สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเล่าเกร็ดความรู้เช่นเดิม หากข้อมูลผิดพลาดประการใดผมขอประทานอภัย ไว้ ณ ที่นี้ด้วย

หากพูดถึงเกมดาร์บี้แมตย์สำคัญๆของโลกหลายๆคนจะไปโฟกัสลีคดังๆใหญ่ๆกัน เช่น
ลอนดอนดาร์บี้ อาเซน่อล-สเปอร แมนยู-แมนซิตี้ เอลกลาซิโอ้ มาดริด-บาซ่า บาเยิร์น-ดอทมุนท์ อินเตอร์-เอซี หรือแม้แต่โรม่า-ลาซิโอ เป็นต้น แต่วันนี้ผมจะขอนำเสนอเกมดาร์บี้แมตย์อีกแห่งหนึ่งในดินแดนอดีตอาณาจักรแห่งออตโตมัน นั่นก็คือ ตูรกี หากพูดถึงตุรกีแล้วหลายๆท่านคงพอจะทราบดีว่าการได้มาเล่นในสนามของดินแดนแห่งนี้คือ นรกทีมเยือนที่เดือดระอุที่สุดในโลก หลายชีวิตของกองเชียร์ทีมสโมสรต่างถิ่นหรือต่างประเทศเคยเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่ให้เป็น(ไม่)น่าจดจำ โดยมีเหตุการณ์ตัวอย่าง อาเซน่อล แมนยู หรือลีดส์ ยูไนเต็ด โดยเฉพาะแฟนยูงทองที่ถูกคร่าชีวิตไปในเหตุการณ์อันน่าสลด นี่แหละครับ นรกของทีมเยือนอย่างแท้จริง นอกจากนี้การแข่งขันอันบ้าระห่ำของทีมในตุรกีเองก็เรียกได้ว่าเป็นนรกในนรกอีกทีนึง ไม่มีนักเตะทีมไหนที่เข้ามาแข่งในลีคตุรกีแล้วจะไม่ขนลุกขนผองสยองกล้า ณ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้



มาเข้าเรื่องดีกว่าครับ (ผมขออนุญาตเกริ่นเชิงประวัติศาสตร์ก่อนนะครับ)
มันอาจจะมีหลายเมืองที่วางตัวเองอยู่บนสองทวีป (โดยเฉพาะในรัสเซีย) แต่ถ้าพูดถึงเมืองประเภทนี้แล้ว อิสตันบูล คือชื่อแรกที่ชาวโลกนึกถึง ดินแดนที่ยุโรปและเอเชียโคจรมาพบกัน มันเปรียบเสมือนประตูสู่เอเชีย เมืองอันทรงเสน่ห์นี้ ถูกขวางกั้นโดยช่องแคบบอสฟอรัสที่แยกทั้งสองทวีปออกจากกันตามลักษณะทางภูมิศาสตร์ มันเป็นหนึ่งในเมืองที่มีการจราจรทางน้ำที่หนาแน่นที่สุดในโลก และเขตเมืองของอิสตันบูล คือ เมืองที่มีผู้คนอาศัยอยู่อย่างหนาแน่นที่สุดในยุโรปด้วยจำนวนพลเมืองกว่า 14 ล้านคน

ประวัติศาสตร์ของเมืองหมุนย้อนกลับไปได้นับพันปีตั้งแต่สมัยโรมันยังเรืองอำนาจ ที่นี่คือศูนย์กลางแห่งสุดท้ายของอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคโบราณ โรมัน แต่หลังจากพวกเติร์กที่ถูกกดดันจากจักรวรรดิจีนและมองโกลให้ถอยร่นมาทางตะวันตก ยุโรปก็พบกับฝันร้ายไม่ต่างจากคราวที่มองโกลบุก

คอนสแตนติโนเปิล ชื่อเดิมของอิสตันบูล ถูกพวกเติร์กพิชิตได้ในปี 1453 และนับจาดนั้นพวกเขาก็สถาปนาอาณาจักรที่สั่นสะเทือนยุโรปได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์ จักรวรรดิออตโตมัน อันยิ่งใหญ่ จักรวรรดิที่เคยครอบครองคาบสมุทรบอลข่านทั้งหมดและเคยบุกไปไกลถึงเวียนนา แต่โชคไม่เข้าข้างที่การปิดล้อมเมืองล้มเหลว ทำให้อิทธิพลของมุสลิมถูกจำกัดไว้แค่เท่าที่เห็นในปัจจุบัน

ทำไม เราต้องร่ายยาวกันขนาดนี้ นั่นก็เพราะคุณจะได้เห็นภาพว่าทำไม ชาวเติร์กที่ดิ้นรนเหลือเกินอยากจะเป็นส่วนหนึ่งของยุโรป แต่ชาวยุโรปส่วนใหญ่กลับไม่ค่อยยอมรับ ความแตกต่างทางศาสนาและวัฒนธรรมและความขัดแย้งทางประวัติศาสตร์ ทำให้หลายๆชาติค้านหัวชนฝา(โดยเฉพาะกรีซคู่แค้นไม่เผาผี) และกีดกันตุรกีไม่ให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพยุโรป

