บ้านใหญ่ที่ได้มาตลอดตั้งแต่รุ่นโคตรพ่อ โคตรแม่ พวกมันรุ่นลูกก็ยังได้เหมือนเดิมไม่พัฒนาห่าไรทั้งนั้น เลือกตั้งที ออกมายิ้มสยามที พร้อมวลีเด็ดทำนะแต่ไม่ชอบออกสื่อ ทำโพ่งงงงง คคคคคคค กี่ปีๆก็เหมือนเดิมทำแม่งแต่ถนน ไพมึงต้ออออออ เห็นละอยากเป็นเซนทรี่ลบแม่งให้หมด หงุดหงิดโว้ยยยย

เจริญได้แค่นี้แหละประเทศทุย ได้เงิน 500-1,000 ก็โดนเขาจูงจมูกละ (เห็นชัดๆพูดกันทุกคนแถมยิ้มร่าภูมิใจ) มีแต่พวกควาย สวะ ใครมีเงินย้ายได้ไปเหอะ

ผมไม่เคยเชื่อเลยนะว่าประเทศเราไม่เหมาะกับประชาธิปไตย จนกระทั่งเคสทานหญ้าบุรี เนี่ยแหละ เอาอำนาจ เอาเสียงให้ประชาชน ที่....แล้วมันก็ออกมาเป็นแบบนี้จริงๆ โคตรหมดหวังกับประเทศนี้

แล้วที่คิดว่าคนรุ่นใหม่น่าจะไม่เหมือนพ่อแม่มัน ปรากฎว่าแม่งหนักกว่าพ่อแม่มันอีก ทั้งวุฒิภาวะ ทั้งความหน้าด้าน มันสาหัสมากแล้วประเทศไทย

เลือกตั้งเล็ก หรือ พวกท้องถื่น ไม่อยากว่ามาก เลือกเองอยู่กันเองรับสภาพไป

แต่ถ้าการเมืองใหญ่ใครไม่เลือกส้ม คิดว่าสมองโง่หมด

จะมาอ้างไม่เคยเห็นหน้าหรือไปงานศพกับ สส ฟังไม่ขึ้น

เพราะพรรคการเมืองสนามใหญ่เปิดไพ่หมดแล้วว่าทำเผื่อตัวเองทั้งนั้น

แดง น้ำเงิน แมลงสาบ ลุง เป็นรัฐบาลอยู่แล้วทั้งหมด

เหลือแต่ส้มที่ยังไม่เคยบริหาร

ส้มก็ไม่คัดคน ใครมันจะเลือก มีคดีเอามาลงก็เยอะ ถ้าเอาคนดีดีมาลงก็มีลุ้นเหมือนหลาย ๆ เขต ก่อนจะส่งลงก็ให้ลงพื้นที่ให้คนรู้จักเยอะ ๆ ลงหาชาวบ้านก่อนซักปี ไม่ใช่อาศัยแต่ชื่อพรรคอย่างเดียวแล้วมาเดินแค่ตอนหาเสียง

สเกลต่างกัน แต่ภาพรวมก็บ่งบอกภาพใหญ่ระดับประเทศได้เลย ไม่ได้จะว่านะ แต่ขอว่าเถอะ ชาวบ้านพวกนี้ที่เลือกพวกนี้ เขาโตมาเพราะหญ้าดีจริงๆ

ไม่ใช่เฉพาะพระโคนะ ที่กินหญ้า ท้อแท้ใจเหมือนกันครับ

(มุมมองส่วนตัว)เป็นผลลัพธ์ที่ส่วนนึงมาจากเราๆกันเองด้วยครับ

ผมเชื่อโดยบริสุทธิ์ใจกับคำว่า"เวลาจะอยู่ข้างเรา"(ตราบเท่าที่เราทำให้เวลามาเข้าข้างเรา)
แต่เวลาไม่เคยอยู่ข้างใครตราบเท่าที่งอมืองอเท้ารอแต่เวลา

กรณีนี้เช่นกันครับ ถ้าเรามัวแต่นั่งท่องพรรคประชาชนๆๆๆๆๆๆๆ แล้วงอมืองอเท้ารอ ปล่อยให้พรรคฯทำไป ผลลัพธ์มันไม่เกิดทันใจครับ
เวลาอยู่ข้างเราแน่...ตราบเท่าที่ 14 ล้านครั้งที่แล้วขยายจิตสำนึกต่อๆกันไป ข้างบน/คนแก่ปรับไม่ได้ แต่ข้างล่าง/รุ่นใหม่รอบๆตัว เรา"ทุกคน"ปลูกฝังสิ่งที่ถูกและให้ความรู้ได้ ทำต่อเนื่องไป ไม่นานเวลาก็จะเข้าข้างเอง
แต่ถ้างอมืองอเท้า รอกันไป ให้พรรคฯ(คนแค่ไม่กี่ร้อยคน)ดิ้นสร้างคนให้เพิ่มเอาเอง...ไฟมันมอดง่ายครับ

