''ผมอยากซื้อทีมฟุตบอล คุณช่วยที'' เป็นน้ำเสียงที่ราบเรียบ แต่แฝงด้วยความกระหายในค่ำคืนหนึ่งของรายการยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ที่โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ตอนแรกมาเพียงเพราะอยากชมฟุตบอลอังกฤษ ทว่าด้วยแรงขับเคลื่อนของคนที่อยู่นิ่งไม่ได้ จึงเอ่ยไปยังผู้สนิทที่มาด้วยกันไปอย่างนั้น

ใครจะเชื่อว่าแมตช์ระหว่างแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กับเรอัล มาดริด เมื่อปี 2003 จะเปลี่ยนโฉมวงการลูกหนังผู้ดี มากที่สุด คือเรียกว่าพลิกประวัติศาสตร์ให้สโมสรสีน้ำเงินที่ชื่อเชลซีก็ว่าได้

จากนั้นไม่กี่วัน ก็มีการนัดพบขึ้นกลางโรงแรมหรูของมหานครลอนดอน คนหนึ่งทำหน้าที่ผู้อำนวยการของทีมนามว่า เทรเวอร์ เบิร์ช ส่วนอีกคนมาด้วยเสื้อเชิ้ตสวมด้วยสูทด้านนอก เป็นคนที่ตอนนั้นแทบจะหาอิงลิชชนรู้จักน้อยมาก

''สวัสดีครับ ผมชื่อโรมัน ชื่อเต็มของผม โรมัน อบราโมวิช'' ประโยคแรกของชายแปลกหน้า สำเนียงกระเดียดทางยุโรปตะวันออก เริ่มต้นแนะนำตัวตามมารยาท

''ผมมีความต้องการอยากซื้อเชลซี ฟุตบอล คลับ คงมีคนบอกคุณแล้ว เรื่องราคาไม่ใช่ปัญหา ผมสัญญาว่าจะทำให้ทีมของพวกคุณก้าวไปไกลอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเป็นชาวรัสเชียน พวกเราถ้าพูดแล้วจะต้องทำให้ได้''

ใช่ครับ ประมาณสี่ปีก่อน ตอนที่มีการทำสกู๊ปพิเศษถึงการเข้าเทกโอเวอร์ครบทศวรรษของอบราโมวิช ก็มีคนเอาเรื่องนี้ไปซักถามเบิร์ช คำตอบที่ได้รับคือ ''สาบาน ตอนที่เจอกันหนแรก ผมเองไม่มีความมั่นใจสักนิดเลยว่าสิ่งที่เขาบอกมาจะเป็นจริงได้ ใครจะเชื่อได้ล่ะ...''

ก็ใช่ น่าเอาหัวคิ้วชนกัน ก็ลองง้างปากกองเชียร์แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส, โคเวนทรี, น็อตติ้งแฮม ฟอเรสต์, ลีดส์ ยูไนเต็ด จนถึงทีมเล็กๆ อย่าง เลย์ตัน โอเรียนท์ ดูซิ พวกเขามีความรู้สึกอย่างไรต่อเจ้าของต่างด้าว มั่นใจว่าร้อยทั้งร้อยก็จะอยากบันดาลโทสะ สบถคำหยาบคายออกมา

อบราโมวิชเด็ดขนหน้าแข้งซื้อเชลซี ด้วยวงเงิน 140 ล้านปอนด์ พร้อมเคลียร์หนี้สินพะรุงพะรังจนเกลี้ยง เท่านั้นยังน้อยไป เพราะเขายังได้เซ็นเช็คอีกราว 100 ล้านปอนด์ ในการเสริมทัพพร้อมกับดึงโค้ชผู้มาแรงที่สุดแห่งเวลานั้นเข้ามา - โชเซ่ มูรินโญ่

ถูกต้องครับ ไม่ครบสองปีเต็มบริบูรณ์เลยนับจากวันที่นัดพบเบิร์ช ภาพที่แฟนลูกหนังทั่วโลกเห็นเป็นภาพ จอห์น เทอร์รี่ชูถ้วยพรีเมียร์ลีกสีเงินอร่ามเหนือศีรษะ ท่ามกลางเสียงเขย่าลำคอจากสาวกสิงห์บลูส์ ''We are the champions We are the championsssss''