แต่ถึงอย่างนั้นเราก็คงต้องบอกว่าตุรกีมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แม้ว่าพวกเขาจะเป็นมุสลิม แต่ก็ไม่ได้เคร่งครัดสุดโต่งเหมือนพวกอาหรับ ต้องขอบคุณผู้สถาปนาประเทศอย่าง มุสตาฟา เคมัล “อตาเติร์ก” ที่แยกการเมืองออกจากศาสนาทำให้พวกเขาคือประเทศมุสลิมหัวก้าวหน้าประเทศเดียวในโลก

อตาเติร์ก เป็นที่นับถืออย่างมากในตุรกี สนามกีฬาแห่งชาติของประเทศ ก็สนามเดียวกับที่ลิเวอร์พูลมาสร้างตำนานเป็นแชมป์ยุโรปในปี 2005 นั่นแหล่ะ ก็ถูกตั้งชื่อตามเขา (จริงๆไม่ใช่ชื่อจริงนะครับเป็นฉายา อตาเติร์กแปลว่า บิดาแห่งชาวเติร์ก ซึ่งก็หมายถึงมุสตาฟา เคมัลนั่นเองครับ)

แต่การเล่นฟุตบอลในตุรกีสมัยจักรวรรดิออตโตมันเรืองอำนาจเป็นสิ่งต้องห้าม เจ้าหน้าที่ตำรวจเคยบุกเข้าไปจับกุมนักเตะที่พยายามลงทำการแข่งขันมาแล้วในยุคแรกๆ อย่างไรก็ตามพอจักรวรรดิออตโตมันล่มสลาย ฟุตบอลก็ได้รับอนุญาตให้ทำการแข่งขัน

ยุคแรกๆนั้นเป็นทีมของชาวกรีก อังกฤษและอาร์เมเนียนที่อาศัยอยู่ในอิสตันบูล พวกเขาก่อตั้งลีก ฟุตบอลที่ชื่อว่า “คอนสแตนติโนเปิล ลีก” ซึ่งมีแต่ทีมต่างชาติลงทำการแข่งขัน

มันจะใช่ลีกของตุรกีได้ยังได้ เพราะฉะนั้นข้อตกลงประวัติศาสตร์ที่จะรวมสองทีมของเมืองอิสตันบูลเพื่อลงทำการแข่งขันฟุตบอลลีกจึงได้กำเนิดขึ้น การฟิวชั่นกันระหว่างกาลาตาซารายและเฟเนบาห์เช่ นี่แหละมันจึงเกิดศึกดาร์บี้แมตย์แห่งนรกขึ้นมา

กาลาตาซารายก่อตั้งโดยกลุ่มนักเรียนระดับมัธยมฟากฝั่งยุโรปของอิสตันบูล ชื่อของสโมสรมาจากชื่อของโรงเรียนที่นักเรียนเหล่านั้นสังกัดอยู่คือ กาลาตา ซารายี่ เอ็นเดอรุน-ยู ฮูเมยุน (โรงเรียนของจักรวรรดิแห่งปราสาทกาลาต้า) ซึ่งย่อมาเหลือ กาลาตาซาราย (มันก็ยาวอยู่ดีนั่นแหล่ะครับพี่)

เพราะฉะนั้นการอ่านชื่อที่ถูกต้องของสโมสรนี้คือ กาลาตา-ซาราย ไม่ใช่ กาลา-ตาซาราย แบบที่คนส่วนใหญ่อ่านกันครับ

ภายใต้ประธานคนแรกและผู้ก่อตั้ง อาลี ซามี เยน ก็คนที่นำมาตั้งชื่อของสนามนั่นแหล่ะครับ แต่ช่วงแรกนั้น ลีกของประเทศยังคงกระจัดกระจายกันอยู่ กาลาตาซารายสังกัดอิสตันบูล ลีก แต่พวกเขาไม่อาจจะส่งทีมลงแข่งได้เพราะข้อห้ามของจักรวรรดิออตโตมันที่ไม่ให้มีการรวมกลุ่มสมาคมใดๆเนื่องจากจะเป็นภัยคุกคามต่อจักรวรรดิที่ใกล้ล่มสลายแห่งนี้ แต่ถึงอย่างไรการเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่เลี่ยงมิได้ อตาเติร์กนำกองกำลังยังเติร์กของเขาโค่นล้มจักรวรรดิอันยิ่งใหญ่ได้และสถาปนาตุรกียุคใหม่ขึ้นมา


เราจะข้ามช่องแคบบอสฟอรัสไปดูอีกฝ่ายกันบ้าง

เฟเนบาห์เช่ วางตัวอยุ่ในฝั่งเอเชียของอิสตันบูล ชื่อของสโมสรมาจากย่านที่ตั้งของสโมสรซึ่งมาจากสองคำคือ เฟเนร์ แปลว่า ประภาคาร และ บาห์เช่ แปลว่า สวน ดังนั้นชื่อของทีมจึงแปลว่า สวนแห่งประภาคาร (ฟังดูพิลึกชอบกล)

