มหาวิทยาลัยศิลปากร เขตพระราชวังสนามจันทร์
พูดถึงมหาวิทยาลัยศิลปากร แน่นอนว่าบุคคลแรกที่เราจะต้องนึกถึง
คงไม่พ้น ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ....
“นาย... ถ้าฉันตาย นายนึกถึงฉัน นายรักฉัน นายไม่ต้องไปทำอะไร นายทำงาน”
ประโยคนี้ เป็นประโยคที่ผมได้ฟังได้อ่านทีไร ยังรู้สึกขนลุกทุกครั้งครับ
มหาวิทยาลัยศิลปากร เขตพระราชวังสนามจันทร์
ตั้งอยู่บนเนื้อที่เดิมของอาณาบริเวณเขตพระราชฐานพระราชวังสนามจันทร์ครับ
เป็นพระราชวังฤดูร้อนในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6
.....
ตอนกลางวันว่าหลอนแล้ว กลางคืนสิหลอนกว่า
ลานทรงพล :
ทุกวันนี้ก็เป็นลานที่สวยงานครับ ร่มรื่นด้วยหมู่ไม้ แต่พอฟังประวัติก็ถึงกับเสียวสันหลัง
เพราะลานที่เห็นนี้ เค้าบอกว่าเป็นลานประหารเก่า
(คือเค้าเคยฟันหัวกันตรงจุดในรูปนั่นแหละครับ )
ลานตรงนี้ เล่ากันว่า ห้ามใครก็ตามสวดชินบัญชร
ถ้าหากใครสวด ละก็ บ้างก็ว่าเห็นผู้หญิงนุ่งห่มสไบสีเขียว
มายืนตาแดงๆ และจะเห็นแค่คนที่ท่องเท่านั้น `!!!
ชั้นสองคณะอักษรฯ :
คณะอักษรศาสตร์ ก็นับได้ว่าเป็นคณะแรกของวิทยาเขตสนามจันทร์เลยนะครับ
(ข้อมูลผิดพลาดยังไงขออภัย) ก็เล่ากันว่าที่ชั้นสองของตึกคณะ
มีหลายคนเคยพบเห็นคนโบราณนุ่งโจงกระเบนสีแดงสด
ส่วนจุดที่เห็นกันบ่อยมากๆเลยก็ ภาควิชาภาษาอังกฤษ ตึกปรัชญา
ศาลหน้าตึกอักษรฯ :
มีรุ่นพี่คนหนึ่งเรียนอยู่ที่นี่ เล่าให้ฟังว่าเคยมีเพื่อนเค้าคนหนึ่ง
จู่ๆก็ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาไหว้ศาลแล้วก็ขี่ออกไป !!?
สักพักคนที่ขี่ก็ได้ยินเสียงอะไรครูดคราดที่ด้านหลัง
จังหวะที่หันกลับไปเห็นคนครึ่งตัวคลานตามมา อย่างหลอน !!!
ก็ไม่รู้ว่า ไอเพื่อนคนนี้มันไปทำอะไรมาเหมือนกัน
แต่ต้องมีอะไรซักอย่างแหละ ไม่งั้นมันไม่เข้ามาไหว้ แล้วรีบออกไปแบบนั้นแน่นอน
ศาลนี้แหละ ที่จะพูดต่อไปนี้
เรื่องของศาลตึกอักษรฯ ยังไม่หมดครับ น้องๆในคณะหลายคนบอกกันว่า
ศาลที่คณะจัดได้ว่าศักดิ์สิทธิ์มาก ขออะไรส่วนใหญ่จะสำเร็จทุกทีไป
แต่มีกฎก็คือ “ขอได้ แต่ห้ามบน”
ใช่ครับ อ่านไม่ผิด " ขอได้แต่ อย่าบน "
รุ่นน้องเล่าให้ฟังต่อว่าเคยมีรุ่นพี่มาบนเรื่องสอบ
แล้วปรากฏว่าสอบได้จริงๆ ทั้งแกงค์เลย
แต่ดันไม่ไปแก้บน คืนหนึ่งรุ่นพี่คนนี้ก็ฝัน ว่าตัวไปอยู่ในโรงละครทรงพลพร้อมกลุ่มเพื่อนๆที่ไปบนด้วยกัน
แล้วก็มีเพชฌฆาตร่างสูงใหญ่ เดินมาฟันหัวพวกเค้าทีละคน แต่พอถึงคิวของตัวเองก็สะดุ้งตื่น !!
