เครียดครับ พ่อผมตกงงานเเต่เเกมีครอบครัวไหม่ซึ่งก็ไม่ได้ดีซักเท่าไหร่ ผมก็ไม่ค่อยติดต่อกันกับพ่อมากนัก เพราะช่วงนี้เรียนหนัก เเละอีกอย่างลึกๆเเล้วเราเเอบโกรธเขาที่ไปมีครอบครัวไหม่ด้วย เเต่ก็พยามเข้าใจเเกเเหละ ล่าสุดพ่อผมโทรมาคุยกับผมเเกบอกว่าเเกตกงานเเละเเฟนเเกก็เป็นมะเร็งคุยกันร้องไห้พ่อผมบอกเเกไม่มีตังใช้เลยสักบาท ผมก็โคตรสงสารพ่อเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะตัวผมก็ยังเรียนอยู่ ทำได้เเค่เอาเงินที่เเม่ผมไห้รายเดือนเเบ่งเเกใช้บ้าง(เเม่ผมค่อนข้างเกรียดพ่อผมมากๆ) ผมก็คิดว่าพ่อไปมีครอบครัวไหม่เเกคงสบาย เเต่กลับมาเป็นเเบบนี้ผมพูดไม่ออกบอกไม่ถูกมันรู้สึกสงสารพ่ออยากช่วยเเต่ทำอะไรไม่ได้ พ่อผม45เเล้วจะไปสมัครงานที่ไหนก็คงยาก เครียดมากๆเลยครับสงสารพ่อจริงๆ ตอนนี้ทำได้เเค่รีบเรียนไห้จบหางานทำ เเต่ก็กลัวมันจะสายไป
ขออณุญาติระบายครับ ขอบคุณครับ