แรกเริ่มเดิมทีกลุ่มฐานแฟนบอลของเฟเนบาห์เช่คือชนชั้นแรงงานที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียง มันจึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้หากจะต้องเผชิญหน้ากับพวกคุณหนูลูกผู้ดีจากฝั่งยุโรปที่สนับสนุนกาลาตาซาราย สโมสรแห่งนี้ยังดีเป็นฐานกำลังที่แอบซุ่มรวมกลุ่มกันของเหล่ายังเติร์กที่เล็งจะปฎิวัติประเทศ

ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาจะโดนเพ่งเล็ง และก็ไม่น่าแปลกใจอีกเช่นกันที่ทางจักรวรรดิออตโตมันจะไม่ให้มีการเล่นฟุตบอลเพื่อป้องกันการรวมกลุ่มกัน แต่ก็อย่างที่รู้มัน…ไม่สำเร็จหรอก

ผ่านพ้นช่วงยุคสมัยจากจักรวรรดิก้าวไปสู่ยุคสมัยใหม่ของตุรกี ทันทีที่การสถาปนาลีกของประเทศเริ่มต้นขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 60 สามทีมจากเมืองอิสตันบูล กาลาตาซาราย เฟเนบาห์เช่ และเบซิคตัส ร่วมวงไล่ล่าแชมป์กันอย่างเมามัน ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา จากปี 1959 ที่เริ่มสตาร์ตครั้งแรกมันน่าเหลือเชื่อว่า มีเพียง 7 ฤดูกาลเท่านั้นที่แชมป์ไม่ได้อยู่ในอิสตันบูล

อิสตันบูลจึงไม่ได้เป็นแค่ศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและสังคมของประเทศเท่านั้น แต่มันยังเป็นศูนย์กลางแห่งฟุตบอลของประเทศอีกด้วย ในจำนวนนั้น เราพบว่า ทั้งกาลาตาซารายและเฟเนบาห์เช่ได้ไปคนละ 19 สมัย เบซิคตัส ตามมาห่างๆที่ 13 แทร็ปซอนสปอร์ 6 และบูร์ซาสปอร์ อีกหนึ่ง
ช่วยไม่ได้ที่ทีมจากอิสตันบูลจะต้องมาพิสูจน์กันว่าใครกันแน่ที่เจ๋งที่สุดในประเทศ

ช่วงยุคทศวรรษที่ 1970-80 เป็นเฟเนร์บาห์เช่ที่ทำได้ดีกว่านิดๆ พวกเขานำอยู่ที่ 12 ต่อ 8 สมัย แต่สถานการณ์ของคู่นี้มาพลิกผันเอาตอนช่วงทศวรรษที่ 1990

หลังจากปล่อยให้เบซิคตัสขโมยความยิ่งใหญ่ไปครองในช่วงต้นทศวรรษ กาลาตาซารายก็ได้ฮีโร่ผู้จะมาเปลี่ยนประวัติศาสตร์สโมสรไปตลอดกาล หนึ่งในโค้ชที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์วงการฟุตบอลของตุรกี เขาคือ ฟาติห์ เตริม


กาลาตาซารายกับแชมป์ยูฟ่าคัพ


หลังพาทีมประสบความสำเร็จอย่างยิ่งยวดแล้วเตริมก็อำลาทีมเพื่อไปหาความท้าทายใหม่ๆที่อิตาลีกับฟิออเรนติน่า ผู้ที่เข้ามาแทนเขาคือ มีร์เซีย ลูเชสคู อีกหนึ่งกุนซือจอมเก๋าของวงการชาวโรมาเนียน ลูเชสคูสานต่อความสำเร็จด้วยการล้มเรอัล มาดริด สอยยูฟ่า ซุเปอร์ คัพมาครองอีกใบ แต่ว่าแชมป์ลีกในปีนั้นกลับเป็นเฟเนร์บาห์เช่ที่กลับมาทวงสำเร็จได้


เฟเนบาเช่ล้มรีลมาดริด เถลิงแชมป์ยูฟ่าคัพมาครอง



ชาวเติร์กมีระดับความคลั่งไคล้ในเกมฟุตบอลไม่แพ้ส่วนอื่นใดในโลก ความรู้สึกเหล่านั้นพวกเขาแสดงออกเมื่อยามต้องให้กำลังใจทีมรักลงสนาม
เรื่องนี้ สามทีมจากเกาะอังกฤษที่เคยเผชิญหน้ากับพวกเขาทั้ง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ลีดส์ ยูไนเต็ด และอาร์เซน่อล รู้ซึ้งดีไปถึงขั้วหัวใจ

สาวกกาลาตาซารายแห่ไปต้อนรับนักเตะของแมนฯยูไนเต็ดถึงสนามบิน ทว่าพวกเขาไม่ได้ไปขอลายเซ็นและจับมือถ่ายรูปแบบที่อื่นๆ ที่พวกเขาไปคือการทำแบบนี้


