ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน หรือ “เอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ 2016” ได้คู่ชิงชนะเลิศเรียบร้อยแล้ว “ช้างศึก” ทีมชาติไทย กับ “อิเหนา” อินโดนีเซีย จะมาเตะแย่งแชมป์กันในวันที่ 14 และ 18 ธ.ค.นี้

น่าเสียดายที่ เวียดนาม ไม่มาตามนัด แฟนบอลไทยหลายคนน่าจะอยากให้เจอ “ญวน” มากกว่า เพราะเกทับบลั๊ฟกันแหลกมาตลอดในสังคมออนไลน์ แต่ที่สุดแล้วทีม “ดาวแดง” ก็เบี้ยวนัดอีกตามเคย !!!

เวียดนามไม่มาไม่เป็นไรครับ อรรถรสของเกมนัดชิงชนะเลิศไม่ได้ลดน้อยถอยลง การเจอกับ อินโดนีเซีย ถือว่าน่าสนใจไม่แพ้กัน เพราะแต่ไหนแต่ไหนทีมลูกหนัง “อิเหนา” ขึ้นชื่อลือชาในเรื่อง “เกมในบ้าน” อยู่แล้ว

ไม่รู้ว่าใครนิยามคำว่า “นรกสำหรับทีมเยือน” แต่ที่แน่ๆใช้ได้กับอินโดนีเซียชัวร์ๆ แฟนบอลที่ติดตามเชียร์ทีมชาติไทยมาพอสมควรหรือให้ความสนใจฟุตบอลระดับอาเซียนน่าจะรู้กิตติศัพท์เป็นอย่างดี

แต่เป็นโชคดีของไทยเหมือนกันที่ “สนามเสนายัน” หรือชื่อใหม่ที่ว่า “เกโรลา บุงการ์โน” ที่จุคนได้หลายหมื่น (เมื่อก่อนจุได้เป็นแสน) ติดซ่อมเพื่อเตรียมเป็นเจ้าภาพ “กีฬาเอเชียนเกมส์” ครั้งที่ 18 ทำให้ไทยไม่ต้องไปเยือนสนามที่มีมนต์ขลังแห่งนี้

เกมระหว่าง อินโดนีเซีย กับ ไทย จะเล่นที้สนามปากานซารี ของทีม “Persikabo Kabupaten” อยู่ที่เมืองโปเกอร์ห่างจากจาการ์ตาไปประมาณ 1 ชั่วโมง สนามแห่งนี้จุได้ราว 3 หมื่นคน เรียกว่าเล็กกว่าที่เสนายันมาก

บรรยากาศอาจจะไม่น่ากลัวหรือมีความกดดันเท่าที่เสนายัน แต่ยี่ห้อแฟนบอล “อิเหนา” แล้วบอกเลยครับว่าไม่ธรรมดา พวกเขามากันแบบดุดันเป็นกองทัพเลยทีเดียว เคยเห็นมากับตาพวกเล่นนั่งรถกระบะ สองแถว ขึ้นหลังคาเกาะกันมาประมาณนั้นเลย

เสียงเชียร์นั้นหายห่วง เข้มข้นดุดันตามสไตล์ ยิ่งห่างหายไปจากเกมระดับชาติกว่า 2 ปีแบบนี้น่าจะทำให้กระแสของแฟนบอลยิ่ง “ฟีเวอร์” หนักเข้าไปอีก รับประกันว่าวันที่ 14 ธ.ค.นี้พื้นที่สนามน่าจะไม่เหลือว่างแม้กระทั่งให้มดเดิน

ส่วนนักเตะอินโดนีเซียเองต้องชื่นชมครับ แม้จะถูก “ฟีฟ่า” ลงโทษแบนไปกว่า 2 ปีจนไม่มีเกมนานาชาติเลย แต่กลับมาครั้งนี้ทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม และบอกได้เลยว่า “ไม่ฟลุ๊ก” แต่ละนัดถือว่าฝีมือแต่อาจจะมีโชคเข้าข้างอยู่บ้าง

อัลเฟรด รีเดิ้ล เป็นกุนซือที่คว่ำหวอดอยู่ในวงการฟุตบอลอาเซียนมายาวนาน ฝีไม้ลายมือถือว่าไม่ธรรมดา ส่วนนักเตะโชว์ฟอร์มได้ดี เกมแรกที่บ้านในรอบ 2 ปีของพวกเขาคือการชนะ เวียดนาม 2-1 ในรอบรองชนะเลิศ นัดแรก

แม้ไทยจะเคยเอาชนะอินโดนีเซียมาแล้ว 4-2 ในนัดแรกที่เจอกันตอนรอบแรก แต่อย่างที่ “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง บอกไว้นั้นละครับว่าประมาทไม่ได้เลย หากไม่แน่จริง “อิเหนา “คงไม่ผ่านเข้ามาถึงรอบชิงชนะเลิศ

ดังนั้นเกมนัดชิงชนะเลิศในวันที่ 14 และ 18 ธ.ค.นี้จึงยังเป็นอะไรที่ต้องตามลุ้น ตามเชียร์กันต่อไป แม้จะมองว่าในระดับอาเซียนนักเตะ “ช้างศึก” ยังเหนือกว่าทุกชาติ แต่คำว่า “ฟุตบอลลูกกลมๆ” มันเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้

ผลงานของนักเตะไทยในรายการนี้เป็นอย่างไรยังไม่ขอวิพากษ์วิจารณ์ครับ รอให้ภารกิจลุล่วงแล้วจะขอจัดรอบเดียวไปเลยดีกว่า แต่สิ่งที่บอกได้และย้ำทุกทีคือ “ต้องแชมป์” สถานเดียวเท่านั้น หากผิดจากนี้ถือว่าล้มเหลวไม่เป็นท่า