จากนั้นวันรุ่งขึ้น ก็ยกขโยงกันไปไหว้ขอขมาและแก้บน ซึ่งหนึ่งในกลุ่ม ได้เล่าว่า
จังหวะที่ ก้มลงไปไหว้ เค้าต้องช๊อคกับตา คือเค้าเห็น รูปเท้าของชายชุดสีขาวห่มขาว
จังหวะนั้นหลอนมาก หลังจากนั้นเค้าก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาแต่ด้วยความกลัวเค้าเงยหน้าได้แค่นิดเดียว
เค้าบอกว่าเห็นเป็น ครึ่งตัว ของใครซักคนที่นุ่งข่าวห่มข่าว คือเห็นแค่ครึ่งตัวนะครับ เพราะเค้าไม่กล้าเงยไปมองหน้า หลังจากเห็นแบบนั้นก็ รีบไหว้รีบกลับ และไม่มากันอีกเลย `!!!!!! เรื่องนี้พีคมากเล่ากันทุกรุ่น
สะพานข้ามดาว
เวลาเที่ยงคืนห้ามปั่นจักรยานผ่านสะพานข้ามดาว (สะพานจะอยู่แถวๆลานทรงพล)
หากไปปั่น ว่ากันว่าจะไม่ได้กลับมายังที่เดิม เหมือนหลุดไปยังอีกที่หนึ่งที่ไม่ใช่ในมหาลัย
เคยมีนักศึกษา ปั่นจักรยานมากลางสะพานแล้วมีความรู้สึกเหมือนมีใครซักคน หอบเป็นเสียงดังๆ
นึกภาพเวลาเราวิ่งมาเหนื่อยๆแล้วเสียงหอบ แบบนั้นแหละครับ นักศึกษาคนนั้นก็ งง ว่าเสียงมาจากไหนก็ไมไ่ด้คิดอะไร พอซักพักก็ได้ยินเสียงวิ่ง เหมือนเสียงรองเท้ากำลังวิ่งมาหา เท่านั้นแหละ ตัวใครตัวมัน !!!
จนทุกวันนี้ไม่มีใครกล้าที่จะผ่านแถวนั้นยามเที่ยงคืน อาจเพราะบรรยากาศด้วยและเรื่องลี้ลับด้วย
เพลงกลิ่นจันทร์ :
เพลงนี้เห็นว่าเป็นเพลงประจำมหาวิทยาลัยครับ หากใครร้องยามค่ำคืนต้องร้องให้จบ
ไม่งั้นจะเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทย ยืนมองจากด้านบน ชี้หน้า และจะเห็นแค่คนที่ร้อง
และจะหายไปจนกว่าจะร้องจบ !!!!!
เนื้อเพลงอยู่ในสปอย์ เผื่อใครอยากลองฝึกร้อง
Spoil
ศิลปากร บิดามารดรแดนนี้ เรารักปานชีวี มีน้ำใจไม่สิ้น
เป็นสถาบัน ประทานในการศาสตร์ศิลป์ เลื่องลือระบือทุกถิ่น ดินแดนแสนจะงามหรู
ถึงอยู่ไกลกัน สนามจันทน์ กับชาวท่าพระ เราลูกศิลปะ จะรักกันทุกหมู่
ตัวไกลกันแต่ใจผูกพันชื่นชู กลิ่นจันทน์น้อมใจเราอยู่ รู้ค่าแห่งมาลัยงาม
*ด้วยเดชะพระพิฆเณศวร์ คุ้มครองอาเพท ป้องเหตุร้ายให้เข็ดขาม
ที่รวมหัวใจ ใกล้ไกลมั่นคงทุกยาม เป็นพี่น้องกันในนาม ด้วยความแน่นอน
ศิลปากร เมื่อตอนจะจากกันไป ใครรู้บ้างรึไม่ ในฤทัยโหยอ่อน
นานแสนนานผ่านไป ผ่านไปด้วยใจนิวรณ์ ไม่ลืม ศิล-ละ-ปา-กร กลิ่นจันทน์กำจรมิคลาย*
จุดที่พวกรุ่นพี่นั่งทำพร๊อพกัน และจุดที่เห็นหญิงชุดขาวในกล้อง
ตึกศิลป์ 3 คณะมัณฑนศิลป์ :
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับรุ่นพี่ ที่เรียนอยู่คณะมัณฑนศิลป์
ช่วงรับน้องก็อยู่มหาลัยกันดึกดื่นเตรียมทำพร๊อพ ระหว่างนั้นเองก็มีเพื่อนอีกคนนึง
ควักเอากล้องวิดีโอขึ้นมาถ่าย ปรากฎว่าระหว่างถ่ายเค้าเห็นผู้หญิงใส่ชุดขาววาปผ่านหน้ากล้องไป
เพื่อนคนนี้ก็ตกใจรีบเรียกเพื่อนๆมาดู ก็กรอเทปย้อนกลับไป (สมัยนั้นเป็นเทปมินิ DV ครับ)
แล้วพอเปิดเล่นใหม่อีกครั้ง ก็ยังพบว่าถ่ายติดผู้หญิงชุดขาวคนนั้นอยู่ในกล้องด้วย ทุกคนต่างก็ตกใจ จึงรีบลบออกทันที เรื่องนี้ดังมาก เล่ากันเยอะมาก
จุดที่รุ่นพี่คนที่มีเซนส์เห็นผู้หญิงชุดขาวมายืนดูอยู่ ตรงระเบียงตรงนี้เลยครับ !!!!
