ทิมนี่ไม่น่าเชื่อว่าได้เป็นผู้บริหารแอ็ปเปิ้ลเลย ผมไม่มีข้อมูลนะว่าจ็อบส์เลือกมาหรือบอร์ดบริหารเลือกมา แต่ลักษณะการทำงานไร้ความคิดสร้างสรรค์แบบนี้จ็อบส์ไม่เคยมีครับ  

ผมว่ามันเป็นนโยบายตั้งแต่สมัยจ็อบส์แล้วนะครับ

การทำให้แอ๊ปเปิ้ลเป็นระบบปิด จะเชื่อมกับอุปกรณ์อื่นก็ต้องเป็นแอปเปิ้ลด้วยกันเท่านั้น
จนจะเจ๊งไปรอบหนึ่งต้องให้บริษัทอื่นมาแบ่งเทคโนโลยีให้ แล้วก็ต้องเชื่อมกับคนอื่น
สมัยก่อนจอแปลกๆ เม้าส์แปลก คียบอร์ดแปลก สายเชื่อมแปลกๆ ออกมาเข้ากับคนอื่นไม่ได้เลย

แล้วกลับมาจนขีดสุดเพราะ ไอโฟนมาช่วงโลกเปลี่ยนถ่ายเทคโนโลยีจอสัมผัสพอดี

แต่ยังคงสถาปัตยกรรม และความเป็นระบบปิดของแอปเปิ้ลอยู่เหมือนเดิม
เพราะขายได้ทั้งฮาร์ดแวร์ และซอฟแวร์ของตัวเองทั้งหมด  

อันนั้นคือแนวคิดธุรกิจซึ่งผมว่าฉลาดมากแต่สิ่งที่ผมพูดคือนวัตกรรมใหม่ ๆ ของตัวโทรศัพท์ครับ สมัยที่จ็อบส์อยู่เค้าสามารถสร้างสิ่งที่คนคาดไม่ถึงออกได้แทบทุกปี แต่ละปีคนก็คิดว่าจะไม่มีอะไรใหม่แล้วและสุดท้ายก็มี

แต่ว่า - ตั้งแต่จ็อบส์ตายและทิมขึ้นมาก็ไม่มีอะไรที่เรียกว่าแปลกใหม่ ถ้าไม่เพราะรากฐานที่จ็อบส์สร้างไว้ดีมากแอ็ปเปิ้ลถดถอยไปนานแล้วครับ  

นึกถึง อาณาจักร Sony เมื่อก่อน  

มันมีข้อดีข้อเสียต่างกันครับ
ถามว่าทิมคุกให้อะไร

ทิมคุกทำยอดขายได้มากกว่า จ็อบมหาศาลครับ
กั๊กเทคโนโลยีโดยไม่ให้ลูกค้าหนีได้

ต้นทุนการผลิตที่ต่ำมาก ราคาที่แพงมาก กำไรที่มหาศาลขึ้นแบบที่จ็อบทำไม่ได้เลยครับ
การตลาดในยุคที่เปิดเสรีมากขึ้น มีการแข่งขันสูง ทิมคุกสามารถรั้งลูกค้าไว้ได้ตลอด
สร้างความเชื่อที่ว่าเสถียรกว่า ปลอดภัยกว่าขนาดเจ้าอื่นเขาพิสูจน์ในด้านตัวเลขหลายครั้งว่าเทียบเท่าหรือดีกว่า
แต่ก็ไม่สามารถลบล้างความเชื่อ จากการทำการตลาดได้ว่า แอปเปิ้ลยังดีเสมอ
ขนาดจอไปซื้อคนอื่นมาประกอบเอง แล้วตั้งชื่อของตัวเองยังสร้างความเชื่อให้ได้ว่าจอสีสมจริงที่สุดในโลก


มุมมองในนักลงทุน Apple นี้ซิครับนวตกรรมด้านการตลาด ขายสินค้าให้มีมูลค่าแพงได้โดยใช้ต้นทุนต่ำ นักบริหารแบบนี้บริษัทไหนก็อยากได้ หรืออยากให้มีคนแบบนี้อยู่
จึงเป็นเหตุผลที่ว่าแกยังได้ดำรงตำแหน่ง


ส่วนลูกค้า เขาไม่ได้บีบให้ซื้อ แต่อาจจะเป็นไปได้ว่าลูกค้าเสพติดสถาปัตกรรมแอปเปิ้ลไปแล้ว ถ้าอยากปลดทิมคุกลูกค้าต้องมีท่าทีออกมาด้วยครับ  

