เลิกกันนานละผมบอกเลิกเองเพราะความแย่ของผมเองผมเป็นแบบนี้หลายครั้งแล้วก็จบด้วยการบอกเลิกเวลาทะเลาะกันประกอบกับผมมาเรียน ตปท เจอสาวๆสวยๆเยอะเลยสั่นคลอน ไม่กลัวที่จะเสียเค้าไปสักนิด

จนเลิกกันล่าสุดผ่านมาเดือนกว่าๆที่เลิกกันการบอกลาครัังนั้นดูจะต่างออกไป เราไม่ได้คุยอะไรันอีกเลยหลังจากที่เลิกกันจนถึงตอนนี้ผมกลับรู้สึกคิดถึงเทอและตระหนักถึงการเสียเธอไปจริงๆจังๆและอยากทำทุกอย่างให้ได้เทอมา

เราเคยสัญญาว่าจะไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกันเคยพูดไว้มากมาย แต่ตอนที่ผมบอกเลิกเธอด้วยอารมณ์โกรธและความที่ไม่คิดให้ดีก่อน ทำให้ผมไม่มีโอกาสจะไปไหนกับเธออีกแล้ว

ผมแค่อยากจะมาระบายและอยากมาบอกกับทุกคนว่า

"ความโกรธแม่งอยู่กับเราเพียงไม่กี่นาทีแต่ไม่กี่นาทีนี้แหละที่มักทำให้เราทำสิ่งที่เราต้องมานั่งเสียใจภายหลัง"

ขอบคุณครับที่รับฟัง

เคสคล้ายกันเลยครับแต่ของผม มันมีคนอื่นรอไว้ ทำพฤติกรรมชี้นำให้ผมบอกเลิกแล้วมันก็ไปเลย

ดีด้าได้สามวัน อีกสามเดือนกินแต่น้ำตา

ทำใจแล้วเริ่มต้นใหม่ครับเรากลับไปแก้อดีตไม่ได้

อ่านยากจุง

ผมบอกเลิกเค้าก็เพราะความโกรธนี่แหล่ะ ชั่วขณะ ไม่กี่วิ แต่ทำผมพังมาจะสามเดือนละครับ ไม่คุ้มเลย ความรักมันโหดร้ายนะ มันไม่เคยปราณีใครจริงๆ

ความจริง อาจโหดร้ายย แต่มันอาจจะเป็นสิ่งที่ดี ก็ได้ เห็น จขม บอกว่าทะเลาะกันหลายครั้ง มันอาจจะดีแล้วก็ได้ ที่ จขม ได้คืนความสุขให้กับเธอ

เพราะคุณไม่มีใคร ผมอยากจะพูดจริงๆก็คือ "เพราะมึงไม่มีใครไง เลยคิดแบบนี้"

ตามนั้น ผมจะพูดกับเพื่อนผมในกรณีแบบนี้ ถ้าคุณรับไม่ได้ผมขอโทษ ตอนนี้ตี4แล้วผมเมา ok?

ทำไมช่วงนี้ SS มีแต่ศาลาคนเศร้า

พวกสมาธิสั้นนี่หว่า อ่านมาตั้งยาวนึกว่าอะไร ที่แท้ก็ไปเลิกเค้าตอนโมโห แล้วสุดท้ายก็เสียใจเอง

เพิ่งเลิกกับแฟนเหมือนกันเลยคับ

ผมนี่บอกเลิกทุกวัน จนมันไม่รุ้สึกอะไรละ

ผมก็เสียเทอไปเหมือนกันแล้วครับ เทอเป็นคนบอกเลิก
เพราะหมดรักแล้ว พยายามทำใจมาจะสามอาทิตย์แล้ว
แต่ก็ยังฝันถึงเค้าตลอดทุกคืนเลย ตอนเช้านี่โหดร้ายมาก
ต้องมานั่งทำใจใหม่ ตอนง้อพยายามคุยเทอเย็นชามาก
เราเพิ่งทะเลาะรุนแรงครั้งแรก แล้วเทอก็ไปเลย
ในใจยังหวังว่าถ้าเทอคิดได้คงกลับมา
แต่ความจริงมันก็คอยบอกว่าเทอคงไม่กลับมาแล้ว

เอาไว้เป็นบทเรียนนะครับ

ผมกับแฟนเวลาทะเลาะกันก็คอยจะพูดทำนองนี้แหละ ไม่ถึงกับว่าจะเลิกกัน

แต่พูดประมาณว่าจะไม่ทนอะไรแบบนี้ พอปรับความเข้าใจกันเลยนั่งคุยกันว่า

ถ้าทะเลาะกันจะไม่พูดอะไรแบบนี้สู้ว่าเงียบไปเลยก่อนจะดีกว่า อารมณ์เย็นลงค่อยคุย

เพราะคำพูดแบบนี้มันบั่นทอนจิตใจมากๆ ทำให้ไม่อยากมองอะไรถึงอนาคต

ทุกวันนี้ เวลาทะเลาะกันเหมือนต่างคนต่างแช่ตัวเองใช่ช่องฟรีส เย็นกันจัด เย็นจนน่ากลัว

ทีหลังก็อย่าไปทำกะใครอีกละ

ผมไม่เคยหลุดปากพูดอะไรไม่ดีเลยเวลาทะเลาะกับแฟนเก่า ยิ่งตอนโมโห ผมจะพยายามไม่เผชิญหน้า บางทีก็หนีไปเดินเล่นให้อารมณ์เย็นก่อน แต่เค้าเอะอะก็ขอเลิกๆ ผมก็เข้าใจว่าคงเพราะอารมณ์เลยพยายามไม่คิดมาก แต่พอสะสมเข้ามากๆ แถมครั้งสุดท้ายห่างกันพักนึงให้พอใจเย็นๆ เค้ายังโทรมาขอเลิก (คราวนี้เค้าดูคิดดีแล้ว ผมเลยโอเค เลิกก็ได้)

ไม่นานมานี้เพิ่งได้มีโอกาสคุยกัน เค้าบอกเค้าเสียใจที่เลิกกับผมตอนนั้น ทำใจลืมผมอยู่ 2 ปี ผมได้แต่คิดในใจว่า หราาา