เรื่องยังไม่จบง่ายๆครับ คืนต่อมาพวกรุ่นพี่ก็ยังคงทำพร๊อพกันต่อ
เพื่อนอีกคนที่เพิ่งมาใหม่ เพื่อนคนนี้เป็นคนมีเซนส์
เพื่อนคนที่มีเซนส์นี้เองที่ได้บอกเพื่อนให้เบาๆหน่อย มีคนมาดูอยู่นะ เป็นผู้หญิงชุดขาว
(ทั้งๆที่พี่คนนี้ไม่ได้รู้เรื่องผู้หญิงชุดขาวในกล้องมาก่อนเลย)
เรื่องนี้ยังมีต่อภาค 2 นะครับ
นี่ครับ สวิซต์ที่ว่า มันเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ที่ผมบอกภาค 2 นั่นแหละ
คือมีรุ่นพี่อีกคนหนึ่ง ชื่อพี่เอ (ทุกวันนี้เป็นอาจารย์สอนที่ศิลปากรด้วย)
พี่เอเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องผีอย่างรุนแรง พอพี่เอรู้เรื่องที่เพื่อนๆถ่ายติดผี แกก็ไม่เชื่อครับ
ก็มานั่งทำงานพร๊อพด้วยกันในอีกคืนหนึ่ง ระหว่างนั่งกันอยู่พี่เอก็ดีดฝาน้ำเล่นๆ
แต่ฝาที่ว่า กลับลอยไซด์โค้งไปปิดสวิตซ์ไฟดับ ซึ่งไอ้สวิตซ์ไฟที่ว่าเนี่ยอยู่ไกลมากกกก
แค่ดีดให้ฝาน้ำไปปิดสวิตซ์ไฟดับได้ก็ยากแล้ว นี่ลอยไซด์โค้งข้ามกลุ่มเพื่อนไปดับได้อีก
นั่นล่ะครับ ทุกคนพากันวิ่งป่าราบอยู่ไม่ไหวแล้วหลังโดนกันมาหลายคืน
(มีรุ่นน้องที่รู้เรื่องได้ไปแซวแก แกก็ยังยืนยันว่าไม่ใช่ผีหรอก บังเอิญ 55555)
แหม่ วิ่งคนแรกเลยนะ วันนั้น !!!!!
ตู้ดับเพลง กับของไหว้
จากเหตุการณ์ด้านบน เช้าวันต่อมาทุกคนก็เอาดอกไม้ เอาลำไย มาขอขมาครับ
โดยวางไว้บนตู้ดับเพลิง ตกเย็นมาดูปรากฏว่าลำไยถูกแกะซะงั้น รุ่นพี่ก็บอกว่าไม่น่าจะใช่ฝีมือสัตว์
เพราะตู้ดับเพลิงมันอยู่สูงเกินกว่าจะสัตว์ปีนป่ายได้ถึง
ก็เป็นอีกเหตุการณ์ที่อธิบายไม่ได้ครับ ว่ามันถูกแกะออกมาได้ยังไง
ส่วนตู้ดับเพลิงที่ว่า ก็ ตามรูปด้านบนนั้นแหละครับ รูปจริงนะครับ ตู้นี้เลยของไหว้ก็อยู่ด้านบนนั่นแหละ
ภายในห้องก็มีงานของนักศึกษา มากมายที่เก็บภาพวาดของคณะ และมันคือจุดเกิดเหตุเรื่องนี้
จ้างผีเฝ้าห้อง !!
