ค่ายแต่งเพลงให้นักร้อง

นักร้องรับงานต้องรับผ่านค่าย

นักร้องไปรับงานเองหรือเอาไปร้องรับงาน
ค่าก็ฟ้องนักร้อง  

ค่ายแต่งเพลงให้นักร้อง

นักร้องรับงานต้องรับผ่านค่าย

นักร้องไปรับงานเองหรือเอาไปร้องรับงาน
ค่าก็ฟ้องนักร้อง  

ถ้าเป็นเรื่องจริงนี่เหมือนเกมส์ทางการตลาดเลยนะครับ สอบถามผู้รู้ครับต้นสายปลายเหตุมาจากอะไรบ้างครับ  

สังกัดเก่าฟ้องครับ ลิขสิทธิ์อยู่ที่มิวสิคบักส์ เหมือนลาบานูน  

ค่ายแต่งเพลงให้นักร้อง

นักร้องรับงานต้องรับผ่านค่าย

นักร้องไปรับงานเองหรือเอาไปร้องรับงาน
ค่าก็ฟ้องนักร้อง  

ถ้านักร้อวแต่งเพลง แต่งทำนองแต่งเนื้อร้องเอง ลิขสิทธิ์เป็นของนักร้องหรือค่ายครับ  

ประเด็นคือต้องไปดูว่า สิทธิ์ครอบคลุมกี่ปีครับ เป็นช่วงเวลาหรือตลอดไป

การมีเรื่องสิทธิ์เป็นเรื่องดีอยู่แล้ว เพราะตอนนั้นวงก็ใช้ ทรัพยากรของบริษัทในการแต่งการร้อง การอัดเสียง ได้เงินด้วย สิทธิ์จะอยู่กับค่ายมันก็คงไม่แปลกอะไร

ต่อไป นักร้องอิสระอาจจะมากขึ้นก็ได้ครับ ก็แต่งเพลงกันเอง ห้องอัดมีให้เช่าหาได้ทั่วไป  

ค่ายแต่งเพลงให้นักร้อง

นักร้องรับงานต้องรับผ่านค่าย

นักร้องไปรับงานเองหรือเอาไปร้องรับงาน
ค่าก็ฟ้องนักร้อง  

ผมงง สรุป music bug ไม่ใช่ของ แกรมมี่ หลอ  

50ปีครับ นับตั้งแต่วันที่ยื่นขอ
พวกเพลง และงานวรรณกรรม สิขสิทธิมันจะนานหน่อย

สิทธิบัตรการประดิษฐ์ เป็นระยะเวลา 20 ปี นับแต่วันยื่นคำขอ
สิทธิบัตรการออกแบบผลิตภัณฑ์ เป็นระยะเวลา 10 ปี นับแต่วันยื่นคำขอ
พวกนี้อายุจะน้อยกว่า เพื่อป้องกันการผูกขาดอ่ะ  

เรื่องนี้ไม่น่าจะเกี่ยวกับสิทธิบัตรนะ

เพลงคืองานดนตรีกรรมคุ้มครองภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ล้วนๆครับ

อายุการคุ้มครอง 50 ปีนับแต่วันสร้างสรรค์

ลิขสิทธิ์คุ้มครองโดยอัตโนมัติที่สร้างงานเสร็จแล้วโฆษณางานนั้น ไม่จำเป็นต้องไปจดทะเบียนครับผม

สุดท้ายแล้วเคสนี้ลิขสิทธิ์อยู่ที่ค่ายไปอีก30ปีได้ เก็บกินไปยาวๆ  

ผมแค่เอามาอ้างอิงการผูกขาดเองอ่ะ  

มิวสิคบั๊ค ของคุณ ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ ครับ ซึ่งสมัยนั้นคงให้ทาง GMM (ไม่ใช่แกรมมี่นะ) ขายและผลิตเทป+ซีดีให้ เหมือนจ้างผลิตอ่ะครับ แต่สัญญา ลิขสิทธิ์ต่างๆ เป็นของมิวสิคบั๊คมั้งครับ ถ้า GMM Grammy อันนี้ก็ผลิตเองทำเอง ขายเอง พีอาร์เอง สัญญาลิขสิทธิ์ทั้งหลายก็คงของตัวเองหมดทุกอย่าง น่าจะงี้มั้งครับ  

