สตีเฟ่น เจอร์ราร์ด อดีตกัปตันทีมลิเวอร์พูลเปิดเผยเรื่องราวจังหวะใบแดง 38 วินาทีที่ไปย่ำใส่อันเดร์ เอร์เรร่าในเกมแดงเดือดฤดูกาลที่ผ่านมา ซึ่งยอมรับว่าตัวเองก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำแบบนั้น

อดีตจอมทัพทีมลิเวอร์พูลเล่าเรื่องราวอย่างละเอียดผ่านหนังสือเล่มใหม่ 'Steven Gerrard My Story' ไปรับฟังสิ่งที่เกิดขึ้นจากมุมมองของคนโดนใบแดงกันได้เลย

"ในช่วงเช้าของเกมวันนั้น ผมรู้สึกเหมือนสัตว์ที่ถูกขังอยู่ในกรง ในขณะที่ผมกำลังวอร์มอัพ แฟนบอลยูไนเต็ดก็เริ่มเปิดปากส่งเสียง"

"พวกเขาจัดการทักทายผมด้วยคำด่าทอต่างๆรวมทั้งเพลงโปรดที่ถูกร้องตามมา..."

"สตีฟ เจอร์ราร์ด สตีฟ เจอร์ราร์ด...เขาลื่นล้มก้นจ้ำเบ้า...เขาส่งบอลให้เด็มบ้า บา...สตีฟ เจอร์ราร์ด สตีฟ เจอร์ราร์ด..."

"หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อพวกเขาเริ่มเบื่อ พวกเขาก็เปลี่ยนเพลงแซวเพลงใหม่"

"เอ็งเกือบจะได้แชมป์ลีก เอ็งเกือบจะได้แชมป์ลีก...เอ็งควรจะเชื่อนะ...เอ็งควรจะเชื่อนะ...เอ็งควรจะเชื่อนะ...เอ็งเกือบจะคว้าแชมป์ลีกได้แล้วเชียว"

"ความเดือดดาลของสัตว์ที่ถูกขังอยู่ในกรงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ยูไนเต็ดกำลังได้ใจ สนามแอนฟิลด์เงียบมากๆในวันนั้น มันเป็นสิ่งที่ชัดเจนว่าผมจะได้ลงสนามหลังพักครึ่งเวลา"

"พวกเราเป็นฝ่ายโดนยูไนเต็ดาหน้าบุกในครึ่งแรกและก็มีจังหวะเข้าปะทะบอลน้อยมากๆ ทุกๆอย่างเป็นไปตรงข้ามกับสิ่งที่ดีเอ็นเอของผมถูกสร้างขึ้นมา การเข้าปะทะเป็นสิ่งที่สำคัญในเกมกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด"

"ในขณะที่พวกเรากำลังรอเกมครึ่งหลังเริ่มต้นขึ้น ผมมองไปรอบๆแอนฟิลด์ สนามในตำนานของผม ผมจัดการวอร์มอัพครั้งสุดท้ายและก็ดึงเสื้อใส่ในกางเกง ผมแทบรอไม่ไหวให้เกมกลับมาแข่งขันกันใหม่"

"พอเกมเริ่มต้นขึ้น ผมเข้าเสียบบอลปะทะกับฆวน มาต้า ผมจัดการเขาอยู่หมัดจนลอยคว้างไปในอากาศและก็แย่งบอลคืนมาได้"

"ผมมีส่วนร่วมกับเกมอีกครั้ง ทันทีหลังจากนั้นเลยล่ะ อันเดร์ เอร์เรร่าเสียบเข้ามาแต่ผมเร็วกว่าเขา ผมจ่ายบอลง่ายๆออกจากเท้าในขณะที่เอร์เรร่าพุ่งเข้าด้วยการเสียบ เท้าขวาของเขายืดเชื้อเชิญอยู่บนสนามหญ้าแอนฟิลด์ ผมหยุดตัวเองไม่ได้ โดยที่ไม่ได้ใช้เวลาคิดผมใช้ขาซ้ายเหยียบลงบนขาของเอร์เรร่า ผมรู้สึกได้ถึงปลายสตั๊ดที่จมลงบนข้อเท้าของเขา มันคงจะทำให้เขาเจ็บแน่ๆ"