กระนั้นก็ตาม ใช่เหตุผลแค่การสักแต่ฟาดฟ่อนธนบัตรเท่านั้นหรือ ที่ส่งผลให้เมื่อวันอาทิตย์ทีมที่เคยได้แชมป์ลีกหนเดียวก่อนหน้านี้ สามารถยึดครองบัลลังก์เป็นสมัยที่ 5 นับจากการโอนถ่ายสู่การปกครองของบิลเลียนแนร์สายเลือดหมีขาวผู้นิยมท่องเรือยอชต์ไปตามทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

แน่นอน - ไม่ใช่

ตลอดกว่า 16 ปีมานี้ มีหลายเหตุการณ์ยิ่งที่สะท้อนถึงตัวตนอบราโมวิช มีบางเรื่องเช่นกันที่น้อยคนนักอาจทราบ บางทีหากพอรู้แล้วก็อาจทำให้คุณมองเขาในมุมที่ต่างออกไป...

แฟร้งค์ อาร์เนเซ่น ผู้ทำงานที่สแตมฟอร์ด บริดจ์ มาหลายปี มักพร่ำพูดกับทุกคนว่าสิ่งที่คนภายนอกเห็นไม่ใช่สิ่งที่คนภายในรู้จักเจ้าของสโมสรเลย เป็นนักบริหารที่เอาแนวคิดคอมมิวนิสต์มาใช้, เป็นคนที่จิตใจเหี้ยมโหด อยากใช้ก็ใช้ อยากไล่ก็ไล่, เป็นคนบ้าอำนาจ ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ฯลฯ

''นั่นไม่ใช่เลย มันเป็นเพียงภาพลักษณ์เท่านั้นจากวิธีการเติบโตของเชลซี จริงๆ แล้ว โรมันบ้าบอลมาก เขายังชอบที่จะเห็นดาวรุ่งฝีเท้าดีๆ โผล่ขึ้นมา เขามักไปชมเกมเอฟเอ ยูธ คัพ ประจำ เหนืออื่นใดเขาต้องการเห็นทีมของเขาเล่นบอลเกมรุก'' อดีตหัวหน้าแมวมองของเชลซี ระหว่างปี 2005-2011 เคยอธิบายเอาไว้

อบราโมวิชก็ยังไม่ใช่สร้างแค่เปลือกนอก เขาควัก 30 ล้านปอนด์ ออกคำสั่งให้มีการเนรมิตสนามซ้อมแถวค็อบแฮม โดยย้ำว่า ''ห้ามละเลยเยาวชน'' เนื่องจากเขายังเชื่อในเรื่องรากฐานว่าต้องแน่น ส่วนอื่นๆ ถึงเจริญงอกงามได้ดั่งต้นไม้ ก็อย่างที่ปรากฏว่า เชลซีซิวเอฟเอ ยูธ คัพ สี่สมัยติดต่อกัน

ปัญหาอยู่ที่ว่า ถึงนาทีนี้พวกเขาจะอุดมด้วยเมล็ดพันธุ์เม็ดงามมากมาย แต่ก็หาที่ได้โอกาสขึ้นชุดใหญ่เต็มตัวไม่ได้เลย จะมีก็อย่าง รูเบน ลอฟตัส-ชีค หรือว่า เนธาเนียล ชาโลบาห์ ที่พอได้ลงบ้าง ทว่าก็ยังเป็นในระดับของ ''ครึ่งบกครึ่งน้ำ''

เขาสะท้านสิ่งนี้เต็มอก ทว่าเขาเองก็ไม่อยากไปทำลายโครงสร้างของทีมที่ประสบความสำเร็จ เขามอบความไว้วางใจให้ผู้จัดการทีมทุกคนที่คัดสรรมา สำคัญที่สุด เขาเคยทำพลาดมาแล้วจึงไม่อยากไปก้าวก่ายการทำงานอีก ก็คงไม่ลืมดาวยิงสัญชาติยูเครนที่ชื่อ อังเดร เชฟเชนโก้ กันใช่มั้ย