มิวสิคบั๊ค เป็นค่ายเพลงค่ายหนึ่ง เหมือน smallroom,Bekely อะไรแบบนี้ แต่สมัยนั้น มิวสิคบั๊ค ไม่สามารถทำเทปขายเองได้เลยให้ทาง GMM ดูแลเรื่องนี้ให้ผมเข้าใจถูกไหมครับ  

ต้องฟังความ 2 ฝั่ง
- ฝั่งนึงบอกเรียกมาคุยแล้วแต่ไม่ยอมมา

- อีกฝั่งนึงบอก ทำไมไม่เตือนตั้งแต่ที่ร้องครั้งแรก แต่ส่งคนไปตามทุกคืนทุกที่แล้วบันทึกภาพเก็บไว้ แล้วมาเรียกเก็บรวดเดียว จะเอา 15 ล้าน

เรื่องนี้น่าจะถึงศาลแน่นอน คงยากที่จะตกลงกันในราคาขนาดนี้

ส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบวิธีการหากินแบบนี้ของค่ายเพลง
มิวสิคบั๊กรู้สึกว่าผู้บริหารก็คือ ธเนตร ซึ่งก็เป็นนักร้องมาก่อนก็น่าจะรู้ดีว่าอาชีพนี้ทำมาหากินกันยังไง จากที่ควรจะเข้าใจกลับกลายเป็นหาช่องเข้าโจมตีซะงั้น

ห้ามคนอื่นมาร้องเพลงตัวเอง บอกว่าละเมิดลิขสิทธิ์โดยไม่ได้รับความยินยอมจากเจ้าของเพลง
แต่ทำไมเวลาเพลงดังมาเข้าหูเรา ไม่เป็นการละเมิดรูหูเราโดยไม่ได้รับความยินยอมมั่งเหรอ
บางเพลงก็ห่วยจนเกินจะเรียกว่าเพลง มันทำร้ายหูเราชัดๆ  

มิวสิคบั๊ค เป็นค่ายเพลงค่ายหนึ่ง เหมือน smallroom,Bekely อะไรแบบนี้ แต่สมัยนั้น มิวสิคบั๊ค ไม่สามารถทำเทปขายเองได้เลยให้ทาง GMM ดูแลเรื่องนี้ให้ผมเข้าใจถูกไหมครับ  

ประเด็นคือต้องไปดูว่า สิทธิ์ครอบคลุมกี่ปีครับ เป็นช่วงเวลาหรือตลอดไป

การมีเรื่องสิทธิ์เป็นเรื่องดีอยู่แล้ว เพราะตอนนั้นวงก็ใช้ ทรัพยากรของบริษัทในการแต่งการร้อง การอัดเสียง ได้เงินด้วย สิทธิ์จะอยู่กับค่ายมันก็คงไม่แปลกอะไร

ต่อไป นักร้องอิสระอาจจะมากขึ้นก็ได้ครับ ก็แต่งเพลงกันเอง ห้องอัดมีให้เช่าหาได้ทั่วไป  

ลิขสิทธิ์ ไม่มีอายุครับ

ต่างกับสิทธิบัตร  

ผิดครับ ลิขสิทธิ์มีอายุครับ

การคุ้มครองลิขสิทธิ์ตามกฎหมายไทยจะกำหนดให้มีอายุการคุ้มครอง 50 ปี นับตั้งแต่ผู้สร้างสรรค์ผลงานเสียชีวิต กรณีเจ้าของเป็นนิติบุคคล จะเริ่มนับอายุตั้งแต่ผลงานถูกสร้างขึ้นมานับไปอีก 50 ปี หรือเริ่มนับเมื่อมีการโฆษณาเป็นครั้งแรก แล้วแต่ว่าอย่างไหนจะเกิดทีหลัง แต่การโฆษณาครั้งแรกนั้นจะต้องเกิดขึ้นภายใน 50 ปี นับตั้งแต่มีการสร้างสรรค์ผลงานนั้นขึ้นมา ถ้าพ้น 50 ปีไปแล้วโดยที่ยังไม่ได้มีการโฆษณา ถือว่าลิขสิทธิ์หมดอายุ โดยที่การโฆษณาในภายหลังจะไม่มีผลต่อการนับต่ออายุลิขสิทธิ์อีก การโฆษณานี้จะต้องเป็นการโฆษณาโดยความยินยอมของเจ้าของลิขสิทธิ์ด้วย จึงจะนับเป็นการโฆษณาครั้งแรกที่ให้เริ่มนับอายุลิขสิทธิ์ได้