WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)

BLOG BOARD_B

ติดต่อรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ Email: sale@soccersuck.com

ไว้คราวหน้า X

ไม่ต้องแสดงข้อความนี้อีกเลย

ไปหน้าที่ 1, 2, 3, 4

ไปที่หน้า

ตั้งกระทู้ใหม่

ฝากรูป

หน้าแรกบอร์ด >> บอร์ดวาไรตี้

ผู้ตั้ง

ข้อความ

ออนไลน์

เบน ฟรีคิก

นายกฯซ็อคเกอร์ซัค

Status: IG : benfreekick /// YT : เที่ยวนอกถ้ำ

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 16 Feb 2005

ตอบ: 5298

ที่อยู่: เซิร์ฟเวอร์ซอคเกอร์ซัค

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:06

WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)

ใครอ่านจบผมนับถือเลยครับ ผมเพราะผมเขียนแบบไม่มีหางเสือไม่มีเรียบเรียง คิดไรก็เขียนไปเรื่อยเปื่อย ขี้เกียจประดิษฐ์ถ้อยคำอะไรเยอะแยะ มันก็เลยยาวจนหาทางจบไม่ลง!! (แต่แนะนำว่าอ่านซัก 3-4 พารากราฟเพื่อรอรูปโหลดไปในตัวก็ได้อยู่นะ แล้วค่อยข้ามไป ฮาาา)

หลังจบทริปที่ลพบุรี ผมรู้สึกว่าการเที่ยวคนเดียวแม่งสนุกว่ะ ผมไม่มีปัญหาเลยเรื่องที่ว่าไม่รู้จะคุยกับเพื่อนหรือคนที่ไปด้วย เพราะจริงๆแล้วผมเป็นคนคุยน้อย ยกเว้นเพื่อที่รู้จักกัน 10-20 ปีจะคุยกันแบบเฮฮา ไม่ต้องแอ๊บอะไรมากมาย

แต่โอกาสเที่ยวกับเพื่อนวัยนั้นมันไม่มีอีกแล้ว ผมเลือกทำงานทำเว็บไม่สนใจใคร จนเหมือน skip เวลา”วัยรุ่น” แล้วมาโผล่อีกทีก็ตอน 3 ปลายๆจนลามมาถึงเลข 4 มันก็เลยต้องพึ่งพาตัวเอง ความสุขอหาได้รอบตัว ก็คือตัวกูนี่แหละ!!

นี่คือการมา”เลย” หนที่ 2 ของผม ครั้งแรกคือสมัยเรียนมหาวิทยาลัยซึ่งตอนนั้นรหัส 37!!! กี่ปีก็นับนิ้วเอาครับ คราวนั้นนั่งบขส.กันมา ปีนกันจนรองเท้าสกอลล์เดินเขาพังอ่ะ (ยี่ห้อรองเท้าบอกอายุมากมาย หุหุ)

แต่หนนี้ผมนั่งเครื่องบินโดยใช้เวลาตัดสินใจแค่ชั่วพริบตา อ่านรีวิวผ่านๆตา (ทั้งๆที่ดูๆเพชรบูรณ์ ดูๆนครศรีธรรมราชไว้ก่อนด้วย) เช็กแผนที่เมืองและจุดที่จะไป ผมเห็นแล้วชอบมาก พวกเที่ยวอยู่ในระแวกเมืองเนี่ย!! ผมกดซื้อตั๋วแล้วเริ่มดำเนินการจองที่พักคืนแรกทันที...และ และ ผมตัดสินใจแล้วว่ามาทริปนี้ต้องไม่พึ่งพารถเก๋งเช่า

ใช่ครับ backpack เป้สองใบ เสื้อผ้ากับเป๋ากล้อง ลุย!!!

พอลงสนามบิน ผมรู้มาก่อนแล้วว่า Air asia มีโปรจัดรถตู้ให้ถึงเชียงคาน แต่คิด 250 ซึ่งผมอ่านรีวิวแล้วเค้าแนะนำนั่ง 2 แถว หรือไม่ก็สามล้อเครื่อง ถูกกว่า

ผมเดินวนไปวนมาอยู่หน้าสนามบินโดยที่ทุกๆคนที่ลงเครื่องมาพร้อมกันค่อยๆใช้บริการตามที่ตัวเองจองไว้กันไปหมดทั้งรถส่วนตัว รถตู้, airasia ฯลฯ

จนแทบจะเหลือผมคนเดียว ผมสอบถามพี่ยาม แกแนะนำให้เดินไปนั่ง skylab หรือ 3 ล้อเครื่องแล้วไปต่อที่ขนส่ง ขบส. เพื่อต่อไปเชียงคาน หรือจะนั่ง 2 แถวที่บขส.ก็ได้ ถูกกว่า

ผมหา 3 ล้อไม่เจอ ที่เห็นมีอยู่คันนึงจอดแช่คุยกับฝรั่งอยู่นานแล้ว ก็เลยเดินไปใกล้ๆกะว่าส้มหล่นไม่ไปผมจะได้เสียบ

เอาเข้าจริง ลุงแกกวักมือบอกหนูๆมาคุยให้หน่อย 55555 ที่แท้คุยกันไม่รู้เรื่องนี่เอง

ฝรั่งบอกจะไป bus station คนละเท่าไหร่ ลุงแกไม่เข้าใจ ผมก็เลยบอกลุงแกไป แกบอกคนละ 50

ผมก็เลยบอกฝรั่งว่าผมก็จะไปบขส.เหมือนกัน แชร์กันนะ (จริงๆมันก็คนละ 50 อยู่ละ 555) พอตกลงกันได้ก็ขึ้นเลยเบียดๆกันหน่อย

ยัง ยัง ยังไม่จบ ลุงแกเห็นช่องทางทำเงิน รับฝรั่งร่างใหญ่อีกคน เบียดกันแน่น จนรถเอียง!!

