คือมีเพื่อนร่วมงานเข้ามาใหม่ ซึ่งคนที่รู้จักเค้ามาก่อนบอกว่าเธอเป็นไบโพล่าออกจากที่ทำงานเก่า

เพราะมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน มาแรกๆเธอคุยกับผมดีนะแต่หลังๆเริ่มแปลกๆอย่างผมปิดคอมช้า

ตอนจะพักเที่ยง อยู่ๆเดินมาทำหน้าจริงจังแล้วด่าผมว่าทำไรชักช้าว่ะ ผมนี่เหวอเลย

พยายามเก็บอารมณ์ ซึ่งผมคิดว่าอาการนี้น่าจะเป็นเพราะโรคของเค้าหลังๆมาเริ่มบ่อยแบบคุยกันดีๆยุเดินมาบ่นมาด่า

บางอย่างก็เป็นที่สันดานครับ

โรคบางคนก็เอามาอ้างเฉยๆ

คือโรคอะไรครับ?

เป็นจริงหรอวอนนาบี คนไทยสมัยนี้ชอบเอาโรคมาอ้าง
ว่าเป็นโน้นเป็นนี่ โรคซึ่มเศร้านี่ยอดฮิตเลย ไม่เคย
ไปตรวจ ไปหาหมอไรหรอก มโนเอาเอง

ไบโพลา มันไม่ใช่อาการที่ อารมณ์เปลี่ยนทันทีทันใดไม่ใช่หรอครับ

อันนี้ออกแนวคุมอารมณ์ไม่อยู่มากกว่ารึเปล่า

ไม่น่าใช่นะครับ

ไบโพลาร์ ไม่ใช่โรคที่อารมณ์แปรปรวนแบบเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายนะครับ มันจะประมาณว่า เป็นโรคอารมณ์สุดขั้ว เศร้าก็เศร้าสุดขั้ว แบบโรคซึมเศร้า คึกคักก็คึกคักสุดขั้ว

แต่ถ้าอยู่ในอารมณ์ไหน ก็จะอารมณ์นั้นๆ เป็นสัปดาห์หรือเดือนโน่นครับ ไม่ใช่ 10 - 20 นาทีแล้วอารมณ์สลับขั้ว

เพราะงั้นคุณเธอนั้น น่าจะเป็นนิสัย หรืออาการทางจิตชนิดอื่นครับ

ก็อาจจะเปนงั้นด้วยครับเธอถึงมีปัญหาก่อนหน้านี้ แล้วตอนเธอเข้ามาใหม่ๆ

เธอบอกผมด้วยว่าไม่ชอบมีเพื่อนเป็นผู้หญิงไม่ค่อยไว้ใจ ผมฟังแล้วก็แปลกๆ

แต่ไอโรคไบโพล่านี่เป็นจริงนะ เพราะเค้าต้องไปหาหมออยู่เรื่อยๆ

ผมว่าเปนที่ สันดารมากกว่าครับ ทำไรใส่อารม์ หงุดหงิดตลอดเวลา พวกนี้แก้ไม่หายครับ

ท่านก็ชักเร็ว ๆ สิครับเธอจะได้ไม่ต้องรอนาน

รีดน้ำใส่แม่มสักดอก จะได้หายบ้า

ไม่น่าใช่ไบโพลาร์ครับ อยู่ที่นิสัย สันดาน และพฤติกรรมมากกว่า เรื่องไบโพลาร์แค่ข้ออ้างป้องกันการโดนย้อนเกล็ดมากกว่า ลองถามดูก็ได้ครับว่ากินยาคุมไบโพลาร์ตัวไหน

น่ารักไหม

ผมรักษาอยู่

แต่บอกเลยเพื่อนร่วมงานคุณไม่ใช่แน่นอน

ผมจะขึ้นสุดตอนมีแอนนิจี้เยอะ จะดาวน์สุดตอนขาดยา

อันนี้เค้าน่าจะเป็นอย่างอื่นป่าว

ขึ้น ๆ ลง ๆ ปุบปับเกิ้น

Edit แต่เวลามีอะไรไมถูกใจก้จะมีเหวี่ยง ๆ นะ

แต่พยายามจะไม่แสดงออก เพิ่งนึกขึ้นได้

พี่ผมเคยเป็นครับ อารมณ์มันจะไปสุดขั้วจริงๆ เพราะว่าแบบ มันจะไปได้ทั้งด้านเลย คือ
1 คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าเหนือกว่ามนุษย์ ทุกคน
2 คิดว่าตัวเองไม่มีอะไรดีพอที่จะอยู่ในโลกนี้ครับ

