ใครเคยมีความรู้สึกนี้บ้างครับ กำลังไปได้ดีกับแฟนที่คบอยู่ แต่ก็แอบคิดที่จะอยากเลิกกับแฟนเพราะนิสัยเราเอง (ต้องบอกก่อนว่าเป็นคนชอบคิดมากพอสมควร เลยงอแงไปบ้าง) เลยเกิดสงสารแฟนแบบ บางทีแฟนเราไม่ผิดอะไร เรากลัว เรากังวลไปเอง (พยายามแก้แล้วนะครับ หลายครั้ง แต่แก้ไม่หายซักทีกับนิสัยนี้) แต่โดยส่วนตัวผมก็ทำตัวดีมาตลอดนะ ผมไม่เที่ยวกลางคืน ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เคยมีเรื่อง ผญ มาให้แฟนปวดหัว เทคแคร์ดีตลอด แต่ด้วยความที่เราชอบคิดมาก เราเลยแบบไม่อยากให้เค้ามาทนกับเรา เค้าน่าจะไปเจอชีวิตใหม่ที่ดีกว่า

เห่อมมม! เบื่อความรู้สึกนี้มากๆเลยครับ ผมคบใครไม่เคยนานๆเลยเลิกกันเพราะเหตุผลนี้ซะส่วนใหญ่ตลอดเลย ใครเคยเป็นคล้ายๆผมบ้างครับ แล้วจัดการกับปัญหานี้ยังไง แล้วสุดท้ายรักกันดีเหมือนเดิมมั๊ย

ขอบคุณครับ แค่ผมอยากระบาย กับสอบถามว่าเคยเป็นกันบ้างไหม?

ผมเลย คิดว่าตัวเองไม่ดีพอ คือทางบ้านเธอดีหมดเลย ผมเองก็คิดตลอด

ของผมมีแต่ อนาคตยังไม่แน่นอนเลยไม่อยากให้ใครมาจมอยู่กะผม

ถ้าผมมีงานโอเคๆหน่อย รายได้โอเคๆ ผมก็อยากมีแฟนมีลูกนะ

แต่ตอนนี้เอาตัวเองให้รอดไปวันๆก่อน ผมว่าท่านเป็นคนดีแล้วแหละ

ไม่ต้องคิดมากหรอกคบๆต่อไปเถอะ สู้ๆนะท่าน

ของผมไม่ได้เรื่องฐานะครับ เป็นเรื่องแบบจากตัวเราล้วนๆเลย จัดการกับความรู้สึกกับความคิดมากนี้ไม่ได้จริงๆ

ผมว่าผมคิดมากแล้ว ท่านคิดมากกว่าผมอีก5555

ถ้ายังมีความรู้สึกแบบนี้ ผมขอแนะนำให้เลิกกับแฟนเลยดีกว่า สงสารผู้หญิงเหมือนรอวันโดนเลิก

แล้วพอเลิกกับแฟนคนนี้ไปแล้ว ก็ให้ไปแก้นิสัยตรงนี้ซะ ถ้ายังแก้ไม่ได้ก็อย่าไปจีบใครอีก ถือว่าให้พวกเธอๆ ได้เจอคนที่ดีๆจะดีกว่านะ

เป็นเพราะโรคส่วนตัวสูงรึเปล่า ประมาณว่าชอบทำอะไรคนเดียว อยากทำโดยที่ไม่ต้องรายงานใคร มันเหนื่อย มันน่าเบื่อ มันเสียเวลาทำนู่นทำนี่ เด่วก็โทรมาถามๆจิกๆ เหนื่อยที่จะตอบ