ภาษาน่าจะพอมั่วได้มั้ง ในสโมสรก็มีนักเตะต่างชาติเล่นอยู่ด้วยนะ

ผมว่าปัญหาหลักอยู่ที่วิธีคิดความอดทนที่จะต้องปรับตัวมากกว่า นักเตะไทยชอบมีปัญหาในเรื่องนี้ เช่น มุ้ยเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนเลย

ไปบางประเทศมันแทบไม่พูดภาษาอังกฤษกันเลยไง
ไหนจะวัฒนธรรมอีก นักเตะไทยต้องก้าวผ่านเรื่องพวกนี้ให้ได้

อยู่ที่ใจของแต่ละคนนะผมว่า

ไทยเราเองก็เริ่มมีบทเรียนเรื่องนี้เยอะขึ้นเรื่อยๆ
คิดว่าพวกเอเย่นคงมีเกริ่นๆให้เตรียมตัวกันล่วงหน้าไว้บ้างล่ะ

ผมว่าเราไม่ได้เตรียมตัวเรื่องนี้เลยมากกว่า อย่างตอนมุ้ยจะไปสเปน พึ่งสอนก่อนสองเดือน มันจะได้ไหมละ อย่างเจเนี่ย ไม่รู้ก่อนไปได้ฝึกเรียนก่อนบ้างรึเปล่า ถ้าจะไปควรต้องเรียนภาษาก่อน 1 ปีปัญหาน่าจะลดไปได้อีกเยอะเลย

เจนี่ เด็กยุคนี้ น่าจะคุ้นเคยกับอนิเมะซับไทย

ผมว่าถ้าจาก 100% ฝีเท้าความสามารถมีส่วนไป 60% เรื่องภาษาถามว่ามีส่วนมั๊ย ผมว่ามีแต่น้อย ผมให้น้ำหนักแค่ 15-20% แค่นั้นแหละครับ น้อยกว่าเรื่องอาหารการกินด้วยซ้ำ

ถ้าฝีเท้าเราเจ๋งจริง ดีจริง เสียงเรามันจะดังขึ้นมาเองครับ เดอะตุ๊กพูดเกาหลีได้รึเปล่าตอนไปแรก ๆ ก็ไม่ แต่ก็ยิงกระจาย พวกที่ไปอยู่เวียดนาม ซิโก้ ดุสิต หรือคนอื่น ๆ ในยุคนั้นก็ดังกระหึ่ม ไม่เห็นจะมีใครรู้ภาษาเวียดนามมาก่อนซักคน

ผมแค่จะบอกว่า มันอยู่ที่ฝีเท้าครับ คุณทำให้เค้ายอมรับได้รึเปล่า ถ้าความสามารถคุณทำให้เขายอมรับได้ พอความมั่นใจมา ถึงจะพูดได้แค่ไม่กี่ประโยค แต่เด๋วทุกอย่างมันก็จะตามมาเองครับ

ทำไมถึงคิดว่านักเตะเรากลัว ไม่อยากออกไปค้าแข้งกันจังเลยอะครับ ผมว่าทุกคนไม่กลัวหรอกครับ ใคร ๆ ก็อยากไป ถ้ามันมีทีมที่อยากจะได้ตัวเราจริง ๆ(และทีมนั้นยกระดับการเล่นเค้าได้) ผมเชื่อมั่นว่านักเตะไทยเราทุกคนพร้อมจะไปครับ

เรื่องภาษาก็ด้วย แต่ผมว่าเรื่อง homesick นี่โคตรสำคัญกว่าภาษาอีก

สภาพจิตใจครับสำคัญสุดเเล้วต่อให้เก่งเเค่ไหนจิตใจไม่สู้ก็จบ

มุ้ยก่อนไปอัลเมเรียโหดขนาดไหนเราก็เห็นอยู่ น่าจะเก่งกว่าพวกกองหน้าบางคนในทีมด้วยซ้ำ

เเต่การไปสโมสรใหม่มันต้องสู้ครับ ภาษาฟุตบอลเป็นภาษาสากลตอนเเรกไม่มีใครพูดภาษาถิ่นได้หรอกครับอยู่ๆไปเดี๋ยวก็ปรับตัวได้ถ้าใจมันได้

เดอะตุ๊กไปเกาหลี น้าเฮงไปเยอรมัน พวกนี้นอกจากเก่งมากๆเเล้วใจเค้ายังได้ด้วย

เจคนนึงเป็นตัวอย่างที่ดีครับ เเกเก่งมากเเถมสภาพจิตใจเเกดี

มุ้ยนี่ลุยนอกตั้งแต่เยาวชนเลยนะ ผมว่ามีปัญหาแค่ในสนามแค่นั้นแหละที่สเปน โค้ชไม่เก่ง

เคยเห็นตองให้สัมภาษณ์กับAFCเป็นภาษาอังกฤษอยู่ ก็พูดได้นะ แต่ยังไม่ลื่นเท่าไหร่
ถ้าภาษาอังกฤษหลายพอได้นะ แต่ที่ยากต่อการปรับตัวคือภาษาท้องถิ่นแหละ

สำหรับเจไม่มีปัญหา พูดคำว่า นานี ได้ก็จบละ 555
แล้วมันแปลว่าอะไร

เรื่องภาษาเป็นเรื่องรองมาก ฝีเท้าต่างหากที่เราต้องพิสูจน์ให้เขาเห็นให้เขายอมรับ ภาษาอยู่ไป

เดี๋ยวก็ค่อยๆเรียนรู้ได้เอง แต่ผมว่าปัญหาสำหรับนักเตะไทยคือเรื่องของใจล้วนๆ บางคนไป

ไม่นานถอดใจแล้ว ของแบบนี้มันต้องมีคนทำให้เห็นก่อนและตอนนี้เจก็ทำให้เห็นแล้วว่าการ

ไปเล่นในลีกที่แข็งแกร่งกว่าต้องทำยังไง ต้องวางตัวยังไง เจไปเปิดประตูให้แล้วเชื่อว่าจะเป็น

แรงบันดาลใจให้นักเตะรุ่นหลังได้ไม่มากก็น้อย

เรื่องภาษาก็จะมีส่วนทำให้ปรับตัวกับทีมใหม่ได้ยาก

แต่ว่ามันก็มีปัจจัยอื่นอีกนักเตะต่างชาติมาเล่นบ้านเราก้น่าจะพูดไม่ได้ในช่วงแรกๆ
ก็เห็นทำผลงานได้ดีกันหลายคน

ถ้าเก่งจริงภาษาไม่ต้อง เวลาเจสัมภาษณ์หลังเกมก็มีล่าม
พวกไปเตะอังกฤษพูดไม่ได้เยอะแยะ
โอซิลสองปีแรกแทบพูดไม่ได้ ชิรูด์ปีแรกๆตอบเอ้ออ้าๆไม่ได้สาระเลย
เตเบซตอนอยู่แมนยูพูดแบบคำสองคำไม่มีแกรมม่า
ยิ่งนักเตะอังกฤษไปสเปนยิ่งเละ เบคแฮม เบล พูดสเปนอย่างเน่า
สรุปคือพูดไม่ได้ไม่สำคัญเท่าไม่กล้าพูด พูดมั่วไปเหอะเวลาสื่อสารในสนาม เอาแบบให้เข้าใจว่าต้องการอะไรพอ ประโยคสั้นๆแกรมม่าไม่ต้องถูก