วิชาผู้ตัดสิน 101 : การเป่าเพื่อเรตติ้ง
ผมเคยคิดเล่นๆว่า เส้นทางการเติบโตของผู้ตัดสินลีก อิงลิช มันต้องมีการปลูกฝังไม่มากก็น้อย
"ว่าด้วยการตัดสินเพื่อความบันเทิงและเรตติ้ง" มันคืออะไร? คุณถาม
ในเกมการแข่งขันที่อาจมีผลต่อแชมป์ลีก ต่อท็อปโฟร์ หรือ ต่อการตกชั้น ผู้ตัดสินอาจถูกใบสั่งให้เป่ายังไงก็ได้ให้การแข่งขัน ให้การลุ้นแชมป์ ให้การลุ้นพื้นที่บอลยุโรปนั้นยังคงเรียกเรตติ้งต่อไป
เช่น การแข่งเมื่อคืน ถ้าหงส์ชนะเอฟ จะนำอาเซน่อล 9 แต้ม มีแนวโน้มที่หงส์จะนำไปรวดเดียวจบ
หลักสูตร"ว่าด้วยการตัดสินเพื่อความบันเทิงและเรตติ้ง" จะคอยหลอนผู้ตัดสินให้เป่าเอียงให้เอฟนิดนึง เพื่อให้หงส์ไม่ทิ้งห่าง อาเซน่อลมากไปกว่านี้
เพื่อให้การแย่งแชมป์ยังคงคุกกรุ่นอยู่เสมอ
ไม่รู้ว่าจะมีใครเข้าใจที่ผมพิมพ์ไหม มันอาจจะฟังดูเพ้อๆ หลอนๆ แต่คำอธิบายแค่ว่า มันเป่ากากกันเอง อคติกันเอง มันดูไม่น่าใช่แล้วอะ
ตั้งแต่ยุคพรีเมียร์ลีกเปลี่ยนชื่อ ก้าวเป็นลีกยอดนิยมสุดในโลก เราเห็นเรื่องพวกนี้เกิดขึ้นควบคู่กันมาตลอด เจอกับทุกทีม ทุกปี มานานแค่ไหนแล้ว
จะบอกว่ามันกากเอง มันจะกากกันทุกคน ทุกสัปดาห์เลยหรอ จะบอกว่ามันอคติส่วนตัว ก็คำตอบเดิม อคติทุกคนเลยหรอ ทั้งองค์กรเลยหรอ
ถ้ามันแค่เกิดขึ้นกับหงส์ทีมเดียว และเกมเมื่อคืนอย่างเดียวผมคงไม่ว่าอะไร แต่มันเกิดกับทุกทีมจริงๆ โดยกันถ้วนหน้า
จนเริ่มคิดแล้วว่า มันมีการอบรบ ปลูกฝังอะไรพวกนี้ในองค์กรกันจริงๆ