รีวิวหนังสั้นๆที่ได้ดูไปอาทิตย์ที่แล้ว #1
เขียนสั้นๆหลายๆเรื่องแล้วให้คะแนนน่าจะมีคนอ่านเยอะกว่าเขียนเรื่องเดียวยาวๆ(มั้ง)
ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 7 กพ. 59 ถึงวันเสาร์ที่ 13 กพ. 59 ได้ดูหนังไปทั้งหมด 10 เรื่อง มีทั้งหนังเก่าและใหม่ตามนี้
1.Carol (2015, Todd Haynes, 9/10)
เป็นหนังรักหญิง-หญิงที่ทุกเพศหรือทุกๆสภาพเพศสามารถอินไปกับหนังได้แบบสนิทตราตรึงใจ ด้วยหนังพาไปสัมผัสรับรู้ทุกห้วงอารมณ์ขณะกำลังมีความรักและยังถ่ายทอดห้วงอารมณ์ที่ว่าออกมาอยากละเอียดอ่อน ลุ่มลึก เช่นเดียวกับการแสดงของ เคท แบลนเชทท์ และ รูนีย์ มารา มาสเตอร์พีซครับ
2.Cooties (2014, Jonathan Milott,Cary Murnion ,6/10)
ไม่สนุกเลยยย จริงๆแค่ให้มีความรู้สึก"เชียร์หรือเอาใจช่วยตัวละครให้รอดไปได้"สักหน่อยก็สามารถดูสนุกได้แล้วแต่นี่มันไม่มีเลย และการเป็นหนังตลกของมันก็ไม่ผ่าน มีแต่มุกตลกแถๆแต่ก็พอจะทำให้ทนดูจบได้นะ ถ้าเทียบกับ Zombieland หรือ Shaun of the Dead จะเห็นความแตกต่างของคุณภาพชัดเจนมาก
3.Les diaboliques (1955, Henri-Georges Clouzot, 9/10)
ทำเอาอ้าปากค้าง ขอเตือนว่าอย่าไปโดนสปอยล์เป็นอันขาด อย่าหาดูภาพหรือวีดีโอเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้เลยดีที่สุด เอาเป็นว่านี่เป็นหนัง mystery/suspense สไตล์ฮิชค็อคที่ควรดูที่สุดเรื่องหนึ่ง เมื่อเมียหลวงและเมียน้อยทำการฆาตกรรมผัวแต่แล้วกลับมีเหตุการณ์ปริศนาชวนขวัญผวาตามหลอกหลอนตัวละคร สะกดสายตาและสมาธิคนดูแบบละสายตาไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว ห้ามพลาดครับ
4.The Fountain (2006, Darren Aronofsky, 9.5/10)
รู้สึกผิดที่มองข้ามมานาน เตรียมจ่อรอขึ้นแท่นหนังในดวงใจเลย เป็นความชอบคล้ายๆแบบ The Tree of Life ภาพ เสียง และเนื้อหาในหนังมันให้ความรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับความยิ่งใหญ่อลังการของหนัง ขณะเดียวกันก็นั่งไม่ติดกระพิบตาไม่ได้กับความพิศวงกับสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า
5.Monster (2003, Patty Jenkins, 7/10)
ก็ไม่มีไรมากแค่อยากดูการแสดงอันลือลั่นของ ชาร์ลิซ เธอรอน แสดงดีแหละแต่ส่วนตัวมองว่ามันก็ไม่ใช่การแสดงที่ละเอียดอ่อนอะไรขนาดนั้น เล่นใหญ่มากเท่าไหนก็ใหญ่มากเท่านั้น ส่วนตัวหนังก็คือผ่าน
ุ6.The Wrestler (2008, Darren Aronofsky, 8.5/10)
