แวะมายืนยันคำตอบเดิมครับ!!

โดยส่วนตัวแล้ว
ทุกวันนี้ ผมทำเพราะความรู้สึก ไม่ได้ทำตามที่ใครบอกหรือบังคับ
ผมรักและเคารพชาติ
สิ่งนี้ถูกสั่งสอนตั้งแต่เด็ก
ไม่ใช่จับยัดลงไปโดยไร้เหตุผล
บอกที่มาที่ไป สอนว่ามีความเป็นมายังไง
การยืนเคารพธงชาติหรือเพลงชาติ มันจึงเป็นสิ่งที่ผมเต็มใจทำเสมอ
และมีความภาคภูมิใจ

เพราะฉะนั้น ใครจะยืนหรือไม่ยืนยังไงก็แล้วแต่คนครับ  

ส่วนตัวผมคิดว่าการแสดงออกถึงความรักชาติมี "การกระทำ" ทีเ่ยอะแยะมากกว่าเรื่องยืนครับ คุณทำหน้าที่ตัวเองดี เสียภาษี ไม่เอาเปรียบสังคม ปฏิบัติตามกฎระเบียบที่ไม่เดือดร้อนใคร ช่วยเหลือผู้อื่นเท่าที่ทำได้ไม่เกินกำลัง ทุกคนทำแบบนี้ประเทศมันก็เจริญได้ครับโดยไม่ต้องมียืนเคารพอะไรตามบริบทสังคม

คุณยืนเคารพธงชาติ คุณปฏิญาณตนว่าจะซื่อสัตย์สุจริตสมกับเป็นข้าราชการและอื่น ๆ อีกมากมายแต่สุดท้าย

- ตกเย็นไปกินเหล้าเมาหัวราน้ำ มีเรื่องชกต่อย

- ปล้น จี้ วิ่งราว

- รวมหัวกันข่มขืนคน

- ใช้อำนาจหน้าที่ในทางไม่ชอบ ทุจริตทุกเม็ดทุกดอก

ถามว่าตกลงเรารักประเทศกันจริง ๆ หรือแค่แสดงออกแต่เปลือกว่ารักครับ?? ประเทศนี้มันแปลกอยู่เรื่องนึงและแปลกมากด้วย แค่มีเปลือกดี ๆ สร้างไว้ดี ๆ นี่คนพร้อมที่จะละทิ้งความจริงเกี่ยวกับคน ๆ นั้นแล้วเคารพบูชาชนิดขึ้นหิ้งโดยไม่สนว่าสันดานจริง ๆ เลวแค่ไหนยังไงกันได้เลย ประเทศเรามันมีแต่เปลือกมานานมากในหลาย ๆ เรื่องมันถึงดักดานแบบที่เป็นอยู่ครับ

เรื่องเคารพธงชาติ ผมยืนเคารพในเวลาที่เพลงดังและไม่ขัดกับงานหรือธุระที่ทำ ถ้าคุยงานกับลูกค้าอยู่ผมไม่บ้าจี้ยืนครับ ของแบบนี้มันควรเป็นสิทธิบุคคลแบบที่บางท่านบน ๆ ว่าไว้ คือไม่ใช่ว่าไม่ยืนไม่นั่นไม่นี่เสร็จมาเลย ไม่รักชาติ ไอ้พวกเลว เนรคุณ โคตรตลกครับ