วันที่ชนะเลสเตอร์ 4-1 วันนั้นฟอร์มดีมากนะ ถึงเลสเตอร์จะแพ้เละมาหมดแล้วก็ตาม แต่วันนั้นแมนยูเล่นกันได้ดีจริงๆ

ผมดูแผนวันที่นั้นแทบไม่ต่างกับวันที่เจอเชลซีเลย ต่างกันแค่ตำแหน่งเดียวคือเปลี่ยนมาต้าเป็นเฟลไลนี่

แต่ครึ่งหลังก็เปลี่ยนมาต้าลงมาทันที ทำให้แผนกลับมาเหมือนวันที่เจอเลสเตอร์ทุกประการ

และถ้าจะดูสถิติแล้วผมว่าแมนยูก็ฟอร์มดีเหมือนวันที่เจอเลสเตอร์นะ

โอกาสยิงมากกว่า ครองบอลมากกว่า เตะมุมมากกว่า แต่มันแพ้เฉยๆ

จะว่าเกมรับพลาดมันก็ต้องมีพลาดกันทั้งนั้น แต่มันน่าแปลกตรงที่เชลซียิงยังไงก็เข้า ส่วนแมนยูยิงยังไงก็โดนเซฟ

วันนั้นเรายิงยังไงก็เข้า เหมือนกับ เชลซีที่ยิงยังไงก็เข้า

แล้วก็นักเตะพากันฟอร์มดีด้วย ดาลี่บลินยังเปิดเป็นเข้าหัว

ปัญหาคือโดนเร็ว โดนก่อน ทำให้เล่นเกมส์ตัวเองไม่ได้

คูตัว ไปกินตังเมมาด้วย ไม่พลาดเลย

เข้าใจแฟนทีมอื่นเลย เวลามาเจอเดเกอาองค์ลงมันรู้สึกยังไง

วันนั้นมันฝันไปใช่มั้ย

ส่วนนึงผมว่าแพ้ทาง

เจออาซาทีไรหยุดไม่ค่อยได้ ยิ่งไบญี่เจ็บ เทพไมค์ยิ่งคืนฟอร์ม

วันนั้นทีมมันพยายามมาบุกด้วยแหละ แต่ละคนดันสูงมาก
สังเกตุเลยว่าโดนสวนมาทีถึงหน้าโกลด์ตลอด มูแกคงไม่ชอบสไตล์นั้นอะ
คือถ้าเล่นแบบนั้นอาจจะเล่นดีจริง แต่ผมมองว่าแพ้อะ หลังแมนยูแม้งกาก
แถมป็อกบาก็ไม่ค่อยลงมาช่วยเท่าไหร่ เอร์เรร่าคนเดียวมันโดดเดี่ยว
ลองสังเกตุวันเจอเลสเตอร์ ตำแหน่งยืนสูงมาก มาต้าเล่นกับลินการ์ดอย่างลงตัว
ส่วนแรชฟอร์ดผมไม่อยากพูดถึง ผมมองว่าแม้งกากมากในตำแหน่งปีก
ไม่รู้ทำไมคนชอบกัน

ผมว่าเกมส์รับไม่แน่นกันเองอะ อาซาร์เก่งก็ส่วนนึงผมไม่เถียง
แต่กองหลังแมนยูชอบเปิดพื้นที่ให้เค้าเล่นไม่รู้เป็นห่าไรกัน
มาลองดูแต่ละลูกที่แกยิงแมนยูกัน



ปีนี้สมัยป๊าอยู่ ลูกนี้ยิงสวยมาก แต่ที่ผมงงคือทำไมไปปล่อยว่างแบบนั้น



ปีนี้สมัยฟานกัล ดูการประกบตัว ไม่ตามเลย ไปปล่อยแกวิ่งแบบนั้น หลุดมาก็รอดยากละ



ปีล่าสุดไม่ต้องพูดถึงความกากของสมอลลิง คือถ้าสมอลลิงอยู่ทีมกลางๆผมจะไม่ว่าเลย นี่แมนยูนะเห้ย

