Trip in LAO SAGA พีคแล้ว พีคอีก ep6
อ่าน ep 1 ก่อนครับ
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1492999
อ่าน ep 2
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1493017
อ่าน ep 3
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1493031/1/#34470984
EP 4
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1493103
EP 5
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1493138/1
EP 6 ความจริงของชีวิต กระเป๋าตังค์หาย
สิ่งที่อยู่ในกระเป๋า
- ใบขับขี่รถยนต์
-บัตรประชาชน
- บัตรเอทีเอ็ม
- บัตรวีซ่า
- ล็อตเตอรี่ ยังไม่ได้ตรวจ สองใบ
เงินไทยและเงินกีบ จำนวนนึง
กระเป๋าตังค์ผมยังไม่ควักเลย นับตั้งแต่แลกตังค์ที่ร้าน ส่วนน้องเองก็ยังไม่ได้เกาะแกะ ตอนที่มาที่นี่น้องก็เป็นคนขี่เอง
ผมเองก็ยังไม่ได้เมา คือมั่นใจมากๆว่า น้องไม่ได้เอา เพราะยังไงก็ไม่มีช่องโหว่ให้เอาเลยครับ
ผมงง คิดอย่างเดียวคืออาจหายตอนไปเข้าห้องน้ำ เฮ้อ งง
สรุปหายังไงก็ไม่เจอ เด็กเสริ์ฟ ก็ตามตลอด คนก็เริ่มมอง สงสัยแล้ว
น้องที่มาด้วยก็ไม่มีตังค์ เปิดกระเป๋ากันดูแล้ว ไม่มีจริงๆ
น้องบอกน้องก็ไม่มีถ้ามีน้องไม่มาทำแบบนี้
ตอนนี้มองตามความเป็นจริง ผมต้องหาเงินมาจ่าย แต่ผมไม่รู้จักหรือสนิทกับใคร พอจะขอกันได้ แม้เงินไม่เยอะก็ตาม
หรือไม่ก็เอาบางสิ่งทิ้งไว้ ไม่โทรศัพท์ ก็ นาฬิกา แต่ นาฬิกามีค่าทางใจมากกว่า ผมเลยเลือกทิ้งโทรศัพท์ฺไว้ครับ เพราะผมยังงมีอีกเครื่อง ไว้สแตนบาย (ซึ่งต่อมาคือคิดผิดผิดครับ)
ผมก็เลยไปเค้าเตอร์คุยกับผู้จัดการ ขอเอาโทรศัพท์จำไว้
(ถึงตอนนี้ เข้าใจนะครับ ทำไมไม่มีภาพประกอบเลย)
ณ ตอนนี้ เวลานี้ โทรศัพท์ ผมยังอยู่เวียงจันทน์ครับ
หลังจากจำนำโทรศัพท์ ผมก็บอกเด็กเสริฟขำๆ ว่า ตอนนี้พี่ไม่มีเงิน ครั้งหน้านะค่อยทิป 5555
ตอนนี้ สถาณการณ์มันต้องแก้ทีละ อย่างเลยครับ เรื่องของพรุ่งนี้จะทำไง จะกลับไทยยังไ จะกินอะไร คือของพรุ่งนี้
แต่วันนี้ ตอนนี้ สถานการณ์วัดใจผมกับน้องมาก คำมันยังก้องหู
ข่อยฮักอ้าย ข่อยบ่อทิ้งอ้าย
ขากลับ น้องยังขี่กลับเหมือนเดิม
ก็ถามน้อง ถาม ....... ผมก็ถามน้องตรงๆ คืนนี้ น้องจะนอนกับอ้ายไหม พี่ไม่มีเงิน แต่น้องจะคุ้มค่าแน่นอนถ้าไม่ทิ้งพี่
แต่น แต้น แต๊นนนนนนนน
น้องตอบ น้องกลัวอ้ายหลอกน้อง น้องบ่อกล้า
น้องจะขี่กลับไปนอนบ้าน
ถูกต้องครับ มองตามความจริง ผมไม่โกดน้อง เพราะนี่คือความจริง
นี่พูดจริงๆ เลยนะ บางครั้งคือ ความซยมันจะมาติดๆๆๆๆๆๆ กันเลย
ซวยต่อด้วย น้ำมันหมด
.....
