**คำเตือน ความเห็นนี้เป็นความเห็นและความรู้สึกส่วนตัวของผมเองล้วนๆนะครับ



ผมก็ดูหนังไตรภาคมาเยอะพอควรเหมือนกันนะครับ ทั้งไพรเรท , ทรานฟอเมอร์ , แบทแมนของโนแลน เป็นต้น หนังที่มี 3 ภาคขึ้นไปผมนับรวมหมดเลยนะ แต่ที่ผมประทับใจ และให้ดีที่สุดเท่าที่ดูมาผมขอยกให้ Toy Story อันดับ 1 แบบทิ้งห่างไม่เห็นฝุ่นเลย ในความเห็นผมนะ ที่ผมจะพูดนี้จะพูดโดยรวมๆเลยนะครับ

ภาคแรก

- ภาคนี้ผมเคยดูสมัยเด็กๆ แหละครับ ภาคนี้ผมว่าไม่มีอะไรมาก ก็อารมณ์เหมือนถ้าของเล่นมีชีวิตจะเป็นอย่างไร อะไรทำนองนี้

- ภาคแรกที่ผมชอบคือ มีการอิจฉากันระหว่างของเล่น แบบตัวเองเคยเป็นที่ 1 แล้วอยู่ๆกลายมาเป็นตกกระป๋องเฉยเลย ซึ่งตรงนี้ ผมเข้าใจมากๆนะครับ คิดดูซิ อยู่ดีๆมีของเล่นทันสมัย หุ่นยนต์ แม่มเท่กว่าคาวบอยชัดๆ เด็กๆส่วนใหญ่ก็ชอบแหละ ผมก็เป็น สมัยเด็ก ผมก็เคยนั่งร้องไห้กลางตลาดขอซื้อหุ่นยนต์ให้

- ภาคแรกโดยรวมก็ถือว่าดีครับ ดูได้เพลินๆ ถือว่าเปิดโลกในมุมมองของ ของเล่นที่มีชีวิตเลย

ภาคสอง

- ภาคนี้ผมยอมรับว่าเฉยๆนะครับ ถือว่าชอบน้อยสุดในบรรดาลหนัง 3 ภาค ก็ถือว่าเป็นประเด็นใหม่นะ อยู่ดีๆวูดดี้เจอ ญาติตัวเอง มีเชทของเล่นตัวเองที่นอกเหนือจากตน

- ภาคนี้ผมผมชอบมุขคลาสสิคที่ล้อ Star War มาก I am your father อย่างเจ๋ง 555555

ภาคสาม

- ผมบอกเลยว่า ถ้าไม่มีภาคนี้ ผมให้หนัง Toy Story เป็นหนังธรรมดาๆเลย ภาคสาม เป็นภาคที่ทำให้ซีรีย์นี้จบด้วยความสมบูรณ์แบบ อย่างที่ไม่มีที่ติเลย อันนี้ขออวยเวอร์ๆเลย 5555 ตอนดูครั้งแรก อิน + น้ำตาลไหลพราก จะพูดถึงภาคนี้เยอะหน่อยครับ เพราะชอบมาก

- ผมเคยสงสัยนะ ภาคต่อๆไปของหนังเรื่องนี้จะเป็นไง เอามุขเดิมๆมาเล่นเหรอ แบบอารมณ์ประมาณ เป็นการผจญภัยของเล่นทั่วไปอะไรแบบนี้ ผมว่าน่าเบื่อแหละ ก่อนผมดูภาค 3 ผมเคยคิดนะ มันน่าจะทำตอนที่แอนดี้โตแล้ว พวกของเล่นจะเป็นยังไง สรุป ภาคที่ 3 นี้ ทำออกมาจริงๆ

- ผมชอบที่ของเล่นจะพยายามให้มาเล่นกับพวกเขานะ แบบพยายามสร้างสถานการณ์ให้แอนดี้มาเจอของเล่น เอาจริงๆแอบตกใจ ที่เล่นไทม์สคลิป ไปช่วงแอนดี้เข้ามหาวิทยาลัยเลย ผมว่าอายุ 15-16 เด็กฝรั่งก็น่าจะเบื่อของเล่นแล้วมั้ง

