ยืนรอขอโชคชะตา - ลูกาคู
ตอนแรกผมก็นึกว่าคิดไปคนเดียวนะ แต่พอเห็นคอมเม้นท์ของ ท่าน เฟไลยนี่
จึงอ่อๆ ใครๆก็คิดเหมือนกัน
จังหวะแมนยูได้ประตูที่สองจากที่ป๊อกตัดบอล จ่ายแรช
แล้วรีบวิ่งฮ่อเข้าเขตโทษ แล้วโหม่งเข้า
แต่ตู้เย็นวิ่งเอี่อยๆ แทนที่จะวิ่งเข้าเขตโทษ เพิ่มตัวเลือกให้แรชเปิด
มันเป็นแบบนี้แทบจะทุกจังหวะ รอบอลมาถึงตัวแทนที่จะพยามยามวิ่งหาช่องหรือ
วิ่งเข้าหาบอลเพื่อกระแทกกองหลัง ชิงเหลี่ยม
ผมโคตรจะเบื่อมันสุดๆเลย ในรายของอเล็กซิสนิ คือ พยายาม แต่ออกมาไม่ไดี
แต่ลูกากูนิ คือ ไม่พยายามเลย
และโคตรจะเบื่อเลยที่บางที บอลเปิดมาเลยหัวมัน แต่บอลไม่ออกบอลยังไม่ตาย
แทนที่จะเอาเวลาไปไล่บอลที่ยังไม่ออก แม่งเลือกชูนิ้วโป้ง ไม่ก็แสดงท่า"เสียดายจัง"
อยู่กับที่
อีกจังหวะที่ดูแล้วขัดตามาก คือ ต้นเกมครึ่งหลังเกมที่แรชลากหลุดไป2-3ตัว ทางซ้ายแล้วเปิดเข้ามาให้ตู้
จังหวะชาร์ตไม่ได้ พอเข้าใจได้ว่า กองหลังเค้าก็ดักดีมาเร็ว
แต่บอลยังไม่ตาย ยังอยู่ในเขตโทษต้องจังหวะ2-3เค้าถืงจะเตะเคลียร์ออกมา
แต่ตู้เลือก ยืนชี้ไม้ชี้มือจะฟ้องเอาจุดโทษอยู่กับที่ ยํ้าๆๆๆว่า ยืนอยู่กับที่ขาไม่ขยับเลย
เหมือนโดนตอกหมุดไว้
http://www.clipfasthd.com/%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%A5%E0%B8%8B%E0%B8%B5-0-2-%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%AF-%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B9%84%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B9%87%E0%B8%94/
นาที6.30
ไม่ใช่ว่าจังหวะนี้จังหวะเดียวแล้วมาว่ามัน
แต่เราเห็นจนชินตาแล้ว โดดโหม่งว่าว จับบอลวืด ไม่ทุ่มเท เกมๆนึง
"มอบเยี่ยม"ในเกมๆนึงให้เพื่อนมากกว่าโอกาศสับไก
แต่นิผมไม่เคยเห็นนักเตะที่ตกเป็นสํารองคนไหน เล่นเนือบนาบ เดินอาดๆ
แบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว บางเกมโดนส่งมา15นาทีสุดท้าย
ก็ใช้วิชา นะจังงัง ไล่บอลด้วยสายตา ปล่อยเพื่อนที่เล่นมาตั้งแต่นาทีแรกวิ่งเอาๆ
พยายามหน่อย ร่างกายระดับนั้น ความเร็วก็มี ถ้าแสดงความกระหายมันต้องดีกว่านี้
ไอ้เด็กเลิฟจอมถอย เค้ายังปรับตัวเสียบกระแทกไล่บอลสุด จนได้ดี
ร่างกายนักกีฬาในฝันแบบคุณกลับเล่นเชื่องๆเป็นลูกแมวไม่หย่านม
อ่อๆ อีกอย่าง ถ้าไม่อยากอยู่ก็อีกเรื่องนะ พอเข้าใจ
แต่ถ้ายังอยากเล่นที่แมนยู แล้วไม่พยายามแบบนี้ ไปไม่รอดครับ