เท่าที่อ่านท่านยังดูร้อนใจ ถ้าไปจริงๆเราว่าไม่รอดแน่ๆเลย

บอกก่อนไม่เห็นแก่ตัวครับ ถ้าถามผม ผมว่าดีต่อทั้ง 2 ผ่าย เพราะ 5 ปีนี่5-10% ของชีวิตคนๆหนึ่งเลยครับี

จากประสบการณ์ตรงคนที่ทรมานจะเป็นท่านนะครับ ไม่ได้อยากแนะนำให้เลิก แต่แนะนำให้เผื่อเตรียมไว้เลยแล้วกัน คนที่ผมรู้จัก ขนาดแต่งงานมีลูกแล้ว ก็ยังเลิกกันเพราะเรื่องแบบนี้ ตัวผมเองก็ด้วยโดนมาเต็มๆ ถ้าท่านจัดการความรู้สึกตัวเองตรงนี้ได้ ท่านก็จะมีชีวิตประจำวันที่สบายใจขึ้นครับ อย่าลืมคำผมนะ เผื่อใจไว้ก่อนเลย

ได้ลองคุยหรือยังครับ ถึงสาเหตุที่เค้าเลือกไปทำงานต่างประเทศเวลานี้

1. ปัจจัยทางด้านการเงิน
2. ความก้าวหน้าทางหน้าที่การงาน
3. อื่นๆ

เค้าอาจจะวางแผนอนาคตกับท่านไว้ก็ได้ว่า การได้ไปทำงานมีประสบการณ์ต่างประเทศ อาจจะช่วยทั้งความก้าวหน้าทางตำแหน่งหน้าที่และด้านการเงิน เพื่อให้คุณและแฟนคุณสบายในอนาคต

ถามว่าตั้ง 5 ปี เกิดอะไรขึ้น ไม่มีความแน่นอนครับ ไปได้ ไม่ถึงปี แฟนคุณอาจจะปรับตัวไม่ได้ร้องขอกลับก็ได้ ในตอนนั้น ใครจะเป็นที่ปรึกษาให้เค้า

ลองพิจารณาดูครับสิ่งที่คุณกังวลเพราะว่าคุณรักเค้าหรือรักตัวเอง ถ้าบอกเลิกตอนนี้ก็ลองพิจาณาผลกระทบที่จะตามมา ทำให้แฟนคุณเสียการเสียงานหรือไม่ (ผมไม่ทราบว่าธรรมชาตินิสัยเป็นอย่างไร)

ลองเปิดใจดูเหตุผลของเค้าว่ามีเราอยู่ในแผนชีวิตของเค้ามั้ย ถ้าเราคิดว่า 5 ปีนานไป ลองคุยกับเค้าว่า สามารถต่อรองกับริษัทเหลือ 3 ปี ได้หรือไม่
หรือถ้าเราไม่มีภาระในประเทศไทย หางานทำที่ต่างประเทศด้วยเลย พยายามดูและตามไปให้ได้ ภายใน 1 ปีครับ


ปล. สุดท้ายถ้าเป็นผมจะยังคบต่อครับ และใช้ระยะทางกับเวลาเป็นตัวพิสูจน์ว่าเรารักเค้าจริง และเค้าก็รักเราจริง ถ้ามันไม่ใช่อย่างน้อยก็ได้ลองทำเต็มที่ดูแล้วครับ แต่คุณก็ต้องทำจิตใจให้ว่าง ไม่ระแวงมากเกินไป ไม่อย่างนั้นตัวเราเองจะเป็นตัวเร่งให้ ระยะทางและเวลาเป็นปัญหา ให้เลิกกันครับ

เข้าใจว่าอยากเซฟตัวเอง แต่อย่ากังวลกับอนาคตซึ่งยังไม่เกิดขึ้นครับ มันไม่มีประโยชน์ และบั่นทอนให้รู้สึกทางลบมากกว่าทางบวก และมันไม่ดีต่อความสัมพันธ์สุดๆ

ทำทุกๆวันให้มันดีครับ คบกันไปเหมือนเดิม ถ้าเขาจะเลิกกับท่านสักวัน ถึงตอนนั้นก็คิดซะว่าทำดีที่สุดแล้ว ก็เผื่อๆใจไว้ก็พอ

ใครจะไปรู้ ผญ เขาอาจจะรักท่านจริง ผ่าน 5 ปีไป กลับมาแต่งงานมีลูกกันเป็นคู่ครองตลอดชีวิตก็ได้[อันนี้อาจจะโลกสวยหน่อย]

ส่วนตัวถ้าเป็นผม ผมก็หวั่น และคิดว่าโอกาสจบกันมีมากเกิน 90% ด้วยซ้ำ ตัวไกล ใจไกล สภาพแวดล้อมใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ เปลี่ยนทัศนคติ ความคิด ความรู้สึกได้เสมอ แต่ก็นะถ้าผมรัก ผญ คนนั้นจริงๆ ผมอาจจะพร้อมลองนะ ลองเสี่ยงดู แม้ใจนึงจะกลัวเจ็บและกลัวเสียเวลาเช่นกัน