- หนังใช้มุขให้เป็นของบริจาค เออ เข้าท่าดีแหะ ไปอยู่กับสถานรับเลี้ยงเด็ก ตอนแรกนึกว่าจะแฮปปี้ ไปๆมาๆ มีหักมุมด้วยที่ให้รอสโซ่ เป็นตัวร้าย หมีน่ากอดดูจากภายนอกไม่ได้จริงๆ

- ตลกตรงที่บัสไลทเยียร์ เอ๋ออีกแล้ว 55555 เหมือนหนังจะให้บัสกับเจสซี่ ตอนแรกผมขัดใจนะ ถ้ามองมุมแนวรัก ผมอยากให้คู่กับวูดดี้ แต่ไปๆมาๆ ผมว่าคู่กับบัสดีสุดหละ วูดดี้นี้ควรคู่กับตุ๊กตาเสรามิค ในภาคแรกกับสองมากที่สุดหละ

- มีมุมตุ๊กตาบาบี้ด้วย ซึ่งผมพอเข้าใจนะ ที่ตุ๊กตาบาร์บี้ถึงจะเป็นตัวผู้ชาย แต่ก็ต้องถูกมองเป็นของเล่นผู้หญิงอยู่ดี

- ฉากก่อนตายผมชอบมากเหมือนกันนะ ที่แบบเหมือนไม่ฝืน ทุกคนจับมือกันหมด เหมือนจะตายก็ตายพร้อมกันเลย เป็นอะไรที่สุดยอดมาก คือผมเดาแหละ ว่าต้องไม่ตายแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าใครช่วย สรุป ตุ๊กตาเอเลี่ยนสามตัวเป็นคนช่วย

- และนี้คือช่วงที่ดีที่สุดของหนังเรื่องนี้ และ ปิดภาคได้สมบูรณ์ นั้นก็คือตอนท้าย ตอนที่ของเล่นกลับมาหาแอนดี้แล้ว แล้วแอนดี้เอาวูดดี้ไป ผมว่าจบแบบนี้ก็โอเคนะ แต่ไปๆมาๆ วูดดี้โดดไปกล่องของเล่นที่บริจาคให้บอนนี่เฉยเลย ในมุมนี้ ผมว่าเป็นอะไรที่เจ๋งมากๆ เหมือนวูดดี้อยากจะบอกแอนดี้ว่า ให้ตัดขาดจากพวกเขาได้เลย ไม่ต้องเป็นห่วง ได้อยู่กับเจ้านายที่รักของเล่นเหมือนเขา + ได้ เพื่อนใหม่ ฉากที่วูดดี้มองแอนดี้ขับรถจากไปพร้อมพูดว่า ลาก่อนคู่หู แบบเป็นอะไรที่สุดๆมากๆ สำหรับผม ผมเลยให้ภาคสามของหนังเรื่องนี้ เป็นตัวปิดเรื่องได้ดีมากๆ

- ตอนท้ายเครดิตก็จบสรุปได้ดี หลังจากรอสโซ่จากไปแล้ว ซันนี่ไซด์ ก็กลับมาเป็นเหมือนอย่างที่ควรเป็น แบ่งๆกันไปอยู่ห้อง เด็กเล็ก กับ เด็กโต

ทิ้งท้ายไว้หน่อยครับ ผมได้ข่าวว่าจะสร้างภาค 4 ผมนี้เป็นกังวลมาก ผมไม่รู้ว่าเขาจะเอาของเล่นแอนดี้มาต่อยอดไหม ใจผมบอกเลย อยากให้เป็นจักรวาลใหม่เลย ไม่ใช่ของเล่นแอนดี้ คือพวกของเล่นแอนดี้มันสมบูรณ์มากๆแล้ว ไม่อยากให้เอามาเล่นซ้ำ หรือไม่เอามาเป็นคามิโอ แบบ สแตนลี เหมือนหนังมารเวลก็ได้

ท้ายที่สุด อันนี้คือ Toy Story ของผมครับ ^^ มีพุๆพังๆบ้างนะครับ นานแล้ว 5555 เป็นของเล่นสมัยเด็กของผมครับ ก็จำไม่ได้แล้วว่าได้มายังไง เอาจริงๆมีเยอะกว่านี้มาก แต่หายไปหมดแหละ ตามกาลเวลา