คือเรื่องนี้มันเล่ากันต่อๆกันมานะครับ คือว่ามีรุ่นน้องคนนึง
เค้าทำโปรเจ็คภาพ และมันดึกไม่เสร็จในคืนเดียว
ด้วยความที่งานนี้มันสำคัญมากๆ และต้องส่งในอีกไม่กี่วันแล้ว
เค้าจำเป็นต้องทิ้งรูปไว้ที่ห้องเพื่อมาทำต่อวันหลัง
อยู่ๆเค้าก็นึกอะไรไม่รู้ เอาเงินวางไว้ที่หน้าห้อง
แล้วพูดลอยๆว่า ฝากดูแลรูปผมด้วยนะครับ
เรื่องมันเหมือนจะไม่มีอะไร จนกระทั้งตอนเช้า ต้องประหลาดใจเมื่อ
ภาพที่เค้าวางอยู่บนพื้น มันถูกยกขึ้นมาวางด้านบนโต๊ะ และที่ประหลาดกว่านั้นคือ
ที่ใต้โต๊ะมีถังสีตกอยู่และพื้นก็เต้มไปด้วยสี `!!? อะไรทำให้รูปขึ้นมาอยู่ด้านบนได้
และว่ากันว่า ตรงพื้นมีรอยเท้าใหญ่มาก เป็นรอยนิ้วเท้า ใหญ่ๆเหมือนคนโบราณ !!!
ในรูปคือหน้าประตู มัณฑนศิลป์ นะครับ
ส่วนเงินก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าใครนำมาว่างหรือแค่เผลอทำตกไว้ `!!??
มีคนโดดตึกตายที่ตึกนี้
คือเรื่องของตึกนี้ยังไม่หมดนะครับ เมื่อก่อนเคยมีนักศึกษามาโดดตึกตายที่นี่ แต่ไม่แน่ใจว่าชั้นไหน
ไม่ ก็ 4 แต่คิดว่าน่าจะชั้น 3 เพราะชั้นที่ต่อจากนี้เค้าเอาไม้มากั้นปิดไว้แล้ว ตามรูปด้านบน
นอกจากนี้แล้วก็จะมีอาจารย์ที่ทำงาน หรือวิจัยดึกๆก็จะ นอนที่ตึกนี้ และมักจะเห็น คนๆนี้แหละ
ขึ้นมาโดดตึกตายทุกวันที่เค้าโดด และทุกๆเวลาที่เค้าตาย ต้องทำแบบนี้ซ้ำๆทุกๆวัน
มักมีคนเห็นอยู่บ่อยๆ ที่ตึกนี้ และจุดที่เค้ากระโดด ก็ตาม รูป ด้านบน นี้เลยครับ
เรือนนางสนม :
นี่เป็นเรื่องที่พูดได้ว่าน่ากลัวที่สุดของที่นี่เลยครับ เรือนนางสนมนี่นางสนมเป็นใครไม่มีข้อมูลใดๆบอกไว้เลย
แต่เท่าที่ฟังมานี่คือมีอายุเก่าแก่มาก บางกระแสว่าเผลอๆเก่าประมาณสมัย ร.5 ด้วยซ้ำ
เรื่องเล่าเรือนนางสนมนี่เยอะมากครับ มีตั้งแต่ถ้าไปปั่นจักรยานหน้าเรือนนางสนมตอนดึก
ปั่นๆไปจะรู้สึกว่ารถหนักขึ้น หันหลังไปจะเห็นมีผู้หญิงชุดไทยไม่มีหน้านั่งซ้อนหลังอยู่
แถมไม่นั่งอย่างเดียว เอาเล็บยาวเฟื้อยลากพื้นไปด้วยอีกต่างหาก เสียงดัง ครืด ครืด !!!-
เรื่องคนซ้อนท้ายนี่คือ โดนกันบ่อยจริงๆ `!!!