เป็นอารมณ์ที่กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกจริงๆนะผมว่า ความรู้สึกแบบนี้

จะรอ ก็กลัวเจ็บและเสียเวลา

จะจบ ก็รู้สึกเจ็บและอาจจะเสียใจทีหลัง

ถ้าคิดแบบไหนก็ทำแบบนั้นครับ ไม่มีอะไรผิดถูก...คู่ใครคู่มัน

คุยกันตกลงกันให้เข้าใจ แยกย้ายกันเดินไปตามทางของใครของมัน แต่ละคนก็มีเหตุผลที่ต้องทำแตกต่างกัน อย่าปล่อยให้อะไรเลยผ่านไป แล้วไประเบิดอารมณ์ใส่กันทีหลัง

อย่าว่าแต่ไปเมืองนอกเลยครับ ผมเลิกกับแฟนเก่าทั้งที่อยู่ด้วยกันแล้วนะตอนเรียนมหาลัย เธอแก่กว่าผมสองปี แต่พอผมเรียนจบได้ปีกว่าผมต้องกลับไปทำงานที่บ้านต่างจังหวัด ส่วนแฟนก็กลับบ้านที่สกล รักกันแทบตายผ่านไป 6 เดือนเลิก.

อย่ากลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ทำทุกวันให้มันดีที่สุดก็พอครับ ผมกับแฟนก็เคยอยู่ห่างกัน 4-5 ปี มีทะเลาะกันบ้าง แต่ก็ผ่านมันมาได้ ผมเชื่อว่าคุณก็ต้องผ่านมันไปได้เช่นกันครับ
ขอแค่หนักแน่น รู้จักให้กำลังใจกัน ไม่ชวนทะเลาะ เพราะถ้าเกิดเหตุทะเลาะกันเมื่อไหร่ จะคุยจะง้อกันลำบากครับ ห่างกันทีนึงแล้วยังมีเรื่องให้ไม่สบายใจอีก โอกาสจะปรับความเข้าใจกันก็น้อยลงครับ เพราะฉะนั้น ใจเย็นๆนะครับ ค่อยๆคุยค่อยๆหาทางออกกัน ลองดูครับ ผมเป็นกำลังใจให้

ถ้าไป5 ปีเลิกเหอะ

เวลาไปตปท บางคนเขากลายเป็นอีกคนเลย เพราะไม่ต้องแคร์สายตาใครไม่มีคนรู้จัก

ยิ่งเป็นผญ ฝรั่งชอบมาจีบอยู่ละ รักแค่ไหนนานขนาดนั้นก็ไม่รอด

ผมกำลังจะพิมพ์แบบท่านนี้เลยครับ ท่านนี้ตอบหมดละ ผมเองก็อยู่คนละซีกโลกกับแฟนนะ และ ผมเองก็มีแพลนจะอยู่นานกว่า 5 ปีอีก แต่ผมก็คุยกับแฟนไว้ว่า เดียวช่วงวันหยุด หรือ เทศกาล สัก 6 เดือนมาเจอกันสักครั้ง เราไปหาเค้าบ้าง เค้ามาหาเราบ้าง ตอนนี้ความรักก็ดีอยู่นะครับ หวานก็ตอนอยู่ไทยด้วยซ้ำไป ผมตบท้ายไว้สักประโยคนึงครับ “ระยะทางพิสูจน์ม้ากาลเวลาพิสูจน์คน” ถ้าเค้ารักคุณจริง เค้าไม่ทิ้งคุณไปไหนหรอก - ผมเองก็ไม่คิดจะหาใครใหม่นะ ไม่มีจะอยู่ไกลแค่ไหน ก็ยังรักแฟนและเชื่อใจแฟนผมเหมือนเดิมละ

หมั้นไว้ครับ

เอาจริงๆ ผมว่าเลิกตอนห่าง ง่ายกว่าเลิกตอนใกล้ แต่ยังไม่ทันได้ลองเลยแล้วไปรู้ได้ไงว่ามันไม่ work แถมจะเอาเหตุผลอะไรไปบอกเลิกเค้า?

ครับ นึกคำพูดไม่ออก

ไม่รู้จะเริ่มยังไง

5 ปีนานเกินไปอะ
เลือกที่จะห่างกันดีกว่า
คือไม่ถึงกับเลิก แต่เป็นสภาวะที่สามารถเปิดใจให้คนอื่นได้ด้วย
ดีกว่าให้ต่างคนต่างรอ โดยที่ไม่รู้ว่าอีกฝั่งยังอยากจะรอหรือป่าว
ถ้าสุดท้ายแล้วความรักที่มีให้กัน ช่วยเป็นกำแพงกั้นคนที่มาแทรกกลางได้
กลับมาก็แน่ใจได้เลยว่าคนนี้แหละ คำตอบสุดท้ายของชีวิต

ใจเย็นๆ รอเขาเปิดตัวแฟนใหม่ เราค่อยเลิก