รู้สึกผิดที่มองข้ามมานานอีกเช่นกัน เจ็บปวดรวดร้าว ดูเหมือนหนังจะปรุงแต่งเยอะนะแต่จริงๆมันเรียลมาก Mickey Rourke แสดงดีจริงๆ ถ่ายทอดบท"นักมวยปล้ำที่ไม่ว่าต้องเจ็บตัวแค่ไหนบนสังเวียนก็ตามแต่มีแค่โลกภายนอกเท่านั้นที่จะสามารถทำร้ายเค้าได้"ออกมาอย่างยอดเยี่ยม
7.Deadpool (2016, Tim Miller, 7/10)
เพลินพอตัวเลยนะ มันยังไม่สนุกมากหรอกแต่ความเป็นเดดพูลพอจะทำให้เพลินกับหนังได้อยู่ก็คือความเกรียนของมันนั่นแหละ(แต่ยังรู้สึกว่าน้อยกว่าที่หนังโปรโมทนะ) และหนังยังรู้จักเล่าเรื่อง อย่างน้อยก็มีการสลับภาพอดีต-ปัจจุบัน จังหวะหนังมันเลยไม่น่าเบื่อมาก
8.All the President's Men (1976, Alan J. Pakula, 8.5/10)
ดูซ้ำเพราะได้ดู Spotlight และรู้สึกว่ามันคล้ายๆกันแต่รู้สึกชอบเรื่องนี้ส่วน Spotlight นี่จริงๆก็ชอบแต่ลึกๆก็ยังสรุปความรู้สึกตัวเองไม่ได้ หนังก็นั่นแหละ เดินหน้าด้วยบท การตัดต่อ การแสดง ที่ชอบคือมันได้อารมณ์หนังสืบสวนด้วย สำคัญที่สุดคือนักข่าวต้องดู แต่ส่วนตัวไม่ค่อยถนัดหนังแนวนี้มากเพราะหากสมาธิหลุดไปนิดจะทำให้เราเริ่มถอยห่างจากหนังเรื่อยๆเต็มที่ก็ใกล้เข้ามาหน่อยช่วงโค้งสุดท้ายของหนัง นี่แหละสิ่งที่ประสบกับ Spotlight
9.The Wolfpack (2015, Crystal Moselle, 8/10)
สารคดีเกี่ยวกับครอบครัวในนิวยอร์คที่เลี้ยงลูกหกคนโดยการให้อยู่ในอพาร์ทเมนท์เก่าๆโดยไม่มีการติดต่อกับโลกภายนอกนานกว่าสิบปี โดยเด็กเหล่านั้นจะรับรู้เรื่องโลกภายนอกได้เพียงโดยการดูหนังเท่านั้น
ดูซับอิงรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างแต่ลำพังภาษาภาพในหนังมันก็ให้ความรู้สึกพิลึกพิลั่นและพิศวงมากพอแล้ว ภาพเด็กๆอยู่ในห้องมืดๆโดยมีแสงจากทีวีที่ส่องเห็นเพียงใบหน้า การเห็นเด็กเหล่านั้นสวทบทบาทเล่นกันตามหนังที่ได้ดู ฟุตเทจวีดีโอเก่าๆเกี่ยวกับลักษณะการมีเวลาร่วมกันภายในครอบครัวนี้ ภาพเหล่านี้มันเพียงพอจะทำลายทุกสรรพสิ่งแล้ว รอดูซับไทยฟังความคิดและทัศนคติของพ่อแม่และเด็กๆที่ได้รับการเลี้ยงดูแบบนี้อีกทีคงชอบกว่านี้มาก
10.King Kong (2005, Peter Jackson, 10/10)
ดูซ้ำครับ จริงๆก็ดูซ้ำแทบจะตลอดเวลาว่าง เป็นอีกหนึ่งหนังในดวงใจ อารมณ์เดียวกับคนดูหนังยุค 90s ที่ตื่นตาตื่นใจกับ Jurassic Park ผมมันเด็กเจน z มาถวายชีวิตให้หนังก็ตอนดู King Kong นี่แหละ(ตอนดู LOTR ครั้งแรกหลับ) มันบ้าไปแล้ว โลกมายาฮอลลีวูดมันงี้นี่เอง ซีจีในหนังสิบปีผ่านมานี้มันยังมหัศจรรย์อยู่เลยนะ เยี่ยมมากกกก
คะแนนที่ให้ๆทั้งหมดนี่เป็นความชอบและความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ
โดย 
