คุยกับ DeMar DeRozan จอมดั้งจาก Toronto Raptors โดย ESPN

ESPN: ชื่อแรกของคุณ DeMar มันมีที่มายังไง ?
DeRozan: ผมได้รับการตั้งชื่อตามพี่ชายของแม่ผม คุณลุงของผมนั่นแหล่ะ ตอนนี้เค้าถูกฆ่าไปแล้ว แม่ของผม(ไดแอน) ไม่ได้มีลูกจนอายุ 35 เธอไม่สามารถมีลูกได้ตามคำบอกของแพทย์ แม้ว่าเธอจะพยายามมาตลอด มันเป็นเหมือนปาฏิหาริย์ที่แม่มีผมได้ โดยทุกวันแม่ลุงของผมจะให้ของขวัญแม่ของผมเป็นการ์ดวันแม่ เพราะลุงผมเค้าเชื่อมั่นว่าแม่ผมสามารถมีลูกได้ โดยแม่บอกว่าชื่อผมตั้งตามลุง เพราะเค้าเป็นคนๆเดียวที่ให้การ์ดวันแม่กับแม่ผมแม้แม่จะบอกเค้าว่าไม่สามารถมีลูกได้ และผมก็เป็นลูกเพียงคนเดียวของแม่

ESPN: คุณมีรอยสักชื่อคุณย่าของคุณ บาบาร่า อะไรทำให้เธอเป็นคนสำคัญของคุณ?
DeRozan: ผมมีความใกล้ชิดกับคุณย่ามาก ผู้เล่นคนโปรดของย่าตอนที่ผมโตขึ้นมาคือ Allen Iverson ซึ่งย่าคอยเอาแต่พูดถึงเค้าตลอดเวลา จนผมต้องบอกย่าว่า "เมื่อผมโตขึ้นผมจะเป็นนักบาส NBA และเล่นกับเค้า" สิ่งหนึ่งที่ติดตัวผมเสมอมาคือวิธีการเป็นแฟนบาสของคุณย่า คือ ย่าเป็นคนที่มีความคิดเชิงบวกมากที่สุดคนนึงเลย คุณย่าอาศัยอยู่ใกล้ชิดกับผม ผมอาศัยอยู่ในบ้านของย่าที่ๆผมถูกเลี้ยงดูมาโดยเธอ ผมเคยร้องไห้เมื่อต้องออกจากบ้านของคุณย่า เพราะเราสนิทกันมาก เธอเสียชีวิตไปตอนผมเรียนอยู่ไฮสคูลปี 2 ผมมักจะบอกเธอเสมอๆ "ผมจะเล่นใน NBA คุณย่า" และเธอจะเชื่อมั่นในตัวผม มันทำให้ผมรู้สึกมีความมั่นใจมากขึ้น เหมือนกับว่าผมจะทำมันสำเร็จ

ESPN: อะไรคือการที่เติบโตมาใน คอมป์ตัน(แคลิฟอร์เนีย)?
DeRozan: มันเป็นเรื่องยากที่คุณจะต้องต่อสู้เพื่อทุกๆอย่างทุกครั้งหลังเล่นบาสเก็ตบอลแล้วเดินกลับบ้าน มีแต่ความรุนแรงและการระรานระหว่างทาง ซึ่งเป็นเรื่องยาก แต่ผมคิดเสมอเกี่ยวกับตัวเองเกี่ยวกับอนาคตที่ดีแบบตอนนี้ในตอนนั้น คนจำนวนมากที่ไม่ได้รู้จักผมดี จะมองว่าผมเป็นคนเงียบ แต่ผมอยู่กับตัวเองและเป้าหมายตลอดเวลา นั่นคือการเติบโตของผม

ESPN: ลองเล่าเกี่ยวกับครอบครัวของคุณหน่อยสิ?
DeRozan:หลายครั้งมันรู้สึกสแปลกที่ตอนเด็กๆผมเติบโตๆมาโดยมีแม่กับพ่อของผม(แฟรงค์)เวลาที่ผมกลับบ้าน ขณะที่ผมสงสัยเพื่อนหลายคนของผมเวลากับบ้านไปบางคนก็มีแค่เพียงแม่ หรือพ่อคนเดียว ไม่ก็อยู่กับปู่ย่าตายาย ซึ่งมันน่าอึดอัดใจที่ผมมีครอบครัวที่มั่นคง ขณะเพื่อนที่มีเพียงพ่อหรือแม่ ได้ออกไปเล่นมากกว่าผมที่ต้องถูกควบคุมโดยพ่อแม่ แต่ก็นั่นแหล่ะผมก็ไม่ได้เอาไปคิดมาก เพราะผมคิดว่าเรากำลังมาถูกทางแล้ว