นักเตะยูไนเต็ดรับรู้ถึงการคุกคามและบรรยากาศอันน่าขนลุกในอาลี ซามี เยน สเตเดี้ยม มันเป็นความทรงจำที่ยากจะลืมของทั้งนักเตะและแฟนบอลเดนตายที่ตามไปตุรกี
เวลาผ่านมาถึงยุคทองของสโมสรในช่วงที่กาลาตาซารายไล่ล่าแชมป์สโมสรระดับยุโรปเป็นครั้งแรก

เมษายน ปี 2000 ยูฟ่า คัพ รอบรองชนะเลิศ

ก่อนหน้าที่ทั้งสองทีมจะลงทำการแข่งขันหนึ่งวัน แฟนบอลของทั้งคู่เปิดฉากปะทะกันนอกสนาม บริเวณจัตุรัสทักซิมใจกลางเมืองอิสตันบูล คาดว่าชนวนเหตุมาจากการที่แฟนลีดส์โดนแฟนบอลชาวเติร์กด่าเข้าใส่ในบาร์ท้องถิ่นใกล้ๆ(มันไม่แน่ชัดนะครับ รายงานค่อนข้างสับสนมาก) สร้างความไม่พอใจจนนำไปสู่การปะทะกัน เจ้าหน้าที่ตำรวจถูกเรียกมาเพื่อระงับเหตุ แต่ก่อนหน้าที่พวกเขาจะมาถึง แฟนกาลาตาซารายส่วนหนึ่งหลุดไปยังตู้โทรศัพท์และโทรเรียกพรรคพวกมาช่วย หนึ่งในนั้นคือกลุ่มหัวรุนแรงพวกที่เรียกตัวเองว่า “ยามกะกลางคืน” ซึ่งเข้ามาร่วมแจมการปะทะ ในความวุ่นวายนั้น แฟนบอลลีดส์ยูไนเต็ดสองรายถูกแทงเสียชีวิต ก่อนหน้าที่เจ้าหน้าที่ตำรวจจะมาถึงและทำการรวบตัวมือมีดเอาไว้ได้

จากการสอบสวน พบว่าคนที่เริ่มต้นคือแฟนลีดส์ที่ไปปาแก้วเบียร์เข้าใส่และทำการดูหมิ่นธงชาติตุรกี หลังจากโดนอีกฝ่ายด่า แฟนชาวเติร์กเลยโมโหขว้างเก้าอี้คืนใส่ และนำมาสู่การปะทะที่มีผู้เสียชีวิต




แฟนลีดส์วางดอกไม้ไว้อาลัยแก่ผู้จากไปหน้าสนามเอลแลนด์ โร้ด

ฝั่ง ลีดส์ ยูไนเต็ดถึงกับควันออกหูกับเรื่องนี้และจัดการแบนแฟนบอลจากกาลาตาซารายที่จะมาอังกฤษ โดยขู่ว่าพวกเขาจะไม่รับรองความปลอดภัยถ้าเสนอหน้ามา และให้ตั๋วกับกาลาตาซารายเพียงแปดสิบใบสำหรับเจ้าหน้าที่เท่านั้น ซึ่งสร้างความผิดหวังกับอีกฝ่ายเป็นอย่างยิ่ง พวกเขาเสนอให้ไปเล่นในสนามเป็นกลาง แต่ทั้งลีดส์และยูฟ่าปฎิเสธ ยูฟ่าเห็นชอบด้วยกับการแบนแฟนบอลจากตุรกีและขู่คืนว่า ถ้าไม่พอใจ พวกตูจะเตะโด่งพวกเอ็งออกจากถ้วยใบนี้นะโว้ยยย


แฟนลีดส์ประชดด้วยป้าย "ยินดีต้อนรับสู่ความศิวิไลซ์"

คุณไม่ต้องสงสัยว่าแฟนลีดส์จะแค้นขนาดไหน พวกเขาเอาคืนด้วยการจู่โมรถบัสของอีกฝ่ายตอนที่มาอังกฤษ เป็นอันว่ากาลาตาซารายได้คู่อริรายใหม่นอกอิสตันบูลไปเสียแล้ว เรื่องนี้แฟนบอลอังกฤษรู้กันดี คู่แค้นไม่เผาผีของลีดส์ทั้งแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดและมิลล์วอลล์ มักจะชอบสะกิดแผลบ่อยๆด้วยการตะโกนล้อเลียน (ซึ่งไม่สมควรอย่างยิ่ง) หรือถ้าอยากยกระดับความกวนอวัยวะเบื้องล่างของอีกฝ่าย พวกเขาจะสวมเสื้อกาลาตาซารายโชว์มันซะเลย

แฟนมิลล์วอลล์ หนึ่งในคู่อริของลีดส์โชว์ความเกรียนใส่ฝั่งตรงข้ามด้วยเสื้อกาลาตาซาราย

จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้นัดชิงชนะเลิศของยูฟ่า คัพในปีนั้น มีความเสี่ยงสูงมากเพราะกาลาตาซารายจะต้องพบกับอาร์เซน่อล ทีมจากอังกฤษอีกทีม