บนรถฝรั่งบอกจะไป”ภูกระดึง” ผมก็บอกอ๋อเคยไปมาแล้ว 20 ปีก่อน เค้าก็หัวเราะ จากนั้นก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก ต่างคนต่างนั่ง ในใจก็นึกว่าอย่าชวนกูคุยเลย นึก tense ไม่ทัน 5555

นั่งจากสนามบินมา บขส. 10-15 นาที ผมก็ชี้บอกฝรั่งนั่งรถบัสคันนี้แหละ(ลุงแกบอกให้นั่งคันที่เขียนว่าขอนแก่น มันผ่านภูกระดึง) ฝรั่งก็บอกแต้งกิ้วๆ แล้วก็แยกย้าย ส่วนผมเหรอ รถแอร์ดีๆมีไม่นั่ง ดันไปปเลือกนั่ง 2 แถว!!!

อารมณ์อยากสัมผัสความลำบาก ซึ่งนั่งรอกว่ารถจะออก รอให้คนเต็ม แดดเลียหลัง บางคนก็มองผมแปลกๆจนผมเขิน ในการเดินทางใช้เวลาเป็นชั่วโมง รับผู้โดยสารตามป้ายถี่ แต่ไม่เป็นไรผมไม่รีบแค่หิว!!

ในระหว่างที่นั่งรถ ผมก็เปิด google map เช็กไปด้วยเพราะกลัว”เลย”

นั่งไปนั่งมา และ แผนที่บอกผมเลยมาแล้วจริงๆ จนต้องกดกริ่งให้คนขับหยุดรถ ตอนจ่ายตังก็ถามทาง(30 บาทมั๊ง ลืม) แกบอกโอ้ยเลยมาแล้ว เนี่ยๆเดินเข้าซอยนี้ไปนะ ทะลุไฟแดง เดินต่อไปนั่นนู่นนี่ ครับ!!!

ซึ่งประจวบเหมาะกับที่พักโทรมาพอดีเพราะเห็นว่าจะบ่าย 2 แล้ว ซึ่งที่พักผมอยู่ซอย 3 แต่ที่ผมลงน่าจะ 14!! เค้าบอกไกลนะถ้าจะเดิน นั่ง 3 ล้อมาไหม ผมบอกไม่รีบ เค้าก็บอกงั้นเดินเล่นมาก็ได้

ผมหันหลังไปอ้าว เจอ ผญ ผช แฟนกันที่อยู่บน 2 แถวเดินตามลงมา ผมเลยถามไปเชียงคานเหมือนกันเหรอ เค้าบอกใช่ อยู่ซอย 8 ลั่น 555

ผมเดินเก่ง ชอบเดินอยู่ละครับ เอ็นไขว้ฉีกไม่มีผลอะไรกับการเดิน หรือ วิ่งเป็นเส้นตรง หุหุ

พอถึงที่พัก ใช่ครับผมจองร้าน “เถ้าแก่ลาว การาจ” เอาไว้ มันมี 2 ร้าน อย่าจำชื่อสลับกัน ร้านนึงชื่อ “เถ้าแก่ลาว” อีกร้าน “เถ้าแก่ลาว การราจ”(เป็นญาติกัน ไม่ใช่ญาตินี่ตีกันตาย 555) ซึ่ง”การาจ”เนี่ยจะปลีกวิเวกอยู่ซอย 3 ที่ไม่ได้ตั้งอยู่หน้าถนนคนเดิน แต่”เถ้าแก่ลาว” หน้าถนนคนเดินเลย(จำไม่ผิดน่าจะซอย 5-6) พูดง่ายๆออกจากร้านก็เจอของขายที่ถนนเลย

แต่ที่ผมเลือกเพราะผมอยากนอนในรถโฟล์กครับ!!

ดูได้จากรูปข้างล่าง ผมแค่ลองเฉยๆซักครั้งในชีวิต แต่ถ้าใครขี้ร้อนก็ข้ามไปได้นะครับ(เค้ามีพัดลมเล็กให้เผื่อใครขี้ร้อนแต่อนันดา เคยมาพักที่นี่แล้วนะฮะ ลองเซิร์ซ facebook ได้เลย ชื่อตรงตัว) ห้องแคบมาก เหมือนถูกขัง ประตูปิดเป็นแบบเหล็กซี่ตามห้องแถว เปิดปิดทีเสียงดัง

ทีตลกคือ...กลายเป็นผมคนเดียวที่พักที่นี่ ห้องอื่นๆที่เป็นห้องปกติก็ว่างหมด เพราะดูแล้วมันมีที่พักตรงถนนคนเดินเยอะมาก คนเลือกไปแถวนั้นดีกกว่า พอผมเช็กอินเสร็จ ร้านก็มีจักรยานให้ขี่ไปตามริมแม่น้ำโขง แถมก่อนไป น้องผู้หญิงที่เฝ้า homestay บอกว่าถ้าขากลับมาดึกไม่ต้องล็อกประตูล็อบบี้นะ เพราะเธอจะไม่อยู่แล้ว ซึ่งตกดึกกลายเป็นผมคนเดียวเลยครับ วังเวงมาก ห้องน้ำไม่มีในห้องนอนด้วย แต่เดินออกมาแค่ 4-5 เก้าเอง

ผมเห็นไม่มีคนก็เลยตั้งกล้องถ่ายนอนกับพื้นตรงล็อบบี้นั่นแหละ ใกล้ๆกับห้องพักผม มันเล็กๆไม่ใหญ่อะไร คือพูดง่ายๆมันเหมือนเป็นบ้านผมอ่ะ 555

