สิ่งทำให้ราเยวัชชะตาขาดคือเลือกเล่นเกมรุกในแบบที่ตัวเองไม่ถนัด

หลังจากสมาคมออกมาชี้แจงว่าการปลดราเยวัชมาจากข้อตกลงที่ทำกันไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ผมกับถึงบางอ้อ กับสิ่งที่เห็นทั้งหมดในเกมส์กับอินเดีย

ภาพก่อนเกมจะเริ่ม เป็นภาพที่ราเยวัชยืนสีหน้าอมทุกข์พลางหันไปพยักหน้ากับกลุ่มสตาฟฟ์อารมณ์ว่า "เอาวะ เป็นไงเป็นกัน" ยังอยู่ในหัวผมอยู่เลย

มันเหมือนปมมาคลี่ตอนจบว่า ทำไมราเยวัชถึงจัดเต็มตัวรุกถึง 5 ตัว มุ้ย กอล์ฟ อาร์ม แถมด้วยเจกับแคมป์ ซึ่งแผนนี้มันดูไม่ใช่ราเยวัชเอามาก ๆ (แต่ถูกใจสายเอ็นเตอร์เทนบางคน) อารมณ์เหมือนเปิดหน้าแลกแบบจะยิงให้ตายกันไปข้างนึง

Pressure ตรงนี้เดาไม่ยากว่ามันคือแรงบีบจากความล้มเหลวใน AFF ที่สมาคมน่าจะเตรียมรอเชือดด้วยเงื่อนไขที่ว่า "ถ้าไม่ชนะ เอ็งเก็บของกลับบ้านพร้อมรถบัสไปได้เลย" แล้วสภาพก็อย่างที่เห็น ลงไปโดน ซูนิล เชตรี ที่รับบทพระเอกบอลลีวู้ดพร้อมลูกน้อง ไล่ขย่มกองทัพบางระจันเละเทะแบบงงกันไปทั้งเอเชีย พร้อมทั้งการถอดเอาซุปตาร์ชาวไซย่าอย่าง เจ ชนาธิป ออกตั้งแต่กลางครึ่งหลังซะด้วย (พังแล้วมันต้องพังให้สุด)

อีกข้อนึงผมว่าจะไม่เขียนแต่อดไม่ได้ เพราะก็เป็นอีก 1 ข้อผิดพลาดของราเยวัชที่ดันทุรังใช้ ฉัตรชัย บุตรพรหม เฝ้าเสาต่อ ทั้งที่ตอน AFF ก็ไม่ได้สร้างความประทับใจอะไรให้เห็นเลย (มีดราม่าแถมมาด้วย) ทั้งที่ยังมีโกล์ประสบการณ์สูงจากเวที ACL อย่างศิวรักษ์นั่งตูดด้านเป็นตัวเลือกอีกทั้งคน

การปลดราเยวัชในวันรุ่งขึ้น เสียงแตกออกไปหลายทิศทาง แต่ที่แน่ ๆ ถ้า 2 เกมที่เหลือยังแพ้เละเทะต่อเนื่อง สมาคมโดนสื่อและโซเชียลอัดเละแน่นอน ว่าปลดกลางคันแบบนี้ใครเค้าทำกัน ทำไมไม่ปลดไปตั้งแต่หลัง AFF หรือ ทำไมไม่รอให้จบทัวร์นาเม้นก่อนแล้วค่อยเชือด แต่กลายเป็นว่าการตัดสินใจครั้งนี้ คือการพลิกทุกอย่าง พลิกโฉมระบบไทยแบบเดิม ๆ ถ้อยทีถ้อยอาศัย ไม่โหดเหี้ยมปลดโค้ชกลางทัวร์นาเม้น ซึ่งผมว่านี่คือหนึ่งในการทำงานในแนวทางใหม่ ๆ ที่คนไทยอยากเห็น และมันก็ส่งผลบวกเต็ม ๆ กับการเห็นทีมได้เข้ารอบน็อคเอ๊าท์ ในแบบที่ไม่ต้องมานั่งลุ้นปัสสาวะเหนียวกับการลุ้นผลอันดับ 3 จนถึงวินาทีสุดท้ายของรอบแรก

