ลุกแล้วไม่นั่งก็นั่งต่อครับนั่งดุนมแทน

ลุกตลอด ไม่คิดเยอะเจ็บคอ

เคยลุกแล้วเขาไม่นั่ง โคตรเสียฟอร์ม

จิตใจดี ร่างกายแข็งแรง ไม่มายเรื่องนี้ ก้ลุกครับ

หรือไม่ก้ไม่นั่งแต่แรก

ขึ้น mrt bts ผมก็ไม่ค่อยไปนั่งนะ นอกซะจากจะว่างจริงๆ

สบายใจเรา สบายคนที่ได้นั่งไปอีก 1 ไม่ว่าจะเป็นใคร

ลุกให้โดนเมิน โดนชักสีหน้าใส่ หนักหน่อยโดนว่า ไม่อายก็บรรลุโสดาบัณละครับ แหม่ตอบยังกับข้อสอบวิชาสังคมเด็กประถม

ผมถามก่อนตลอดเลยว่านั่งมั้ย

คำตอบร้อยละร้อยที่ได้คือ ไม่เปนไร

นั่งต่อได้โดยชอบธรรม

ไม่ลุกครับ ยกเว้นจะเป็นคนที่ลำบาก เช่น คนแก่ คนท้อง คนพิการ หรือเด็กเล็กๆ ที่เหลือถ้าปกติก็ไม่ลุก ที่ต่างประเทศ เวลาขึ้นรถเมล์ หรือรถไฟฟ้า รถใต้ดิน ก็แบบนี้กัน

ไม่ลุกครับ ถ้าไม่ใช่เด็ก คนแก่ คนพิการ คนท้อง อะไรเทือกๆ นี้ แต่ถ้ามีที่นั่งว่างแล้วมีผู้หญิงยืนอยู่ด้วยกัน จะสะกิดให้ผู้หญิงนั่ง

ผู้หญิงปกติก้อไม่ได้อ่อนแอขนาดยืนเฉยๆไม่ได้นะ ผมลุกวันที่ผมพร้อม วันไหนเหนื่อยก้อนั่งหลับไม่สนนะ ไม่ใช่พระเอกหนังครับ

สำหรับผม ถ้านั่งแล้วผมไม่ลุกนะ แต่ถ้ายืนอยู่แล้วที่ว่างก็ให้นั่งก่อน

ไม่ลุกครับ จะเพศไหนมันก็เมื่อยเป็นเหมือนกันล่ะครับ

การทำดีแล้วหวังผล เมื่อไม่ได้รับผลดังใจ ย่อมทำให้เราผิดหวังและเสียใจ ...แต่ถ้าทำดีโดยคิดว่านั้นคือสิ่งที่ถูกต้อง และเราสมควรต้องทำตามมารยาทของสังคม ที่ผู้ชายต้องลุกให้ผู้หญิงนั่ง แม้เขาจะไม่รับความหวังดีของเรานั้น ก็ไม่เป็นไร

....ถ้าทำดีแล้วสบายใจสุกใจ ทำไปเถอะครับ ..แต่ถ้าคิดว่าทำแล้วไม่ได้รับผลดังที่เราหวังไว้ ก็ไม่ต้องทำครับ

ขอบคุณทุกท่านครับ

คนแก่ คนพิการ คนท้อง เด็ก

คนสวย คนน่ารัก

ผมถึงจะลุกให้ครับ โดยเฉพาะสองประเภทหลัง

ทำบ่อยมาก

วันพฤหัสผมนั่งรถเมล์จากพระรามสี่ไปอ่อนนุช

ตอนขึ้นตรงบันไดอย่างแน่ ผมเข้าไปคือต้องยืนอยู่ตรงบันไดแล้ว

แต่ผมมองเห็นตรงกลางคัน ไม่มีคนยืนเลย มันติดที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เกาะขอบแถวที่นั่งคนขับเพราะที่จับมันสบายกว่าตรงอื่น

ผมขออนุญาติ สกิด ให้เปิดทางผมหน่อยก็ไม่สนใจ

สรุปผมลงจากประตูหน้าวิ่งไปประตูกลาง ยืนตรงกลางคันแทน แล้วมันมีคนลุกข้างหน้าผมพอดี ผมนั่งแทนเลย ทั้งๆที่ผู้หญิงคนนั้นก็มองหาที่นั่งอยู่ตลอด

ผมคิดในใจได้แค่ คุณไม่มีน้ำใจกับคนอื่น คุณก็ไม่สมควรได้รับมัน