ผมและแม่เป็นคนที่มีนิสัยคล้ายกัน ผมพูดคุยกับแม่ได้เกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง พ่อของผมเป็นคนที่มีงานที่ดีมากมาย แต่เค้าไม่ค่อยจะให้คำชมผมเท่าไหร่เพื่อไม่ให้ผมหลงตัวเอง ซึ่งผมคิดเสมอว่านั่นมันเยี่ยมมาก พ่อของผมมักพาผมไปเล่นบาสเก็ตบอลที่สวนสาธารณะเสมอๆ และ แม่มักจะปล่อยให้ผมพูดได้อย่างอิสระเสมอโดยบอกเกี่ยวกับเองกับเธอ พ่อของผมทำให้ผมเป็นคนมีวินัย นั่นแหล่ะคือสิ่งที่ทั้งคู่ปั้นผมมาจนเป็นผมในวันนี้

พ่อผมมักเล่นกีฬาเสมอ เขาเล่นฟุตบอล(อเมริกันฟุตบอล) ผมอยากจะเล่นฟุตบอลเพราะพ่อของผมเล่นฟุตบอล แต่แม่ผมไม่เคยอยากจะให้ผมเล่นมัน เพราะแม่ไม่สามารถยอมรับเวลาที่ผมถูกแท๊กเกิ้ลได้ พ่อผมเลยผลักดันผมกับทางบาสแก็ตบอลแทน เท่าที่ผมจำความได้ ผมก็เห็นเค้าเล่นบาสเก็ตบอล และผมก็พยายามที่จะเลียนแบบท่าทางจากเค้า ผมเพียงแค่เติบโตมากับความหลงไหลในมัน

ESPN: คุณดั้งได้ครั้งแรกเมื่อไหร่
DeRozan: ตอนผมอยู่เกรด 6 มันเป็นห่วง 10 ฟุต ผมจำไม่ได้ว่าผมสูงเท่าไหร่ตอนนั้น มันไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ เมื่อคุณยังเด็กคุณก็อยากจะทำตามที่เห็นในทีวี ผมถูกบรรยากาศรอบตัวทำให้รู้สึกผ่อนคลายเหมือนพักผ่อน แล้วผมก็คิดว่าผมทำมันได้ แล้วผมก็ยัดมันลงไป และทุกคนก็บ้าไปเลย และผมก็ได้เป็นที่นิยมหลังจากวันนั้น

ESPN: ทำไม Kobe Bryant ถึงเป็นผู้เล่นคนโปรดของคุณตอนคุณโตขึ้นมา?
DeRozan: ผมคิดว่าเค้าเป็นคนที่เสียสละ และทำงานหนักมาก เพื่อที่จะเป็นผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ เขาเป็นตัวอย่างที่สำคัญของผู้เล่นที่ใช้ประโยชน์จากความอยากเป็นผู้ยิ่งใหญ่ โดยเค้าแสดงออกให้เห็นในลีค ในทุกๆปี เขาโชว์มันออกมาเสมอๆ

ผมโตมาใน L.A. และได้เฝ้าดูการเล่นของเค้า ผมจำได้ตอนที่เค้าได้เล่นเพลย์ออฟครั้งแรกทุกลูกยิงของเค้ากลายเป็นแอร์บอล ทุกคนมองข้ามเค้า แต่เขาก็สามารถที่จะพัฒนากลายเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลได้ ผมมีความเคารพในตัวโคบี้มาก

ESPN: ทำไมถึงเลือกที่จะเข้าเรียนที่มัธยม คอมป์ตัน?
DeRozan: ผู้คนส่วนมากคิดว่าผมจะไปอยู่โรงเรียนใหญ่ๆ หรือไม่ก็เข้าพวกโครงการเตียมความพร้อมในการเป็นนักบาส แต่ผมเป็นประเภทตรงกันข้าม ผมบอกกับตัวเองว่าผมจะไปคอมป์ตัน แล้วจะทำบางสิ่งบางอย่างให้กับโรงเรียน และเมื่อผมออกไปแล้ว จะให้มีคนรุ่นใหม่กล่าวขานถึงสิ่งที่ผมทำที่คอมป์ตันว่า "DeMar ก็สามรถทำสิ่งนี้ที่คอมป์ตันได้ แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้" และแน่นอนผมต้องการที่จะอยู่บ้าน

