
หัวร้อนก็นอน
ทีมไม่มาก็นอน

มีธุระพรุ่งนี้ก็นอน
มีงานบ้านก็ไปทำ
มีงานต้องส่งก็ไปทำ

มีเวลาว่างๆ ก็ดูทีวี อ่านหนังสือบ้าง
มีเวลาว่างก็ไปวิ่ง ไปออกกำลังกาย

ซึ่งบางคนทำไม่ได้เพราะห่วงยศ ห่วงแรงค์ ห่วงเลเวล
กลัวตามคนอื่นไม่ทัน




 

ผมมีความรู้สึกว่าการเล่นเกมถ้าเราไม่ได้ทำเงินจากมันมันคือการใช้เวลาหาความสุขไปโดยเปล่าประโยชน์

แต่ผมก็ยังเล่นอยู่และไม่มีแนวโน้มว่าจะหยุดเล่น
เกมใหม่ๆออกมา มันก็น่าตื่นเต้น ยังคงหาเวลามาเล่นได้อยู่ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์

ทุกวันนี้รู้สึกเหมือนเล่นเกมมากเกินไปไม่มีตรงกลาง
คือถ้าจะทำงานจริงจังผมต้องเลิกเล่นเด็ดขาด แต่ช่วงไหนที่ไม่จริงจัง ก็แทบจะเล่นเกมเป็นส่วนใหญ่

อยากหาจุดสมดุลตรงกลางของการเล่นเกมให้ได้

เลยรู้สึกอิจฉาคนที่เขาอิ่มตัวในการเล่นเกม ได้อะครับ

 

คือนอกจากทำงานที่เป็นสิ่งบังคับต้องทำแล้วมันไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย

เอาง่ายๆเช่นการดูแลตัวเองเรื่องออกกำลังกายมันจะวกเข้าหาเล่นเกมตลอด  

ผมว่าเด็กยิ่งยุคใหม่นี่น่าจะโตกับเกมเลยนะ จะเลิกเล่นคือเป็นคนที่ไม่ชอบจริงๆ

หรือไม่ใช่ทางจริงๆอะถึงเลิก กับงานหนักกลับบ้านดึกไม่มีเวลาเล่นไรงี้ ผมทำงาน

แต่ก้ยังเล่นทุกวันนะหลัง 21.00 จะเล่นยาวถึง 24.00 โดยประมาณ ง่วงก็นอน

วันหยุดก้เหมือนกันเล่นเลาเดิมๆ ช่วงเช้าเอาเวลาไปเที่ยวมากกว่ากับแฟน กลับบ้านมา

อยู่ว่างๆถึงเล่นนิดๆหน่อยๆ ไม่รู้ว่าเรียกว่าติดเกมไหม 555+ ส่วนมากก้เล่นกับเพื่อน

หรือไม่ก้เล่นเกมoffline คนเดียวผมไม่ชอบเกมแนวๆเกบเวลอย่างแรค หรือเกมมือถือ

คือเล่นได้แต่เดี๋ยวก้เบื่อ ผมว่าผมก็คงไม่อิ่มตัวกับเกมหรอก จะเลิกหรือน้อยลงก็คง

ต้องมีภารกิจอื่นๆที่ทำให้เลิกไปเลยมากกว่าถึงจะเลิกได้