ซึ่งจุดจบของแบบที่1 นั่นคือการโดนคนอื่นที่ไม่รู้ว่าเขาเป็นกระทืบตาย

แบบที่2คือการฆ่าตัวตายครับ

โรคนี้จะเป็นโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวครับ ซึ่งของพี่ผมนั้นอาการเริ่มออกโดย เจ้าตัวร้องไห้ง่ายผิดปกติครับ แบบเรื่องไม่มีไรเลยจริงๆ แกซึ้งแล้วครับ ร้องไห้เลย เหมือนเป็นคนที่ตกอยู่ในห้วงอารมณ์หนักๆอ่ะครับ

แต่ตอนแรกผมไม่รู้จักโรคนี้ครับ ผมเลยคิดว่าพี่ผมเป็นคนเซ้นซิทีฟ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย

หลังจากอาการนั้นเป็นได้สักเดือนกว่าๆ พี่เริ่มพูดประมาณว่าเขาสามารถไปดาวอังคารได้ครับ ซึ่งสำหรับผม ผมยังมองว่า พี่ผมมันเป็นคนเก่งอ่ะ มันคงจะไปเจอทฤษฎีอะไรที่ ทำให้เชื่อมโยงได้ ซึ่งจะเห็นได้ว่า แบบที่1ที่คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าเริ่มมาแล้วครับ

ซึ่งขอบอกว่าตอนนั้นอายุผมเป็นแค่เด็กอายุ 17 แล้วผมเป็นพวกไม่คิดอะไรมากอีก เลยไม่สะกิดใจว่าเขาเป็นอะไรเลยครับ

ทีนี้ครับมีอยู่วันหนึ่งอาการเริ่มออกอย่างชัดเจน ผมพาเพื่อนไปเล่นที่บ้านกับพี่ครับ แล้วเพื่อนผมดันไปกวนตีนพี่ผมครับ แต่การกวนตีนนั้นมันก็กวนตีนจริงๆแหละครับพี่ผมเลยกระชากคอเสื้อเพื่อนผมมาเพื่อนจะฆ่า ผมว่าอันนี้น่ะเริ่มแปลกๆแล้วล่ะ เพราะว่าถึงพี่ผมโดยปกติจะอารมณ์รุนแรงมากๆ แต่ก็ไม่น่าจะฆ่าเด็กที่มากวนตีนนิดหน่อย

หลังจากนั้น พี่ผมก็เริ่มพร่ำเพ้อครับ ว่าเค้าสามารถ นิพพานได้ และสามารถทำได้ทุกอย่างบนโลกหรือนอกโลก มันก็ได้แค่เอะใจครับ

แต่จนกระทั่งวันนึงพี่ผมโทรเรียกผมและเพื่อนเค้าไปหาครับ ทำให้ผมมั่นใจและได้รู้จักกับโรคนี้ คือเมื่อผมไปหาพี่เขาพร้อมกับเพื่อนครับ พี่ผมนั้นพูดแค่ว่า ลองฟังนี่ กูทำรายการวิทยุ พอเขาเปิดครับ มันอาจจะใช่รายการวิทยุครับ แต่สิ่งที่ขาดคือสาระของรายการกับความที่เจ้าตัวเหมือนจะระบายอารมณ์ลงไปในนั้นครับ พี่คนที่ 1 เค้าเห็นท่าไม่ดีครับเลยเดินออกไป แล้วเค้าก็พูดว่า ถ้าพี่ผมเป็นแบบนี้กูไม่ฟังหรอก ไอ่แบบเนี้ยะเรียกว่าไบโพล่าแล้ว กูไม่อยากฟัง แต่ผมกับพี่อีกคนก็ทนฟังไปจนจบครับ หลังจากวันนั้นผมและพี่อีก2คน ก็โทรปรึกษากันเลยครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ผมกับพี่ที่นั่งฟังยังไม่แน่ใจครับว่าพี่ผมน่ะเป็นบ้า รึเปล่า แต่พี่ที่ไม่ยอมฟังก็หาคลิปวีดีโอที่หมออธิบายเกี่ยวกับโรคนี้มาให้ดูครับ สรุปคือมันใช่ทั้งหมดที่หมออธิบายมาเลย