เคยมีรุ่นพี่คนนึงขับมอไซค์ผ่าน แล้วมีความรู้สึกว่าได้ยินเสียงคนวิ่งตาม
ก็มองกระจกหลังเท่านั้นแหละ เจอคนแต่งชุดไทย วิ่งตามพร้อมชฎา วิ่งตามแบบจะถึงตัวอยู่แล้ว
ทั้งที่พี่เค้าก็บิดสุดแล้ว พอใก้ลถึงตัวก็หายไป
หน้าต่างนี้ตอนนี้ถูกปิดตายแล้วนะครับ สาเหตุก็เพราะมักมีคนเห็น
ผู้หญิงแต่งชุดไทย มายืนรำตรงหน้าต่างบานนี้ทุกวัน จนต้องปิดไว้เพราะไม่งั้นก็จะไม่มีใครกล้าผ่านทางเส้นนี้
แต่ถึงจะปิดไว้ยังไง ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่มีใครอยากผ่านครับ เพราะมันยังหลอนเหมือนเดิม
(เรือนจะเป็นสถาปัตยกรรมยุคเก่าครับ ยกใต้ถุนขึ้นสูง)
และทีเด็ดมันอยู่ตรงที่คนเข้าไปในเรือนน่ะ จะไม่เจอ คนเจออ่ะ จะเป็นคนที่รออยู่ข้างนอก!!
น่าแปลกนะครับคนเข้าไปมักไม่เจอแต่คนที่เจอกลับเป็นคนที่ยืนรออยู่ข้างนอก
ใครมาลองดีเจอทุกรายครับ
รูปด้านบนดูดีๆเห็นอะไรมั้ยครับ ไม่เห็นใช่มั้ยครับอะลองดูรูปด้านล่าง
มีรุ่นพี่ขึ้นไปสำรวจกัน แรกเริ่มเค้าก็สำรวจที่ใต้ถุนก่อน
แค่ใต้ดินก็วิ่งกันแล้วครับ ไปเจองูเหลือมตัวเบ้อเริ่ม ว่ากันว่าเป็นงูเหลือมจุดทอง (ลายจุดทองๆตามตัว)
โบราณว่าถ้ามีงูเหลือมลักษณะนี้อยู่ใต้ถุนบ้าน แปลว่าเป็นงูเจ้าที่ เหมือนจะบอกว่า " กูยังอยู่ที่นี่ "
เอาละครับสำรวจด้านล่างแล้ว ตามไปดูข้างบนกัน ที่เค้าบอกว่า ตรงนี้แหละ ที่มี นางรำชอบมารำ อยู่บ่อยๆ
เด็กนักศึกษาผ่านมาแถวนี้เห็นกันประจำ
ลักษณะภายในก็เป็นเหมือนที่เราเห็นตามหนังย้อนยุคแหละครับ ยุคคนไทยแต่งสูทใส่หมวกนั่งรถม้า
ก็มีพวกรุ่นพี่ลองดีขึ้นไป รำเล่นกันบนเรือน และก็เจอดีครับ !!!
ระหว่างรำอยู่นี่ได้ยินเสียงอะไรรอบตัวตลอดเลยครับ แต่บอกไม่ได้ว่ามันเสียงอะไร
จนมาตัดสินใจหยุดแล้วลงดีกว่าตอนได้กลิ่นๆหนึ่งครับ เป็นกลิ่นคล้ายๆกลิ่นสาบคนแก่
พอลงมาก็ไปถามน้องๆที่อยู่ด้านล่างครับว่าเห็นอะไรตามเรื่องเล่าบ้าง น้องมันบอกไม่รู้ไม่กล้ามอง
ทำไมถึงไม่รื้อ เรือนนี้ซะละ ในเมื่อมันเก่าแล้ว
อ้อผมบอกเลยครับว่า รื้อไม่ได้ครับ เพราะเหตุอันใดก็ไม่ทราบ บางทีคนปั่นจักรยานมาก็จะปั่นไม่ไป
เมื่อผ่านเรือนนี้ มอไซค์หนักอย่างบอกไม่ถูก คือจะมีเรื่องแปลกๆตลอดที่ผ่านเรือนนี้ นี่อาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่
เรือนแห่งนี้ยังคงอยู่ แต่มันมีเรื่องที่พีคกว่านั้นคือ มีรุ่นพี่คนนึงเค้าได้ มีโอกาสได้มา เพ้น (คือได้วาดภาพที่เรือนแล้วเอามาโชว์ ) แล้วจังหวะที่เอามาโชว์ ก็มีรุ่นน้องคนนึงเห้นว่าในภาพนั้นอะ ตรงหน้าต่างในภาพมีนางรำ รำอยู่ คือรำอยู่ในภาพเลย ) หลังจากนั้นเลยต้องให้เรือนนี้ยังคงสภาพเดิมอยู่ และไม่ได้ทำการรื้อออกไปไหน
คิดว่าคงจะ อนุรักษ์ไว้ให้แก่เด็กรุ่นหลังๆครับ แต่มองอีกมุม `......
