ปี 2560 เป็นพนักงานราชการ
ปี 2561 เป็นข้าราชการ

ทั่วไป : งานก็น่าเบื่อเหมือนเดิมแระครับ บรีิหารเวลาไม่ได้
การเงิน : เงินเดือนลดลงต้องประหยัด
ครอบครัว : สั่งโน้น สั่งนี่ สั่งนั้น น่ารำคาน ว่าขี้เกียจสังหลังยาว ไม่ฟังห่าเหวอะไรสักอย่าง ไม่ซัพพอร์ตในสิ่งที่วางแผนไว้
ความรัก : ลุ่มๆดอนๆ แฟนไม่ค่อยมีเวลาให้

เหมือนเดิมครับเห้สม่ำเสมอ

ความรักติดลบ ครับ แต่การเลิกลา ผมก็ได้ เวลา เงิน กลับมาเป็นของตอบแทน

กลับมาอยู่กับครอบครัวรู้สึก อบอุ่นกว่าออกมาอยู่กับแฟนเป็นไหนๆ

ไม่มีเรื่องปวดหัวให้คิด ไม่ต้องมานั่งเอาใจดูแลใคร กลับมาดูแลตัวเองคนเดียวพอ

กลางปี 60 สอบได้งาน ได้กลับมาอยู่บ้าน หน้าที่การงานมีหน้ามีตาขึ้น
กลางปี 61 โดนบอกเลิก สุดท้ายมารู้ทีหลังเขามีคนใหม่ ไม่ได้อยุ่ด้วยกันแค่ไม่ถึงปีทำกันได้
ปัจจุบัน ลาออกจากงานมาดูธุรกิจเล็กๆของครอบครัว พอไปได้ แต่ความรักเกือบทำชีวิตพัง เพราะอยู่ในวัยที่พร้อมจะมีครอบครัว ดีที่อยู่ในจุดที่ปลงแล้ว เพราะทำดีที่สุดแล้ว เลยผ่านมาได้ ไม่เครียดมาก มีคนคุยอยู่บ้าง แต่ยังไม่อยากคบใคร กลัวโดนหลอกเหมือนเดิม

ปีก่อนทำงานไปวันๆหาเงินมาก็เก็บอย่างเดียวไม่ได้ใช้อะไรมาก ไม่ค่อยอยากไปทำงาน ไม่มีแรงจูงใจไปทำงาน


ปีนี้เป็นปีแรกในชีวิตที่ผมบ้าไอดอลมากๆ จนต้องขยันทำงานหาเงินมาซื้อของน้องๆ จนได้รับคำชมมากมาย ไม่เคยลาเลยจนเป็นที่รักของทั้งเจ้านายและลูกน้อง เงินเดือนขึ้นเยอะ มีเป้าหมายในการใช้เงิน และมีความสุขมาก

เลวร้ายมาเป็น 10 ปีแล้วครับ แล้วก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้น

...ผิดมู้

เปลี่ยนงาน ทำงานน้อยลงครึ่งนึง แต่เงินเพิ่มสองเท่า

เป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเลยครับ ใช้จ่ายสะดวกขึ้น เก็บเงินได้มากขึ้น และมีอิสระมากขึ้น

60เพิ่งเรียนจบ จบมาเบื่อกว่าเดิม เพื่อนแยกย้ายต่างคนต่างไป
61รับปริญญา เจอตากล้องห่วยๆ ทุกวันนี้ยังไม่ได้ภาพต้นฉบับ
61ได้งานแรกในชีวิตและโดนไล่ออกเพราะคุณสมบัติไม่ถูกใจเจ้าของ
ตอนนี้เขียนResumeใหม่หางานใหม่ครับ ของเดิมหาไฟล์ไม่เจอ

เงินเยอะขึ้นเอาไปซื้อแฟนสิครับ

เจ็บปวดมาตลอด2ปีครับ

60 จนมาก เรียนจบ ตกงาน ว่าง และของที่ใช้ตั้งแต่สมัยเรียนพร้อมกันพังหมดแล้ว คอม มือถือ รถ เสื้อผ้า ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว หมดทั้งเงินหมดทุกอย่าง ได้แต่หมกอยู่บ้านอ่านหนังสือไม่ไปไหน ปลายปีถึงได้งาน วุ่นวายหน่อยปลายปี แต่ก็ดีขึ้นนิดนึง
61 หนี้เยอะมากแต่แลกมากับคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น มีรถใช้ มีที่นอนดีๆ มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวก และหลายอย่างในชีวิตถึงจัดระบบตัวเองได้ พึ่งได้เที่ยว เปิดหูเปิดตา เลยกลับมาพบว่าต้องรีบกลับมาหาเงินถ้าอยากมาอีก ทุกวันนี้เหลือแต่เคลียร์ตารางเวลาชีวิตให้ลงตัวก็สบายแล้ว ผลจากการทำงานหนักตลอดตอนเรียนและตอนอ่านหนังสือสอบมันส่งผลจริงๆตอนทำงาน รู้สึกดีใจทีี่ตั้งใจ ถ้าย้อนกลับไปได้จะขยันแบบนี้ตั้งแต่ มปลายหรือม ต้นเลย เพราะเชื่อว่าจริงๆตัวเองไปได้ไกลกว่านี้มาก แต่ก้ว่ามากไม่ได้หรอก มันขาดแรงจูงใจ สำคัญคือแรงจูงใจและเป้าหมาย ถ้ามีคนช่วยชี้แนะบ้างก็ยังดี แต่นี่ไม่มีแต่แรกไงสำหรับอายุเท่านั้น

ลงไปเรื่อยๆครับ

การเงิน การงานพุ่งปรี๊ด
ด้านความรักดิ่งเหวจนจบลงไปแล้ว
ชีวิตหาสมดุลไม่ได้จริง มีเงินไม่มีความสุข เห้ออ

ปี 60 เป็นหนึ่งในปีที่แย่ที่สุดในชีวิต เงินก็ไม่มี เลิกกับแฟน โดนสวมเขา เป็นจุดที่รู้สึกแย่ที่สุดตั้งแต่เกิดมา แต่วันนั้นโชคดีอย่างนึง ที่กลับบ้านไปหาแม่ พอแม่พูดให้เราตั้งสติ ให้เลิกขาดและตัดใจ ผมโหมกลับมาทำงานหนักอีกครั้งนึง จนได้เลื่อนตำแหน่ง

ปี 61 ผมได้เลื่อนขั้นมาในตำแหน่ง การงานประสบความสำเร็จ ส่วนเรื่องแฟนตอนนี้คือเหงานะ แต่ไม่อยากขวนขวายหามันอีก แฮปปี้กับชีวิตนะ มีเพื่อนดีๆ ส่วนถ้าเจอคนที่ใช่ก็คงใช่เองแหละ เคยลองคุยกับหลายคนที่เราลองพยายามหาแล้วรู้สึกฝืนๆ

อยากเป็นกำลังใจให้ทุกคน ตอนนั้นคิดว่าเราไม่น่าจะกลับมาดีขนาดนี้หรอก ยิ่งภายใน 1 ปียิ่งไม่มีทาง แต่ถ้าเราทุ่มเท ไม่ท้อ นึกถึงพ่อแม่ หรือคนที่เรารัก เราจะกลับมาได้ และสักวันนึงเราจะกลับมาดีขึ้นเองครับ