เวนกำ อ่านย้อนไปย้อนมา อารมณ์ขาดเลยฮะ

ขออภัยด้วยน่ะฮ่ะ

เอาไป แพลบๆๆๆๆ น้ำตาจะไหล

ตอนเด็กๆผมก็เป็น พวกแนวซองแจ เเหละ บ้านจน เพื่อนแทบไม่คบ เป็นที่รังเกียจ ตอนนี้ได้ดีกว่าพวกนั้นเกือบทุกคน

เวลาอะไรกลับตาลปันนี่ ความรู้สึกจะต่างกันไปเลย เราดีขึ้น เเต่คนที่เคยดีกว่าเราจมเหว พาวเวอร์มันรุนแรงจริงๆ ผมนี่ พยายามข่มให้มิดเลย
เป็นนิสัยเสียมากจริงๆ มันเลยทำให้ผมคิดได้มากขึ้น เพราะได้เจอ ความรู้สึกทั้งสองแบบ ทั้งแบบผู้ถูกกระทำ เเละ กระทำ

ยังดีที่ซองแจเจอครูดีๆ ไอ้พวกเด็กด๋อยพวกนั้น เจอวันเดียวจะเป็นจะตาย รู้สึกสะใจจริงๆ

ประสบการณ์จริงมาเองเลย

ท่านก็ผ่านจุดนั้นมาได้ถือว่าสุดยอดล่ะครับ

หลายปีผ่านไป แจซอกเป็นที่รักของเพื่อนๆ และเป็นพิธีกรชื่อดังของเกาหลี

ปล. ตอนจบนี่น้ำตาจะไหล ซึ้งมาก

ลงมาทีละตอน มีคนกดแผลบ แล้วมันไม่เรียง อ่านสลับกันหมด

ทำไมอ่านแล้ว น้ำตาปริ่มๆ

น้ำตาจะแชร์ ขอไหลนะครับ

ขอโทษด้วยน่ะครับที่มันไม่ได้เรียงตามที่ตั้งใจเอาไว้




อันนี้ลิงค์น่ะครับ

สมน้ำหน้าไอ้พวกเด็กนั่น ทำอะไรไม่นึกถึงความรู้สึกคนอื่น แบ่งแยกพวก สะใจสัสๆ สำนึกไหมละมึง

นี่แหละครูของจริง

ดีใจกับนายด้วยนะซอกแจ

คุณครูสุดยอดไปเลยอ่ะ สอนเด็กแบบไม่ต้องตีต้องด่า

ถ้าเป็นบ้านเราน่ะ