ขอบคุณครับ

ส่วนตัวชอบภาคแรกที่สุด ประโยคฮาๆ ที่ชอบมากๆในเรื่องก็

อันตรายอย่างยิ่งยวด เก็บไว้ให้พ้นมือเด็ก

คนแปลกหน้า จากภายนอก โอวววว .... หวัดดีๆๆๆ 555+

แล้วก็เพลงที่ถึงกับต้องหัดร้องตอนเด็กๆ ก็นายมีฉันเป็นเพื่อน จะเป็นเสมือนคู่ใจ...

สู่ความเวิ้งว้าง อันไกลโพ้นนนน

ผมเคยดูภาคแรกสมัยเด็กๆ แต่ไม่ค่อยอินเท่าไหร่ เลยไม่ได้ตามต่อ

นายมันเป็นแค่ของเล่น บินไม่ได้หรอก

ผมว่าบทดีทุกภาคนะ แต่ภาค 1-2 ผมรู้สึกไม่ค่อยอินเพราะ CG ในยุคนั้นถือว่ายังด้อยไปหน่อย ตัวละครเลยดูแข็งๆ แต่ภาค 3 ต้องยอมรับเลยว่าดีทุกด้าน ทั้งเรื่องบท CG แล้วก็บทสรุปของเรื่อง

ผมชอบตรงที่บทสรุปของภาค 3 นิยามของของเล่น มันคือสิ่งที่วิเศษที่สุด ในวัยที่เราเป็นเด็กได้ปลดปล่อยจินตนาการกับของเล่นอย่างเต็มที่ พอโตขึ้นมาความคิดเราก็เป็นแบบแอนดี้เนี่ยแหละ เราอยู่กับความจริงมากขึ้น เลยทำให้การที่เรายังไม่ตัดขาดจากของเล่น กลายเป็นคนที่ไม่รู้จักโต ทั้งๆ ที่ในวัยเด็กทุกครั้งที่เราได้จับของเล่นและมีความสุขไปกับมัน เป็นความทรงจำที่สวยงามที่สุดแล้ว

ภาค 3 ผมโคตรชอบเหมือนกันครับ

ไปดูกับเพื่อนในโรง ผมร้องไห้ เพื่อนแม่งอึ้งไปเลย

แบบ เห้ยมึงอินไปป่ะ แต่ผมชอบมากจริงๆ ยกให้เป็น Top 5 Animation ของผมเลย

สู่ความเวิ้งว้าง อันไกลโพ้นนนนนนน

สนุกดีครับ

ดูตั้งเเต่ภาคเเรก ตอนภาค1,2ดูตอนยังเป็นเด็กๆก็สนุกดีนะเเต่ก็ไม่ได้อินอะไรมาก

เเต่พอได้มาดูภาค3นี่น้ำตาไหลเลย คือมันเป็นอารมณ์ถวิลหาอดีตด้วยเเหละ

ผมว่าตอนจบของภาค3นี่คือจบได้เเบบสมบูรณ์มากเเล้วนะ ไม่น่าจะเอามาทำภาคต่อเลย

ตอนจบภาค3 คือโคตรสุดจนทำให้ไตรภาคเป็นตำนานไปเลย จนป่านนี้เวลาเห็นข่าว Toy Story4 แล้วก็รู็สึกไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย

"So long partner"

ชอบภาคแรกสุดแระ
ภาค 2-3 รู้สึกไม่สนุกทั้งคู่
โดยเฉพาะภาค 3
ตอนจบซึ้งดีอยู่หรอก
แต่ว่าระหว่างเริ่มจนท้ายเรื่อง โคตรน่าเบื่อ
ถ้าจะให้เรียงก็คง
1 > 2 > 3

ผมเปิดรับอยู่นะถ้าจะทำภาค 4 มันอาจจะจบโดยสมบูรณ์แบบแล้วก็จริงแต่ถ้าคิดจะทำต่อผมก็พร้อมจะลองดู

ภาคแรกดูจนเทปพังไปสองม้วน พอเข้ายุค cd พังอีก 2 แผ่น

ชอบมากจริงๆ