มาถึงจุดสำคัญของ trip นี้ครับ คือผมตั้งใจจะเช่ามอไซค์ไปตามที่ต่างๆที่ลิสไว้ เพราะดูแล้วมันไม่ไกลอะไรมากมาย แต่ที่ต้องพึ่งพา 3 ล้อเครื่องที่นี่ก็คือไป “ภูทอก” ครับ เค้าจะไปส่งตรงจุดที่จอดแล้วจ่ายค่าตั๋วอีก 25 บาทเพื่อนั่งรถกะบะของทางภูขึ้นไป ใครมีรถส่วนตัวก็ต้องจอดแล้วเสียตังเหมือนกัน

ทีนี้ทางที่พักเค้าจะหา 3 ล้อให้ โดยบอกว่าจะพาไปภูทอกแล้วก็แก่งคุดคู้ วัดควายเงิน รวม 500

ผมก็ร้อง บอกแพงจัง ขอไป”ภูทอก” ที่เดียวได้ไหม สุดท้ายก็ 250 (อารมณ์มาแบบ backpack ก็เลยงกตามไปด้วย ฮิฮิ)

วันแรกผมมาถึงก็บ่ายสองกว่าละ ขี่จักรยานไปกินข้าวที่ริมโขง ต่อด้วยร้านกาแฟ(ตามรูปเลยครับ) แล้วก็ถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย เดินถนนคนเดิน กินข้าวจี่(กินนิดเดียว คายทิ้ง),กุ้งไม้เสียบ(เรียกแบบนี้เนอะ) ฯลฯ เสร็จแล้วพรุ่งนี้ค่อยเริ่มประเดิมไปลุยตามที่ต่างๆตาม plan

ผมนัดรถลุงแกตี 5 ก็ต้องตื่นตีสี่กว่าๆ สี่ครึ่ง อยู่บ้านผมตื่นเที่ยงๆนู่น แต่ผมอยากลุยไง ก็เลยนอนนไว(แต่เอาจริงๆก็นอนเที่ยงคืนแหละ) ซึ่งบอกเลยผมนอนไม่ค่อยหลับเพราะเวลามานอนต่างสถานที่ ผมไม่ชินเตียงกับสภาพแวดล้อมเนื่องจากก่อนหน้านี้ไม่ค่อยได้ไปไหนเท่าไหร่ ก็เลยติดเตียงตัวเอง (ผู้ป่วยติดเตียง 555)

ที่บอกไว้ข้างต้นว่าเป็นจุดสำคัญของ trip นี้ก็คือ ลุงคนขับครับ!!!

ผมสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่าแกจริงใจ โคตรซื่อ และใจดีมีน้ำใจ เป็นกันเอง ถ้อยทีถ้อยอาศัย ซึ่งเป็น character ที่เข้ากับผมได้อย่างรวดเร็ว

และที่สำคัญแกอายุ 78 แต่หูดีเหลือเชื่อครับ คุณคิดดูว่าการนั่งสามล้อมีลมตี มีเสียงรถรบกวนแล้วผมนั่งข้างหลังคุยกันเนี่ย แกไม่มีคำว่า”ห๊ะ?” “อะไรนะ?” “ว่าไงนะ?” หลุดมาซักคำ ถามตอบเป็นอับดุลย์เลย!!

ก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากคุยเข้าไปอีก ทั้งๆที่ผมเป็นคนไม่ชอบคุยอะไรมาก

จนจับใจความได้ว่าแกเคยไปทำงานฝั่งลาว ขับเรือส่งผู้โดยสาร แต่พอยุคสมัยเปลี่ยนไปก็ต้องข้ามมาขี่ 3 ล้อในไทย ซึ่งรายได้ดีเนื่องจากเชียงคานนักท่องเที่ยวนิยม จะเห็นว่ารถรับจ้าง. skylab นี่เยอะมาก เป็นสัญลักษณ์ไปละ พวกโรงแรมต่างๆก็รู้จักพวกสามล้อ จะกิน % หรืออะไรผมไม่รู้นะแต่ก็เป็นบริการเสริมแหละ เงินหมุนเวียนคิดไรมาก

ยังไม่จบ...แกทำงานเป็นจับกังมาก่อน ทำงานส่งลูกเรียนจบทุกคนอ่ะคิดดู ตอนนี่ขี่ 3 ล้อแก้เซ็ง เพราะแกก็มีบ้านปล่อยให้คนอื่นมาเช่าทำ homestay 2 หลัง ได้หลังละ 5 พัน

อยู่ต่างจังหวัด เงินแค่นี้เหลือๆครับ แกบอกมีภาระแค่ส่งหลานเรียน ซึ่งจิ๊บๆไม่มีปัญหา ลูกเต้าแกอายุเยอะกันหมดละ 50+

ผมสังเกตด้วยว่ารองเท้าแบบคีบแกขาด ซึ่งใครใส่แตะคีบจะรู้ว่าขาดไปด้านนึง เดินไม่ได้แน่นอนนแต่แกเอาตะปูมาร้อยยึดเอาไว้เพื่อใส่ต่อ ประหยัดหนักเลย ผมว่าจะเตือนแกถ้าพื้นมันไม่มีดอกยางระวังจะลื่นล้ม แต่สุดท้ายก็ลืมเตือน!!