มันดูยังไงกันวะ ว่าเล่นบอลดี
กองกลาง อย่างกาก

เอเรร่า / พ๊อก / เฟลลานี่ กาก โคตร

ถ้าเปน ชไนเดอร์แลง กับ ชไวนี่ หรือ คาริค รับรองไม่ยับเเบบนี้หรอก

ที่ครองบอลได้ ครึ่งหลัง เชลซี เขาลงมารับรอสวนกันหมดเเล้ว

จะมีใครที่ไหน นำ2-0 เเล้วเล่นเหมือนเดิมจนโดนไล่ต้อน ฟร่ะ

ที่มันโดนเยอะ เพราะ กลางกาก บอลโดนสวนถึงหลังไว โดยที่ กองกลางแมนยูเเทบไม่วิ่งต่างหากละ นู๋

มีปีนึงยุคป๋า ทำไรอาซาไม่ได้เลย ตอนนั้นราฟาเอลแบคขวามั้ง เจอพวกคล่องตัวสูงๆไม่มีคนหยุดเลย

ปีนี้แหละครับ สู้เชลซีไม่ได้เลย ไอนัดที่บุกไปชนะได้ 3-2 โชคซะส่วนนึง
เชลซีโดนสองใบแดง พอกลับมาเล่นในบ้านเจอมาต้าตอนพีคๆยิงอีก
ในเอฟเอคัพที่ก็ยังชนะไม่ได้อีก เจอราฟาแก้เกมส์ แนวรุกแม้งเล่นอย่างโหด
ตกรอบเพราะเชลซีอีก ปีนั้นนี่ถ้าไม่นับไอที่ชนะแบบน่างงๆ สู้ไมไ่ด้เลยสักนัด

ผมว่าน้ามูมือถึงพอจะคุมแมนยู แต่ต้องให้โอกาสยาวหน่อย

สไตล์แมนยูก็ไม่ใช่พวกบุกวันเวย์อยู่แล้ว ท่านเซอร์ยุคริโอ-วิดิช ก็เน้นรับแน่นแล้วสวนโป้ง

แต่เผอิญเซนเตอร์ของแมนยูตอนนี้ยังไม่เวิร์ลคลาส ก็เลยโดนปั่นหัวเอาบ่อยๆ

ค่อยๆ ปรับกันไปครับ อาจจะต้องส่งกลางรับอาชีพอย่างคาร์ริคหรือชไน มาแบ่งเบางานพี่น้อยบ้าง

แต่แปลกนะยุคฟานกัลคือยุคที่เราเก็บแต้มทีมใหญ่ได้เยอะมากๆแต่เราก็ชนะเชลซีไม่ได้

เมมฟิซิอุสดันโชว์เหนือ

พลาดที่ลูกแรก
และดูเหมือนสมอลลิ่งสติจะหลุดไปเลย ความมั่นใจหาย
ผมว่าตอนนี้แมนยูขาดกัปตันอย่างรอยคีนนะ ที่คอยมากระตุ้นลูกทีมเวลาเจออะไรไม่คาดฝันแบบนี้

คิดเหมือนผมเลย ตอนเสียประตู แถมยุคมูเป็นแบบนี้บ่อยด้วย ปล่อยให้มีพื้นที่
ทำไมไม่ดูคน ปล่อยให้มีพื้นที่โล่งแบบนี้ได้ไง แถมเข้ามาในกรอบเขตโทษอีก
อาซาด้วยนะตัวอันราย ถ้าเป็นแบ็คหรือกองหลังสอดขึ้นมายังพอเข้าใจ
นัดล่าสุด เห็นว่ามีผู้เล่นผีตั้ง6คน เชลซี3คน ไม่ควรเสียจริงๆ พลาดเต็มๆ
ต้องโทษผจกกับนักเตะโดยตรงเลย

ยุคป๋าพอให้อภัยได้ ลูกนั้นยากจริง ยิงอีกทีอาจไม่เข้า