สมัยวัยรุ่นผมเคยเล่นปิงปองแล้วคิดว่าตัวเองเก่ง แบบว่าเล่นทุกวันตอนนั้นตบสวน ตีสปิน เสริฟอะไรได้หมด มาวันนึงสาวที่ชอบเขามารอพ่อแม่อยู่หลัง รร

ผมเลยท้าเพื่อนตีประจำมากินเงินกัน ก็ผลัดกันแพ้ชนะสนุกสนานไป ้เห็นสาวมองเราก็คึก ทีนี้มีตัวโรงเรียนเดินมา แต่เขาหกล้มขาหักอยู่ใส่เฝือกมาเลย ผมก็ท้าเล่นๆว่ามาแข่งกินเงินกันไหม คือไม่ได้คิดอะไรนะแค่พูดขำๆเพราะสนิทกันพอสมควร เคยซ้อมด้วย

ปรากฎว่าเขาเอาด้วยแหะ ก็เล่นทั้งไม้ค้ำยัน ผมนี่ตอนแรกก็อ่อยๆให้เด๋วจะว่าเอาเปรียบคนบาดเจ็บ แต่ตีโต้กันไปมาเขาแค่โยกตัวท่อนบน ยืนขาเดียวเขย่งบางจังหวะแต่เหมือนจะรู้เหลี่ยม จี้มาตรงที่ผมอ่อนแล้วก็โยก คือจังหวะมันเร็วกว่าที่เคยเล่นกับเพื่อน เกมแรกก็แพ้ไป มาเกมสองผมเอาจริงเลย เสริฟปั่น ตีปั่นหาจังหวะตบแบบที่เคยทำ แต่กลายเป็นว่ายิ่งผมปั่นไปหาเขาเขายิ่งปั่นกลับมาแรง ตอนนั้นทั้งผมทั้งเพื่อนสู้ไม่ได้เลยแพ้เกินสามลูกตลอด แต้ม 21 นะ หรือไงนี่แหละไม่ได้เล่นนาน มีจังหวะนึงผมย่อมากเกินเป้าแตก สาวที่นั่งดูหัวเราะอมยิ้ม ผมนี่แทบจะเอาหน้ามุดใต้โต๊ะ

จบเกมลืมไปว่ามีเงินเหลือแค่พอค่ารถ ต้องยืมเพื่อนจ่ายอีก ผมนี่เลิกแตะปิงปองไปหลายวัน จนมานึกได้ว่าเราก็แค่เล่นเอาสนุกนี่หว่า ก็กลับไปเล่นจนจบมัธยม

จนเข้ามหาลัยและทำงานก็ไม่ได้เล่นอีก เพราะไม่มีโต๊ะไม่มีเพื่อนเล่น

เห่อสุดๆ ก็ตอนถอยหมอนใหม่ๆ

ตอนอยู่มอต้นเคยไปดูหนังเพื่อนแก๊งเพื่อน(ชายล้วน) แล้วเล่นปาป้อปคอร์นกันในโรงหนังครับ จนกระทั่งคนข้างหน้าหันกลับมามอง เลยคิดว่าตัวเองเท่มาก ดูเด่น และคิดว่าเขาอยากเล่นด้วย เลยโยนป้อปคอร์นไปที่เก้าอี้ของเขา แล้วขำคิกๆกับเพื่อนแล้วบอกเขาว่า ขอโทษครับ... นั่งพิมอยู่นี่หน้ายังชาอยู่เลย

เหยีบส้น รองเท้านักเรียน กับ สูบบุหรี่ ในห้องน้ำ โรงเรียนครับ ไม่เข้าใจทำไปเพื่อ

เพื่อนโดนกระชากโลโก้โรงเรียนตรงกระเป๋าเสื้อพละ อีกวันจะไปเอาคืน ไปถึงถิ่นเขา ที่นั้นเป็นตลาด นึกภาพตลาดมีหลายๆซอยเชื่อมั้ยไอ้พวกนั้นมันค่อยทยอยเดินออกมาจากทุกซอย แม่งมากันตอนไหนไม่รู้ รู้อีกทียืนจ้องหน้ากันแล้วเกือบโดนล้อม นึกว่าอยู่ในโรงเรียนอีกา ตอนนั้นไม่ต้องมีการเอ่ยอะไร ถ้ามีการบันทึกสถิติโลกวิ่ง 100 เมตรชายก็คงเป็นของพวกผมคนใดคนหนึ่ง

