ชนบทในที่นี่ต้องอยู่ห่างจากห้างสรรพสินค้าอย่างน้อย 30 กิโลเมตรขึ้นไปนะครับ

อยากถามว่า ระหว่างอยู่ในเมืองกับอยู่ชนบท ชอบตอนอยู่ที่ไหนมากกว่ากัน

ส่วนผมชอบในเมืองนะ เพราะชนบทข้อเสียมีมากกว่าข้อดี โดยเฉพาะระบบสาธารณูปโภค

ที่ชนบท เรื่องไฟดับน้ำไม่ไหลเป็นเรื่องปกติมาก ปีนึงสามารถเกิดได้รวมกันไม่ต่ำกว่า 20 30 ครั้ง

หนังใหม่ๆก็ดูช้ากว่าเค้าตลอด เพราะต้องรอดูแผ่น เนื่องจากโรงหนังอยู่ไกลบ้านมาก

ส่วนข้อดีน่าจะอยู่ตรงที่คนไม่หนาแน่น ไม่มีติดไฟแดงเลย เวลาไปกินข้าวก็แทบไม่ต้องรอคิว

ชอบอยู่ในเมืองมากกว่าครับ ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยได้ออกไปไหนก็เถอะ

ชอบในเมืองมากกว่าครับ อย่างหิวตอนไหนก็ออกไปหาไรกินได้ตลอด อยากไปไหนก็ไปได้ตามใจ

สำหรับผมชีวิตในชนบทมันก็ดีตอนเราเป็นเด็ก ไปไหนมาไหนกันเป็นกลุ่ม แต่ตอนนี้ถ้ากลับไปอยู่ถาวรชีวิตคงน่าเบื่อ

ชนบทจริง ๆ คือไปทำงานกลางไร่อ้อย โรงงานตั้งอยู่กลางไร่อ้อยเลย
ไม่มีสัญญาณทีวี ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ จะโทรหาใครก็มาใช้คลื่นที่อยู่ในออฟฟิศ
มีถนนเลนส์เดียวยาว 10 กิโลเข้าไปที่โรงงานนี้ ต้องใช้ร่วมกับรถบรรทุกขนอ้อย

กับอีกชนบทนึงคือจังหวัดติดชายแดน ที่มีห้าง มีโรงหนัง มีฮอตพอต
แต่ห่างไป 300 เมตรคือทุ่งนาและคนเลี้ยงวัว
แน่นอนหนังมีแต่พากย์ไทย และหนังไทยอีสานชอบเหมาโรง

คงเทียบกันยากครับ อยู่ที่สไตล์การใช้ชีวิตด้วยล่ะ

ชนบทขนาดไหน สาธารณูปโภคเข้าถึงหรือเปล่า อินเตอร์เน็ตมีมั๊ย มีร้านขายของชำ/เซเว่นอีเลฟเว่น ร้านขายอาหารหรือตลาดสด ตู้เอทีเอ็มอยู่ใกล้ๆมั๊ย
ถ้ามีทุกอย่างข้างบน และไม่ได้มีปัญหาในการเดินทางนัก ผมชอบชนบทมากกว่านะ

แต่ถ้าไม่ ก็คงมองหาในเมืองแต่ชานๆเมืองและไกลห้างสรรพสินค้าครับ
เพราะส่วนตัว นอกจากเข้าไปซื้อของใช้ในบ้านตามบิ๊กซี/โลตัสหรือจ่ายค่าโทรศัพท์มือถือ&ค่าอินเตอร์เน็ตแล้ว ผมก็ไม่ได้เข้าห้างเลย

โรงภาพยนตร์นี่ ไม่ได้เข้าน่าจะไม่ต่ำกว่า 15 ปีล่ะ

ในเมืองครับ

หาไรกินง่าย ไปไหนมาไหนสบาย ไฟไม่ค่อยตก

ชนบทครับ สังคมน่าอยู่กว่า

สำหรับผมในเมืองดีกว่าเยอะครับ ตอนเด็กๆไปเที่ยวบ้านน้าที่ทำไร่ปลูกผักขาย แบบเป็นเกษตรจนๆเลยแหละ

