Grave of Fireflies : สุสานหิ่งห้อย : ผลกระทบของสงครามกับผลลัพธ์ชวนหดหู่

เพิ่งเคยดูครั้งแรก หลังเจอแต่คำวิจารณ์ทำนองว่า ร้องไห้หนักมาก หดหู่สิ้นดี เลยอยากลองดูซะหน่อย กับการ์ตูนคุณภาพจากสตูดิโอจิบลิ ส่งตรงจากญี่ปุ่น ผลลัพธ์ มันก็ไม่ต่างจากคำวิจารณ์เลย

ย้ำนะว่านี่คือ การ์ตูน ที่ชวนหดหู่ จิตตก นอยด์- ไปอีกพักนึงเลย กับชีวิตของพี่ชายลูกทหารเรือที่ต้องดูแลน้องสาวตัวเล็กหลังการเสียชีวิตของแม่ตอนญี่ปุ่นโดนทิ้งระเบิดวันเว้นวัน ขณะที่พ่อก็ไปรบเพื่อชาติอยู่

หนังเล่าถึงความลำบากยากแค้นของชีวิตคนสมัยสงครามได้ลึกซึ้ง และเจ็บปวดยิ่งนัก ภาพของพี่กับน้องที่เดินกลับที่ๆสมมติเอาว่าบ้าน ผ่านบ้านของคนจริงๆที่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา โอย เจ็บปวดแทน
พี่ชายผู้ต้องทำหน้าที่ดูแลน้องสาว ด้วยลำแข้งตัวเอง กลับยิ่งตอกย้ำสถานการณ์ภาวะสงครามมากขึ้น ผู้ใหญ่ยังลำบาก นับประสากับเด็ก จะไปเหลืออะไร แต่พี่ชายคนนี้ เป็นพี่ชายที่แสนดีได้เลย รักน้องมากๆแม้น้องจะงอแงขนาดไหนก็ตาม
หนังเรื่องนี้ จะทำให้เห็นความลำบากในการดำเนินชีวิต ที่เราอยู่กันแบบไร้ความสุขโดยสิ้นเชิง ชีวิตที่มีแต่ความหวาดระแวง นอนอยู่บ้านระเบิดจะลงอีกทีเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ , ญาติเราจะมีใครไม่สบายมั้ย , มีที่ให้เราในหลุมหลบภัยมั้ย , ถ้าบ้านเราหายไปแล้ว เราจะไปอยู่ไหน , ข้าวของแพงจนต้องเอาสมบัติไปแลก , เกียรติและศักดิ์ศรีไม่สำคัญเท่าการเอาตัวรอด ฯลฯ และนี่คือปัญหาของเด็กผู้ชายที่ต้องเผชิญเพื่อปกป้องน้องสาว ที่สุดท้ายแล้ว เพื่อนที่เขากับน้องมีกลับกลายเป็นหิ่งห้อย

ใครจิตตกง่าย เตรียมตัวได้เลยครับ เอาเราอยู่ทุกฉากแน่ๆ มันจะเค้นอารมณ์แบบ พอเถอะ อย่าทำร้ายเขาไปมากกว่านี้เลย ให้เขามีความสุขบ้างได้มั้ย จนวินาทีสุดท้ายของเรื่อง

ภาพถ่ายจริงของ"สุสานหิ่งห้อย - Grave of the Fireflies"

ภาพนี้ถูกถ่ายโดยช่างภาพชาวอเมริกัน Joe O'Donnell ในเมืองนางาซากิ ปี 1945
เขาให้สัมภาษณ์กับสือ ว่า "ผมเห็นเด็กชายคนหนึ่งอายุ ประมาณ 10ขวบ แบกเด็กน้อยไว้ที่หลังของเขาตลอดเวลา

ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะว่าในประเทศญี่ปุ่น เรามักจะเห็นเด็กที่มีน้องชาย น้องสาว แบกน้องไว้ที่หลังตัวเองเป็นปกติอยู่แล้ว แต่เด็กคนนี้ เห็นได้ชัดว่ามีอะไรบางอย่างที่แตกต่างจากเด็กคนอื่นๆเหมือนเค้ามายืนอยู่ตรงนี้ด้วยเหตุผลที่ซีเรียส มีสีหน้าเคร่งเครียดและไม่ได้สวมรองเท้า ส่วนเด็กน้อยที่อยู่บนหลัง หงายศีรษะขึ้น ราวกับคนที่เพิ่งจะหงายหลับไปด้วยความเร็ว"

"เด็กชายคนนี้ยืนอยู่ตรงนั้น นานประมาณ 5-10นาทีเห็นจะได้ก็มีชายสวมหน้ากากปิดปากสีขาว เขาไม่พูดจาอะไร เดินอ้อมไปที่เด็ก
แล้วอุ้มเด็กทารกที่หลังเด็กชายออกมา นั่นแหละผมถึงรู้ว่า เด็กทารกที่เห็นนั้นได้ตายไปแล้ว จากนั้นผู้ชายก็เอาร่างของเด็กทารกวางบนกองไฟ"

"เด็กชายก็ยังคงยืนดูเปลวไฟอยู่ตรงนั้น ไม่ไปไหน ผมดูที่หน้าเขาเห็นเขากัดริมฝีปากล่างอย่างแรงจนเลือดไหล จนกระทั่วเปลวไฟมอดลง
ดวงอาทิตย์ก็กำลังจะตกดินแล้วเช่นกัน เด็กชายมองหันไปรอบๆตัว แล้วก็เดินออกไปอย่างเงียบๆ"

cr. Retrostation สถานีสำหรับ "คนรักเกมส์เก่า"

หดหู่สุดๆครับ
ไม่มีการดึงอารามณ์ให้ดีเลยซักตอน

ตัวเด็กผู้หญิง นี่ดึงอารมณ์ออกมาได้สุดยอดมากทั้งเสียงพากย์ทั้งการเคลื่อนไหว

ต้องลองแล้วแฮะ

สายปวดตับอย่างผมสบายๆ

เคยดูตอนเด็กๆ สุดยอด น่าสงสารมาก
นึกว่าน้องจะรอดเเล้ว

ดูแล้วอยากเตะป้ามัน

เรื่องนี้ผมดูแล้วไม่รู้ทำไมผมไม่ค่อยจะอิน

เหมือนว่าหนังพยายามทำให้เศร้ามากจนผมเฉยๆไปเลย

แวะมาแนะนำท่านสองเรื่องนี้ครับ เผื่อท่านมีเวลาว่างและสนใจขึ้นมา

1.princess Mononoke



2.Nausicaa of the valley of the wind



ตัวหนังทั้งสองเรื่องสั้นๆคือทำมาเพื่อให้คนนึกถึงคุณค่าของธรรมชาติ

แต่ผมค่อนข้างชอบในเนื้อเรื่องกับความเชื่อมโยงของหนังมากๆ

เหมือนโดนสปอยล์

ถ้าชอบแนวนี้ ผมเคยเขียนบทความแนะนำไว้ครับ

http://pantip.com/topic/32565922

บางเรื่องนี่ดูแล้วปวดตับจริงๆ

สุดยอดมาก

กับผมชอบเรื่อง พ่อมดฮาวล์ ของค่ายนี้

Holwes moving castle

แค่เป็นข้อมูลเสริมน่ะท่าน ขออภัยด้วย

เรื่องเศร้าเกิน ดูแล้วอึดอัด

เรื่องนี้ผมเคยอ่านตอนเด็กๆ ครับ เศร้ามาก

ไม่อยากดูเลยเดี๋ยวเศร้า