นั่นเอง ตอนที่ อันโตนิโอ คอนเต้ ทำเรื่องไปยังบอร์ดบริหารว่าอยากได้ มาร์กอส อลอนโซ่ กับ ดาวิด ลุยซ์ ถึงจะมีความสงสัยอยู่บ้างว่าเอามาทำไม ทว่าสุดท้ายก็ได้ไฟเขียวให้เดินเครื่องเจรจา

การที่เชลซีส่งนักเตะอายุน้อยๆ หรือพวกที่มีแววแต่ยังหาจังหวะโปรโมตสู่ชุดใหญ่ไม่ได้ส่งไปยืมตัวเป็นสิบๆ คน ก็มาจากนโยบายของอบราโมวิช เขาไม่ต้องการเสียไปแบบถาวร ขณะเดียวกันก็อาศัยไอเดียจากยุทธวิธีของทหารว่า ''บางทีไม่จำเป็นต้องยกทัพเข้าสู้โดยตรง มันมีทางอื่นที่จะทำลายฝั่งตรงข้ามอย่างเช่นการยืมมือคนอื่น''

อย่างไรก็ตาม กว่ามาถึงวันนี้ มันไม่ใช่แค่มีเงินมาซื้อ ใส่สูทผูกไทจนถึงใช้เพียงวาจาออกคำสั่งก็จะประสบความสำเร็จ ความจริงที่ไม่ใช่ความลับก็คือว่า มหาเศรษฐีผู้ถูกจัดอันดับความร่ำรวยที่ 151 ของโลกนั้นไม่ได้รู้จักกีฬาฟุตบอลเท่าไรตอนแรกเริ่ม

เขาก็แค่พอทราบกฎกติกาพื้นฐาน อะไรคือล้ำหน้า อะไรคือจุดโทษ อะไรคือเตะมุมแต่ศาสตร์ลึกซึ้งเรื่องระบบการเล่น แท็กติกจนถึงสิ่งที่แยบยลกว่านั้นเกิดจากการศึกษาทั้งสิ้น

เคลาดิโอ รานิเอรี่ เคยบอกไว้ว่า ''เขาไม่รู้เรื่องฟุตบอลที่แท้จริงเลย''

อีกนั่นแหละ อบราโมวิชมีอาจารย์ด้านนี้โดยตรง ชื่อว่า พีท เด วิสเซอร์ เป็นชาวดัตช์ โดยก่อนนี้มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าแมวมองของพีเอสวี ไอนด์โฮเฟ่น ผลงานเอกอุคือการค้นพบโรมาริโอกับโรนัลโด้ (ออริจินัล) ว่ากันว่าตลอดซัมเมอร์ปี 2013-2014 ทั้งสองมักมาเจอกัน โดยที่เสี่ยหมีเปิดห้องส่วนตัวเพื่อเรียนรู้ศาสตร์ต่างๆ ของเกมลูกหนังอย่างบ้าคลั่ง

''เขาเองไม่ต้องการให้ใครครหาว่าดีแค่มีเงิน'' เพื่อนสนิทของโรมันเคยเล่าเอาไว้

ดังนั้นบ่อยครั้งเราจึงเห็นภาพเขาในสนามซ้อมของเชลซี ซึ่งปกติแล้วคนเป็นเจ้าของหรือประธานสโมสรไม่เคยไปกันหรอก ทว่านี่คืออบราโมวิช ซึ่งนอกจากไปเพื่อเชื่อมสายสัมพันธ์กับบรรดาลูกน้อง ก็ยังลักลอบอาศัยเวลาตรงนั้นดูแนวทางการทำทีมของโค้ชนั้นๆ

นอกจากนั้น ก็ยังเป็นคนหัวไว การที่เชลซีผลัดผู้จัดการทีมราวถอดเสื้อผ้ามีที่มาที่ไปครับ เล่ากันว่ามาจาก อัฟราม แกรนท์...เนื่องด้วยตอนที่แต่งตั้งให้กุมบังเหียนต่อจากมูรินโญ่ ปี 2007 ก็ดันพาทีมเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ได้ ดังนั้นความคิดของจึงแวบในสมองทันที

