ซื้อมาเพราะดังในบอลโลกป่าว นานจัดจนลืมไปละ

โอนาน่านี่ ชอบรับลูกแบบ งงๆ ไม่ค่อนยได้

บาร์กเตซเป็นโกล์สมัยใหม่คนแรกของแมนยู ก่อนหน้านั้นกับโมนาโกแกเป็นสีสัน ตัวเล็กแต่คล่องแคล่ว มีซีนเจอลูกยิงบานาน่าชู๊ตของคาร์ลอสด้วย ความเป็นโกล์มือ 1 ทีมชาติฝรั่งเศสทำให้โปรไฟล์โดดเด่น .. แต่พอมาเล่นให้แมนยูมีออกมานอกเขตแล้ววืดบ่อย โดนอองรีรุ่นน้องร่วมชาติเล่นซะแต่ละลูกเขินๆ

ด้วยความสูงแค่ 180 cm เตี้ยกว่าคาสึยาสด้วยซ้ำ และสไตล์การเล่นหวือหวานอกเขตโทษ

ตอนนั้นเงาของชไมเคิลใหญ่เกินไปที่จะอุ่นใจบาร์กเตซได้

ถ้าจะบอก Sweeper Goalkeeper ผู้มาก่อนกาล ก็ใช่


แต่เหวออ่ะ สู้นอยเออร์ไม่ได้เลยมั้ง

หมดชไมเคิล ก็น้าซาร์ ครับที่ใช้คำว่าอุ่นใจ และน่าจะมีแค่ 2 คนนี้ที่ผมรู้สึกแบบนั้นตั้งแต่ดูแมนยูมา

แต่บาร์กเตซ เป็นประตูฉลาดนะ อาจจะเหวอบ่อย แต่บางจังหวะแก้ปัญหาได้ดี ช่วงเวลากดดัน ๆ แกมีจิตวิทยาเอาตัวรอดได้บ่อย

ภาพจำคือตอนเซฟจุดโทษฟูแล่ม ไม่ไปยืนตรงจุดรอเซฟลูกยิง แต่มายืนเคาะสตั๊ดกับเสากวนตรีนเล่นจนโดนใบเหลือง สุดท้ายแกเซฟลูกนั้นได้ อีกชอตก็จะยกมือล้ำหน้าเหลี่ยมใส่ ดิ คานิโอ ให้หยุดเล่นตามคนอื่น แต่โดน ดิคานิโอ เหลี่ยมกลับยิงสวนเข้าไป ตกรอบ เอฟเอ คัพ 555

แกประตูที่มีแคแรคเตอร์ชัดมาก มอบความบันเทิงทุกนัด ลูกยากนี่เซฟบ่อย บินสวย ๆ แต่บางทีลูกง่ายก็ตรงเป็นตุง