สายตาที่มองลงมาของ ดัลกลิช
พูดถึงตำนานหงส์ที่วงเวียนอยู่กับสโมสสร แฟนส่วนใหญ่ก็เห็น รัช บารนส์ ฟาวเลอร์ หรือ ดัลกลิช อยู่เสมอๆ
แต่คนที่คลุกคลีกับสโมสรมากที่สุด คงหนีไม่พ้นคิงเคนนี่ที่เคยคว้าแชมป์ในฐานะนักเตะ, โค้ชในยุคที่รุ่งเรือง (ผมเกิดไม่ทัน) และ โค้ชยุคลุ้นท๊อป 4
ประเด็น คือ ดัลกลิช แกเข้ามาดูแทบทุกนัดอยู่แล้ว และเวลาทำประตูได้ แกก็ดีใจเหมือนวัยรุ่นแบบนี้ตลอด ทำให้ผมอดคิดถึงเวลาที่ Sir Alex เข้ามาชมเกมในตอนที่วางมือไปแล้ว และมี Passion ไม่ต่างกัน
แต่เมื่อวานตอนจบเกมกับวูลฟ์ บรรดานักเตะ โค้ช จับมือคุยกัน ดีใจกัน แต่ผมไปเห็นอีกช็อตนึงที่ ดัลกลิช มองลงมาที่สนาม แล้วยิ้มเบาๆ พร้อมตบมือแบบช้าๆ
มันไม่ใช่การตบมือแบบตอนทำประตูได้ ตบมือแบบชนะในนาทีสุดท้าย หรือชนะเข้ารอบแชมเปี้ยนลีก แต่เป็นการปรบมือที่แสดงถึงความภูมิใจอันเปียมล้นของทีมงานทุกๆ คน และรู้สึกสดใสกับอนาคตของทีมมากๆ
(คือที่ผ่านมา แกก็ปรบมือดีใจมาตลอดอยู่แล้วนะ แต่มันเป็นอารมณ์ตอนยิงได้ไง ใครๆก็ทำกัน แต่ครั้งนี้ผมสัมผัสได้ถึงอารมณ์อะไรบางอย่าง หรือไม่ก็เพราะมันจะตี 5 แล้ว ผมคิดมากเกินไป 555)
ปล. คลิปเต็ม วินาทีที่ 33
https://www.facebook.com/ThailandLiverpoolFC/videos/577714389308717/