ชีวิตเรา เราเลือกเองครับ
พ่อแม่มีพระคุณแต่ไม่ได้อยู่กับเราไปจนเราตาย ยังไงท่ายก็ต้องไปก่อนเรา

ถามตัวเองว่าผู้หญิงคนนี้คือรักแท้หรือเปล่า เค้ามีค่าพอให้ท่านทิ้งมรดกแล้วมาทำมาหากินกันสองคนมั้ยหล่ะครับ
ถ้าใช่ก็ไม่ต้องกลัวอะไร ก็แยกออกมาทำมาหากินกัน
ถ้าไม่ใช่ ท่านก็เลิกและกลับไปนอนกอดกองมรดกครับ
งานแต่งไม่ต้องมีก็ได้ จดทะเบียนอยู่กันเลยก็ได้

ส่วนด้านพ่อแม่ท่านก็ดูแลเหมือนเดิมแม้จะแยกบ้านแล้ว ก็ดูแลกันได้ ไปมาหาสู่ โทรหา ซื้อข้าวของไปฝาก ไปกินข้าว
พ่อแม่ตัดกันไม่ขาดหรอกครับ ช่วงแรกเค้าอาจจะโกรธจะเคือง แต่สุดท้ายวันนึงท่านมีครอบครัวมีลูก มีความสุข เค้าก็ยอมรับท่านเอง

เจ้าของกระทู้มีเชื่อจีนใช่ไหมครับ แล้วแฟนเจ้าของกระทู้มีเชื้อจีนไหมครับ
ถ้าไม่ใช่ก็อาจจะโดนครอบครัวจขกท.ไม่ชอบ เพราะผมเจอแบบนี้กับเพื่อนและคนรอบตัวเยอะมาก

มีทั้งลงเอยทั้งแบบที่เลิกแฟนกับแบบที่เลือกทำตามครอบครัว

เคสแรกเลือกแฟน-ยอมตัดขาดกับพ่อแม่ (ผญเชื้อจีน ผชเชื้อเวียตนาม) ผญหนีไปทำธุรกิจกับที่บ้านผู้ชาย งานแต่งพ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่มางานด้วยซ้ำ มาแต่ญาติพี่้นิดหน่อยกับพี่ชาย

เคสสองเลือกตามครอบครัว-ผู้ชายเชื้อจีน ผู้หญิงไทยแท้ คบกันมา8ปีตั้งแต่เรียนมหาลัยจนตอนนี้อายุ 29 แล้วสุดท้ายครอบครัวฝ่ายชายไม่เอาฝ่ายหญิง ได้เลิกกันไป

ในความคิดผมนะผมบอกเลยว่าถ้าแต่งกับคนปัจจุบันไปแล้ว คุณไม่มีความสุขแน่นอนครับถ้าแต่งแล้วคุณยังทำธุรกิจของที่บ้านตัวเองต่อ เพราะแรกๆแม่คุณจะไม่พอใจสะใภ้และจะใช้ลูกไม้สาระพัดไล่แฟนคุณออกจากบ้านแน่ๆ ถ้าทนได้จนมีหลานให้เขาแล้วหลานโตก็อาจจะยอมรับ(มั้ง)

ผมว่าถามตัวเองดีที่สุดว่ากล้าที่ออกจากกงสีนี้ไหม ถ้ากลัวมีปัญหาเรื่องเงินมากกว่าเรื่องแฟนผมว่าเลิกกับแฟนแล้วทำตามครอบครัวเถอะครับ

ผมก็เคยเป็น

ความรักเป็นเรื่องของคน 2 คน

แต่การแต่งงาน เป็นเรื่องของคน 2 ครอบครัว

ปัญหาระหว่างกัน ยังไงก็ผ่านไปได้

แต่ปัญหาระหว่าง 2 ครอบครัวนี่ปวดกบาลจริงๆ

วิธีแก้ปัญหาหนึ่งเดียวคือการยื้อไว้เรื่อยๆจนกว่าเค้าจะยอมรับ

แต่ต้องวัดกับความอดทนและกำลังใจทั้ง 2 ฝ่ายครับ

ผมเคยเจอมา จบไม่สวยเลย สุดท้ายแฟนผมก็เป็นคนที่ยอมแพ้ และเลือกครอบครัวของเธอ วันนั้นทำให้ผมรู้เลยว่า เราไม่ได้รักกันขนาดผ่านปัญหาเรื่องนี้ไปได้

ถ้าพวกคุณข้ามไปได้ก็ยินดีด้วยคับ สู้ๆ

จบไอวีลีคเหรอครับ?

ผมมาจากครอบครัวเชื้อสายจีนครับ ส่วนแฟนผมไทยแท้

แล้วทำไมถึงไม่พึ่งตัวเองแทนหล่ะครับ คุณอยากแต่งงานก็แต่งแล้วก็แยกออกมาจากที่บ้านก็จบ ส่วนพ่อแม่ก็ดูแลต่อไป ผมว่ามันไม่เห็นจะยากเลยครับ แล้วยิ่งครวบครัวคุณไม่ยอมรับแฟนเพราะคิดว่าแฟนคุณไม่ดีพอ ก็แสดงให้เค้าเห็นจากการไปอยู่ด้วยกันเลยครับ จากที่อ่านผมว่าคุณก็น่าจะไม่จำเป็นต้องใช้มรดกจากพ่อแม่หรอกนะครับเพราะจบจากมหาลัยชื่อดังของต่างประเทศ งานการก็น่าจะดีแล้วก็น่าจะมีเงินพอสามารถเลี้ยงดูแฟนกับตัวเองได้ถึงจะเป็นธุรกิจของที่บ้านก็เถอะ

