ผมอยากได้มูมู่มาตลอดหลังจากเฟอร์กี้วางมือ
ด้วยความเขี้ยว ความกวนตีน จิตวิทยา

แต่พอได้มาแล้ว กลับได้มูมู่ที่
หวาดกลัว ขี้ขลาด โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเอง
ดื้อพยายามจะพิสูจน์แท็คติกเกมส์รับง่าวๆ

ไม่ไว้วางใจนักเตะ ส่งนักเตะตำแหน่งอื่นลงเล่นกองหลัง
ทั้งที่มันมีนักเตะตามตำแหน่งอยู่ แต่ไม่ส่งลง

ผลที่ได้คือพังพินาศ
ตัวสำรองไม่ค่อยได้ลง บางครั้งก็ไม่มีชื่อ แล้วมันจะเก่ง จะพัฒนายังไง
ตัวจริง ก็เล่นไปงั้นๆ สร้างแต่ความผิดพลาดในเกมส์รับ เช็คล้ำหน้าไม่ดี ประกอบตัวก็พลาด

เตะกับใครก็กลัวเขาไปหมด จะรับเชี้ยอะไรนักหนา
เตะกับทีมเล็กๆบอก เป็นเกมส์พิเศษ
เตะกับทีมใหญ่ๆ ดันบอกเป็นแค่เกมส์ๆหนึ่ง

ผมเนี้ยชอบตื่นมาดูแมนยูทุกนัด ดึกแค่ไหนก็ตื่นมาดู แม้แต่ปรีซีซั่นก็ไม่เคยพลาด
แม้ยุคเดวิด ฮะมอย กับ ลุงกาว ยังแหกขี้ตามาสาปแช่ง มาบ่น

แต่มูมู่ทำให้แมนยูกลายเป็นทีมน่าเบื่อ
เบื่อขนาดที่ว่า ไม่อยากตื่นมาดู ไฮไลท์ยังไม่อยากดูเลย

ปีที่แล้วผมคิดในใจ ให้โอกาสมูมู่หน่อย
มาปีนี้เหลือทนแล้ว "โอกาสโพ่งงงงงง"