ผมมารู้จักชื่อแกเอาวันสุดท้ายครับ วันที่แกมาส่งผมที่บขส. ย่อย ที่ใกล้ๆเชียงคาน แกคิด 50 ผมถามชื่อแกเองครับ แกชื่อ”ลุงรูน” ส่วนจะย่อมาจาก จรูญ หรือ รูนี่ย์ ผมก็ไม่ทราบละ

เพราะผมบอกลุงใจดีนะ ผมจะเอาเรื่องลุงไปรีวิว แล้วใครจะมาที่นี่ผมจะให้เบอร์โทรลุงกับเค้าไปนะ ผมชื่อ”เบน”นะ ถ้าใครโทรมาแล้วบอกว่าพี่เบนแนะนำมา ลุงไม่ต้อง”งง”นะ ผมเอง!!

สปิริตอันแรงกล้าของแกอีกอย่างคือถ้าแกรับปากกับลูกค้าคนไหนแล้วแกไม่รับที่อื่นเพราะบางคน”งก” วิ่งรอก รับซ้อนจนอีกฝ่ายรอเก้อ ลุงแกบอก”เสียชื่อ” แกไม่คบซ้อน!!! (ใครจะไปเชียงคาน ติดต่อผมได้นะ มีเบอร์ลุงแก เอาหัวเป็นประกันว่าดีจริง!!)

และ และ ที่ผมปลื้มแกอีกอย่างคือ ผมบ่นกับแกว่า day 1 ช่วงเย็นผมไปถ่ายพระอาทิตย์ตกตรงริมโขงซึ่งคนเยอะมาก ผมตั้งกล้องไว้ก็อายๆอยู่นะ เหมือนเราไปเอาเปรียบเค้า เพราะพื้นที่เป็นระเบียง ผมไปรอตั้งแต่ 4 โมงหลังปั่นจักรยานตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซ้อยแต่เมื่อยก้น!! อานโคตรแข็ง

สุดท้ายก็เลยได้แค่ภาพเก๊กๆหันตูดให้กล้องตอนช่วงที่มีแดด ตามที่ประมวลด้านล่างเลยครับ พอคนเยอะมากเริ่มไม่ไหว รู้สึกอายขาตั้งกล้องเลยรีบเก็บแล้วเผ่นกลับที่พักเพื่อเดินถนนคนเดิน

ลุงแกเลยบอกเอ้ย แกมีโลเกชั่นพระอาทิตย์ตกดินเจ๋งๆ ไม่มีใครเขาไปกัน ลุงไปส่งอยู่หลังโรงเรียน ใกล้ริมโขง แกคิด 50 ไปเลยลุง!!

สุดท้ายก็ได้ภาพพระอาทิตย์ตก อาจจะไม่สวยอะไรมากเพราะผมยังมือใหม่พวกถ่ายพระอาทิตย์ขึ้น และ ตก(ก็เหมือนกันป่าววะ 555) แต่รู้สึกว่าเออฟินแฮะ คนไม่มีเลย แถมได้รูปเจ้าหนูฟันหลอที่หัวเราะตลอดหลังผมพยายามแซวตอนเจอหนแรก สุดท้ายก็มาเล่นกับผมก่อนโดนผมหลอกให้แข่งกันยิ้ม หรือ หัวเราะ ใครทำดีกว่าชนะ ก็ตามภาพครับ 555

ส่วนเรื่องที่ผมรู้สึกว่าเป็นอีกจุดเปลี่ยนที่ทำให้ trip นี้ผมสมบูรณ์ก็คือ day 2 ช่วงค่ำ ผมนัดลุงแกว่าพรุ่งนี้ก็คือ day 3 เจอกันเที่ยงเพื่อไปบขส.แล้วนั่งต่อไปสนามบิน ผมไม่มีแผนอะไรอีกแล้ว กลัวตกเครื่อง กะนอนให้เต็มอิ่มไม่ต้องตื่นเช้าละ

แต่!! ผมเดินเล่นถนนคนเดินซึ่งเมื่อวานเดินมาแล้วรอบนึงแต่ใช้กล้อง 23mm เพื่อเก็บภาพกว้างๆ วันนี้ตั้งใจจะถ่ายอริยาบทคนก็เลยงัด 56 ตัวนี้ไม่ต้องจ่อมาก แคบสบายๆ แถม f1.2 รูรับแสงดี๊ด๊า

อ้อลืมบอกไปคืนที่เดินถนนคนเดินวันแรก ผมเดินสุดแล้วก็ย้อนกลับไปมา 2 รอบเพราะผมจะหาที่พักสำหรับ day 2 ครับ ไม่ได้จองมา มั่นใจว่าที่พักที่เชียงคานเยอะพอ

คราวนี้ผมขอที่พักแบบปกติ ไม่เอาพิสดารละ 5555 จนมาได้”บ้านบุพผาจันทร์” เค้ามีห้อง ก็เลยให้เค้าพาไปดู เห็นแล้วโอเลย เหมือนห้องพักตามโรงแรมทั่วไป แถมเตียงหลบมุมตามซอก เข้าทางเลย

กลับไปเรื่องลุง หลังตะลอนกับแกทั้งวันทั้งภูทอก,แก่งคุดคู้ และ พระพุทธบาทภูควายเงิน จนถึงช่วงเย็นแกก็มาหย่อนผมลงซึ่งเป็นจุดท้ายๆของถนนคนเดินที่ซอย 20

ที่ๆผมเจอกับนักร้องวณิพกที่ดูเหงาๆไม่มีใครสนใจ เพราะแกไม่ได้รับอนุญาตให้ไปร้องข้างใน

ผมเห็นแกเทห์ดี เลยถ่ายรูปอยู่พักนึง ตั้งใจว่าถ่ายเสร็จเดี๋ยวให้ซัก 20 ซึ่งในระหว่างที่ผมรัวชัตเตอร์ก็เริ่มสังเกตแล้วว่าแกมองมาที่ผมหลายที จนส่งยิ้มหวานให้ตามภาพนั่นแหละ ผมก็ขยับหามุมไปเรื่อยกะให้ได้ภาพสวยๆ เพราะผมเป็นคนที่ไม่สามารถถ่ายภาพๆนึงให้รู้เรื่องได้ภายในครั้งสองครั้ง ต้องมี 5+

