มีมาทำไมก็ไม่รู้เหมือนจะโหดนะขุ่นแม่แต่แบบ เอิ่มมมม เลอะเทอะ โดนตบแล้วจบอีก สงสารมาดาระเลย

ตัวละครเทห์ๆแบบมาดาระโดนตัดบทดื้อๆ ถ้าเนื้อเรื่องมันสู้กับมาดาระไปเลยมันจะพีคกว่านี้ป่ะ

สำหรับผม
นารูโตะพอถึงช่วงสงครามแล้วโครตกร่อยอะ

ใช่เลยอันนี้เห็นด้วยสนุกจริงๆคือถึงแค่ตอนสู้กับเพนอ่าตอนนั้น นารูโตะ เทห์มากแต่พอเข้าช่วงสงคราม

บิ้วซะอย่างดีพอสู้กันจริงๆโคตรกร่อยอย่างที่ท่านว่าเลย แต่พอคางูยะออกมานี่ผมว่าเละโคตรๆ 555

เห็นด้วยเลยครับ เข้าสงครามแทนที่จะพีค เจอชุบชีวิตทั้งเรื่อง ผมนี่เลิกอ่านเลย

Bleach อ่านตอนเสริมแล้ว อยากให้เขียนต่อ น่าอ่านมาก

คุโบะ อาจจะเหมาะกับการเขียนโนเวลมากกว่าครับ

รูปเยอะ ตัวหนังสือน้อย

ผมก็ไม่ชอบนะ ตอนนั้นผมคิดว่ามันจะเอาชนะมาดาระยังไงเเค่นั้น
อยู่ๆโผล่มาฆ่ามาดาระ เเล้วกลายเป็นคางูยะอ่อนๆ มีเเค่พลังเยอะเฉยๆ
เเต่ได้เนตรของโอบิโตะทำให้พลิกกลับมาชนะได้ซะงั้น

เรื่องนี้ผมว่าเนตรโอบิโตะเทพสุดละ ขนาดมาดาระยังทำไรไม่ได้

ใช่เลยพลังเยอะแต่โง่มากๆ ออกมาก็แทบจะไม่พูดให้ความรู้สึกเหมือนสู้กับเด็กทารกเลย ต้องมีเซ็ตสึดำเป็นพี่เลี้ยงคอยบอก 5555+

ช่วงนี้ผมเลิกอ่านเลย รอจบค่อยอ่านทีเดียว

มันหาอ่านได้จากไหนมัง ผมหาไม่เจอเลย

มันพยามจะย้อนไปถึงจุดกำเนิดนินจาไง

แล้วสเกลพลังมันไปไกลเลยต้องมีตัวมาตัดจบ

ไม่งั้นได้เหนเทพทำลายล้างปาชูริเคนแน่

นารูโตะเท่ห์สุดตอนกลับมาสู้กับเพน

ก้อมาดาระมันไม่ได้เลวจริงไงครับ ไม่งั้นรุ่น1ไม่หลงหัวปักหัวปำ
เอาไอนี่ออกมาเทพกว่ามาดาระหลายเท่า.อย่าว่าคางูยะอ่อนเลย
พวกโตะทำได้แค่ผนึกเท่านั้นแหละ มีดวงด้วย

เอิ่ม มันก็ต้องมีอยู่แล้วแหละ คางูยะ จำคำมาดาระได้ใช่มะ แล้วอีกอย่าง ศิลานั้น ไอ้เซตซึดำมันไปแก้ไขมาตั้งแต่ยุคอินดราละ แต่มันแพ้ต่อมาทอดๆจนถึงรุ่นมาดาระ ที่ไปงับเซลรุ่นที่1 และนั้นแหละ คือจุดเริ่มต้นของการคืนชีพ คางูยะ

มันจบที่ต้นกำเนิดจักระอะถูกแล้ว

ส่วนตัว แค่ไม่ปลื้มที่มาดาระโดนตัดไป

แต่เข้าใจนะ ผมเคยอธิบายไว้มู้ก่อนๆ

โตะ เกะ รวมกันสู้ได้แน่ๆแต่น่าจะเป็น10 ตอน

แถมชนะสบักสะบอมแน่ๆแล้ว ถ้าคางูยะ หลุดตอนท้าย

คือหมดแล้วไง พลังหมดแล้วจะสู้ไงไม่มีดรากอนบอลฟื้นพลัง

ไม่มีเดนเด้ ด้วย

ผมไม่ถึงกับไม่ชอบนะ เฉยๆ คิดว่าทำออกมาได้ดีกว่านี้จริง แต่ก็ไม่ถึงไม่ชอบ

เรื่องน่าเบื่อของมังงะแทบทุกเรื่องคือ มี flashback เยอะเกิน ต้องกลับไปเล่าประวัติชีวิต ความทุกข์ระทมของตัวละคร นับๆ ดูว่า Naruto นี่มีการเล่าเรื่องแบบนี้กี่ครั้ง