และแม้กระทั่ง 14 ล้านเองก็ตาม ยั่งยืนในอุดมการณ์แค่ไหน เอาแค่ในวงเฟสบุ๊คผม คนที่มีหน้าที่จริงๆกลับใช้เวลาพักร้อนเที่ยวก็แยะครับ

ถ้าสภาพนี้ ต่างคนต่างนั่งงอมืองอเท้าแบบนี้ ก็ไม่ต้องคาดหวังอะไร
ไม่จำเป็นต้องไปดิ้นโบ้ยหาซื้อเสียง, บ้านใหญ่, บลาๆๆๆๆๆๆ ครับ นั่นแค่องค์ประกอบย่อย

ปล. จิตสำนึกไม่ได้จำเป็นต้องส้มแท้ แค่สอนให้คิดให้ถูก เลือกให้มีเหตุผล นั่นคือสำเร็จแล้วครับ

แล้วเหมาะกับระบบอะไรครับ


ระบบอะไรก็ได้ ที่พวกชั้นชนะ ยังงี้เหรอครับ

ท้องถิ่นนี่กระแสพรรคแทบไม่ช่วยเลยครับ ตัวบุคคลเน้นๆ ต่างจากเลือกตั้งใหญ่เยอะเลย
ใครเข้าถึงชาวบ้านมากกว่า ช่วยเหลือมากกว่า เป็นที่รู้จักมากกว่า คนนั้นได้ไป

พอผมย้ายจากกทม.มาอยู่บ้านที่ตจว. มันก็ได้เห็นชัดเลยว่า เค้าไม่ค่อยสนความเจริญ
ถนนแถวบ้าน พังบ่อย ซ่อมบ่อย ไฟถนนมีไม่ครบ หลายๆที่ยังมืด
น้ำยังเป็นน้ำบาดาลอยู่เลย ผมเห็นมาเป็นสิบๆปี ก็ยังเหมือนเดิม

แต่สุดท้ายเวลาเลือกกันก็เลือกคนที่เข้าถึงชาวบ้าน
พวกนี้เวลาชาวบ้านมีอะไร ส่งคนไปหาได้ยันบ้าน

ถ้าแค่สเกลเล็กยังคิดไท่ได้ สเกลใหญ่ประเทศนี้โคตรสิ้นหวัง
สุดท้ายแล้วระบบความคิด การกระทำมันถ่ายลงรุ่นสู่รุ่นอยู่ดี ห่านจิกประเทศนี้ รอวันล่ม อีลีทยิ้มเลยประชาชนโง่แบบนี้ อำนาจในมือแท้ๆ

จริงๆพื้นที่ถ้าคนส่วนใหญ่พอใจแบบนั้น อยู่แค่นั้นก็ตามใจเค้าเถอะครับ เค้าอาจจะชอบแบบนั้น ส่วนตัวคนที่เลือกก็แพ้เหมือนกัน แต้ก็รอดูคนใหม่ว่าจะทำงานดีไหม จังหวัดผมเขตผมนี่ทิมมาช่วยหาเสียงเอง แต่คนพื้นที่เค้าก็อยากเลือกคนที่เคยทำงานมาก่อน มันก็แค่นั้น

เพราะงี้ คำว่าใจถึงพึ่งได้ มันถึงเอามาขายไง

แต่จะมีซักกี่คนที่มองปัญหาแบบเราๆ

ก็เลือกกันเอง มีปัญหาก็มาบ่นเย้วๆ

เช่าประเทศอยู่ เอาอะไรมาก

โมเดลที่เราได้เห็นกันในช่วงนี้พักใหญ่คือการช่วยเหลือจากตัวบุคคล

โหนกระแส กันจอมพลัง ผู้ช่วย รมต. สายไหมต้องรอด ต้นอ้อเป็นหนึ่ง ขออภัยที่เอ่ยนาม

การช่วยเหลือแบบนี้ในระยะสั้นมันดี และบ้านใหญ่ทั้งหมดทำแบบนี้ครับ

พวกเขาไม่พัฒนาระบบ รอให้ชาวบ้านมีปัญหาถึงจะยื่นมือไปช่วยเหลือ

น้ำไฟ ศาลา งานศพ ถนนพัง พวกนี้เอางบลงไปทำหมด ไม่เคยคิดแก้ไขระบบที่ย่ำแย่ให้ดีขึ้น

พรรคประชาชนคิดจะมาแก้ระบบ แต่ไม่ได้แก้ไขปัญหาระยะสั้น ปล่อยให้บ้านใหญ่เอาทายาทมาสืบทอดไปเรื่อยๆ

เราอาจจะต้องหวังกันหลังผมตายไปแล้วว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น

หมดหวังสิ้นหวัง ถ้าไม่ตัดตอนก็เป็นอยู่อย่างงี้