แต่ด้วยความเป็นน้องแท้ๆ และยังรับความจริงไม่ได้ผมก็ยังปฏิเสธว่าพี่ผมเป็นอยู่ครับ ทั้งๆที่พี่อีก2 คนพยายามที่จะหาโรงพยาบาลเพื่อรักษาโรคนี้แล้วครับ


ผมจึงขอเวลาพี่ทั้ง2 ว่าอย่าพึ่งพาพี่ผมไปโรงพยาบาลเลยนะ ขอผมคุยกับพี่ผมก่อน โดยที่ใจผมนั้นยังกล้ากลัวๆอยู่ด้วยซ้ำ ว่าผมจะโดนพี่ทำอะไรหรือ ผมจะช่วยอะไรได้รึเปล่า


ดันประจวบเหมาะครับ เมื่อไม่นานมากผมดันไปดูรายการ พื้นที่ชีวิต ตอนไซอิ๋วครับ รู้สึกชื่อตอนว่า ตัวปลอม

ผมเริ่มจากการที่เค้าเชื่อว่าตนเองนั้นมีปัญญาระดับโลกและเข้าใจถึงพุทธศาสนาอย่างลึกซึ๊ง ผมจึงยกตัวอย่างใจความในตอนนั้นมันเหมือนกับพี่ผมมากๆ ผมจึงเอาใจความในนั้นไปยกตัวอย่างแล้วค่อยๆอธิบายให้พี่ผมฟัง เกี่ยวกับใจความและเรื่องราวในตอนนั้นอย่างละเอียด
ซึ่งสาระมัน อยู่ที่คำว่า ปัญญาปลอมครับ


พี่ผมเหมือนกับพึ่งได้สติน่ะครับ จากคนที่รู้สึกว่าตัวเองเก่งที่สุดในโลก หรือ เทียบเท่าพระพุทธเจ้าได้แล้ว เมื่อได้ยินคำนั้นไป กลับกลายเป็นคนที่ เซ็ทซีโร่อะครับ อึนๆ งงๆ ไปพักใหญ่ แล้วก็เริ่มถามว่าเค้าเป็นแบบนั้นจริงๆเหรอ แบบเริ่มพิจารณาตัวเองน่ะครับ


หลังจากนั้นพี่ผมก็ต้องค่อยๆปรับตัวให้กลับมาสู่ ชีวิตแบบปกติครับ เมื่อปรับตัวได้แล้วสัก 1-2 เดือนพี่ผมก็เลือกที่จะไปบวชครับ ซึ่งบวชอยู่3 เดือนกลับมาก็เป็นคนที่จิตใจดีเลยล่ะครับ



ปล. พี่ผมช่วงนั้นอยู่บ้านเฉยๆน่ะครับ เนื่องจากมี passive income พอที่จะให้เงินพ่อและแม่ เดือนละ5หลัก ต่อท่าน และเหลือเงินให้ตัวเองอยู่ จึงทำให้เขาว่างพอที่จะมีเวลาคิดนู่นนี่ไปเรื่อยจริงๆครับ ผสมกับแต่งงานแล้วโดนผู้หญิงหลอกเอาเงินเก็บ หลายล้านไปหมดเลย และพอไปจีบสาวคนใหม่ก็ดันอกหักอีกครับ

ปล2.ปัจจุบันพี่ผมก็หายสนิทแล้ว กลับมาทำงานปกติเพราะไม่อยากให้ตัวเองคิดเรื่องไร้สาระมากเกินไปครับ

แบบนี้น่าจะเอาโรคมาอ้างมากกว่า

ไบโพล่าตอนที่ผมเรียนนะ คือแบบตอนอารมณ์Positive นะ

พูดไม่หยุดเลย แบบเราไม่ได้อ้าปาก บางคนแจกเงินด้วย

พออารมณ์ Negative ก็คือเป็นโรคซึมเศร้าไปเลย

เพราะฉะนั้น อ้าง

ผมเป็นผู้ป่วยไบโพล่านะ อันนี้ไม่ใช่อาการของโรคนะครับ

อาการของผมคือจะแบบอารมณ์สวิงร่าเริ่งละมาเศร้าแบบลงลึกแบบอยู่ไปทำไมอนาคตเรามืดมน ละก็มาอารมณ์ดี แต่อารมณ์เสียแบบนี้ผมว่าไใ่ใช่น่าจะเกิดจากการหงุดหงิดเองมากกว่า

ไม่มีเป็นดีที่สุด ขนาดคนปกติด้วยยังทำงานด้วยลำบากแล้ว