"เอร์เรร่ากุมข้อเท้าของเขาและกลิ้งอยู่บนพื้น ผมยกแขนขึ้นเหนือศีรษะพยายามแสดงท่าทีฉุนเฉียว ผมพยายามเบี่ยงเบนความสนใจออกจากตัวผม ผมรู้ว่าผมมีปัญหาแน่ อย่างไรก็ตามผมยังเป็นนักฟุตบอลและผมทำท่าชี้มาที่ตัวเองประมาณว่า อะไรนะจารย์? ผมเหรอ?"

"ใช่ นายนั่นแหละ มาร์ติน แอ๊ตกินสันเดินเข้ามาและเอ่ยคำนั้น ผมไม่ชอบท่าทางที่เขาเดินเข้ามา ผมไม่ชอบสีหน้าบนใบหน้าของเขา"

"เวย์น รูนี่ย์ยืนอยู่ใกล้ๆ เวย์นมองหน้าผม เขารู้ว่าผมโดนไล่แน่ๆ"

"ในขณะที่ผมเดินออกจากสนาม ผมถามตัวเองว่านี่มึงทำอะไรลงไป? ทำไมมึงถึงได้โง่แบบนี้?"

"มันใช้เวลาเพียงแค่ 38 วินาทีที่ทำผมทำให้ตัวเองโดนไล่ออกในเกมกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด...38 วินาทีที่ผมตกเป็นศูนย์กลางของความรุนแรงและความเข้มข้นของเกม ท้ายที่สุด 38 วินาทีนั้นถูกตัดสินโดยความโกรธและความบ้าคลั่งลักษณะหนึ่ง"

จังหวะเสียบมาต้าแบบขาวสะอาด


เจอร์ราร์ดเผยว่าท่าทีฉุนเฉียวที่เขาแสดงหลังเหยียบเอร์เรร่านั้นเป็นการพยายามเบี่ยงเบนความสนใจทำให้ตัวเองไม่โดนลงดาบจากผู้ตัดสิน

หน้ามืดจริงๆช็อตนี้ ไม่มีความจำเป็นอะไรเลย

38 วิ ในตำนาน พอเห็นใบแดงปุ๊บจากที่กำลังเซงเพราะโดนนำกลายเป็นขำ มึงทำห่าอะไรของมึง

บิน

สงสัยรีบกลับ

แม่ง อ่านไปโครตลุ้นไป แต่พี่เจิดก็แมนดีนะ ยอมรับตรงๆว่าตัวเองพลาดและพยายามเบี่ยงเบนความสนใจจาก 'จารย์

โดนแน่ๆ เสื่อหมูกล่าว

แมตนั้น สงสารจริงๆ

กัปตันซื่อสัตย์ดีนะครับ โง่ก็ยอมรับว่าโง่ นับถือๆ

อะไรนะจารย์

อยากอ่านหนังสือเล่มเต็มของเฮียแล้ว อยากรู้ว่าจะสวดถึง BR ว่ายังไงบ้าง

38 วิ แต่พี่เล่าซะนึกว่าผมอยู่สนามร่วมกับพี่เลยครับ เข้าใจความรู้สึกเลย

ล้มบอล

เรื่องมันผ่านไปแล้วน่า เจิด

คนธรรมดาเดินดินก็พลาดกันได้ทุกคนล่ะครับ
เพียงแต่มันดราม่าไปหน่อยที่เป็นเจอร์ราด แถมเล่นในแอนฟิลด์อีกต่างหาก

ก็งงว่าเกิดไรกับพี่เจิดวะ หรือว่าแกอยากลงตั้งแต่นานทีแรก พอได้ลงก็เลยฮึดมากไป

เฮียเลยจัดให้เลย

อย่างน้อยเฮียก็แมนๆนะ โง่ก็ว่าโง่

ไม่เหมือนคนแถวๆนี้ ชอบเปิดการ์ด รู้เท่าไม่ถึงการณ์

ที่ฮาคือแมตนั้นลิเวอร์พลู 10คน โหดกว่า 11คนมาก

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เราวาร์ปย้อนไปดูเหตุการณ์นั้นกันเถอะ



"ผมรู้สึกเหมือนสัตว์ที่ถูกขังอยู่ในกรง"

"อะไรนะจารย์? ผมเหรอ?"