''บางทีฟุตบอลอาจไม่ต้องการใครที่อยู่กับทีมนานๆ มันอยู่ที่ศักยภาพของนักเตะ อยู่ที่จังหวะกับโอกาสมากกว่าต่างหาก''

ดังนั้นเป็นต้นมา จึงมีกุนซือชั้นแนวหน้าเข้ามาและออกไปอีก 9 ราย ตั้งแต่ หลุยส์ สโคลารี่, คาร์โล อันเชลอตติ, อันเดร วิลลาช-โบอาช, โรแบร์โต้ ดิ มัตเตโอ, ราฟา เบนิเตซ, มูรินโญ่ (ภาคสอง), กุส ฮิดดิ้งค์, อันโตนิโอ คอนเต้ จนถึงเมาริซิโอ้ ซารี่

หากอบราโมวิชไม่เคยจะ ''ใกล้ชิด'' ใครเป็นพิเศษ

หมายถึงทุกๆ คนต่อให้พาทีมได้แชมป์กี่รายการ กระทั่งมัตเตโอผู้ทำให้ฝันของเขาเป็นจริงด้วยการเถลิงบัลลังก์ยุโรป แต่ทุกคนจะมีระยะห่างกับเขาประมาณหนึ่ง เขาให้เกียรติลูกน้องทุกคน แต่จะไม่อุ้มชูเป็นเพื่อนสนิทหรือเสมือนสมาชิกในเครือญาติเด็ดขาด เนื่องจากมันจะทำให้ระบบการปกครองเสีย

''พวกเราไม่เคยเป็นเพื่อนกัน ผมไม่สามารถใช้คำนั้นได้ ทว่าผมเคารพนับถือเขา (โรมัน) มากในฐานะเจ้าของทีม ถึงกระนั้นเราไม่เคยสนิทสนมกันกว่านั้น'' มูรินโญ่เคยพูดเอาไว้ตอนที่ต้องนำแมนฯ ยูไนเต็ด เยือนบ้านสีน้ำเงินปีก่อน ซึ่งเขาเองรับการยกย่องว่าเป็นผู้จัดการทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด

จากคนที่คิดมาแค่อยากลงทุนทำธุรกิจ....จากคนที่ไม่ลึกซึ้งถึงศาสตร์ รู้จักเพียงผิวเผิน
จากคนที่เคยถูกมองว่า คงมาหยิบจับของเล่นชิ้นใหม่...
[i]วันนี้อบราโมวิชพิสูจน์แล้วว่า ''ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน''

ตอนนี้ปัญหาในทีมกำลังสุมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ทั้งหนทางลุ้นแชมป์รายการต่างๆ ทั้งกำลังจะเสียนักเตะสำคัญอย่าง เอเดน อาซาร์ ให้เรอัล มาดริด และที่สำคัญคือการที่เสี่ยเข้าประเทศอังกฤษ มาชมทีมที่ตัวเองรักแข่งขันไม่ได้ จนมีข่าวว่าจะมีเศรษฐีแห่งเกาะอังกฤษมาเทคโอเวอร์สโมสร ที่ผ่านมาเราเสียนักเตะสำคัญไปมากมาย แต่บุคคลอีกหนึ่งคนที่สำคัญกับสโมสร ที่เราไม่อยากเสียไปคือ เสี่ยหมี โรมัน อบราโมวิช นั่นเอง


















Cr.ค้นหาประวัติแล้วเจอกระทู้เก่าของท่าน Oliviaz http://www.soccersuck.com/boards/topic/1505991

Cr.https://www.siamsport.co.th/Column/170521_389.html

ชอบครับบทความดีมาก

สิบกว่าปีที่แล้วดูหน้านี้แบบไอนี่ยังหนุ่มอยู่เลยน่าจะไปได้ไม่ไกลนัก

เป็นไงล่ะ 55

นี่แหละผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของเชลซีจริงๆ
หน้าแกดูเป็นมิตร แต่ราศีสังหารนี่แผ่กระจายทั่วร่าง มิน่าหล่ะ
ในทีมไม่มีใครยกตนเองเทียบเขาเลย