เพราะมีศัตรูระดับชาติร่วมกัน เหล่าฮูลิแกนของอังกฤษเลยพักความเป็นอริไว้ก่อนแล้วจับมือกันมุ่งหน้าสู่โคเปนเฮเก้น สถานที่แข่งขัน นอกเหนือไปจากแฟนบอลอาร์เซน่อลแล้ว พวกเขายังได้พันธมิตรจากลีดส์ ยูไนเต็ด เชลซี กลาสโกว์ เรนเจอร์ส คาร์ดิฟฟ์ และ สวอนซี ร่วมทางไปแกรนไลน์ เอ๊ย โคเปนเฮเก้นด้วย รวมพลังสหราชอาณาจักรเฉพาะกิจเลยว่างั้น

เป็นไปตามคาด แฟนเติร์กกลุ่มใหญ่ยึดจัตุรัสกลางเมืองเป็นที่รวมตัว ส่วนแฟนอาร์เซน่อลกระจายไปในบาร์บริเวณใกล้เคียง ต่างฝ่ายต่างร้องตะโกนเข้าใส่กันและมีการขว้างขวดแก้วเข้าใส่กันเป็นระยะ ท่ามกลางการคุมเข้มอย่างเต็มที่ของตำรวจเดนมาร์ก จนกระทั่งราวๆสี่โมงเย็น ตำรวจเริ่มย้ายแฟนบอลกาลาตาซารายไปยังด้านหลังของจัตุรัส สาวกกูนเนอร์สเลยสบโอกาส ราวๆห้าร้อยคนพร้อมอาวุธเข้าจู่โมพวกเติร์กทันที เปลี่ยนทั้งจัตุรัสและภัตตาคาร บริเวณนั้นให้เป็นสมรภูมิรบ ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะรู้ตัวและมาถึงในอีก 20 นาทีให้หลังพร้อมสุนัขตำรวจและแก๊สน้ำตาเพื่อยุติการปะทะ มันกินเวลาราวๆ 45 นาทีกว่าจะคุมสถานการณ์ไว้ได้ แต่ยังมีการปะทะกันย่อยๆไปจนถึงหลังจบเกม





มีผู้บาดเจ็บรวมแล้วราวๆ 19 ราย และมีผู้ถูกรวบตัวไปราวๆ 60 ราย แฟนชาวอังกฤษถูกปล่อยตัวแต่โดนขึ้นบัญชีดำไม่ให้กลับมาเหยียบเดนมาร์กอีก ที่เหลือโดนปรับและโดนแบนห้ามเข้าเดนมาร์กเป็นเวลาหนึ่งปี

นั่นคือเรื่องราววีรกรรมของกาลาตาซารายในเวทียุโรป

เอาหล่ะหลังจากที่รับทราบชื่อเสียงนรกบนดินแล้วมาลุยต่อเรื่องของเฟเนบาเช่กับกาลาตาซารายกัน

ก็อย่างที่บอกไป กาลาตาซารายอยู่ฝั่งยุโรป และ เฟเนร์บาห์เช่ อยู่ทางฝั่งเอเชีย ของเมืองอิสตันบูล ดังนั้นมันเลยเหมือนเป็นการพบกันระหว่างยุโรปและเอเชีย ระหว่างทีมที่ประบความสำเร็จและเป็นที่นิยมมากที่สุดสองอันดับแรกของประเทศ เรามาดูเรื่องราวของทั้งคู่กันว่าเคยมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นบ้าง

23 กุมภาพันธ์ 1934 นัดกระชับมิตรระหว่างทั้งคู่กลายเป็นนัดกระชากมิตร เมื่อการแข่งขันต้องหยุดบ่อยครั้งเพราะทั้งคู่เข้าบอลแบบกะเอาตาย ความตึงเครียดในสนามมีสูงมาก จนในที่สุดผู้เล่นทั้งสองฝ่ายก็ตัดสินใจแล้วว่า บอลเบิลไม่ต้องเล่นมันละ วางมวยกันดีกว่า ว่าแล้วก็เปิดฉากอัดกันนัวเนียในสนามนี่แหล่ะ ผู้ตัดสินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเป่ายกเลิกการแข่งขัน

มิถุนายน 1996 นัดชิงชนะเลิศของเตอร์กิช คัพ เป็นการพบกันของกาลาตาซารายและเฟเนร์บาห์เช่ ยุคนั้นยังคงใช้ระบบเหย้า-เยือน นัดแรกที่อาลี ซามี เยน สเตเดี้ยม กาลาตาซาราย ชนะไปก่อน 1-0 จากจุดโทษของดีน ซอนเดอร์ส ศูนย์หน้าชาวเวลส์ที่ซูเนสส์หอบหิ้วมาจากอังกฤษด้วยกัน กุมความได้เปรียบไว้ในมือ ก่อนที่นัดที่สอง เฟเนร์บาห์เช่ เป็นเจ้าบ้านบ้างจะได้ประตูนำ 1-0 จบ 90 นาทีสกอร์รวมเสมอกัน 1-1 ต้องต่อเวลาพิเศษและเป็นซอนเดอร์ส เจ้าก่าที่ตีเสมอให้กาลาตาซารายได้ จบ 120 นาทีเสมอ 1-1 กาลาตาซารายจึงคว้าแชมป์ไปครองจากสกอร์รวมสองนัด 2-1