ทั้งนี้ทั้งนั้น ถึงแม้ว่าราเยวัชจะเอาชื่อมาทิ้งในแบบที่ไม่น่าจะมีทีมชาติไหนในเอเชียกล้าจ้างแกไปคุมอีกแล้ว แต่อย่างน้อยแกก็สร้างอะไรใหม่ๆ ให้กับทีมชาติในแบบฉบับแฟนบอลอย่างผมไม่เคยเห็นตลอดการดูบอลไทยมาเกือบ 30 ปี และตัวผมเองก็อยากให้โค้ชไทยที่เข้ามาทำทีมชาติรักษาตรงนี้เอาไว้

- การเล่นลูกตั้งเตะ

ถ้าเป็นแต่ก่อนโยนไปแทบไม่เคยได้ลุ้น แต่ยุคนี้กลายเป็นว่า เราเล่นลูกกลางอากาศได้ดีกว่าคู่แข่งที่ตัวใหญ่กว่าเสียอีก ตรงนี้สำคัญมากในการเล่นบอลทัวร์นาเม้นแบบนี้ แล้วมันเปลี่ยนความคิดที่ฝังหัวผมมาตลอดว่า ไทยไม่มีทางได้ประตูจากลูกเซตพีซและลูกโหม่งแน่นอนถ้าเล่นในระดับเอเชีย

- ระบบเกมรับ

ไทยเรามีระบบเกมรับที่ชัดเจน โดยเฉพาะการจัดการกับลูกกลางอากาศ คำว่าเราเสียเปรียบในการเล่นลูกกลางอากาศก็ได้ยินน้อยมาก และการมาร์คตัวผู้เล่นก็ดูมีความชัดเจนมากขึ้น การหลุดตำแหน่งในแผงหลังมีให้เห็นน้อยลง

- ปลุกทรัพยากรใหม่ ๆ ในทีมชาติ

การ scout เกมในลีก ให้เป็นตัวหลักของทีมชาติได้ ไม่ว่าจะเป็นการสร้าง พรรษา เหมวิบูลย์,เฉลิมพงษ์ เกิดแก้ว, ศุภชัย ใจเด็ด และปลุกฟอร์มของ ฐิติพันธ์ พ่วงจันทร์ ที่เหมือนจะไม่มีพื้นที่ในทีมชาติ ให้กลับมาเป็นร่างใหม่ที่กลายเป็นหัวใจของทีมไปแล้ว

- ถ่ายทอดวิชาให้โค้ชโต่ย

การได้ทำงานอย่างใกล้ชิดกับมืออาชีพระดับสากลเป็นระยะเวลาปีครึ่ง น่าจะได้เรียนรู้อะไรเยอะมาก ๆ ทั้งแนวคิด ระบบการซ้อม แทคติกต่าง ๆ จากผลงาน 2 เกมล่าสุด ผมว่าแกก็น่าจะซึมซับเอาวิชาที่ได้มาย่อยให้เป็นสไตล์ของตัวเองได้ไม่ยาก แถมมีโค้ชโชคที่บุคลิกแกซื้อใจนักเตะได้ มีแววว่าน่าจะได้คุมทีมต่อยาวถึงคัดบอลโลกแน่ ๆ

ขอขอบคุณสำหรับท่านที่อ่านจนจบนะครับ เป็นคหสต. เล็ก ๆ จากแฟนบอลไทยคนนึง แน่นอนว่าต้องมีจุดที่เห็นไม่ตรงกับท่านอื่น ๆ แชร์มุมมองกันได้ครับ

