อันนี้เป็นปัญหาที่ทำให้ผมไม่กาอคมในรอบนี้ครับ

ถ้ามองแบบนั้นก็ได้แหละครับ แต่จะให้พูดแบบไหนผู้รับฟังจะเป็นคนตอบเอง ออกมาเป็นคะแนนเสียงของแกนั่นละ ถ้าคราวนี้เด็กจุฬาฟังแล้วไม่สบายใจก็เทแก

อาจจะเพราะผมเด็กโรงเรียนวัดฟังแล้วก็เฉยๆ แต่คนอื่นอาจจะไม่แบบผม

ผมละกลัวปาตี้ลิสระดับท้ายๆของพรรคแกกลายเป็นงูเห่ามากเลย ใครบ้างก็ไม่รู้ จะคุมได้แค่ไหน แต่ก็ต้องลองเสี่ยงดู

โดนละ

ก็จริงนิ เขาไม่ได้ดูถูก เค้าแค่ชี้ปัญหา ซึ่งส่วนใหญ่มันเป็นแบบนั้น

คำว่า ราชภัฏเป็น มหาลัยคนจน ในบริบทที่เค้าพูดคือ งบประมาณที่ต่างกันมากเกินไป

และ ราชภัฏ ส่วนใหญ่คือมหาลัยตามต่างจังหวัด ที่คนเรียนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้รวยระดับชนชั้นนำแน่ๆ

ประเด็นนี้มันพุ่งไปที่ความเหลื่อมล้ำทางงบประมาณและคุณภาพ ซึ่งก็ตรงและชัดเจนดี

ส่วนเรื่องไปเป็นพนักงานขายไอติมนั้น ผมว่าแรงจริง แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันมีจริงๆ คนที่ไม่ได้รวยก็ต้องทำงานเสริม เพื่อเอาเงินไปเรียน

แต่คนส่วนใหญ่มองเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับพรรคเค้ามองว่า มันคือปัญหา และสามารถแก้ได้

ถามว่า ถ้าพูดให้มันดูซอฟท์กว่านี้ได้มั้ย ก็คงจะได้ แต่การพูดแบบนี้มันดูชัดเจนและตรงกว่า

ก็ต้องบอกว่า การจะสร้างวาระในสังคมแบบที่เค้าทำได้ มันต้องตีแรงๆ และมันเป็น สไตล์ของเค้าล่ะนะ

สำหรับผม ไม่กาให้เพราะปาร์ตี้ลิสต์บางคนมากกว่า

ผมเองเป็นคนอยู่ระหว่างคนรุ่นใหม่กับรุ่นเก่า ผมเข้าใจคนรุ่นใหม่และพอเข้าใจรุ่นเก่า

รุ่นใหม่มีความคิดที่ดี แต่ยังขาดประสบการณ์ หลายๆอย่างที่คิดยังไม่ตกผลึก

รุ่นเก่า แนวคิดแบบล้าหลัง อีโก้สูง ไม่ยอมเปิดรับความคิดใหม่ๆ แต่ประสบการณ์สูง


สมัยเก่าผมเองก็เหมือนคนรุ่นใหม่ ทำไมไม่ทำอย่างนั้น ทำไมไม่ทำอย่างนี้ ไขว้กับรุ่นเก่าบ่อย พอทำงานไปนานๆ จึงได้ประสบการณ์ บางอย่างผมชนะรุ่นเก่า แต่บางอย่างแนวคิดยังไม่ตกผลึก ต่อมาน้องๆจบใหม่ก็มาแนวเดียวกับผม เอ่อพี่ทำไมไม่ทำอย่างนั้น ทำไมไม่ทำอย่างนี้ ผมก็ปล่อยให้น้องๆทำเลย แล้วมาบอกตอนหลังตอนที่น้องๆทำไม่ได้ว่า พี่ๆก็ทำมาก่อน น้องโชคดีที่ได้โอกาสลอง ส่วนพี่ไม่ได้โอกาสน่ะ และได้บอกไปว่าตอนเรียนกับทำงานจริงต่างกัน

ธนาธร ตอนนี้เป็นนักการเมืองเต็มตัวแล้ว ส่วนเราก็ประชาชนตาดำๆ ที่เห็นนักการเมืองเป็นคนไม่ดี อยากให้ทุกคนตัดความชอบและอคติออกแล้วพิจารณาแบบข้อมูลเชิงลึก แล้วจะเห็นภาพทันที