มันสร้างความปีติยินดีให้กับแกรม ซูเนสส์ผู้ล้มเหลวกับลิเวอร์พูลอย่างเหลือล้น เขาจึงลืมตัวทำวีรกรรมที่ยังเป็นที่เล่าขานกันมาจนถึงปัจจุบัน

หลังหมดเวลาการแข่งขันและกาลาตาซารายของเขาเป็นแชมป์เตอร์กิช คัพ ซุเนสส์พร้อมธงขนาดใหญ่ของสโมสรในมือได้กระทำสิ่งที่อุกอาจและน่าตกตะลึง เขาวิ่งเอาธงของทีมไปปักกลางสนามซูครู ซาราโคกลู ของเฟเนร์บาห์เช่คู่อริ มันเหมือนกับคุณเอาธงชาติอเมริกาไปปักกลางเมืองมอสโคว์ในช่วงสงครามเย็น หรือ เอาธงของจักรวรรดิญี่ปุ่นไปปักกลางเมืองนานกิง ยังไงยังงั้นแหล่ะ เล่นเอาแฟนๆเฟเนร์บาห์เช่โมโหแทบคลั่งจนอยากจะฉีกร่างซูเนสส์เป็นชิ้นๆ มีรายนึงวิ่งมาถอนธงทิ้งทันที เจ้าตัววิ่งกลับเข้าอุโมงค์ห้องแต่งตัวท่ามกลางการอารักขาของตำรวจ (ก็สมควรอยู่)
นักเตะกาลาตาซารายรีบรับถ้วยท่ามกล่างเสียงโห่ของแฟนเจ้าบ้านที่อยู่ในอารมณ์เดือดดาล ตอนนั้นคงไม่มีแมวที่ไหนจะมีแก่ใจจะฉลองแชมป์ จะอยู่กันทำไมล่ะครับ ก็โกยแน่บสิครับ



วีกรรมของแกรม ซูเนสส์ ในครั้งนี้มันก็แน่ล่ะครับว่าเขาจะอยู่ในอิสตันบูลต่อไปไม่ได้ พวกเฟเนร์บาห์เช่หมายหัวแน่ จบฤดูกาลนั้นเขาจึงกลับเกาะอังกฤษพร้อมกับซอนเดอร์สฮีโร่ในนัดนั้น แต่แฟนๆกาลาตาซารายยังคงไม่ลืมมาจนถึงทุกวันนี้ มันได้ใจพวกเขายิ่งนักถึงกับขนานนามซูเนสส์ว่า “ยูลุบัตลิ ซูเนสส์” ซึ่งมาจากชื่อของอดีตฮีโร่ของประเทศนาม ยูลุบัตลิ ฮาซาน ที่โดนสังหารระหว่างที่เขาไปปักธงของออตโตมันในวันที่คอนสแตนติโนเปิลแตก แต่ตรงกันข้ามชาตินี้เขาคงไปเหยียบย่านเฟเนร์บาห์เช่ไม่ได้อีกตลอดชีวิต

ไงล่ะครับ แสบไปถึงทรวงมั้ยล่ะครับ


เท่าที่ผ่านมาทั้งหมดคู่นี้เป็นคู่ที่ใกล้เคียงกันที่สุด ผลัดกันคว้าแชมป์แบบถึงลูกถึงคน เฟเนร์บาห์เช่อาจจะมีผลงานที่ดีกว่าในศึกดาร์บี้ แต่กาลาตาซารายกลับประสบความสำเร็จมากกว่าในเวทียุโรป

แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่สองทีมจะมาสนใจ สองเรื่องที่แฟนบอลทั้งสองทีมใส่ใจคือ แชมป์ ลีก และการพบกันระหว่างทั้งคู่

มันเปรียบเสมือนการเล่นฟุตบอลในขุมนรก ลองถึงภาพบรรยากาศที่ไม่เป็นมิตรที่สุด ฝูงพายุแก้วน้ำพลาสติกที่ถูกระดมขว้างตอนไปเตะมุม และสารพัดสิ่งของที่แฟนบอลจะขว้างลงมาเกลื่อนกลาดสนาม แล้วคุณก็ลงเล่นทั้งๆแบบนั้น



แต่ขุมนรกแห่งอิสตันบูลกลับมีเสน่ห์และมนต์ขลัง มันคือประสบการณ์ที่ถ้าใครได้สัมผัสสักครั้งจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต การเตรียมพร้อมของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยังกับจะทำสงคราม อารมณ์ร่วมที่ดุเดือดของพวกเติร์ก มันชวนให้คุณอยากก้าวเข้าไปสัมผัสและอยากหนีห่างในเวลาเดียวกัน