อยากอวดโปรไฟล์รึเปล่า ยอดมนุษย์พันทิปอาจเป็นเด็กอายุ 18 ซดมาม่าคัพ นั่งจิ้มคีย์บอร์ดที่ O conner ไปวันๆ ก็เป็นได้ (เสียงเนิบๆแบบรายการคนอวดผี)

ผมเข้าใจมุมมองท่านนะ แต่ก็อย่างที่ผมบอกครับ ผมไม่ได้มีเจตนาโอ้อวดหรืออย่างใด แต่ผมแค่พยายามเล่าพื้นหลังให้ครบที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่จะขอคำปรึกษา แต่ยังไงก็ขอบคุณความคิดเห็นครับ

ประเด็นมันอยู่ที่เค้าอยากทำให้มันถูกต้องน่ะสิ หนีไปอยู่กินกัน หรือแต่งงานกันเองไม่สนผู้ใหญ่มันไม่ใช่ปัญหาหรอก

ปัญหาคืออยากให้ผู้ใหญ่เข้าใจ และ ยอมรับมากกว่า

ต้องสร้างพาวเวอร์ให้ตัวเองก่อน อยู่ยังไงไม่ให้พึ่งพ่อแม่ได้ก่อน

ที่เหลือหากพ่อแม่ปลงได้เมื่อไหร่ค่อยจัดงานแต่ง

ผู้หญิง ถ้ารอได้ ทนไหว ผมว่าก็เป็นการพิสูจน์ความมั่นคงด้วย ถ้าหากไม่มีอะไร หากต้องรอ รอได้ไหม ถ้าไม่ไเ้ ก็ต่างคนต่างไปเหมาะสมกว่า

ชีวิตของคุณ ใช้ซะ

น่าเห็นใจนะครับ
ทางเลือกมีให้น้อง 2 ทาง น้องก็รู้อยู่แล้ว
ทางแรกคือตามใจพ่อแม่ คบคนที่เหมาะสมกับฐานะที่บ้าน หรือที่พ่อแม่เลือก
อีกทางก็เลือกคนที่คิดว่ารักตอนนี้ แล้วให้เค้าอดทนมากๆ มีหลานไวๆ เดี๋ยว(คิดว่า)ปู่ย่าก็คงรักหลานครับ
เรื่องโอนมรดกคงแค่คำขู่ครับ

อยากจะบอกครับว่า การที่เราไม่ทำตามพ่อแม่ในทุกเรื่อง นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณอกตัญญู ผู้ใหญ่ไม่ได้ถูกเสมอไปในทุกบริบท

รู้จักคิดแต่งงานขนาดนี้ ควรจะเริ่มมีความเป็นผู้นำครอบครัวได้แล้วครับ
ผู้นำครอบครัวที่ดี ต้องดูแลคนที่เรารักให้ได้ดีที่สุด ไม่ขาดตกบกพร่อง
และสำคัญที่สุดคือการมีภาวะผู้นำจริงๆ กล้าหาญที่จะตัดสินใจนะครับ

ถ้าผู้หญิงที่รักคนเดียวยังกล้าหาญเพื่อเขาไม่ได้ ไม่ต้องไปทำอะไรแล้วครับ

ผมไม่ได้ยุให้ไปทะเลาะกับพ่อแม่นะ แต่เรียนมาสูง พื้นฐานดี ใช่ว่าจะสร้างฐานะขึ้นมาใหม่กับภรรยาไม่ได้ครับ สิ่งที่พ่อแม่ท่านทำผมเรียกว่าท่าไม้ตายครับ

ถึงท่าไม้ตายจะเอาไม่อยู่ ก็ไม่มีทางที่พ่อแม่จะหักลูกในใส้ได้ลง
ยิ่งเป็นลูกชายคนเดียวด้วย เราหัวชนฝาดันทุรังไปเนี่ยแหละ ถ้าทุกอย่างอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง แม้จะเป็นพ่อแม่มาขวางก็ไม่มีทางผิดไปได้หรอกครับ

ผมจะให้ดู คุณกบสุวนัน กับ บรู๊ค เป็นตัวอย่างนะ สุดท้ายผู้หญิงเขาพิสูจน์ตัวเองได้
มีหลานมาให้เลี้ยง ขี้คร้านจะประเคนทุกสิ่งทุกอย่างให้หลาน

ไอ้เรื่องยกสมบงสมบัติ ตัดแม่ตัดลูก มันเป็นแค่ท่าสุดท้ายที่จะงัดมาใช้แล้ว
แต่ทำไม่ได้จริงหรอกครับ ตามนี้นะยังไงถ้าได้แต่งงานกันก็ขอให้อยู่จนแก่เฒ่าครับ

ถ้ารักผู้ ญ คนนี้มากอยากจะใช้ชีวิตกับผู้ ญ คนนี้คุณต้องออกมายืนด้วยลำแข้งตัวเองแล้วล่ะครับไม่พึ่งพ่อแม่ "ความยากลำบากคือสังเวียนเลือดที่ชื่นชอบ"

ปล.มีลูกเลยพ่อแม่ปลื้มแน่

เข้าใจความรู้สึกท่านเลยครับ ไม่เจอกับตัวไม่รู้จริงๆ
ความรู้สึกที่เหมือนว่าคนที่สู้มาด้วยกันยอมแพ้ ทั้งๆที่เราจะสู้เต็มที่ สุดท้ายก็ไม่ได้สู้ ไม่ใช่เพราะสู้ไม่ได้แต่ไม่มีโอกาส