รถเครื่องน้องแมร่งน้ำมันหมด ก่อนถึงโรงแรมอินเปงประมาณ 500 เมตร ซึ่ง ตรงนั้นพอดีเป๊ะ กับร้านปักธง แสรดดดดเอ้ยยยย
เนี่ยตอนนี้อายกว่า อีก เสียฟอร์มมาก (แต่คือร้านนี้มีน่ารักคนนึง)
น้องที่มาด้วย เริ่มหงุดหงิด เพราะเห็นผมเอาแต่ยิ้ม หัวเราะ
ผมยิ้มให้กับโชคชะตา และรอดูว่า น้องจะอยู่ข้างผมจริงไหม
ผมก็นึก โชคยังเข้าข้างรถน้ำมันหมดยังไงน้องก็ต้องนอนกะเรา ฮิๆๆๆๆ 55555
ยังครับ โชคเหรอ คืออะไร ไม่รู้จัก
น้องแมร่ง ฝากรถไว้ที่ ผับอินเปงตรงทางเข้าเลยครับ
(ผมจำได้แม่นค่าฝากรถ 9000 กีบ)
น้อง เอาบัตรจอดรถเก็บไว้ แล้วบอกจะเดินกลับบ้าน 555
(คือตอนนั้น มองเกมส์แล้ว น้องชิ่งละมั้ง เพราะ ถ้าน้องหังดีจริงแค่จูงไปจอดด้านก็ได้เพราะผมพักอยู่)
แต่ๆๆๆ น้องยังไม่ไปไหนครับ
น้องบอกให้ผมเข้าใจน้อง แต่น้องพูดภาษาลาวนะ ช่วงนี้สกิลภาษาลาวผมมาเต็ม
น้องไม่ได้ทิ้งผม แต่น้องกลัวพี่หลอกน้อง
55555
ผมไม่ได้หวังว่าจะได้ปักธงน้องแล้ว ตอนนั้นหวังแค่ว่า ไปสถานทูตให้ได้ในวันพรุ่งนี้
ผมก็บอกน้องตรงๆ
พี่เหลือน้องที่เป็นคนรู้จักแค่เดียว น้องเข้าใจนะ อย่าทิ้งพี่ แค่ช่วยพาพี่ไปสถานทูต ขอแค่นี้
น้องก็บอก
เดี๋ยวพรุ่งนี้น้องมารับ 10 โมงเช้า ผมบอก ขอไวกว่านั้นได้ไหม ซัก 8 โมง
(คือผมอยากรีบจัดการเอกสารพวกบัตรมากกว่า)
เธอคือนางฟ้าคนเดียวในลาวของผมตอนนั้นเลยครับ
ข่อย บ่ทิ้งอ้าย
ข่อยฮักอ้าย
เราแยกย้ายกันไปตรงทางเข้าโรงแรม
ผมเข้าห้องหาเศษเงินที่เหลือ มีแค่ตังค์เหรียญ 34 บาทพอดีเป๊ะ
บุหรี่ลาว ยี่ห้อตัว A เหลือ 13 มวน ผมดูดไปมวนเดียวแล้วก็นอนเลย
ผมไม่ได้อาบน้ำ เหนื่อย ล้า แต่กังวล
คือมันเหมือนลุ้น วัดใจน้อง แต่ใจลึกๆ ผมหวังว่าน้องจะช่วยผมอยู่แล้ว เพราะผมเดือดร้อนจริงๆ
การช่วยคนเดือดร้อน มันคือความถูกต้อง
และที่สำคัญ ผมช่วยเหลือคนอื่นมาตลอด
มันถึงเวลาที่ผมต้องได้รับมันบ้างแล้ว
แปปเดียว ผมก็หลับ กังวลแต่ไม่เครียดมาก อุ่นใจที่อย่างน้อย ผมยังรู้จักน้องเค้าไว้
และผมมีแผนสำหรับเรื่องเงินไว้แล้วครับ
(NOTE ทุกครั้งที่เกิดปัญหา ให้คิดว่า มันเคยเกิดกับคนอื่นมาแล้ว และมันต้องแก้ไขได้
มองทุกปัญหาตามความจริงนะครับ อย่ากังวล)
..............
EP 7 ..... ผมมีบางสิ่งต้องทดแทน และบางสิ่งต้องค้นหา
ผมตื่นมาเจ็ดโมงกว่า อาบน้ำสระผม เพื่อรอสาวลาวผู้งามทั้งใจ
.........