แต่ไม่ว่าจะอย่างไรมันยังคงความเป็นเอกลักษณ์ที่หาไม่ได้จากที่ไหนๆในโลก บนดินแดนที่สองวัฒนธรรมมาบรรจบกัน บนดินแดนที่ความคลั่งไคล้ฟุตบอลไม่เป็นรองที่ไหนในโลก บนดินแดนแห่งนี้ อิสตันบูล



ยินดีต้อนรับสู่………… นรก






แถมอันนี้ของเบซิตัสครับ (โหดอิ๊บอ๋าย)



แม้แต่นักเตะแมนยูที่จิตใจแข็งแกร่งมาเล่นที่ตุรกีถึงต้องขวัญผวาเลยทีเดียว
ยูฟ่า แชมเปี้ยน ลีก ฤดูกาล 1993-94 ครั้งแรกของยูไนเต็ดในถ้วยใบนี้นับตั้งแต่ปี 1968

นัดแรกที่ โอลด์ แทรฟฟอร์ด กาลาตาซารายสร้างเซอร์ไพรซ์ด้วยการบุกไปเสมอ 3-3 ทำให้พวกเขาได้เปรียบประตูได้เสียตามกฏประตูทีมเยือน ในนัดที่สองนี่เองที่ยุโรปได้รับรู้ถึงบรรยากาศอันน่าขนลุกที่พวกเขาบรรจงรังสรรค์ขึ้น

ไรอัน กิ๊กส์ หนึ่งในนักเตะที่ลงสนามในวันนั้นกล่าวว่า “ผมไม่เคยมีประสบการณ์อะไรแบบนี้มาก่อน สองชั่วโมงก่อนการแข่งขันจะเริ่มเรามองเข้าไปในสนามและ พระเจ้าช่วย มันแน่นขนัดไปด้วยผู้คน!! บรรยากาศน่าขนลุกมาก พออัฒจันทร์ฝั่งนึงเริ่มตะโกน อีกฝั่งก็เริ่มตาม แล้วก็เงียบจากนั้นพวกเขาก็ตะโกนพร้อมๆกันกระหึ่มสนาม“





แฟนๆกาลาตาซารายจัดการข่มขวัญผู้มาเยือนจากแมนเชสเตอร์ด้วยป้ายผ้าอันจะกลายเป็นตำนานในภายหลัง หนึ่งในนั้นอ่านได้ว่า “ RIP แมนเชสเตอร์” และอันที่โด่งดังที่สุด “ยินดีต้อนรับสู่นรก”



Galatasaray SK VS Fenerbahce SK “Intercontinental Derby”

เคยพบกันทั้งสิ้น 378 นัด กาลาตาซารายเป็นฝ่ายชนะ 121 นัด เฟเนร์บาห์เช่ ชนะ 143 นัด เสมอ 114 นัด

กาลาตาซารายทำได้ 478 ประตู เฟเนร์บาห์เช่ทำได้ 526 ประตู

พบกันครั้งล่าสุด: เสมอ 0-0 เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2014 รายการ: เตอร์กิช ซูเปอร์ คัพ

การพบกันในลีกครั้งต่อไป: 18 ตุลาคม 2014 รายการ: เตอร์กิช ซูเปอร์ ลีก กาลาตาซารายจะเป็นเจ้าบ้าน

ภาพรวมความสำเร็จของทั้งสองทีม


เฟเนบาเช่ทีมคนแรงงาน ไม่เผาผีกับทีมลูกคุณหนูคนมีเงินอย่าง กาลาตาซาราย เพื่อชิงชัยความยิ่งใหญ่บนดินแดนไก่งวงระหว่างฝั่งยุโรปกับฝั่งเอเชีย คู่นี้เตะกันทีไรสนามแทบแตก

ปล. แมนยูโชคดีแล้วหล่ะในยูโรป้าที่ไม่จับเจอทีมดินแดนตุรกี

ปล. ขอขอบคุณ ซากุระโจซุย เอฟซี เอื้อเฟื้อข้อมูลครับ

อัลตร้า กาลาตาซาราย ทีมลูกคุณหนูคนมีเงิน


อัลตร้า เฟนเนบาเช่ ทีมคนใช้แรงงาน


ความเป็นอริไม่ใช่แค่ฟุตบอล แต่มันลามไปถึงกีฬาบาส


ผิดพลาดประการใดขออภัย

ชอบกระทู้แบบนี้ครับ
อยากได้ของคู่อื่น ๆ บ้างครับ
พวก โบคา - ริเวอร์เพลท พวกนี้

ใครชอบแนวนี้กดไลค์เพจ Ultra Style ได้เลยครับรูปสวยๆเพียบ
รวบรวมสนามเถื่อนๆไว้ทั่วทุกมุมโลก