ยังไงเฮียก็เป็นตำนานสำหรับพวกเรา

จะสงสารหรือฮาาาดีเนี่ย

เป็นผลจากนัดที่ลื่นล้มแท้ๆ มีผลต่อสภาพจิตใจของเจิดอย่างเห็นได้ชัด

ถึงพยายามจะลืมมันแล้วก็เถอะ ก็ไม่วายโดนแฟนบอลทีมอื่นล้ออยู่เรื่อยๆอยู่ดี

ต่อให้อดทนขนาดไหน โดนล้อมากๆมันก็อารมณ์ขึ้นได้เหมือนกัน

บทสัมภาษก็ชัดเจนแล้วว่าใช้อารมณ์ในการเล่น
ระดับนี้แล้ว เจอแค่แฟนบอลยังควบคุมอารมณ์มิได้

ร่างกายอยากปะทะนี่เอง

ตำนาน

ผมแฟนผี แต่ผมชอบเจอร์ราร์ด ครับ
มุ่งมั่นทุ่มเทเกินร้อยตลอดเวลาที่ลงให้หงส์

แต่ก็ยังงงๆนะว่าทำไปป๋าบอกว่า เจอร์ราร์ดเป็นนักเตะธรรมดา
งง...

"มีการปะทะกันน้อยเกินไป"
"แล้วเวย์นก็มองหน้าผม เขารู้ว่าผมต้องโดนแน่ๆ"

ละเอียดยิบมากๆ

ทุกอย่างมันรวดเร็วมากสินะ จนแม้กระทั้งนักเตะมากประสบการร์อย่างเจิด ไม่ทันยั้งคิด

นี่แหละเกมส์แดงเดือด...

ผมเข้าใจเฮียเลย เฮียแค่จะแสดงให้พวกนั้นเห็นว่าแดงเดือดไม่ใช่แค่แมตธรรมดาๆ เค้าต้องทุมเททั้งจิตวิญาณฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ ผมอยากให้เฮียกลับมาคุมหงส์ให้กิ๊กคุมแมยู แดงเดือดคงจะมันส์ทุกนัด เหมือนสมัยที่ทั้งสองทีมมีแต่ลูกหม้อ คิดล่ะเสียดาย

ผลกระทบจากหลายๆอย่างเลย

กล้ามเนื้อ ช้าาาก กระตุก กระตุ้ก กระตุก
แก้อะไรไม่ได้แล้วเฮีย
ปิดตำนานแบบกร่อย

สรุปคือตั้งใจ แต่ไม่ว่ากันนะ มันจบแล้ว และ ณ ตอนนั้นก็ได้รับผลของการกระทำแล้ว

"สตีฟ เจอร์ราร์ด สตีฟ เจอร์ราร์ด...เขาลื่นล้มก้นจ้ำเบ้า...เขาส่งบอลให้เด็มบ้า บา "เอ็งเกือบจะได้แชมป์ลีก เอ็งเกือบจะได้แชมป์ลีก...เอ็งควรจะเชื่อนะ เพลงแม่งฮา

แมนดีครับ ผมชื่มชมเลย ยอมรับว่าตั้งใจทำเพราะว่าอารมณ์ในเกมแดงเดือดมันพลุ้งพล่าน ดีกว่ามาแถว่าเป็นอุบัติเหตุ ไม่ได้ตั้งใจ นึกถึงลูกพี่คีโน่ผมเลย ตอนตั้งใจเอาคืนอัลล์ อิงเก้ ฮาแลนด์ แกก็บอกว่าตั้งใจ