แต่แล้วอยู่ดีๆแกหยุดเล่นว่ะครับ!! ผมคิดในใจเอาแล้ว กูมาคุกคามเขาป่าววะ ถ่ายไม่เลิกซักที

ผมก็เลยตัดสินใจวางกล้อง ถลกแขนเสื้อ เอาก็เอาวะ ไหนๆมาถึงนี่แล้ว ล้อเล่นครับ

แกทักผมบอกไปขึ้นภูทอกมาหรือยัง เค้าไปมาเมื่อวันอาทิตย์ ดูสิ แกสไลด์ไอแพดสีขาวอย่างเมามัน

เฮ้ย ภาพสวยจัง!! ถ่ายตรงไหน ผมร้องโวยวาย ทำไมกูไปนี่คนแน่นมาก(ตอนคุยผมใช้คำว่าผมนนะ) แถมถ่ายอะไรมากไม่ได้นอกจากยื่นมือไปยาวๆได้แค่หมอก จะถ่ายคนก็ครึ่งตัวเพราะคนเยอะจัด(กดดูได้ในสปอย)

Spoil
ถ่ายด้วยไอโฟนนะ

เค้าก็เลยบอกตรงข้างบนนั้นมันจุดแลนมาร์ก อย่าไป ถ่ายยังไงก็ไม่สวย ติดต้นไม้ติดรั้วติดคน นี่ๆๆยอมเหนื่อยเดินลงมา 100-200 เมตร จะมาเจอจุดที่คนไม่รู้ เนี่ยๆดูรูป ยิ่งพี่แกสไลด์มากเท่าไหร่ผมยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเท่านั้น

ผมก็โอครวญอยู่พักนึง ในใจก็คิดแล้วเอาไงดีวะ แล้วแกก็เปลี่ยนเรื่องบอกไหนๆ ถ่ายรูปผมเหรอ ขอดูหน่อย

พอให้ดูแกบอกเอ้ย ขอๆส่งมาให้ที เลยแอดไลน์กัน สรุปแกเล่นกล้องอยู่กลุ่ม Olympus ชอบร้องเพลง ท่องเที่ยว ชิวๆ

คุยกันสนุกสนานอยู่พักนึงผมก็ขอตัว เพื่อที่จะ...

ใช่ครับ ผมโทรหาลุง”รูน” บอกว่าพรุ่งนี้ยกเลิกตอนเที่ยงเพื่อไปบขส. นะ มารับตีห้าแทน ผมมีภาระกิจที่ยังต้องสานต่อ!!!

ลุงแกจะว่าไงล่ะครับ ไปดิ่อีก 250!!

ผมดำเนินชีวิตใน day3 เหมือนย้อนกลับไปขึ้นเมื่อตอนเช้าของ day 2 เป๊ะๆ

ขอข้ามไปถึงตอนรถกระบะไปส่งถึงยอดภู ทุกคนลงรถและเดินไปหาโลเกชั่นถ่ายรูป ณ เวลาตีห้ากว่าๆ ท้องฟ้ายังมืดมองเห็นดาวและพระจันทร์ชัดแจ๋ว

ผมไม่ได้เดินไปจุดที่เดินเหมือนเมื่อวาน แต่เดินอ้อมไปคุยกับคนขับรถ ถามจุดที่พี่นักร้องแกแนะนำ คนขับร้องอ๋อ บอกไม่มีใครเค้าไปกันหรอก มันต้องเดิน แกก็เลยอาสาขับไปส่งเพราะมันเป็นทางลงที่เค้าจะลงอยู่แล้ว

ระยะทางผมกะเอาตอนที่เดินขึ้นมาก็ 100-200 เมตรละ เดินขึ้นผมหอบอ่ะ แต่คุ้มครับ!!

เป็นทางโค้งที่เราต้องเดินขึ้นเนินไป 4-5 ก้าว ซึ่งเห็นรอยขั้นบันไดแล้วมันผ่านการเหยียบมาไม่ใช่น้อย!!

ตอนนั้นยังมืด ผมใช้ไฟจากมือถือซึ่งตอนนั้นก็ภาวนาว่าอย่างอแงเดี๋ยวมีตกเขา เพราะโทรผมรุ่นเก่าหลายปีแล้ว ชอบรวน ตอนนี้ถังแตก ต้องเก็บเงินไว้ผ่าเข่าต้นปี!!

และที่เห็นตามรูปครับ ผมถ่ายได้ตามใจชอบ ไม่มีใครเลย!!

คนที่นั่งรถ”ขาลง”ผ่านไปมามองผมกันเยอะแยะ(ไม่รู้อิจฉา หรือ สงสาร ทำบ้าอะไรอยู่คนเดียว 555) เพราะจุดที่ผมยืนอยู่จะเด่นชัดมาก มันเป็นเนินสูงครับ กดรูปในสปอยเลย

Spoil

ผมรู้สึกโล่งใจมากที่ได้มาถ่ายจุดนี้ ไม่เสียเที่ยวแล้ว เพราะเมื่อวาน fail กลับไปนอนเซ็ง อุตสาห์มาวันธรรมดาตื่นตีสี่กว้าแต่ทำไมคนเยอะผิดสังเกตจนนึกว่าเทศกาลงานบุญ ช็อกครับยอมรับ

ผมมานึกๆดู มันเป็นความบังเอิญที่โชคดีของผมจนน่าเหลือเชื่อ ลองคิดกันเล่นๆตามผมนะ...