ESPN: เมื่อไหร่ที่คุณรู้ว่า NBA มีความเป็นไปได้จริงสำหรับคุณ?
DeRozan: ผมรู้ตลอดเวลาว่ามันจะเป็นจริงเพัยงแต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เท่านั้น แต่เมื่อผมเล่นใน Pac-10 ทัวร์นาเมนต์และได้ MVP ทุกอย่างเริ่มต้นอย่างรวดเร็วส่งต่อมาจากที่นั่น มันรู้สึกเหมือน 100 ไมล์ต่อชั่วโมงและผมก็รู้ว่า "ไอ้บ้าเอ้ย มันเกิดขึ้นจริงๆ" มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อผมอุทิศตัวให้บาสเก็ตบอล

ESPN:คุณออกจาก USC หลังจากจบปี1 แล้วเข้าดราฟมาอยู่กับทาง Raptors โดยหนึ่งในเหตุผลหลักคือแม่คุณป่วยเป็นโรคไตอักเสบ คุณต้องการจะปรับปรุงคุณภาพการดูแลเธอ มันเป็นเรื่องที่ยากและเป็นอุปสรรคกับคุณมากแค่ไหน?
DeRozan: ท้งหมดทั้งมวลที่ผมได้รับจากเธอคือความรักแล้วทำไมผมจะถือว่าเป็นอุปสรรคที่จะดูแลเธอหล่ะ? ผมไม่เคยต้องเป็นคนคอยดูแลภาระที่เกี่ยวกับเงิน ผมเพียงแค่ต้องทำมันเพื่อคนที่ผมรักนั่นก็คือแม่ ผมมีความสุขกับการเล่นบาสเก็ตบอลและทำเพื่อให้แม่ของผมได้รับความสะดวกสบายผมมีความสุขมากขึ้น

แม่ของผมเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ผ่านแะไรในชีวิตมาหนักมาก ผมเคยเห็นแม่เสียพี่ชายไป 2 คน เสียพ่อ เสียแม่ เธอผ่านมามากและเราได้เห็นเธอยืดหยัดสู้ทุกวัน เธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอเพื่อแสดงให้คนอื่นเห็นว่าเธอยังแข็งแกร่ง

ESPN: แล้วตอนนี้แม่คุณเป็นอย่างไรบ้าง
DeRozan: เธอดี แต่โรคของเธอมันก็มีขึ้นมีลง แต่เธอมีจิตใจที่เข็มแข็ง เธอทำได้ดี

ESPN: ทีมของคุณเริ่มได้อย่างร้อนแรงในปีนี้ ออกสตาร์ม 24-7 หลังจากนั้นคุณก็มีปัญหาอาการบาดเจ็บขาหนีบฉีกขาด ทั้งๆที่ 5 ฤดูกาลแรกคุณพลาดการลงเล่นเพียง 11 เกม คุณจัดการกับเรื่องนี้ยังไง ?
DeRozan: มันเป็นเรื่องที่หนักที่สุดสำหรับผมตั้งแต่เข้าลีคมาเพราะมันยากโดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ผลงานของทีมเรากำลังไปได้ดีในช่วงออกสตาร์ท ผมทำได้แค่ต้องปล่อยวาง ทีมเราทำงานหักมาก ผมก็ทำงานหนักมาก แต่ละวันผ่านไปอย่างยาวนานและยากลำบาก ผมต้องพยายามทำเป็นมีความสุข และคิดบวกเข้าไว้ แต่ผมรู้ดีว่าผมไม่สามารถช่วยอะไรได้ และมันก็ดีขึ้นเมื่อหายจากบาดเจ็บ

ลูกสาวของผม(ไดอาร์) ช่วยผมไว้มาก การ์ตูนสำหรับเด็กทำให้ผมคิดบวก ถ้าไม่มีลูกสาวของผม มันคงเป็นเรื่องยากมากที่จะผ่านมันไปได้

ESPN: คุณมีวิธีพัฒนาการยิงระยะกลางที่แข็งแกร่งของคุณอย่างไร?
DeRozan: ผมดูเกมบาสเก็ตบอลมามาก ผมให้ความสนใจกับสิ่งเล็กๆน้อยๆมากที่สุด สิ่งที่เกิดขึ้นก็เหมือนกับเกม ถ้าคุณดูบาสมามากพอคุณจะเข้าใจถึงปฏิกริยาของผู้เล่นเวลาที่เข้าถึงสัญชาตญาณและปล่อยออกมาแบบเป็นธรรมชาติ ดังนั้นเมื่อเวลามาถึงคุณ คุณก็จะปล่อยมันออกมา มันเป็นเรื่องของจังหวะเวลา เพียงแต่คนส่วนมากไม่ได้รับรู้ถึงมันเพียงแต่คาดหวังเท่านั้น และนั่นคือวิธีที่ผมรับรู้

