เข้าร่วม: 05 Dec 2016
ตอบ: 1588
ที่อยู่:
โพสเมื่อ: Wed Feb 22, 2017 11:58 pm
อนิจจาน่าเสียดาย ฉันทำชีวิตหายไปครึ่งหนึ่ง ส่วนที่สูญนั้นลึกซึ้ง มีน้ำผึ้งบุปผาลดามาลย์...
อนิจจาน่าเสียดาย
ฉันทำชีวิตหายครึ่งหนึ่ง
ส่วนที่สูญนั่นลึกซึ้ง
มีนํ้าผึ้งบุหงาลดามาลย์
ครึ่งหนึ่งหลงเหลือในอกนี้
สั่นชีวีเสียสะเทือนสะท้าน
ซํ้าโซ่ตรวนพันธนาการ
ทรมานปานทาสจะขาดใจ
อีกครึ่งหนึ่งอยู่ที่น้องแก้ว
ขึ้งโกรธพี่แล้วจะทำไฉน
ถึงใกล้ก็อย่างห่างไกล
ไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน
เสียแรงชายบริสุทธิ์ซื่อ
ควรหรือนางมล้างค่าใฝ่ฝัน
ทิ้งให้เทวษหาจาบัลย์
ที่ไหนนั่นมิ่งขวัญจะกลับคืน
หมายทะนุถนอมไว้กะอก
กลับตกในมือของเขาอื่น
แสนเจ็บแสนปวดปูนปื้น
พิษมาเสียบเสียววิญญาณ
ใจนางอย่างนํ้าค้างกลางดึก
ดั่งผนึกเพชรใสไหวสะท้าน
ชั่วครู่ก็แตกดับกับดินดาน
ไร้แก่นสารจะหวังมิยั่งยืน
บุราณว่าพรากจากนารี
ลับลี้สามวันฝันเป็นอื่น
เสียเจ้าโศกเศร้าทุกวันคืน
สุดจะฝืนสู้ทุกข์ขุกเข็ญใจ
แค้นหญิงชิงชังไปทั่วโลก
จะทุกข์โศกกะนารีหรือไฉน
เสียแรงเป็นบุรุษรัตน์อาชาไนย
มาหลงใหลหล่มล้มจมดิน
ละอัปยศแก่วิญญาณ
อัปประมาณอดสูฤารู้สิ้น
จึงตัดใจหลั่งนํ้าไหลริน
ลงดินขาดกันจนวันตาย
อังคาร กัลยาณพงศ์