ถ้าลุงแกปล่อยผมลงจุดอื่นของถนนคนเดิน ผมไม่เจอพี่นักร้องแน่ เพราะแกกำลังจะเตรียมตัวกลับหลังร้องพลงสุดท้ายตอนผมถ่ายรูปนั่นแหละ

หรือถ้าผมลงจุดตรงนั้นจริงๆ แล้วผมแค่ถ่ายรูปเดียว หรือไม่สนใจแกล่ะ แกจะหยุดร้องแล้วทักผมเรื่องภูทอกไหม

หรือถ้าแกเกิดไปร้องในถนนคนเดินข้างในซึ่งมีคนเยอะแยะ ผมคงไม่หยุดถ่ายแน่ๆ คงถ่ายลวกๆแล้วเดิน แต่นี่เพราะแกร้องอยู่ด้านนอก และแทบไม่มีคนฟัง รวมถึงตรงนั้นเป็นนจุดแสงสว่าง พื้นที่เปิดผมเลยถ่ายอยู่หลาย action

ทุกอย่างเชื่อมโยงกันหมด...

ผมจึงรู้สึกว่า trip นี้ผมสนุกและไม่รู้สึกเหงาเลย อาจจะพูดได้ว่าเป็น trip ที่ทำให้ผมรู้สึกมั่นใจกับตัวเองมากขึ้นเพราะผมตัดสินใจเอง บงการตัวเอง คิดเองเลือกเอง ถามเอง กล้าพูดเอง ซึ่งผลที่ออกมาแม้มันจะไม่ได้ perfect เมื่อเทียบกับนักเดินทางอาชีพ แต่สำหรับคนที่เก็บตัวไม่สุงสิงกับใครมาหลายปี

ผมไม่จำเป็นต้องมีใครไปด้วยแล้ว เพื่อนของผมตอนนี้คือ กล้อง และขาตั้งกล้อง ผมขาดมันไม่ได้แล้ว!!

ผมคิดว่าผมทำให้ตัวเองมีความสุขในวัยที่ขึ้นเลข 4 หลังค้นหาทางออกชีวิตมาหลายปี แน่นอนมันอาจยังไม่ช้าเกินไปแต่ดู timeline แล้วผมรู้สึกว่ามันเกิดขึ้นช้าเกินไป

ใช่ครับผมกำลังจะผ่าตัดหลังปีใหม่ไม่กี่วัน และคงใช้เวลาพักฟื้นอีกหลายเดือนกว่าจะออกเดินทางได้อีกครั้ง

ถึงเวลานั้นแล้วผมไม่รู้เหมือนกันว่าไฟในตัวจะมอดหรือยัง แต่ถ้าถามความรู้สึกลึกๆข้างในจากประสบการณ์ที่เชียงคานแล้ว

ผมจะไม่หยุดไว้แค่นี้แน่ๆ...

ปล.พวกฝากรูปอีกหน่อยเดี๋ยวมันก็ตาย ถ้าใครเล่นน IG ตามผมได้นะที่ https://www.instagram.com/benfreekick/ เวลาผมไปไหนจะอัพก่อน

แต่ถ้าประมวลรูปเยอะๆจะไปลงที่เฟสครับ เก็บไว้เป็นอัลบั้ม https://www.facebook.com/ben.soccersuck

สั่งโกโก้ปั่น ตรงริมโขง day1

หนาวจนชุ่ม!!

ล็อบบี้ "เถ้าแก่ลาว" จริงๆเปิดห้องมาก็เจอเลย ติดกัน มันแคบๆ

ผมกลับจากถนนคนเดิน day1 น่าจะสามทุ่ม เลยนอนเล่นตั้งกล้องถ่าย

เริ่มพิสดารขึ้นเรื่อยๆ

นี่ครับนอนในรถ ร้อนนิดๆ แอร์ตกไม่ถึง

อีกมุมของห้องพักซึ่งแคบมาก มีแค่ตรงนี้ที่ผมยืนเปลี่ยนเสื้อผ้า

มองลอดออกไปจะเป็นแบบนี้ครับ

ริมแม่น้ำโขง ด้านหลังที่มีหมอกตรงนั้นคือฝั่ง"ลาว"

ผมเห็นป้ายแนวๆนี้เยอะครับ ส่วนมากเป็นกระดาษแปะ อันนี้ทำสวยเลย 555 คงเจอมนุษย์มักง่ายทิ้งมั่วซั่ว ผมงี้หาถังขยะตลอด ไม่ชอบทำตัวแบบเป็นคนกรุงแต่ไปบ่อนทำลายจังหวัดอื่นๆที่เค้าอยู่กันมา แลดูเป็นคนดีเนอะ

มาที่นี่ต้องนั่ง skylab ครับ ไม่งั้นเหมือนมาไม่ถึง หาได้ทั่วไปตามข้างทาง

ภาพนี้ผมโชคดี รถด้านหลังสตาร์ตเปิดไฟหน้า ภาพเลยชัด ไม่่งั้นมืืด!!

แกไปทุกที่เลยครับ ตอนขึ้นภูทอก แกก็ไปนั่งแบบนี้ตรงจุดขึ้นรถกระบะ มุกแกคือเวลาใครเอาเงินไปให้แกจะ"แฮ่!" ใครขวัญอ่อนหน่อยก็หอแต๋วแตกแหกต่อไม่รอแล้วนะ

กินเพืื่อให้รู้ว่ามา ส่วนตัวไม่ชอบ 555

ข้าวจี่ ผมกัด 2-3 คำแล้วทิ้งครับ ไม่ชอบ ขออภัยคนท้องถิ่นด้วยครับ

แต่ขอโทษ ไอติมนี่เบิ้ล!!

