คือเบื่อทุกอย่างในชีวิต เบื่อสังคมในมหาลัย เบื่อแฟน เบื่อโลกที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
อยากไปที่ไหนสักทีคนเดียวไม่รู้จักใคร ไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกริมภูเขาตอนเย็น นอนดูดาวคิดทบทวนเรื่องเก่าๆ

หรือว่าผมเป็นบ้าไปแล้วเนี่ย 5555555

ปล.ไม่ได้เข้ามาเล่น SS นานมากกขอบ่นหน่อยครับTT

เชื่อว่านาน

ไม่ได้บ้าหรอก ไม่ก็แค่เบื่อกิจวัตรที่ทำอยู่ (ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา)

เบื่อเหมือนกันครับ อยากไปเที่ยวทะเลคนเดียว ไปนั่งโง่ๆอยู่ริมทะเลดูพระอาทิตย์ตกดิน

แต่ติดอย่างเดียวครับ ไม่มีตัง

เป็นเหมือนกันครับ

ใครๆก็อยากทำงั้นครับ แต่ติดอย่างเดียวไม่มีตังนี่แหละ

อย่าทำแบบ เฮียเชสละกันนะเทอว์
โรคนี้กำลังฮิต

ผมเชื่อว่าทุกคนเคยเป็นมาหมดแหละ ผมก็เป็นบ่อยครับ เบื่อทุกอย่าง อยากจะออกไปนอกโลกนี้เลย แต่มันก็แค่อารมณ์ช่วงนึง ลองมานั่งนึกดู ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ มันไม่มีอะไรถูกใจเราไปซะทุกอย่างหรอก ลืมมันไป แล้วก็หาอะไรที่เราชอบทำ สนุกๆดีกว่า

ลักษณะแบบนี้คงจะไม่ใช่ซึมเศร้าครับ เพราะสิ่งที่อยากทำ ทำแล้วสบายใจแต่ถ้าพวกซึมเศร้านี้บางทีจะชอบหนีสังคมผู้คน แล้วไม่ค่อยมีอะไรทำให้หายเศร้าได้แค่รู้สึกดีขึ้นเท่านั้น

พวกโรคซึมเศร้าของออกจากแวดล้อมนั้นๆไปเลยถึงจะดีขึ้น....คนละอารมณ์กับการไปเที่ยว

แต่ถ้าเจ้าของกระทู้เค้าไม่สบายใจลองไปให้เค้าวัดแบบสอบถามหรือปรึกษาแพทย์ดูก็ได้น่ะ

ลองรวยดิ อยากทำอะไรได้ทำ มันไม่เบื่อหรอก
ที่เบื่อเพราะไม่รวย ต้องทำงาน วนเวียนการใช้ชีวิตเดิมๆ
ต่อให้ไปเที่ยวที่สุดยอด สุดท้ายก็ต้องกลับมาทำงาน
ปั้มเงิน อยู่ดี

ผมเป็นแบบนี้มาซักพักแล้วครับ

ชัวิตคนเรามันก็ต้องมีแบบนี้บ้างล่ะครับ เบื่อทุกอย่าง อยากอยู่คนเดียว ของผมผ่อนคลายง่ายๆ วันไหนเบื่อๆเลิกงาน เดินเข้าห้างหยอดเหรียญ 10 เล่นวินนิ่ง 15-1 ชม พอละ เบื่อหนักๆ ถ้าเป็นเย็นวันศุกร์ผมก็แวะเซเว่น สไปขวด ไฮเนเก้นขวด กินไปเล่นกีตาร์ไป พอละ

ปล.มันเป็นธรรมชาติอย่าไปคิดไรมากเลยครับ มีสุขมีทุกข์ มีเบื่อมีร่าเริง พยายามหาสิ่งที่ทำให้มีความสุขง่ายๆ

ผมเบื่อเหมือนกัน

แต่ผมสบายละ เพราะทุกวันนี้อยู่แต่บ้าน ไม่ต้องออกไปเจอใคร

ปีๆนึงออกบ้านอยู่ไม่น่าจะเกิน 5 ครั้ง

ผมก็เบื่อๆเซ็งๆหัวหน้าที่ทำงานเหมือนกัน แต่ก็ต้องก้มหน้าทำงานต่อไป

เพราะความจนมันน่ากลัว



ปล. เบื่อเซ็งๆก็หาอะไรทำครับ สำหรับผมไส้กรอกชิคเก้นแฟรงค์สักสองถุง เบค่อนสักถุง ขนมปังโนขอบสักสอง