จากเคส ราเยวัช ผมคิดว่า

ราเยวัช

ซื้อใจนักเตะไม่ได้ แก้เกมกาก หลังๆ เริ่มเพี้ยนเช่น เคส สิโรจน์

ประมาทรายการเอเอฟเอฟ และคู่ต่อสู้เกินไป ทำให้โดนแรงกดดันมหาศาล

โดยรวมผลงานแบบนี้ก็สมควรโดนปลดถูกต้องแล้ว

สมาคม

ที่บอกว่า เอเอฟเอฟ ไม่มีผล มาตัดสินเอเชียนคัพ นี่ไม่จริงเลย

เพราะสมาคมทนแรงกดดันไม่ได้ กระแสว่าไงก็ไปตามกระแส

แต่เมื่อเปลี่ยนโค้ชแล้วผลงานดี สมาคมก็ควรได้รับเครดิตด้วย

นักเตะ

ผมว่าเรายังมืออาชีพไม่พอ ไม่พอใจแทคติคโค้ช ก็ออกอาการกันละ


แฟนบอล

ที่บอกว่า ก้าวข้ามอาเซียน เอเอฟเอฟ ส่งเด็กไปเล่นเอาแพ้ชนะ ไม่เป็นไร

นี่ก็ไม่จริงอีก เห็นชัดว่า เราต้องการแชมป์ ไม่ได้แชมป์เมื่อไรเละเป็นครี่

และเราไม่ได้ห่างกับอาเซียนขนาดนั้น

อันนี้ที่ผมคิดนะ

นัดอินเดียตอนรายชื่อออกมีแต่คนชม บอกจัดแบบนี้แพ้จะไม่ด่าเลย พอแพ้ขึ้นมาจริงก็อย่างที่เห็น

จากเคส ราเยวัช ผมคิดว่า

ราเยวัช

ซื้อใจนักเตะไม่ได้ แก้เกมกาก หลังๆ เริ่มเพี้ยนเช่น เคส สิโรจน์

ประมาทรายการเอเอฟเอฟ และคู่ต่อสู้เกินไป ทำให้โดนแรงกดดันมหาศาล

โดยรวมผลงานแบบนี้ก็สมควรโดนปลดถูกต้องแล้ว

สมาคม

ที่บอกว่า เอเอฟเอฟ ไม่มีผล มาตัดสินเอเชียนคัพ นี่ไม่จริงเลย

เพราะสมาคมทนแรงกดดันไม่ได้ กระแสว่าไงก็ไปตามกระแส

แต่เมื่อเปลี่ยนโค้ชแล้วผลงานดี สมาคมก็ควรได้รับเครดิตด้วย

นักเตะ

ผมว่าเรายังมืออาชีพไม่พอ ไม่พอใจแทคติคโค้ช ก็ออกอาการกันละ


แฟนบอล

ที่บอกว่า ก้าวข้ามอาเซียน เอเอฟเอฟ ส่งเด็กไปเล่นเอาแพ้ชนะ ไม่เป็นไร

นี่ก็ไม่จริงอีก เห็นชัดว่า เราต้องการแชมป์ ไม่ได้แชมป์เมื่อไรเละเป็นครี่

และเราไม่ได้ห่างกับอาเซียนขนาดนั้น

อันนี้ที่ผมคิดนะ

เห็นด้วยว่าแกเข้ามาเปิดโลกให้เราเลยนะ เรื่องเซ็ทพีซกับเกมรับ
แต่เจออาการธาตุไฟแตกแบบมูชัดๆ ยังงัยก็ต้องขอบคุณแก เเล้วก็อวยพรให้แกได้งานที่เหมาะกับแกไวๆละกัน

ด้านดีๆอีกเรื่องของแกคือ ช่วยยกระดับความเป็นมืออาชีพของนักเตะไทย

ยกตัวอย่างเรื่องการสัมภาษณ์ของนักเตะอะ

ราเยวัช จะให้นักเตะสัมภาษณ์กับนักข่าว ในเวลาที่เป็นทางการเท่านั้น เช่น ก่อนเกมหลังเกม ที่เราเห็นเป็นคลิปที่ทำๆกันมา หรือในห้องแถลงข่าว