ยอมรับแบบแมนๆ เจอราดเป็นนักเตะลิเวอร์พลูที่ผมชอบมากทั้งฝีเท้าและการวางตัว

มีคนกัดเหมือนหมาเบยยยยยย

ทำไมผมกลับรู้สึกชอบแหะ ความรู้สึกเดียวกับตอนรอยคีนไฟท์กับวิเอร่าเลย

มันเหมือนแกพลีชีพ ตัดแขนตัวเอง แล้วเอาเลือดจารึกบนสนาม
ว่าเราจะเป็นอริกันตลอดไป

แม่มโคตรเท่ เสียดายจังหวะนั้นถ้าแมนยูมีรอยคีน เนวิลหรือริโอในสนาม คงมีผลักอก พ่นน้ำลายใส่กัน มันส์แน่ๆ

เจอราด แสดงให้เห็นถึงความเกรี้ยวกราดของสัตว์ร้าย มันคงไปกระตุ้นอารมณ์ของลูกทีมมากกว่าที่ร้อดเจอร์ทำตลอดพักครั่ง

ถ้าใครเคยเล่นบอลแมทย์ใหญ่ๆความกดดันสูงจะรู้เลยว่าในสนามมันไวแค่ไหน ไม่ทันคิดอะไรเลย

หนังสือออกมาคงทำให้นักข่าวไม่ต้องมโนข่าวเองไปสักพัก

จังหวะนั้น ลูกพี่ทำผมช๊อคค

ผมว่าเกมนั้น ถ้าเจอราร์ด ได้ลงตั้งแต่ครึ่งแรก เกมคงไม่เป็นอย่างนั้นหรอก
แต่โชคดีของแมนยูฯ ที่รอดเจอร์ไม่คิดอย่างนั้น..

ผิดครับ ผิิดๆๆๆ ผีแดงเราโกง เราจ้างกรรมการ เราโกงครับ

ปล.ในบ้านเค้าด้วยนะเออ

เกมนั้นแม่งน่าเบื่อจริง ลิเวอร์พูลโดนกดแทบข้างเดียวในครึ่งแรก

นักเตะแม่งเล่นเหมือนคนไม่มีแรงไร้แรงจูงใจ ผมว่าเจอราดอึดอัดสุดๆทำรัยไม่ได้

จากคนที่เคยมีส่วนร่วมกับเกมส์แบบนี้ตลอด ครึ่่งหลังเหมือนอยากกระตุ้นลูกทีมเป็นนัยๆ

แต่จังหวะนั้นก็ไม่สมควรจริงๆ ถึงยังไงผมก็ยังรักเฮียเหมือนเดิม

ทำไมเล่าได้ฮามาก จารย์ผมเหรอ - เออ มึงแหละ
รูนี่ - พี่เจิด เค บาย

ครึ่งหลังคิดไว้ละว่าเจิดต้องลง ละคิดว่ารูปเกมต้องเปลี่ยนแน่ๆ
พอโดนแดงเท่านั้นละ กูนี่ยิ้มเลย

อย่างน้อยแกก้อกล้ารับว่าตั้งใจทำจิงๆ

Disgusting

น่าเห็นใจแก ในแง่นักฟุตบอล

แต่ไม่น่าเห็นใจแก ในแง่แฟนบอล

เสียงเพลงแซว โหดจริงๆ ถ้าแซวใน SS อาจเข้าคุก

ผมว่าแกก็โอเคนะ ยอมรับว่าทำผิด แต่ไม่รู้อะไรดลใจ ในฐานะ แฟนบอลแมน ยู

เราจะคิดถึงนายนะพี่เจิด

จำได้ตอนเจิดลงผมคิดในใจเอาแล้วไงเกมเปลี่ยนแน่ แต่พอถึงวินาทีที่ 38 ผมต้องเปลี่ยน

ความคิดอีกครั้งเป็นเสร็จผีแดงกูแน่ๆเกมนี้

แม่งมีอ้างก่อนด้วยว่าที่เสียบเพราะแฟนบอลโห่ใส่ โห่ นี่แอนฟิลด์นะครับ ไม่ใช่โอลด์แทรฟฟอร์ด ไม่แมนเลยว่ะ

เจิดแมนดีหว่ะ ชอบ ๆ

ร่างกายอยากปะทะสินะ G 38

ผมแฟนผี แต่ไม่เคยเกลียดเฮียเจิดเลย ผมเคารพด้วยซ้ำ ตำนานนี่แหละที่คู่ควรยกย่อง

พี่เจิด เล่นมาต้าผมซะลอยเลย

ช่วงหลังมันน่าสงสาร+น่าขำบ่อยมากเลย อารมมันรวมๆกันอ่ะ

38 มม.