แผ่นทาด้วยนูเทลล่าหนาๆประกบกัน นมชอคโกแลตใส่น้ำแข็งเย็นๆ น่องไก่ทอดร้อนๆสักจาน หนังดีๆสักเรื่อง

ก็น่าจะทำให้ช่วยหายเบื่อเซ็งได้สักพัก

เข้าใจนะ เบื่อแต่ก็ต้องทน หาเพื่อนระบายบ้างก็ดีคับ
อีกวิธีคือหาหนังดีๆมาดู อย่างเรื่อง Fight Club ไง..เผื่อช่วย

ผมเลยครับ ทุกวันนนี้ก็เหงา แต่เพื่อนชวนไปไหนกลับไม่อยากไป อยากไปเที่ยวไกลๆคนเดียวมากกว่า แต่ตอนนี้ภาระการงานเยอะ ไว้ว่างเมื่อไหร่จะหาเวลาไปเที่ยว

เป็นโรคซึมเศร้าหรือป่าว?

ไปเที่ยวคนเดียว เหงาแย่เลย
อาการแบบนี้ ถ้าเป็นไปได้ต้องมีที่ให้ระบาย ต้องเป็นเพื่อนี่สนิทและรับฟังและเข้าใจด้วย

คนกำลังมีปัญหา มีความเบื่อ คนที่จะมานั่งฟังถ้าไม่มีความเป็นเพื่อนรักอยู่ก็คงไม่มีใครมาทำหน้าที่ได้
ซึ่งคนรับฟังก็ทำหน้าที่ให้สมบูรณ์คือ รับฟัง ไม่ใช่สั่งสอนเพิ่ม ไม่ต้องอธบายความแตกต่างทางความคิด ฟังไปจนกว่าเขาจะขอความคิดเห็นนั่นแหละถึงจะเริ่มพูด

ต่อให้ท่านได้มีโอกาสไปเที่ยวจริง แต่ชีวิตที่ยังต้องเดินต่อไป ยังไงก็ต้องกลับมาที่เดิม
ฉนั้นเวลาไปเที่ยวก็ให้จดจำโมเม้นดีๆนั้นไว้ให้มากๆ เมื่อเวลาเหงาๆแล้วได้นึกถึงก็ยังพอมีความสุขอยู่บ้าง

ตอนผมไปเกาหลี แม้ไม่ได้ชื่นชอบประเทศเขา แต่ได้สัมผัสอากาศหนาวๆแบบนั้นก็มีความสุข ความสุขมันก็ยังวนเวียนในหัวได้เรื่อยๆ ยามที่อยากจะได้พักผ่อน
ชีวิตตอนไปเที่ยวมันไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับงานเลย ล่องลอยไปในฝันจริงๆ ไม่ต้องดิ้นรนอะไรเที่ยวอย่างเดียว
พอกลับมาเจอกับชีวิตจริงในปัจจุบันทำให้รู้สึกได้เลยว่า ความฝันมันหอมหวานยิ่งนักเมื่อได้ย้อนกลับไปคิดถึง

สมัยผมเรียน สิบกว่าปีก่อน สมัยเกาะล้านยังไม่บูมเหมือนทุกวันนี้

เวลาผมเครียดๆ เรื่องเรียน เรื่องงานชมรม เรื่องงานหารายได้เสริม ผมจะนั่งรถตู้ไปขึ้นเรือ ข้ามไปเกาะล้าน ออกแต่เช้า ไปถึงก็เช่ามอไซค์ ขับไปหาดที่ไม่ค่อยมีคน แล้วก็นอนฟังเสียงคลื่นทั้งวัน พอใกล้ถึงรอบเรือเที่ยวสุดท้ายก็ขับมอไซค์มาที่ท่าเรือ กลับ กทม สบายใจ เงินก็ใช้ไม่เยอะ ได้ชาร์จพลังเต็มที่ด้วย

เดี๋ยวนี้คงทำไม่ได้ บนเกาะอะไรๆ ก็แพง แถมคนเยอะด้วย คงไม่สงบใจ