ในพื้นที่กับแรงกดดันขนาดนั้น ถ้าสภาพจิตใจไม่ถึงจริงๆผมว่ายากที่จะเอาตัวรอดครับ แต่อุ้มก็ทำได้ดี
จุดหนักที่ผมคิดคือ ซิโก้ไม่ได้ให้สารัชถือบอลเป็น deep lying MF(คงกลัวโดนตัด) แบบที่ผ่านๆมา เกมขึ้นทางซ้าย เจดึงตัวประกบมา ทั้งสองทีมเพรสซิ่งกันแน่นไปหมด ภาระจ่ายบอลกับคุมเกมทางกาบเลยมาอยู่ที่อุ้ม ซึ่งต้นเกมจะเห็นจังหวะผิดพลาดบ้าง แต่ทั้งเกมผมว่าทำได้ดี
เอาง่ายๆเหมือนเล่มเกมอ่ะครับ ใครเคยลงทัวร์นาเมนต์แล้วจะรู้ว่ามันต่างกับที่เราเล่นๆกันในร้าน ในร้านเราชนะหมด เจอในทัวร์โดนต้อนเป็นหมูก็มี เพราะฝีมือ+แรงกดดันแล้วก็ความตั้งใจที่จะเอาชนะมันเกินจินตนาการเรา บางจังหวะคนดูบอกให้เป็นแบบนู้น เอาสวยงามอย่างนี้ เวลาเจอเกมระดับสูงจริงๆมันเป็นอีกเรื่องครับ แล้วเราต้องเล่นตามแทคติค ผมจะสื่อแค่นั้นแหละ อิอิ
ส่วนอีกคนก็สมชาย โด เก็บคองวินที่หนีธนบูรณ์ไปเล่นฝั่งซ้ายซะราบคาบเลย ทุ่มทุกจังหวะจริงๆถ้าเล่นได้แบบนี้เอาตัวจริงทีมชาติไปยาวๆ แต่วันนี้คงไม่หนักเท่าอุ้ม เพราะขึ้นฝั่งอุ้มเยอะมาก
สรุป 2 แบ็คผมให้"โคตรผ่าน"เลย
อีกจุดที่น่าสนใจ ผมเห็นมาหลายเกมละซิโก้เป็นโค๊ชที่"นวด"ได้ดีมาก(น่าไปเป็นหมอนวดนะ
) ถ้าเป็นทีมชาติไทยชุดเก่าๆเราคงเห็นการเปลี่ยนแกนกันสะเปะสะปะไปหมดแล้ว ในเกมเพรสโหดขนาดนี้ แต่เกมนี้ผมบอกเลยเราก้าวข้ามชุดปีเตอร์ วิธไปไกลละ ทั้งการครองบอลในแดนกลางและการคุมหลัง อีกเรื่องคือ mind game แกวิเคราะห์ทิศทางเกมและสภาพจิตใจของผู้เล่นทั้งสนามได้เด็ดขาดจริงๆ
ก็ขอชื่นชมชมครับ
เหงียนเลยต้องเทมาแก้เกมส์ตรงจุดนี้เสริม ทำให้ดูติดๆขัดๆ แต่พอท้ายๆครึ่งแรกรวมถึงครึ่งหลังที่เวียดนามลดเพรซเกมส์ก็ตกที่เราโดนสมบูรณ์ 