ยังไม่ได้อ่าน แต่ชอบรูปนี้ บ่งบอกถึงความเป็นคิงได้เป็นอย่างดี

คิงก็คิงเถอะครับ เกมจบยังต้องพึ่งเจ้าหน้าที่ ไม่งั้นอาจจะไม่มีชีวิตรอดกลับไป

ผมจะพยายามหาครับในแถวฝั่งอเมริกาใต้ ตอนนี้ที่เจอก็มีกอริติบ้า ทำศึกดาร์บี้กับอินเตอร์ นาซิอองนาล โบคา - ลิเวอร์เพลทคู่นี้ก็ไม่เผาผีกัน เจอกันทีไรหวดกันทั้งแฟนบอล กับนักเตะในสนาม

ผมอยากให้โฟกัสความเป็นอริกันดีกว่า ว่ามันมีที่มาที่ไปอย่างไร

อย่างเฟเนบาเช่ กับกาลาตาซาราย นี่ชัดเจนในเรื่องของภูมิศาสตร์ชิงความเป็นใหญ่ในเมืองหลงอิสตัลบูล และในเรื่องสถานะทางสังคม

ชอบดูเหมือนกัน แต่ผมอยากให้โฟกัสในเรื่องปัญหาการก่อเกิดความเป็นอริมากกว่า
อย่างเชลซี เกือบ90% ที่ไม่รู้ว่าอริของเชลซีจริงๆ คือลีดส์ยูไนเต็ด ไม่ใช่อาเซน่อล หรือสเปอร์

ของเวสแฮมก็ใช่ย่อยนะครับ ดูในเรื่องgreen street hooligansอย่างมัน

ฮุลิแกนอันดับ1ของอังกฤษ ทั้งจากดูโพลหรือ ถามเพื่อนที่เป็นคนอังกฤษนะครับ เขาบอกว่า
มิลล์วอล์นี่แหละพ่อทุกสถาบัน เกรียน ดุ โหด

ใช่ครับ ในหนังก็ซัดกับมิลวอลนี่แหละ

เลี่ยงได้เลี่ยงครับ ทีมนี้ มันเอาหมด ไม่ว่าทีมเล็กหรือใหญ่ ตีกันบ่อยกับเวสแฮม
เสิชคำว่ามิลวอลล์ฮุลิแกน โจทย์ออกมาเพียบเลย

นี่ครับ

https://pantip.com/topic/32808367

คู่อื่นๆลองหาอ่านดูครับมีเยอะ เจ้าของบทความเขียนเก่งมากอ่านเพลินเลย

https://pantip.com/profile/626043

ใช่ครับอ่านเพลินดี ไม่รุ้ไปเอาข้อมูลจากไหนมา

จากเว็บนอกทั้งหลายแหล่แหละครับ เยอะมาก ลองดูตรงที่มาท้ายๆบทความเขาใส่ไว้ แต่ขยันมากโคตรเยอะแล้วยาวมากผมยังไม่เคยเขียนขาวขนาดนั้นเลย

ต้องขยันจริงๆครับท่าน ว่าแต่วันนี้มาเชียร์สเปนมั้ยเอ่ย?

นึกถึงตุรกีทีไรนึกถึงลิเวอร์พูลถล่มเบซิคตัสทุกที

เดี้ยวหาดูย้อนหลังเอาครับตาจะปิดแล้ว

ผมอยู่อิสตันบูลครับเคยไปดูนัดเดียวตอนเฟเนฯมาเยือนเสมอกันไป 0-0 ปีที่แล้วมั้ง เล่นกันกะโหลกกะลามาก
เสียงเชียร์กระหึ่มจริงครับ แต่คนไม่เต็มสนามนะ มีว่างเยอะเหมือนกัน เพราะโดนเบซิตัสขโมยความยิ่งใหญ่ไปละมั้ง

อพาตเมนต์ผมใก้ลสนามของทีมคาซิมปาซามากกว่าครับ เดินไปได้ประมาณกิโลกกว่าๆเกือบสอง เป็นทีมที่จะเทพก็เทพ จะกากก็กาก
สนามของเฟเนฯไม่เคยไปเยือนไกลมากต้องข้ามไปฝั่งเอเชีย ถ้ายูโรป้าแกผ่านไปเจอทีมใหญ่ๆได้ก็น่าสน

ความจริงใครอยากจะชมความโหดของกองเชียร์ทั้งสองทีม ผมแนะนำ'บาสเก็ตบอล' มากกว่าครับ ที่สุดของที่สุดแล้ว
คอนเสิร์ต AC/DC ที่ว่าดังๆผมว่าชิดซ้ายอะ ลองนึกภาพคนหมื่นกว่าๆยัดกันในสนามปิด เสียงเชียร์นี่โครตของโครตๆ
แล้วบาสยิงกันวิต่อวิ แม่เจ้าออกมาหูอื้อหมดอะ

บาสนี่นรกทีมเยือนเลยครับ เป็นผมคงแขนขาอ่อนไม่มีแรงชุ้ต

ขอบคุณมาก ๆ ครับ อ่านเพลินเลย

เฮ้ ๆ โอเล้ ๆ เอามันฆ่ามัน ฮู้ ยูฮู

ชอบๆ ครับ