ปลาหมึกบดของโปรด แต่อิ่ม!!

ร้านนี้สำหรับมากันเป็นทัวร์ มากันเยอะๆ คนแน่น

KTC บุกเชียงคาน

2 , 5 , 1, และ 8 ตัวเลขอันดับตารางคะแนนครับ

เอามาฝากพวกเราครับ

ร้านเถ้าแก่ลาว ข้างในจะวินเทจ เป็นเครือเดียวกันกับเถ้าแก่ลาว การาจ

ไม่ได้กินมาเป็นปีแล้วครับ นมเนี่ย หายากเหมือนกัน

ถ่ายอย่างเดียวครับ ไม่กิน 555

พี่คนนี้(น่าจะน้องผม 55) คุยกับผมตอนกลางวันเพราะผมเดินหาข้าวเที่ยงกิน แกเฝ้าร้านโรงหนังเก่า บอกเปิดเฉพาะศ ส ทิตย์ เลยอดชม ดึกๆมาขายติมร้านติดกันนี่แหละ

ป้อนไหมคะ ถุย มากับแฟน!!

พ่อของเรา

พ่อค้า vs ลูกค้า

มาซ่อมทะเลหมอก day 2 โคตรคุ้ม

ตั้งเวลาถ่ายเพลินๆ

เอาทุกมุมทุกท่าฮะ

ถ่ายนับ 10 ใช้ได้ภาพเดียวครับ กะเวลากระโดดตอนเสียงกล้องร้องปี๊บๆพลาดทุกที

อันนี้ day2 ที่คนเยอะๆ ผมไปถึงตีห้าก็ถ่ายเรื่อยๆจนสว่างคนบาน!!

วัดควายเงิน จุดเด่นอยู่ที่เค้าเลี้ยงกระต่าย เยอะมาก เข้าไปให้อาหารได้ เวลาเข้าไปแล้วเค้าบอกพูดว่า "มาๆ" มันจะรีบวิ่งมารอ

แก่งคุดคู้

ต้องใช้บริการเค้านะ ถือว่าช่วยชาติ เหอๆ

สุดปลายถนนคนเดิน เห็นไกลๆคือพี่นนักร้องคนที่ว่า

56 ถ่ายมันมาก

แกขอรูปครับ เห็นว่าชอบ

มอง ipad น่าจะอ่านคอร์ท

ส่งยิ้มแล้ว จึ๋ยๆ

อย่างที่เล่าไป ผมถ่ายพระอาทิตย์ตกดิน เด็กสองคนนี้มาเล่นด้วย ผมเลยบอกให้หัวเราะสวยกว่าคนนั้นชนะ หลอกเด็ก หุหุ

sunset

ริมโขงยามเช้าวันสุดท้ายก่อนกลับ

ลุงถ่ายสวยกว่าผมอีก 555

โฉมหน้า"ลุงรูน" วัย 78 ที่ใจดี และมีน้ำใจ จนผมรักแกจริงๆแฮะ

ริมโขงช่วงพระอาทิตย์เพิ่งตกดินไปไม่นาน

ปิดท้ายด้วยภาพแรกที่ผมไปถึงเชียงคาน ขี่จักรยานออกจากที่พักมาตามริมโขงเพื่อรอถ่ายพระอาทิตย์ตกตามที่คนรีวิว แต่คนทยอยมาจนไม่ไหวขอลา มุมก็มองไม่เห็นด้วย ลากันไปด้วยภาพนี้นะครับ

แก้ไขล่าสุดโดย เบน ฟรีคิก เมื่อ Thu Dec 06, 2018 23:52, ทั้งหมด 4 ครั้ง

หากโดน 162 เรื้อน จะถูกแบน

Mcsiri , ★จอห์นミเล่นหนอน★ , Nesmo , arnatio , BlueSkyII , Redarmy_Yoona , JameMiie , Scholesy#18 , Mercies , heyheymymy , popoing , Steven's , Huuw !! , Cas3y46 , Century22 , พ่อมดเมอร์ลิน , ichimaru41 , jiroh , hero_manz , chula chula , มิริน , Tamakoii , -moialtisnak- , _น้ำแข็งใส_ , Alexis`17 , noonoijava , O___o , RIDER_V7 , armz14 , Turbulent , Hydee , tetoomtam , itoonggy , Scenesters , Toffee Nut Latte , ผมมาเพือแสดงความคิด , GoDFaTheRR , ซ่อนดาบในรอยยิ้ม , Brunos , DosKiller , East Sheen , GoT_KOt133 , พ่อหมีย์ No.1 , NickValensi , Krathongss , amalgamation , SAIBA!! , LoversMoon , unfear , shat1478 , 21deuKie , AAA2535 , Maamiint , rushrain , HiBroo , Dragongong , แฟนขาจร , Bushi , Tire Kokans , mrT , Snookie13 , putsealand , จะมีแต่ความฮาเฮ , GrowUp , Arttillo , kraben , por_manutd , Kris Pinto , Captain_United , popopoioioio , ReiNDeaR , David Villa Akatsuki , superbatigoal , Fluorescent_Adolescent , Alles blau , เนโต้คือความหวัง , YipZee , iTer , l3ergkamp , มาวิน มาแวะ , Tancred , oODriBOo , CoNSciOuS , hutoew , TheValiant$ , haha2555 , คนเหงา2018 , จึ๊กกะดึ๋ย , batmad , คาเมนไรเดอร์ , Arsenalearth191 , code&lens , loveontherock , nuni_es , After Dark

โหวตเป็นกระทู้แนะนำ

My Locker

WM โซโล่สงขลา น้ำตาจะไหล

WM ทริปน่าน 5 วัน 4 คืนครับ

WM ทริปเกาะเต่า 5 วัน 4 คืน

เพราะรัก SS จึงต้องปล่อยเขาไป...