แต่อย่างที่หลายๆคนทราบ นักเตะไทย กับ ผู้สื่อข่าวไทย ค่อนข้างที่จะสนิทกัน
คือเหมือนเป็นพี่เป็นน้องกันเลยอะ ก็อาจจะมีการคุยกันนอกรอบ นักข่าวก็อยากรู้เรื่องวงใน
เพื่อจะได้เอาไปเขียนข่าว นักเตะก็คงไม่ได้คิดอะไร เพราะ เห็นว่าสนิทชิดเชื้อกัน
ซึ่งมันก็ไม่ควร ไม่ว่าจะคุยกันเรื่องใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นแผนการเล่น เทคติดต่างๆ
รวมไปถึงเรื่องภายในแคมป์ ก็ควรจะอยู่แค่ในแคมป์ ไม่ควรให้ใครรู้

ส่วนตัวคิดว่า ที่ลีซอไม่ติดในยุคของราเยวัชอีกเลย(หลังจากที่ติดในช่วงแรกของยุคราเยวัช น่าจะเป็นคิงส์คัพ) ก็อาจจะมาจากสาเหตุนี้แหละ(เรื่องลีซอนี่ผมเดาเองล้วนๆเลยนะ)

เวลาเล่นรับกับลูกตั้งเตะผมสบายใจขึ้น

แต่มันเหมือนคนละทีมเลยนะตอนราเยวัชยุคแรกกับAFF

ไปดูคลิปเก่าเจออุซเบตอนนั้นกระตือรือล้นกว่านี้เยอะ

อยากให้หาโค้ชที่มีสไตล์ของตัวเองมาอีกนะ เช่นรับรอสวนไปเลย หรือเพรสบ้าๆหนักๆ บุกจ๋าๆมากกว่าโค้ชปกติทั่วไปอะ

แรกๆมาอย่างเข้ม

พอเจอ สิโรจน์ กลางรับเนี่ยบ ออกๆไปเหอะครับ

นัดอินเดียตอนรายชื่อออกมีแต่คนชม บอกจัดแบบนี้แพ้จะไม่ด่าเลย พอแพ้ขึ้นมาจริงก็อย่างที่เห็น

ง่าย ๆ ก็คือ ไม่เหมาะกับทีมชาติไทย

อาจจะเก่งกับประเทศอื่น แต่ไม่ใช่ที่นี่

ซึ่งผมก็เคยแสดงทรรศนะมาตั้งแต่ต้นแล้ว.........

ที่พลาดคือ แกดันหิ้ว ฉัตรชัย ไปเพลสคอน นั่นแหละตัวพลิกเลย. ทีมกำลังกราฟขึ้นมานิดๆในAFF หลังจากนั้น กราฟดิ่งเหวเลย

จริง ในเฟซนี่กระแสตอนไลน์อัพออกมีแต่คนบอกเยี่ยมมาก เจออินเดียต้องจัดตัวเล่นเกมบุกแบบนี้ พอจบเกมด่าบอกทำไมไม่มีกลางรับเลยส่งตัวรุกมากไป

อย่างน้อยในยุคลุงรา ผมก็ได้เห็นคู่เซ็นเตอร์แบ็คจริงๆติดทีมชาติ ได้เห็นกองกลางอย่างธิพันธ์box to box ติดทีมชาติ ไม่ใช่เอาแต่ธนบรูณ์มาเล่นเซ็นเตอร์

แต่ใน ss นี่คอมเมนท์ทางเดียวกันเกือบหมด ถ้าไม่ยิงเค้าเละก็โดนสวนเละเทะ สรุปจบที่โดนสวนเละ

ไม่นึกว่าจะใจถึงปลดกลางอากาศแบบนี้เหมือนกัน นับถือใจอยู่ตรงจุดนี้ แต่เซ็งตรงเตะไล่โค้ชนี่แหละ

ผมเห็นชัดสุดน่าจะเซทพีส การแย่งลูกกลางอากาศ คือไม่เคยโหม่งสู้เขาได้ แล้วก็จะบ่นกันว่าเราเสียเปรียบสรีระ บลาๆ
โดนโยนทีไรเสียวตลอดใครมาทำทีมกะบอกเรามันได้แค่นี้ เสียเปรียบร่างกาย

เจอลุงเยเรียกเฉลิมพงษ์ พรรษา เข้าให้

คนต่อไปขอพวกต่อบอลดีๆ