เลือกตั้งครั้งนี้ผมผิดหวังกับทุกพรรค นโยบายขายฝัน ประชานิยมทั้งหมด เข้าใจเลยว่าทุกพรรคหวังเข้ามามีอำนาจมากกว่าจะเข้ามาเปลี่ยนแปลง เข้ามาบริหารเพื่อชาติ

ผมเห็นด้วยครับ เเต่ ที่เค้าพูดมันก้อเรื่องจริงนะ

เเต่เเล้วเเต่คนฟัง ว่าจะเอามาคิดหรือไม่

เดี๋ยวก็มีคนตัดข้อความนี้แล้วก็เอาไปให้คนในโซเชียลด่า

การเมืองยุค 4.0 ไม่เน้นนโยบาย เน้นสาดโคลนใส่คู่แข่ง

ผมไม่เห็นว่ามันจะเหยียดตรงไหนเลย ดูบริบทที่แกพูดสิว่าพูดเรื่องอะไร

มันก็คือข้อเท็จจริงนะ ดูคุณภาพชีวิตส่วนใหญ่ของนศ.ได้ว่าต่างจากมหาลัยชั้นนำแค่ไหน

บางเรื่องมันละเอียดอ่อนที่จะพูดนะครับ แต่ต้องดูบริบทก่อนว่าพุดเพื่อชี้ปัญหาเพื่อแก้ไข หรือเพื่อทับทมแค่นั้น

เค้าเปรียบเทียบแบบนี้ผมว่าไม่ถูกนะ ยกตัวอย่าง เช่น จุฬามีคณะแพทย์ซึ่งใช้งบเยอะ แต่ราชภัฏไม่มีคณะนี้ ผมมองว่าเค้ามาเล่นประเด็นงบประมาณแบบนี้มันไม่ถูก

แล้วราชภัฏนี่เป็นมหาลัยคนจน ผมว่าก็ไม่ใช่นะ เพื่อนผมเรียนกันเยอะเลยแล้วบ้านไม่ได้จนด้วย ผมเรียนราม มีเพื่อนที่จนกว่าเพื่อนที่เรียนราชภัฏเยอะครับ

แล้วเรื่องที่เด็กทำงานหาเงินเรียน ผมมองว่าเป็นเรื่องดีนะ ผมเองอาจไม่ได้ทำงานพิเศษ แต่ก็ต้องช่วยงานที่บ้านตลอดแล้วเรียนไปด้วย แต่ส่วนใหญ่จะอ่่านหนังสือเอาเองเมื่อว่างจากงาน ถึงเวลาสอบก็ไปสอบ เมื่อก่อนผมก็อิจฉาคนที่ได้เรียนอย่างเดียวนะ แต่พอเรียนจบแล้วทำงาน ผมจึงรู้ว่าประสบการณ์ที่ได้จากการทำงานช่วยที่บ้าน มันทำให้ผมทำงานเป็นเร็วกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่น แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ มีความอดทนกว่าเค้า แล้วอีกอย่างประเทศที่พัฒนาแล้วส่วนใหญ่เค้าก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยนี่ครับ

แถวบ้านผมจบต่ำกว่า ม.6 อ่าครับพรรคนี้ ส่วนตัวรอบนี้ยังไม่เลือกเหมือนกันแหละ แต่จะรอดูผลงานก่อนถ้าดีจริง รอบหน้าจะเลือกแน่

ไม่เปรียบเรื่องงบก็ได้ เรียนจบไปแล้ว ระหว่าง ราชภัฏ กับ จุฬา เกรดเฉลี่ยเท่ากันใครหางานที่ดีได้ง่ายกว่า นี่คือคำตอบของความเหลื่อมล้ำครับ

เรื่องทำงานหาเงินไปเรียน ต้องแยกให้ออกระหว่าง ความสมัครใจกับความจำยอม เลือกได้กับเลือกไม่ได้

ถ้าการศึกษาคือหัวใจของการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ ก็ควรจะทำให้โอกาสมันใกล้เคียงกันมากที่สุด

การที่คนๆนึงต้องทำงานถึงจะได้เรียน กับอีกคนนึงไม่ต้องทำก็เรียนได้ เค้ามองว่ามันคือส่วนนึงของปัญหา ถ้ามองต่างก็ไม่เป็นไรครับ