สถานะคงประมาณ god ของสโมสร อิจฉาจริงๆ

ตำนานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเชลซี

ตอนแรกมีแต่คนบอกว่าสิงห์จะเป็นได้แค่ของเล่นคนรวย แปบๆก็ทิ้ง
เวลาผ่านไปก็พิสูจน์แล้วว่าเสี่ยอยู่ยาว

ช่วงต่อมาก็โดนค่อนขอดว่าใช้เงินซื้อความสำเร็จ
เวลาผ่านไปก็พิสูจน์แล้วว่าซื้อให้สำเร็จก็ไม่ง่าย

ต่อมาได้แชมป์UCL หลายคนก็บอกว่าเสี่ยคงหมดความท้าทายแค่นี้
เวลาผ่านไปก็พิสูจน์แล้วว่าเสี่ยยังมุ่งมั่นเหมือนเดิม

ช่วงหลังแม้จะไม่ค่อยทุ่มเหมือนเดิม แต่ก็มีดีลใหญ่มาเรื่อยๆ
แม้จะเปลี่ยนแปลงทีมบ่อยไปนิด แต่เป้าหมายก็ยังเหมือนเดิม

แฟนสิงห์แทบทุกคนรักเสี่ย

นับถือแกเลย จากแฟนผีแดง

ทำไม่อังกฤษไม่ยอมให้เข้าประเทศสักที มีปัญหาเรื่องอื่นๆก็ส่วนเรื่องอื่น นี่เขาทำเงินให้ประเทศคุณเท่าไหร่ ให้เข้ามาแค่วันมีแข่งก็ได้ โดยห้ามทำเรื่องอื่นนอกเหนือจากบริหารทีมฟุตบอล

ทำงี้เหมือนบีบให้เสี่ยขายให้คนอังกฤษ สงสัยพึ่งนึกได้ว่า top 6 ไม่มีเจ้าของทีมเป็นคนอังกฤษเลยมั้ง ขายกินให้ต่างชาติเขาหมด แหม พ่อเมืองผู้ดี

ขออีกครั้งน่ะเสี่ย เปลี่ยนโค้ชเถอะ เอาน้ามูก็ได้ คอนเต้รอบสองก็ได้

ผมปรามาสไว้เลย ไม่เกิน5ปีทีมแตกแน่ๆ ซิตี้ก็เหมือนกัน ไปมากลายเป็นโมเดล ให้รวยที่รักฟุตบอลทำตามซะงั้น ไม่มีเสี่ยหมี ลีคอังกฤษคงไม่บูมขนาดนี้ ทีมท้าชิงแชมป์เลยเยอะขึ้น

ผมเชื่อว่าถ้าเราเป็นเจ้าของทีมฟุตบอลเราก็ทำแบบโรมันนั้นละคือโรมันสำหรับผมเหมือนคนรวยที่รักฟุตบอลแบบไม่คิดอะไรอะ

คือเหมือนแกฟังกระบอกเสียงของแฟนบอลมากนะคือแต่ละดีลของโรมันผมตื่นเต้นมากนะ เชว่า ตอเรส พวกนี้โรมันจะเอาให้ได้ถ้ามองแค่ชื่ออะใครเห็นก็ต้องพอใจ ถึงฟอร์มการเล่นจะไม่ดีก็ตาม หรือโค้ชคนไหนแฟนบอลไม่เอาแล้วโรมันก็ปลดให้ผมชอบแกตรงนี้ละ

แต่สมัยนี้แกดูเบาลงไปเยอะไม่เหมือนสมัยก่อน

ยุคที่ได้ ucl เสี่ยแกอย่างปลื้มปริ่มอ่ะ คิดถึงช่วงเวลานั้นอีกครั้งจริงๆ

ถ้าไปจริงใจหายเหมือนกัน

เอาจริงๆผมว่าดาวรุ่งเชลซีมีเกิดขึ้นมาทุกปีนะ แต่ทีมไม่เคยให้โอกาสจริงๆสักรอบ หวังว่ารอบชีคกับโอดอยนี่จะได้รับโอกาสนั้นจริงๆละกัน

สิ่งที่สำคัญสุดในเชลซี คือ เสี่ยหมี