บ้านเป็นแบบกระท่อม ฝาบ้านเป็นไม้ไผ่ พื้นบ้านเป็นดินลูกรัง เตียงก็เอาไม้ต่อกันให้สูงแล้วเอาฟูกวางไว้

อยุ่ได้วันเดียวโคตรอยากกลับบ้านเลย สนุกหน่อยตอนไปช่วยเก็บแตงโมแค่นั้นเลย

พอได้สัมผัสชีวิตทำเกษตรแบบคนไม่มีตังแล้วสำนึกได้ตอนนั้นเลย สำหรับคนไม่มีเงินมากๆเกษตรแบบพอเพียงโคตรเพ้อฝัน

ตอนนี้ก็ยังมีไปเที่ยวบ้างบางครั้ง บ้านก็ค่อยๆดีขึ้นมาหน่อยแบบเทปูนทั่วไปแต่ยังไงอยู่ในเมืองก็ดีกว่าเยอะครับ

ไม่มีตรงกลางให้เลือกเหรอ

ในเมืองครับ ผมเคยอยู่ทั้ง ชนบทสุดๆและในเมืองสุดๆ เลือกในเมืองครับ

ชนบทถ้าไม่คิดจะพอเพียงจริงๆแทบไม่มีการจ้างงานเลย นอกจากทำสวน

ทุกวันนี้ผมไม่อยากกลับบ้านเลย คือ ไม่มีใครคุยกับเรารู้เรื่องเลย นอนไวมาก 2 ทุ่มมืดตึบ เซเว่นอยู่ไกลจากบ้านโครตๆ หิวก็รอเช้า จะมีรถขายผักเนื้อมาขาย นานๆทีผมกลับอ่ะต่างจังหวัด นี่ก็ 2 ปีละ ที่ไม่ได้กลับ

ผมชอบอยู่ในเมืองที่ไม่วุ่นวายเหมือนกรุงเทพครับ
กระบี่บ้านผม วันอาทิตย์นี้แทบนับรถได้ ทั้งๆที่อยู่ใจกลางเมือง

มีคอม มีเน็ต มีแอร์ อยู่ได้หมดอะ

ชอบที่อยู่ในเมืองนะ แต่ก็ชอบที่จะได้ออกไปพักผ่อนหย่อนใจที่ชนบทบ่อยๆ(ยิ่งดี)

คือนานๆทีได้มีโอกาสออกไปแถวบ้านนอกบ้านแฟนที่ภาคใต้

ผมโคตรชอบบบรยากาศป่าเขา และอากาศแถวนั้นเลยจริงๆ

กลางคืนนนอนโดยไม่ต้องเปิดแอร์ก็นอนได้ รอบๆบ้านมีแต่ป่าและต้นไม้

แม่น้ำ ลำธาร ถึงมันจะไม่ได้เป็นชนบทแบบไกลปืนเที่ยงก็เถอะ(สมัยนี้หายากนะ

ไอ้สถานที่ไกลปืนเที่ยงจริงๆ เว้นแต่เข้าป่าลึกหรือขึ้นเขาสูงๆโน่น)

สรุปให้ชัดๆก็คือ ผมว่าการได้ไปพักผ่อนที่ชนบทช่วงระยะเวลาสั้นๆ

สำหรับคนที่ใช้ชีวิตอยู่แต่ในเมืองนานๆอย่างผม มันอะไรที่ฟินและรู้สึกสนุก

ทุกครั้งที่ออกจากในตัวเมืองทุกทีเลย ไม่รู้มีใครรู้สึกแบบผมมมั้ย

ทุกวันนี้ก็ถือว่าชนบท ต้องขับรถข้ามเขา เข้าตัวเมืองอย่างน้อยๆ เดินทางครึ่ง ชม.

ความลำบากเดียว คือห่างไกลจาก รพ. 30นาที+ นี่แหละ
นอกนั้นไม่ต่างกับใช้ชีวิตใน กทม. เท่าไหร่นะ

ผมชอบอยู่ชานเมืองครับ อยู่บ้านแบบมีบริเวณมีสนามหญ้า สภาพแวดล้อมไม่น่ากลัว คือไม่วุ่นวายมาก แต่ก็ไม่ไกลจากความเจริญ ผมไม่ถูกจริตกับคอนโดเท่าไหร่