กับบางตัวละครมันก็โอเค แต่ไม่ใช่เล่ามันทุกคน น่าเบื่อ ยาน ยืด

แล้วพล็อตเดิมๆ เป๊ะๆ ตัวร้ายต้องทุกข์ระทม ขมขื่น ขนาดฝั่งพระเอกก็ด้วย

คือ นี่มันศาลาคนเศร้าหรือยังไง ชีวิตจริงคนเรามีเรื่องทุกข์กันก็จริง แต่ไม่ได้เอามันมาเป็นแก่นชีวิตอย่างมังงะหรือในเรื่องนารูโตะ คือมันมีได้ แต่อย่าเล่นมุขเดิมๆ บ่อย น่าเบื่อ

ตอนสงคราม จริงๆ มันเป็นวัตถุดิบชั้นดีที่จะทำให้เรื่องพีค นึกถึงอย่าง Lord of the Rings มันควรจะอีพิคแบบนั้น

แต่กลายเป็นว่า นารูโตะ มีตัวละครเยอะเกินไป คนเขียนเอากลับมาใส่แมร่มหมดตั้งแต่ตัวละครจากเล่มแรก ตั้งแต่ซาบุสะเลย ทีนี้ก็ต้องเฉลี่ยๆ เวลา หน้ากระดาษ เนื้อเรื่อง ให้กับตัวละคร มันเลยเป็นว่าคนอ่านไม่พีค เพราะมันเยอะเกิน พวกนี้มันคือ sub plot เป็นบทรอง

บทหลัก ก็คือนารูโตะ ซึ่งพอสงครามมาไกล บทกลับยิ่งน้อยลง ดีที่กลับตัวมาได้ทันเอาตอนท้ายๆ ที่นารูโตะบทเด่นขึ้นมา

แล้วจริงๆ พวกตัวละครจากเล่มก่อนๆ ที่ตายไป แล้วถูกชุบจากสัมภเวสีคืนชีพนั่น คนอ่านก็รู้สึกว่ามันเฝือ มันกร่อย ถ้าจะต้องมาดูพวกนี้สู้อีก เราพีคไปแล้ว อินไปแล้ว ผ่านไปแล้วอ่ะ

รุ่นที่ 1 ที่ว่าเก่งนักหนา ก็มีบทน้อยเหลือเกิน

แล้วปัญหาอีกอย่างคือพอทำตัวร้ายมาเก่งมากเกิน คนอ่านก็จะสงสัยว่าทำยังไงถึงจะชนะ ซึ่งเอะอะก็พลังใจๆ รักพวกพ้องๆ มันใช้ตลอดเวลาไม่ได้

อ้อ แล้วสเกลพลังนะ
1. สัตว์หาง
2. สิบหาง
3. โอบิโตะ
4. โอบิโตะร่างพลังสถิตร่างสิบหาง
5. มาดาระตัวชุบชีวิต
6. มาดาระร่างพลังสถิตร่างสิบหาง - เนี่ย เราก็คิดว่ามันต้องโคตรอภิมหาสุดยอดเก่ง แบบไร้กระเทียมทาน ปรากฏว่าเจอไกเปิดประตู 8 ด่านซัดแทบหมดสภาพ ละคือ ขนาดแค่มาดาระร่างสัมภเวสี ยังตบ 5 คาเงะได้ง่ายๆ

สรุปคือไกคนเดียวเก่งกว่า 5 คาเงะ เก็บสัตว์หางได้ง่ายๆ อะไรแบบนี้เหรอ


ส่วนคางูยะ ผมว่าแพ้เพราะอย่างเดียว ก็คือพลัง 2 ลูก อาชูร่ากับอินดรา ถ้าเป็นนินจาเฉยๆ ยังไงก็ทำอะไรไม่ได้