( อันนี้อาจมีเหตุผลอื่นอีกนะครับ แต่ผมคิดว่าเรื่องลี้ลับ ก็เป็นส่วนหนึ่งในเหตุผลนั้นครับ )
สระแก้ว :
แต่เดิมใช้เป็นที่ถ่วงน้ำนักโทษครับ เคยมีคนมาเล่าให้ฟังด้วยว่าเคยงมพบลูกตุ้มถ่วงน้ำจากในสระ
อันนี้จริงเท็จยังไงผมไม่ทราบจริงๆ เพราะไม่ได้ลงไปดำดู แต่เล่ากันไว้แบบนี้ครับ
( ถ่วงในที่นี้คือ ถ่วงลงไปให้แน่ชัดว่าตายแล้วถึงดึงขึ้นมานะครับไม่ใช่ปล่อยศพเน่าตายอยู่ในน้ำนะ )
เรื่องเล่าก็คงหนีไม่พ้นเรื่องขบวนแห่ !!?? งง สิครับแห่อะไร คือแห่อะไรผมก็ไม่แน่ใจ แต่นักศึกษาที่นี่เล่ากันปากต่อปากและมันเกิดขึ้นจริงๆด้วยสิ คือ มีนักศึกษามาเล่นแถวบริเวณนี้ก็คงผ่านมาทางนี้ แล้วบังเอิญเห็นคน ถอดเสื้อ มีนางรำใส่ชฎา ครบเซ็ทเลย
กำลังเดินขบวนแห่อะไรซักอย่างนี่แหละ ดูใหญ่โตมากเลย นักศึกษาคนนี้ก็คิดว่า เออเค้าคงจัดแสดงอะไรซักอย่างของคณะ ก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่ที่ต้องทำให้ขวัญกระเจิง มันหลังจากนี้ครับ เพราะ ขบวนที่ว่ามันไม่ได้ไปตามทางเดิน แต่มัน แห่กันลงไปในน้ำ อะสิครับ !!! แถมหนึ่งในขบวนนั้นยังหันมามองนักศึกษาคนนี้ด้วย ก่อนที่จะ เดินขบวนกันลงน้ำไป ในสระ อย่างหลอนเรื่องนี้เล่ากันมาทุกรุ่นครับ !!! วันดีคืนดีผ่านไปแถวนั้นจะเห็นคนวิ่งตามบ้าง รถเสียโดยไม่ทราบสาเหตุบ้าง สระนี้ขึ้นชื่อครับ รุ่นไหนก็เล่ากันทุกรุ่นว่า เฮี้ยนจริง !!! นอกนั้นก็มีนักศึกษามานั่งเล่นมืดๆ อยู่ๆก็มี เด็กมาวิ่งเล่นบ้าง กุมารมาวิ่งข้างๆสระบ้าง อันนี้เห็นกันประจำครับ !!!