นี่แหละครับ หนึ่งในนักฟุตบอลตำนานของโลก ไม่ต้องไปคอยด่าคนนู้นคนนี้. การวางตัวทั้งในและนอกสนาม ผิดก็ยอมรับแบบแมนๆ

จับประเด็นได้น่าจะเข้าใจอะไรได้ง่ายขึ้นครับ ใช้อคติอย่างเดียวมันไม่ได้มีอะไรดีหรอกครับ

นัดนี้เฮียแกจะมาชมหรือเปล่า ไม่รู้ว่า LA มีคิวเตะหรือเปล่า

เป็นตำนานที่รู้สึกมีอารมณืร่วมที่สุดและ

แม่งเอ้ย!! เอาตรงๆปีนั้นผมเชียร์หงษ์ให้ได้แชมป์เพราะ เจิดเลยนะ
ปีนี้ก็เชียร์ปืนให้ได้ เพราะ เจ้เวนเกอร์

อารมณ์ชั่ววูปจริงๆ

ตัวเเสบ 5555

เร็วมากเลยวันนั้น กินข้าวแล้วเงยหน้ามา เจิดออกแล้ว งง

ประสบการณ์ขนาดนี้ยังคุมอารมณ์ไม่ได้ก้อสมควรโดนแหละนะ

ไปคว้าเมเจอร์ลีกปลอบใจสักสองสมัยเลยนะเจิด เอาใจช่วยเต็มที่ ถึงเราจะไม่ใช่แฟนหงส์ก็ตาม

เค้าแค่เกริ่นนำที่มา อย่าอคติ

จังหวะนั่น งงแดกอยู่ ไรว่ะ

เล่าซะละเอียดยิบเลย แต่แกก็แมนดีนะ ที่ยอมรับว่าเป็นความผิดพลาดของตัวเองน่ะ

อารมณ์มันพาไป

ยังไงก็รักกัปตัน

ตอนนั้นผมอ้าปากค้าง ....เมิงทำเห้ไรว้าเจิด


แขวนสตั๊ดแล้วมาหางานในหงส์นะเจิด

ทำไมผมกลับไม่รู้สึกแบบท่านก็ไม่รู้..... ผมกลับคิดว่าเค้าแมนดีนะ ทำก็ยอมรับเลย

ที่เค้าเล่ามายิ่งทำให้รู้สึกว่าแบบเค้ามีแพชชั่นกับเกมส์สูงมาก... มันควรจะต้องมีปะทะมีเดือด กับเกมส์แดงเดือดแบบนี้.....
ปล. ผมไม่สนับสนุนการเล่นนอกเกมส์นะครับ อย่าเข้าใจผิด แต่ผมแค่คิดว่าเกมส์ใหญ่แบบนี้ อารมณ์มันต้องพุ่งพล่านมั่งแหล่ะ

ละเอียดยิบเลย ชอบ อยากให้นักบอลมาเล่าอารมณ์ความรู้สึกแบบนี้กันเยอะๆ

คุว!! เล่ามาเข้าใจอารมณ์ดีเลย พาสชั่นความเป็นเครื่องจักรสีแดงมันหายไปหมดแล้ว โดยเฉพาะไอ้กากโรจน์ตั้งไอ้กากเฮนโด้เป็นกัปตัน คือไอ้ห่านนี่นอกจากจะปลุกเร้าลูกทีมไม่ได้แล้ว ยังพยายามสร้างความดุดันแบบไร้คลาสอีก เป็นแค่คุณชายสำอางค์ที่วันนาบีเท่านั้น
ดูแดงเดือดสามสี่นัดหลังสุด ไร้พาสชั่น ไร้ความกระหายสิ้นดี

ชอบครับ สตีฟ เจอราดนายแมนมากๆ