ข้อดี - ข้อเสียในมุมของผมเป็นอย่างนี้

ผมเห็นด้วยในประเด็นผลกำไรที่มากขึ้นจากการเปลี่ยนนโยบายเชิงบริหารครับ (จากการออกสินค้าหลายระดับเพื่อขยายฐานกลุ่มลูกค้า / ลดต้นทุนการผลิตด้วยการใช้ของรุ่นเก่า รุ่นเดิมแต่ขายในราคาแพงขึ้นภายใต้ชื่อรุ่นใหม่ ฯลฯ)

ผมไม่เห็นด้วยเรื่องนวัตกรรมด้านการตลาด แนวคิดต้นทุนต่ำขายได้ราคาสูงและความจงรักภักดีต่อแบรนด์สูงเป็นสิ่งที่ทุกแบรนด์อยากเป็น เป็นของธรรมดาไม่ใช่นวัตกรรมอะไรเลยแค่ว่ามันไม่ใช่ทุกแบรนด์ทำได้ ที่ขายสินค้ากั๊กสเป็กแล้วทุกวันนี้คนยังซื้อเป็นเพราะพลังของ "แบรนด์ Apple" ที่จ็อบส์สร้างไว้ครับไม่ได้เป็นฝีมือของทิมเลย

การเสพติดระบบของ Apple ความเชื่อที่ว่าระบบ iOS ดีเสมอ Mac OSX ดีเสมอก็มาจากรากฐานที่จ็อบส์สร้างไว้เช่นกัน ง่าย ๆ คือทิมหากินกับของเก่ากับชื่อเสียงเดิมที่จ็อบส์สร้างไว้เท่านั้น

ถ้าทิมเปิดบริษัทตัวเองสร้างแบรนด์เองและบริหารแนวนี้ แบรนด์ของทิมก็จะเป็นสินค้าดาด ๆ เหมือนกับที่คู่แข่ง Apple เคยเป็นมาตลอดเพราะแนวคิดของทิมคือบริหารในแบบที่บริษัททั่วไปทำ

ถ้า Apple ยังบริหารแนวนี้ก็จะยังขายของได้แต่ที่มาของ "ภาพลักษณ์" แบรนด์ Apple คือนวัตกรรม คือความล้ำสมัย คือเอกลักษณ์ ซึ่งสิ่งเหล่านี้หายไปหลายปี่แล้วนับแต่จ็อบส์ตาย ผมมองว่าแบรนด์นี้แค่ถอยหลังลงอย่างช้ามาก ๆ แต่ถอยลง

ผมรู้สึกใจหายในฐานะลูกค้าคนนึงนะ เห็นตั้งแต่แบรนด์พังและกลับมาเกิดใหม่ขึ้นถึงจุดสูงสุดและกำลังค่อย ๆ ลง ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปอนาคตแบรนด์นี้ก็จะไม่ล้มแต่จะเป็นแบรนด์ดาด ๆ ที่คู่แข่งขึ้นมาเท่าเทียมได้ง่ายขึ้นครับ  

ผมยังคิดว่าทิมคุกควรได้เครดิตที่ดีอยู่นะครับ

ถ้ามองว่ากินบุญเก่า ปัจจุบันไม่มีอะไร
ทำไมยอดขายเพิ่มขึ้นทุกๆปีได้ ทำไมคนไม่แสวงหาของเก่า
แอปเปิ้ลออกผลิตภัณฑ์ใหม่ ที่ถูกอ้างว่าไม่ดี ปากต่อปากว่าไม่ดี


แต่ยอดขายเพิ่มขึ้น แสดงว่ามันต้องมีกลพิเศษแล้วละครับ
ในเมื่อคนอ้างว่าตั้งแต่จ็อบตายไปก็ไม่มีอะไรให้ว้าวเลย
แต่คนดันซื้อมากขึ้นกว่าเดิม

ถ้ามันไม่มีการตลาดขั้นเทพโผล่มา
มันก็ขายได้แต่คนที่เคยใช้แค่นั้นครับ
ยิ่งพูดกันทั่วบ้านทั่วเมืองว่าไม่ว้าวแล้ว
ยอดมันควรตก แต่กลับยอดเพิ่ม

สมัยจ็อบคุมยังมีหุ้นตก แต่ทิมคุกหุ้นเพิ่มขนาดตลาดมันผันผวนขนาดนี้

ผมว่าแกก็มีดีแหละครับ