ตอนนี้เริ่มทำงานมาได้เกือบ 4 เดือนแล้ว ทำในตำแหน่ง"วิศวกรซ่อมบำรุง(เครื่องกล)"
ใน บ.ลูกของ บ.ยักษ์ใหญ่ เงินดีมากสำหรับเด็กจบใหม่(รวมๆเกือบ 30k)

ปัญหาที่เจอคือ งานที่นี่ไม่เป็นระบบทั้งสิ้นเนื่องจากต้องโคระบบกับ บ.แม่ แต่พื้นฐาน บ.ยังไม่แน่น ยังไม่นิ่ง เนื้องานไม่ชัดเจน สโคปงานไม่เคลียร์ว่าใครต้องรับผิดชอบอะไร
อีกทั้งอยู่มา 4 เดือนไม่มีการเทรนงานใดๆทั้งสิ้นดิ้นรนเอาหน้างานเพราะไม่มีใครมาว่างสอน TT(ปัญหาหลัก) อย่างตอนนี้งานที่ผมทำ หลากหลายเหลือเกินครับทั้ง ดีไซต์ เขียนแบบ ลุยซ่อมหน้างาน คุมงานผู้รับเหมาโปรเจค(คนเดียว) ประชุมกับซัพพลายเออร์ งานเอกสาร 9ล9 รู้สึกแบบความกดดันเยอะเหลือเกิน โดยเรียนรู้เอาจาก google เกือบ 80-90เปอร์เซ็น บางทีเราทำผิดพลาดเนื่องจาก"เราไม่รู้ ผมเรียนมาแต่พวกทฤษฏี แต่หน้างานมันต้องใช้ประสบการณ์เข้าสู้ ไม่เคยมีใครบอกหรือสอนอะไรเลย" ทำให้โดนด่าจนรู้สึกเฟลๆเหมือนกัน

เลยรู้สึกว่าอยากย้ายงานเนื่องจาก บ.แทบไม่มีหลักสูตรพัฒนาหรือผลักดันผมเลย แทบจะ"ปากกัดตีนถีบด้วยตัวเองทั้งหมด" แต่ก็เครียดเนื่องจากถ้าย้ายไปก็ไม่รู้จะดีกว่าที่ปัจจุบัน หรือแย่กว่าเดิม ไม่รู้จะย้ายไปที่ไหนด้วยครับถ้าย้ายก็คงต้องลดเงินเดือนตัวเองละมั้งเพราะประสงการณ์ก็ไม่ได้เยอะอะไร

ขอระบายให้ฟังแค่นี้ละครับ เห้อออ

ปล.แรกๆผมทุ่มเทให้งานให้ บ.แทบถวายชีวิตให้ ทำงานเต็มที่กลับหอสลบทุกวัน แต่หลังๆรู้สึกหมดไฟยังไงไม่รู้แหะ
ปล.2 ถ้ามีงานแนะนำผมมั้งก็ดีนะครับ เผื่อได้เปิดโอกาสใหม่ในชีวิตมั้ง
ปล.3 ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ แค่นี้ก็ดีใจแล้ว

อยู่ในอารมณ์เดียวกัน

ไม่รู้จะแนะนำยังไง เอาแผล่บไปเป็นกำลังใจละกันนะ

ผมว่าลองอดทนดูสักระยะนึงก่อนดีไหมครับ ผมคิดว่าถ้าท่านผ่านช่วงเวลานี้ไปได้แล้ว
เวลาและประสบการณ์จะช่วยให้ท่านอยู่ตัวกับงานเอง ผมว่ามันเป็นแค่ช่วงแรกๆนี้แหล่ะ
ที่ต้องอดทนเยอะหน่อย

สู้ๆครับ เป็นกันหลายๆบริษัทแหละ ของผมก็เป็นบ.ใหญ่แต่ไม่เป็นระบบไม่มีคนสอน ผมว่าหาข้อมูลที่อื่นๆไว้ด้วยว่าภายในเค้าทำงานยังไง เผื่อกรณีทำที่นี่ไปเรื่อยๆแล้วยิ่งอึดอัดขึ้นเรื่อยๆแล้วเราเจอบริษัทอื่นที่สวัสดิการณ์พอๆกันและข้อมูลระบบการทำงานที่อาจจะดีกว่า ก็ลองย้ายก็ได้นะครับ

คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก

เรื่องเงินมันจะมาเองแหละถ้าเราเก่งพอ บางครั้งเราสร้างกำแพงเงินเดือนขึ้นมาเพราะความคิดว่าเปลี่ยนงานเงินต้องมากขึ้นหรือเท่าเดิม ปัญหามันเลยเกิดเพราะปัจจุบันเราอาจรับเงินเกินความสามารถของเราไปซะแล้ว พอจะเปลี่ยนก็เจอกำแพงเงินเดือนที่ว่า ก็ต้องจำใจอยู่ที่เดิมไปเพราะไม่กล้าหรือกลัวเสียโอกาส เสียรายได้

ตอนผมย้ายงานครั้งแรกเงินเดือนผมก็ลดลง แต่แลกมาด้วยความสบายใจและงานที่เข้าทางมากกว่า แล้วเรื่อยๆเงินมันก็เพิ่มขึ้นตามประสบการณ์นั่นแหละ แถมเราได้ทำงานที่ถนัดเขาก็ประเมินให้เรามีคุณภาพสูงอีกต่างหาก และที่ได้มากกว่าเงินคือสภาพจิตและสุขภาพที่ดีกว่าเดิมเยอะ รวมถึงเวลาว่างที่มากกว่าที่เก่า (ถึงมันจะไม่ได้มากขนาดทำฟรีแลน) และก็เดินทางมาทำงานสะดวกด้วย

บริษัทลูก ของบริษัท ยักษ์ใหญ่
คือที่ไหนหรอครับ
ปกติ เค้าจะสอนให้เรียนรู้ด้วยตัวเองครับ
แล้วสงสัยให้ถาม เค้าคงบอกเองเหละครับ
ไม่มีใครปล่อยหรอกครับ
เค้ามองดูห่างๆครับ
ยังไงก้อสู้ๆครับ
อย่าคิดเองว่าอยู่คนเดียวครับ
ลองเป็นคนสงสัยเยอะๆ อ่านแล้ว เดินไปถามเ้าครับ
เดี๋ยวเค้าสอนเองครับผม

เหล็กที่ไม่โดนตี ก็เป็นแค่เศษเหล็ก ไม่มีวันเป็นกระบี่ได้

คนก็เช่นกัน คนไม่เคยทำพลาด ไม่เคยโดนด่า ยากมากที่ประสบความสำเร็จ



ผมเห็นคนที่เค้าอยู่ในจุดสูงๆของสายงานนั้นๆ เค้าก็ทั้งโดนด่า โดนกดดัน ฝ่าดงตีนกันมาทั้งนั้น

ไม่มีเหงื่อ ไม่มีแรงกดดัน คนมันไม่พัฒนาหรอก

คิดดูดีๆนะครับ จะหันหลังหนีก็ได้ แต่ถามตัวเองให้ใจก่อน ว่าเต็มที่แล้ว มาสุดทางแล้ว


ขอให้โชคดีครับ

งานผมนรกกว่าคุณมากผมบอกแค่นี้ นรกขนาด

ต้องสำรองปืนกับลูกไว้ยามฉุกเฉินอะ

ถ้าจะออกก็หางานใหม่ให้ได้ก่อนค่อยออก

เป็นเหมือนกันแต่ผมเงินน้อยกว่าท่านหนึ่งเท่า ต้องทนต่อไปจนกว่าจะได้ที่ใหม่

ขอแอบถามหน่อยครับ
ถ้าจะย้ายงานใหม่
ต้องบอกเงินเดือนที่เก่าให้ที่ใหม่ทราบไหมครับถ้าเค้าถาม
หรือเราสามารถปฎิเสธไม่บอกได้
ขอบคุณครับ

เขาไม่ถามนะ แต่เขาจะถามว่าเราจะเรียกเท่าไหร่

ลองดูครับ อายุยังน้อยเปลี่ยนงานไม่เสียหาย

คนที่ไม่เคยทำไรผิด คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลยครับ

ไม่มีปัญหากับงาน ก็กับคน ทุกที่ละครับ

สู้ๆนาจา เอาเวลลไปก่อนครับกับ 30k

ถ้าในมุมมองผม ผมยังหนุ่ม ผมจะไปที่ ที่ทำให้ผมโตได้เร็วที่สุดอ่ะ
โตในที่นี้ หมายถึงความรู้ที่จะได่รับนะ


แบบนั่งเฉยๆรับเงิน งานไม่ค่อยมา ผมไม่เอาจริงๆ