เรื่องของสระแก้วขอต่ออีกนิดพอดีได้ข้อมูลใหม่มา ผมขออัพเดทเพิ่มเลยละกัน คือว่า มีคนเล่ากันว่า ในสระแก้วเนี้ยมีคนมาโดดน้ำตาย หรือบางคนก็มาเสียชีวิตโดยสาเหตุที่แปลกๆ อย่างเหตุการที่ผมจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้น่ะครับ คือว่ามี คนกลุ่มนึง มานั่งกินเหล้าริมสระ เนื่องในวันเกิดตัวเองแต่ช่วงเวลาที่กินมันยังไม่ถึงวันเกิดนะครับ พอกินๆอยู่เกิดนึกอะไรไม่รู้ อยู่ๆโดดลงน้ำเฉยเลย เพื่อนๆก็มึนเมาอยู่ ก็ไม่มีใครกล้าลงไปเพราะสติก็ไม่เต็มร้อยซักคน จนสุดท้ายก็หายไป และจนมูลนิธิมา ก็มางมศพ งมก็ไม่พบ
สุดท้ายศพลอยขึ้นมาเอง ที่แปลกหรือบังเอิญไม่รู้ ศพลอยขึ้นมาตรงวันเกิดตัวเองพอดี `!!? อีกเรื่องคือมีคนมาแทงกันตายข้างสระนะครับ อันนี้ไมไ่ด้ลงน้ำ แทงกันตายอยู่ข้างสระส่วนสาเหตุอันนี้ไม่แน่ใจครับ แต่ตายจริง
นั่นแหละครับเลยเป็นที่มาของความเฮี้ยนจากที่หลอนอยู่แล้วหลอนหนักเข้าไปอีก ทำให้ สระแห่งนี้ขึ้นชื่อเรื่องความลี้ลับมากๆเลย
โจงกระเบนแดง ไร้หัว
อีกเรื่องหนึ่งที่คณะวิทยาศาสตร์ ได้ยินมาว่า มีคนนุ่งโจงกระเบนสีแดง แต่ไม่มีหัว ยืนอยู่ที่ป้ายคณะ บางคนว่าเป็นคนเดียวกันกับคนลากโซ่ตรวน และเห็นคนที่มีลักษณะคล้ายแบบนี้ อีกหลายแหล่งในหอใน
รวมถึงคณะอักษร ที่กล่าวไปตอนต้น ก็น่าจะเป็นคนนี้แหละ !!!
เรื่องสุดท้ายแล้วครับ สไบเขียว-สไบแดง :
รุ่นพี่เล่าให้ฟัง ว่าซัก 8-9 ปีที่แล้วนับจากสมัยแกยังเป็นนักศึกษา
สมัยนั้นส่วนใหญ่คนจะขี่จักรยานในมอกัน หากปั่นเส้นเรียบคลองตอนเที่ยงคืน (ตอนนี้เป็นตึกหมดแล้ว)
ปั่นไปเค้าว่าจะเจอผู้หญิงใส่ชุดไทยโบกมือให้จากริมคลอง
แต่แค่นั้นมันไม่อะไรหรอกแต่ มันหลอนตรงที่ว่า ถ้าเจอสไบขียวก็โชคดีไป
แต่ถ้าเจอสไบแดง ห้ามหันไปมองให้เค้ารู้ตัวเด็ดขาด ไม่งั้นเค้าจะตามกลับไปบ้าน ตามในที่นี่คือ ตามไปส่งถึงบ้าน นั่งรอหน้าบ้านยันเช้าก่อนหายไป เลยทีเดียว คือนอกจากเจอผีว่าหลอนแล้วยังต้องอาศัยดวงด้วยว่าจะเจอ ผีใส่สไบสีเขียว หรือ แดง หึหึหึ
อีกเรื่องครับ เป็นเรื่องของหอใน บ้างนะครับ
คือว่ามีรุ่นน้องคนนึงเค้าเขียนหน้าห้องว่า
“ ว่างเตียงนึง มานอนได้ “
ประเด็นคือน้องเค้าเขียนให้เพื่อนที่ไปข้างนอก อะครับ แต่ใครจะไปรู้ว่า
คนที่มานอนมันไม่ใช่เพื่อนอะสิ แต่เป็นอะไรซักอย่างที่หาคำอธิบายไม่ได้
น้องเค้าเล่าว่า เค้ามีความรู้สึกเหมือนมีคนเข้ามาในห้อง
ก็เข้าใจว่าเพื่อนนั่นแหละ แต่ซักพักตัวก็ขยับไม่ได้ โดนอำ นั่นแหละ
หลังจากนั้นน้องเค้าก็รู้สึกไม่ดีละ เลยสวดมนต์สวดผิดสวดถูก
พอสวดไปซักพักก็ได้ยินเสียงพูดขึ้นมาว่า