ผมเติบโตมากับบาสเก็ตบอลในยุค 90s ผมยังคงดูเกมบาสเก่าอยู่เสมอ และการยิงระยะกลางเป็นรูปแบบการเล่นของพวกเค้าในยุคนั้น ดังนั้นผมจึงให้ความสนใจมากกับการดูเกมยุค 90s แต่ตอนนี้ผมรักในการถูกทำฟาวล์และเดินไปยังเส้นชู้ตลูกโทษ

ESPN: อะไรเป็นสิ่งที่ถูกเข้าใจผิดมากที่สุดเกี่ยวกับเกมของคุณ
DeRozan: ผมไม่สามารถชู้ตสามคะแนนได้ ผู้คนต่างบอกว่าผมไม่สามารถชู้ต 3 คะแนนได้ ผมไม่ป้องกัน และยิงสามคะแนนไม่ได้ ผมรู้ว่าผมสามารถชู้ตสามให้พวกเค้าได้ เพียงแต่ผมรู้สึกว่าถ้าผมได้เข้าไปใกล้ห่วงผมจะได้ฟาวล์ นั่นคือความคิดผม ผมคิดว่าเมื่อผมได้บอลไม่มีใครสามารถหยุดผมได้ บางทีก็ไม่มีคนคิดจะหยุดผมด้วยซ้ำ ผมจะสามารถทำสกอร์ได้ หรือไม่ก็ทำให้เพื่อนมีส่วนร่วมด้วย

นอกจากนั้นผมยังมีความภูมิใจในเกมป้องกันของตัวเองด้วย โดยเฉพาะ ใน Q3 และ Q4 ผมจะได้รับหน้าที่ป้องกันผู้เล่นที่ดีที่สุดของฝ่ายตรงข้ามทุกคืน

ESPN: ก้าวต่อไปของคุณจะพัฒนาอะไรต่อไป?
DeRozan: ผมจะทำให้มีนสัมพันธ์กันมากขึ้น ทั้งการทำแต้ม จ่าย รีบาวน์ ผมจะทำให้มันสัมพันธ์กัน

ESPN: คุณต้องการจะเป็นผู้เล่นที่มีประสิทธิภาพสูงสุดหรอ?
DeRozan: ผมคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดของผมคือทำให้ทุกอย่างมันสัมพันธ์กัน และนั่นคือสิ่งที่ผมเชื่อเสมอมา ผมเคยเห็นผู้คนจำนวนมากคิดว่าต้องการเงิน ต้องการเป็นผู้เล่น แต่ผมรู้สึกว่าถ้าคุณเป็นผู้เล่น คุณจะสามารถได้รับทุกอย่าง เงิน,ติด All-star,ชิงแชมป์สาย,NBA Final นั่นคือสิ่งที่มันเริ่มต้นและทุกอย่างอื่นจะมาพร้อมกับมัน

ESPN: เห็นได้ชัดว่าคุณกระหายจะเป็นแชมป์ แต่คุณจะสร้างความทรงจำเกี่ยวกับมันอย่างไร?
DeRozan: ผมต้องการจะเป็นผู้เล่นที่เป็นที่หนึ่งและยอดเยี่ยมที่สุดในปีนั้น และให้ทุกคนชอบในตัวผมและพูดเกี่ยวกับผมว่า "หมอนี่มันเด็ดดวงจริงๆในปีนี้"

ESPN: จงทำประโยคให้สมบูรณ์ "Raptors จะฉลุยเข้าสู่เพลย์ออฟรอบลึกๆถ้า.........."
DeRozan: ถ้าเราเล่นอย่างมีระเบียบวินัยในทุกๆคืน ในทุกๆการปล่อยบอล ทันทีที่เพลย์ออฟเริ่มต้นถ้าเรามีระเบียบวินัย เราจะไปได้ไกลเท่าที่เราต้องการ


แปลแบบงูๆปลาๆโดย แอดมินเอง

ขอบคุณที่อ่านกัน

เช่นเคยฝากเพจ https://www.facebook.com/pages/NBA-Bas-Thai-News/1540224389598723?ref=aymt_homepage_panel กดไลค์ตามจิตศรัทธาครับผม

ชอบทีมนี้คับ น่าติดตามดี ทีมบุกสนุก ผมแอบเชียร์ รอสกับเจมส์ จอนสันด้วยอะคับ

ภาพประกอบ นึกถึง วินซ์ คาเตอร์ เลยทีเดียว

ขอบคุณสำหรับบทความครับ