การเข้าชิงชนะเลิศของนักเตะไทยในครั้งนี้เป็นการเข้าไปชิงชนะเลิสเป็นครั้งที่ 8 แล้วจากการจัดการแข่งขันมาทั้งหมด 11 ครั้ง ทีมไทยได้แชมป์ไปแล้ว 4 สมัยเท่ากับ สิงคโปร์ หากครั้งนี้ “ช้างศึก” คว้าแชมป์จะเป็นทีมที่ได้แชมป์มากที่สุด 5 สมัยทันที

ขณะที่อินโดนีเซียเข้าชิงชนะเลิศเป็นครั้งที่ 5 แต่ที่น่าเจ็บปวดคือการชิงชนะเลิศ 4 ครั้งก่อนหน้านี้เป็นได้แค่ “พระรอง” ได้รองแชมป์ถึง 4 สมัย แถมเป็นการแพ้ไทยถึง 2 ครั้งในนัดชิงชนะเลิศเมื่อปี 2000 และ 2002 ส่วนอีก 2 ครั้งแพ้ สิงคโปร์ กับ มาเลเซีย

เทียบกันแล้วนักเตะไทยยังเหนือกว่าหลายขุม โอกาสเป็นแชมป์สมัยที่ 5 มีมาก หากจะให้ฟันธงตรงนี้แบบไม่กลัวงานกร่อยต้องบอกว่า “ช้างศึก” คงจะคว้าแชมป์แน่ๆ เพราะศักยภาพดีกว่า องค์ประกอบต่างๆพร้อมกว่าและชื่อชั้นเหนือกว่า

แต่อินโดนีเซียที่ห่างหายจากเกมระดับนานาชาติไป 2 ปีไม่มีอะไรต้องเสีย การกลับมาครั้งแรกแล้วได้เข้าชิงชนะเลิศถือเป็น “มวยรอง” ที่ไม่ต้องมีความกดดันใดๆ ที่เหลือจากนี้คือกำไรล้วนๆ ดังนั้นจึงยังประมาทไม่ได้

จบเกมวันที่ 17 ธ.ค.แล้วจะได้บทสรุปทุกอย่าง หลังจากนั้นค่อยมาว่ากันว่าผลงานของ “ช้างศึก” น่าประทับใจหรือไม่ อย่างไร ตอนนี้ขอแค่ทำหน้าที่เชียร์ไปก่อน…สบายใจ ไทยแลนด์ปู้นๆ

“บับเบิ้ล”

ส่วนตัวผมยังเชื่อว่า ทีมไทย รายการนี้ ไม่พลาดแน่นอน

ถ้าพลาดนี้ ...... อับอายกันถ้วนหน้าเลยทีเดียว

อยากเจอเวียดนามเหมือนกันมากกว่า ถ้าให้วัดจริงว่าเวียดนามเหนือกว่าอินโดอีก ซูซูกิรอบนี้ มันน่าเซงตรงที่ไม่ได้เจอทั้งมาเลทั้งเวียดนามนี้ละ

ยังมั่นใจในทีมชาติไทย แชมป์เท่านั้น

รายการนี้ไม่น่าจะมีปัญหา

ทีมชาติไทยแชมป์เท่านั้น พลาดจากนี้ก็

นัดแรกประมาทแปปๆ โดนโหม่ง2ลูก หลังกรวิทย์กับปทุม ดูไม่ค่อยแน่น

แต่ยังไงก็แล้วแต่ ไม่ได้แชมป์นั่นก็เท่ากับล้มเหลว

เจออินโดน่าจะงานยากกว่าเวียดนามอีก

ดูจากฟอร์ม ไม่น่ามีปัญหา
ด้วยนักเตะชุดนี้ ถ้าไม่ได้แชมป์ ซิโก้อยู่ยาก

ติมอร์

ดาวทองไม่ใช่หรอ

ต่ำกว่าแชมป์คือล้มเหลวจริงๆ

เอาจริงๆนะ ที่อินโดเข้ารอบชิงมาได้ต้องบอกว่าเป็นเพราะโชคมากกว่าฝีเท้า เวียดนามไปลน

จนพลาดเอง+ความงี่เง่าของโกลเวียดนามที่ไปนอกเกมส์ใส่ ไม่น่ามีปัญหาอะไรสำหรับไทย

ในการคว้าแชมป์ นัดไปเยือนก็ไม่ต้องรีบประคองเกมส์ไปเรื่อยๆเดี๋ยวพอช่วงท้ายครึ่งแรก

และครึ่งหลังอินโดฯจะเปิดช่องว่างให้เราเอง อินโดฯชุดนี้ถึงแนวรุกจะดีแต่แนวรับก็เสียประตู

ตลอดทุกนัดเหมือนกัน อินโดฯชุดนี้พละกำลังเล่นได้แค่ 70 นาทีเท่านั้น หลังจากนั้นก็แผ่ว

เป็นมาทุกนัดตั้งแต่รอบแรกยันรอบรองฯ และตามสถิติไทยเป็นทีมที่ชอบยิงประตูช่วงท้าย

ตั้งแต่นาที 70 เป็นต้นไปได้ดี ยกเว้นนัดที่บุกไปยืนพม่าที่ยิงไม่ได้ ที่เหลือเรายิงได้ตลอด

ซึ่งจุดแข็งเราดันเป็นจุดอ่อนของอินโดฯซะด้ย ถ้าไม่ประมาทซะอย่างแชมป์สมัยที่ 5 ไม่หนี

ไปไหนหรอก

ฝ่ายที่กลัวน่าจะเป็นกองเชียร์อินโดมากกว่าเรา