“ กูไม่ได้นับถือพุทธ สวดไปก็เท่านั้น “ ก็ทำได้แค่ ข่มตาหลับไป แล้วก็เผลอหลับไปเองจนเช้า !!? รู้ทีหลังคือ คืนนั้นเพื่อนก็ไม่ได้กลับมานอนด้วย แล้วใครละที่เข้ามานอนแทน !!!??? นอกจากเรื่องนี้แล้ว ยังมีนักศึกษาอีกหลายคนที่บอกว่า เคยได้ยินเสียง โซ่ตวน เดินไปเดินมา รอบๆชั้นด้วย
เรื่องของหอ ยังไม่จบ ยาวหน่อยไม่ว่ากันนะครับ คือ มหาลัยนี้เก่าแก่ด้วยเรื่องเยอะมากกก คือเรื่องของ หอใน ยังมีอีกคือว่า มีนักศึกษาคนนึง เค้านั่งทำงานตอนดึก คือช่วงนั้นฮิตมากก็คงเป็น MSN แล้วมันจะมีโปรแกรมให้ส่งไฟล์เสียงได้ แล้วเพื่อนก็ดันส่งบทสวดชินบัญชร มา นักศึกษาคนนี้ก็ไม่รู้ว่าเค้าเล่ากันว่า ห้ามสวดคาถานี้ ยามคำคืนหรือเวลาไหนๆก็ตาม ด้วยความไม่รู้ เค้าก็เปิดไฟล์ขึ้นมา มันเป็นบทสวดนะครับ ไม่ได้ท่องเองเป็นไฟล์เสียงอะครับ พอเปิดขึ้นมาได้ซักพักเค้าก็นั่งเล่นคอมเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆ โดยที่คาถาก็ท่องไปเรื่อยๆ ประมาณตี 5 เค้ารู้สึกเหมือนมีใครมาบีบคอ ลืมตาขึ้นมาจับได้แค่ข้อมือทั้ง 2 ข้างเลย เค้าเล่าว่า จับแบบค้างอยู่ในฝ่ามือเลยนะ หลอนโคตร พยายามเรียกเพื่อนที่นอนหลับอยู่ก็เหมือนว่าจะไม่ได้ยิน ตอนนั้นในหัวก็ท่อง นะโม หรืออะไรก็ตามที่นึกออก อยู่ๆก็เหมือนมือนั้นจะเริ่มคลาย เค้าสลัดหลุด โชคยังดีที่ ห้องข้างๆเปิดไฟและไม่ได้ล๊อคห้องเพราะอ่านหนังสือกันอยู่ เลยวิ่งเข้าไปห้องเพื่อนอย่างไว จนเช้า มารู้ตอนหลังว่า เพื่อนไม่ได้กลับห้องเมื่อคืน แล้วใครละ ที่นอนอยู่ในห้อง ตอนที่เค้าโดนบีบคออยู่ `!!!????
เรื่องของคุณสันติ
ไม่รู้เคยได้ยินกันมั้ยเด็กใหม่ๆ แต่เด็กที่อยู่มาก่อนๆต้องเคยได้ยินกันบ้าง
ว่ากันว่า คุณสันติ เป็นผู้ที่ดูแลหอพักในมหาวิทยาลัยทุกหอ ลักษณะของเขา คือ มีผิวสีแดงทั้งกาย ไม่มีแขน ขา และหัว แต่ไม่ทำอันตรายใคร เป็นมิตรกับชาวหอ คุณสันติจะออกทำงานเมื่อมีเรื่องร้าย มีเหตุการณ์ผิดปกติในหอจะเตือนให้ได้รู้ !!!
เรื่องนี้ก็ดังมาก เหตุเกิดที่
หอเพชรรัตน์ 4 ที่เล่าขานกันมาว่าครั้งหนึ่งมีนักศึกษานอนอยู่ในห้องพักคนเดียวได้ยินเสียง คนเดินมาช้าๆ จนเสียงนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ ห้องพัก นักศึกษาคนนั้นจึงมองลอดช่องตาข่ายมุ้งลวดออกไปดู ปรากฏว่าเห็นคนลากโซ่ตรวนเดินผ่านไป อย่างช้าๆ
........
ปล. ใชวิจารณญาณในการรับข้อมูลนะครับ อ่านไปในทิศทางความบันเทิง อะไรดีเก็บไว้อะไรไม่ดีก็โยนทิ้งไปนะครับ !!
....
มหาลัยที่ผมเคยพูดถึง มาก่อน ในกระทู้เก่าใครไม่ทันย้อนไปอ่านได้ครับ
ม.รังสิต
http://www.soccersuck.in.th/boards/topic/1359776
ม.บูรพา
http://www.soccersuck.in.th/boards/topic/1325406
ม.ศรีนครินทรวิโรฒ
http://www.soccersuck.in.th/boards/topic/1365032
