ผมหมายถึง คนที่ใช้ชีวิตคนเดียวอ่ะครับ ไม่มีครอบครัว ลำบากมั้ยครับ

เรียนเสร็จกลับหอ เรียนเสร็จกลับบ้าน มันก็อยู่ได้แหละครับ คือชีวิตมหาลัย คือชีวิตที่เราต้องออกแบบเองแล้วแหละครับ จะเออออห่อหมากตามเพื่อนแบบมัธยมก็ไม่ได้แล้ว ยิ่งคณะผมลงทะเบียนเองเนี่ยมันส์มาก แต่ว่าใช้ชีวิตมหาลัยทีมีสังคมสักหน่อยก็น่าจะดีกว่านะครับ แบบพอมีเพื่อนที่คุยได้ ทำงานด้วยกันได้ ชีวิตก็จะมีสีสันมากขึ้น ชีวิตมหาลัย คือช่วงสุดท้ายของความสนุกแล้วนะครับ

ก็ปกตินะ แรกๆอาจไม่ชิน แต่พอปี4ก็ชินอ่ะ มีเพื่อนเยอะ หอไม่ค่อยอยู่

ถ้าอยู่มหาลัยโดยไม่มีเพื่อนเลยนี่อยู่ยากมากคับมีงานมีอะไรเราจะตามเค้าไม่ทันกลายเป็นคนห่อเหี่ยว

รุ้สึกเคว้ง เหมือนโลกนี้มันอยุ่ยาก

แรกๆแย่มากครับ ทั้งเหงาทั้งเหนื่อย ผ่านไป3-4เดือนถึงปรับตัวได้

ผมหมายถึง คนที่ใช้ชีวิตคนเดียวอ่ะครับ ไม่มีครอบครัว

อยู่เมกามา 7 ปี ก็ไม่มีอะไร เรียน ทำแลป กลับบ้าน ชิลๆ ออกไปขี่จักรยานเล่นบ้าง เข้ายิมบ้าง นานๆเจอคนไทยที ไม่ได้ขลุกอยู่กับคนไทย

ทำงานด้วย เรียนด้วย อยู่คนเดียวด้วย บ้านอยู่ ตจว. เวลาไม่สบายนี่ โคตรลำบากเลย

ผมมาอยู่กรุงเทพคนเดียวตั้งแต่ม.4ละครับ จนตอนนี้อยู่มหาลัยปี3

ผมนับถือคนที่เพิ่งมาอยู่คนเดียวที่กรุงเทพตอนมหาลัยนะ เพราะชีวิตมหาลัยมันหาเพื่อนหาสังคมยากกว่ามัธยมพอสมควร มาแรกๆถ้ายังปรับตัวไม่ได้คงเหงาตาย

สังคมส่วนใหญ่ที่ผมมีก็มาจากตอนม.ปลายทั้งนั้น ตอนนั้นมันหาเพื่อนง่ายกว่าเยอะ

ผมงงคำถามของคุณคือ ไม่มีเพื่อนในการเรียนพ่อแม่ก็ไม่อยู่ หรือ ไม่มีพ่อแม่(พ่อแม่เสีย?)ต้องหาเงินเลี้ยงตัวเอง หรือ ห่างไกลพ่อแม่เฉยๆแต่พ่อแม่ยังส่งเงิน หรือทั้งสามอย่างรวมๆกัน ภาษาคุณแปลกมากหรือผมโง่เองก็ไม่รู้ ขอโทษด้วยครับ

ก็อยู่ได้

น่าจะหมายถึง ตัวคนเดียว ไม่มีพ่อแม่หรือญาติพี่น้องส่งเสียเลี้ยงดูสินะ

ผ่านแบบนี้มาได้โดยที่เรียนจบด้วยนี่โคตรแกร่งเลย