หลายๆคนอาจลืมไปว่าตั้งแต่โกเมซย้ายมา เพิ่งจะได้เล่นตำแหน่งธรรมชาติของตัวเองปีนี้ปีแรกแล้วก็ทำได้ดีมากๆ ตอนปีแรกที่มาโดนจับไปเล่นแบ็คซ้ายด้วยซ้ำในยุคของร็อดเจอร์แล้วก็ทำได้ดีในระดับนึงและสักพักก็หลุดและก็เจ็บยาวจนคิดว่าหมดอนาคตไปแล้ว หลังจากนั้นก็กลับมาอีกครั้งในยุคคล็อป ปีที่แล้วก็ยังได้เล่นแบ็คขวาสะมากกว่า พอปีนี้เทรนด์ยึดแบ็คขวาได้ ประจวบเหมาะกับลอฟเลนเจ็บ มาติปเจ็บ ก็ได้ยืนเซนเตอร์ตำแหน่งที่ตัวเองถนัดครั้งแรกบวกกับมีฟานไดค์เล่นเคียงข้าง ฟอร์มเลยดีโคตรๆเลยแหละ ลงตัวกับฟานไดค์ที่สุดแล้ว  

ลำบากแล้วทีมตรูจะเอาใครลง มีระดับโลกสองคน ดีที่สุดในโลกอีกคนนึง
 

งั้นผมเข้าใจแบบนี้ถูกมั้ยครับ

“จะเป็นนักเตะระดับโลกได้”

“ต้องอยู่ในทีมระดับโลก”

“ที่รายล้อมไปด้วยนักเตะระดับโลก”

“ส่วนความสามารถส่วนตัวเอาไว้ดูทีหลัง”

แสดงว่า ถ้าคนนึงอยู่ทีมระดับยุโรป อีกคนนึงอยู่ทีมระดับโลก

ในฟอร์มการเล่นระดับเดียวกัน หรือใกล้เคียงกัน

นักเตะที่อยู่ทีมระดับดีกว่า’ก็จะเป็นนักเตะระดับโลกโดยปริยายใช่มั้ย?

สรุปคือ ถ้าอยากเป็นนักเตะระดับโลก

ต้องสังกัดทีมระดับโลก...จบ



 

ถูกต้องครับ ฟอร์มดีเหมือนกันก็จริงแต่มันคนละมาตรฐาน เพราะการไปอยู่สโมสรระดับนั้นแสดงว่าต้องเก่งพอที่ไปอยู่ มีการแข่งขันในระดับสูงสุดของโลก การยืนระยะได้นานแค่ไหน ไม่อย่างงั้นนักแตะทีม อบต. แถวบ้านคงเป็นระดับโลกได้หมด เอาแค่คำอวยคน

 

การที่มีนักเตะระดับโลกอยู่รอบๆตัว

มันยิ่งทำให้เล่นง่าย เล่นสบายกว่ารึเปล่าครับ

 

การที่จะเล่นกับนักแตะระดับโลกรอบตัว ตัวเองก็ต้องระดับโลกรึป่าวครับ นักแตะบางคนอยู่มาตั้งแต่อายุ 18 ใช้เวลากี่ปีกว่าจะเป็นตัวจริงได้ กว่าจะได้ยอมรับกับคำว่าระดับโลก
มันต้องพิสูจน์ตัวเองในระดับสูง ไม่ใช่แค่คำอวย  

มันเร็ว แต่ต้องเก็บประสบกามอีกเยอะ
ที่สำคัญคือมันอังกฤษ โคตรดี  

ต้องเล่นในระดับสูงสุดครับ แต่ไม่จำเป็นต้องไปย้ายไปอยู่มาดริดหรือบาร์ซ่าก็ได้
อย่างซัวเรสก็เป็นระดับโลกตั้งแต่ก่อนไปบาร์ซ่าละ
เอ็มบับเป้ก็ไปถึงจุดนั้นตั้งแต่ยังไม่ไปปารีส
โมดริชกับเบลก็เป็นระดับโลกตั้งแต่ก่อนไปมาดริด

ปล.โกเมซยังอีกห่างไกลจากคำว่าระดับโลก