เคยแต่คึกคะนองไปหน่อยไปหน่อย วันรุ่นพี่จบมันจะมีเสื้อมาให้เซน ปมดันไปเซน ไปดีมาดีนะครับ ไปที่ชอบที่ชอบ หลังจากนั้นมีเรื่องยาวเลย โดนหลายอย่างเลยช่วงนั้น 55555

รุ่นน้องโดนกระทืบตอนวันแข่งบอล4โรงเรียน รู้ว่าโรงเรียนไหนทำเลยเอาสีไปทาป้ายโรงเรียนเค้ากับเพื่อน

แชมป์บอลกระดาษ

จตุรมิตรอ่อท่าน

สูบบุหรี่ ในโรงเรียน

ขี้ห้องน้ำฝ่ายปกครอง ออกมาเจอไอ้โหดยืนต่อคิว โดนฟาดยับ

ตี +10 โบนเฮม กับ +10 มัฟ ติดในวันเดียวกัน ถึงกับปริ้นรูปแล้วเอาไปอวดเพื่อนที่ รร เลย ตอนนั้นประมาณ ม.3-4 เนี่ยแหละแบบเกรียนมากๆ

ม.3 มั้ง ไปยืนอ่านหนังสือฟรีกับเพื่อนอีก 2 คน เจ้าของร้านมาต่อว่า เราก็งงงงกันว่าทำอะไรผิดวะเนี่ย ด้วยความแค้นเลยขี่มอร์ไซค์เอาไข่ไก่กลับมาปาใส่ร้าน คนซวยคือลูกค้าคนอื่นๆ ปาแล้วก็ขี่หนีด้วยความรวดเร็วตอนนั้นใจเต้นแรงมาก ทำเสร็จแล้วกลัวโดนจับ กลัวติดคุก(ก่อนทำดันไม่คิดเนาะ) ... ตอนนี้อยากขอโทษ แต่ร้านหนังสือร้านนั้นไม่อยู่ละ..อโหสิกรรมให้ผมด้วย

ใส่แว่นดำเดินถือช่อดอกลิลลี่ไปให้น้องสาวในโรเรียนหญิงล้วน

มานึกทีหลังโคตรเสร่อ

คุณนี่เอง หาตัวมานานละ ถุงใส่จู๋เทียมที่ทำตกไว้มารับคืนด้วย

มีไข่สั่นอีกอัน ฝากท่านไว้ก่อนนะ....

ตอนเด็กๆ ย่าทำงานที่ห้างแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
ผมกับลูกพี่ลูกน้องก็เดินเล่นไปแถวๆ โซนของเล่น
เห็นแป้งโดว์ที่เอาไว้ปั้นนิ่มๆ มันถูกแกะวางไว้อยู่
ไอ้เราก็ไปหยิบมาเล่นต่อ นั่งเล่นกันกำลังเพลินเลย
สักพักพวกชุดสีเลือดหมูมาจากไหนไม่รู้ มาพาเข้าห้องดำ
บอกให้เรียกผู้ปกครองมา สักพักย่าก็มาจ่ายตัง
ตอนนั้นตกใจมากแบบเห้ยย มันแกะไว้แล้วว ทำไมซวยแบบนี้

สร้างอีเมลเป็นชื่อคนที่เราชอบครับ แทนชื่อสาวเป็น XXX

loveXXXforever@hotmail.com

เอาไปสมัคร msn คุยกับสาว เป็นสาวคนแรกในชีวิตที่จีบด้วย ตอน ม.4

สรุปได้แค่แอบชอบ

เพราะเค้าหนีเราอย่างเดียวเลย

แม่งโรคจิตชิบหาย ทำไปได้ไงวะกู อนาถสัสๆ

หลายเรื่องนะ
- เป็นเจ้ามือรับแทงบอลตอนม.1 โดนเรียกผู้ปกครองยกชั้น
- ตัดโมฮอกไปเรียน โดนจารย์ตบซะ
- ใส่ถุงเท้าสั้นแทบไม่ถึงตาตุ่ม เท่สุดๆ โดนจารย์ตบอีกเช่นกัน (สมัยนั้นใครถุงเท้ายาวจะดูเห่ยมาก)
- ปาประทัดหน้าร้านเกมตอนกลางคืน หลังสอบไฟนอลเสร็จ ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่

การแซวหญิงเสียงดังๆอะ

ครับผม