WM.......Solo travel ลำปาง

ออฟไลน์

Mcsiri

ผู้เยี่ยมชม

Status:

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 12 Aug 2017

ตอบ: 2298

ที่อยู่: Bangkok Metropolis

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:08

ถูกแบนแล้ว

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

ภาพสวยมากครับ

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

ออฟไลน์

★จอห์นミเล่นหนอน★

ผู้จัดการทีมชั่วคราว

Status: ʕ•ᴥ•ʔﾉLFC.

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 28 Dec 2017

ตอบ: 52600

ที่อยู่: ปีหน้าเรามาแน่ !!!!!!!!!!!! เข้าร่วม: 14 Feb 1993

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:15

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

หน้าดูโทรมๆครับ พักผ่อนเยอะๆ และเสพย์กระทู้ 18+ เยอะๆครับ

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

SlamDunk-10Days After ศึกซังโน+เรื่องสมัยเด็กเรียวตะ&อายาโกะ

30 ปี ลิเวอร์พูล เราผ่านอะไรมาด้วยกันบ้าง [4G Warning]

แนะนำอนิเมชั่นเก่า El Dorado(2000) มีพากย์ไทยใน NetFlix

Maroon 5 อัลบั้มแรก นี้มันโคตรเพราะ Master Piece เกือบทุกเพลง

ออฟไลน์

Nesmo

กำเนิดดาวรุ่ง

Status:

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 21 Mar 2007

ตอบ: 596

ที่อยู่:

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:16

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

ผมก็เพิ่งไปมาตอนตุลาช่วงออกพรรษาพอดีคนเยอะมาก มีแห่ขบวนด้วยแถมงานประจำปีลำไยไหทองคำมาก็มา

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

ออฟไลน์

Scholesy#18

ซุปตาร์ฟุตบอลโลก

Status: Youth|Courage|Success

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 11 Jan 2011

ตอบ: 19314

ที่อยู่: Old Trafford, Sir Matt Busby Way, Stretford, Manchester M16 0RA, UK

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:17

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

2 / 5 / 1 / 8

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

#GGMU

My Locker

ออฟไลน์

Century22

นักบอลลีกภูมิภาค

Status: ภาพโปรไฟล์,ลายเซ็น บินตามเวปฝากรูป

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 14 Aug 2012

ตอบ: 3003

ที่อยู่: Bill Nicholson Way, 748 High Road, Tottenham, London, N17 0AP

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:22

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

ขออนุญาติแปะไว้ก่อนครับ เพราะผมก็ไปที่นั่นบ่อยๆ 5-6 ปีหลังมานี้ ปีละ 3-4 ครั้ง

edit:อ่านจบละครับ โดยบริบทของคนเชียงคานแล้ว คนแถวนั้นค่อยข้างใจดีครับ
ส่วนเรื่องสุขภาพเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้หายกลับมาไวๆ แล้วไปต่อให้สนุกครับ

(ขออวดรูปนิดนึงครับ)

แก้ไขล่าสุดโดย Century22 เมื่อ Thu Dec 06, 2018 21:53, ทั้งหมด 2 ครั้ง

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

ออนไลน์

popoing

ผู้ช่วยแมวมอง

Status: We're All Made Here

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 14 Aug 2012

ตอบ: 41871

ที่อยู่: อย่ารู้เลย..

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:23

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

ความสุขมันเป็นแบบนี้เองสินะครับ

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

ออฟไลน์

Steven's

นักเตะเทศบาล

Status:

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 05 Dec 2016

ตอบ: 2359

ที่อยู่: Thailand

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:30

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

ภาพ ญ แจ่มครับ พี่เบน

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

ออฟไลน์

wuttigrai

นักเตะท้ายซอย

Status: Kop

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 04 Oct 2009

ตอบ: 1436

ที่อยู่:

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:31

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

เพิ่งหลับมาจากเชียงคาน เหมือนกันเลยครับพี่เบน

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

ออฟไลน์

hero_manz

แข้งดัทช์ลีก

Status:

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 14 Aug 2012

ตอบ: 7667

ที่อยู่:

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:43

WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)

ผมอ่านจนจบนะ อยากไปมานานแล้วแต่ผมไม่เห็นรูปเลย

โพสต์บนแอป Soccersuck บน Android

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

My Locker

ออฟไลน์

jiroh

นักเตะเทศบาล

Status: (^_^)b

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 27 Mar 2007

ตอบ: 7090

ที่อยู่: โลก

โพสเมื่อ: Thu Dec 06, 2018 21:43

[RE: WM รีวิว ลุยเดี่ยว backpack เชียงคาน 3 วัน 2 คืน (4G warning!!)]

เปิดช่องในยูทูปเถอะพี่ รอตามอยู่

หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน

เบน ฟรีคิก

^_____^ ให้สิ่งใด ก็ได้สิ่งนั้น

ก่อนที่จะลงมือทำอะไร-เราควรรู้ว่าจะจบมันอย่างไร

“แผนอยู่ที่คน ผลอยู่ที่ฟ้า มิอาจบังคับ” ขงเบ้ง

เ อ า ที่ ส บ า ย ใ จ เ ล ย (แต่อย่าให้คนอื่นเดือดร้อน)

ถ้า "ได้ยิน" จะ "ลืม"
ถ้า "เห็น" จะ "จำ"
ถ้า "ทำ" จะ "เข้าใจ"

My Locker

ออฟไลน์

chula chula

ดาวซัลโวยุโรป