ทุกวันนี้รู้สึกว่าชีวิตว่างเปล่ามากครับ

ส่วนตัวเป็นคนเพื่อนน้อยอยู่แล้ว นาน ๆ จะนัดเจอกันสักที

ช่วยงานที่บ้านเสร็จก็กลับบ้านตัวเอง นั่งหาอะไรดู , หาอะไรอ่าน

ลองมาคิดเล่น ๆ ดู อีก 10 ปี สาว ๆ ที่ผมชอบไถไอจีดู ก็คงมีครอบครัวกันไปหมดแล้ว

ส่วนตัวผมเอง ก็ไม่รู้จะไปอยู่จุดไหนเหมือนกันครับ

รู้สึกว่าชีวิตตัวเองมันไร้ค่าซะเหลือเกิน

ก็หวังว่าอีก 10 ปี ผมจะได้ไถ ss อยู่เหมือนเดิมนะครับ

น่าจะนั่งเล่นเกมไม่ก็นอนดูหนัง
แล้วก็หวังว่าจะได้เป็นพ่อคนแล้วตอนนั้น

เอนหลังจิบเบียร์ดูหนังไถss เกมคงเลิกเล่นเร็วๆนี้ละมั้ง 55

หาแพชชันให้เจอครับ
ไม่ก็หาแฟน

ตอนนั้นคงอายุ42 ก็น่าจะเริ่มเป็นลุงเต็มตัวแล้วก็เริ่มรับถอยหลังชีวิตตัวเองแล้วแหละ

เดินทางสำรวจกาแล็กซี่

คงอยู่แบบเดิมนี่แหล่ะครับ ชีวิตเหมือนตันแค่นี้จริงๆ

เหนื่อย เบื่อ อยู่คนเดียวจนกลายเป็นความเคยชินไปมากพอควรเลย

มีปัญหาอะไรก็แก้เองหมด ไม่ได้ปรึกษาใคร ความสัมพันธ์ในครอบครัวทุกวันนี้ก็ต่างคนต่างอยู่พอควรแล้ว
มีเครียดบ้าง เพราะลึกๆก็อยากมีคนระบาย มีคนปรึกษา มีคนช่วยเหลือ พึ่งพาได้บ้าง

แต่ชีวิตมันก็ไม่ได้ดั่งใจสักอย่างเอง โอกาสในชีวิตก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก

อีก 10 ปี ผมก็ 49 ปีละครับ ถ้าพ่อผมยังมีชีวิตอยู่หลักๆ ก็ดูแลแกแหละถึงเวลานั้นอาจจะรวมแม่ด้วย

(พ่อผมเป็นผู้ป่วยติดเตียง ตอนนี้อาการดีขึ้นเยอะ แต่หมอบอกว่าโรคที่พ่อผมเป็นไม่มีทางหาย ขอแค่อาการอย่ากำเริบก็พอ)

แต่ถ้าไม่มีปัจจัยพ่อกับแม่ คิดว่าคงช่วยงานบ้านภรรยา และอาจจะมีลูกซักคนสองคนครับ

ถึงเวลานั้นขอแค่อย่ามีโรคมากก็พอใจแล้วครับ

อยู่ให้รอดกับหน้าร้อนไทย มีตังใช้ มีงานดีๆทำ มีร้านคราฟเบียร์

เมื่อสัก 10 ปีก่อน ผมก็คิดนะ ว่าอีก 10 ปีถัดไป ผมจะเป็นยังไง

ตอนนี้ผมผ่าน 10 ปีนั้นมาแล้ว ผมก็รู้สึกว่าชีวิตมันก็เหมือน "ฝันที่ไม่ได้วาดไว้" ครับ



และผมคิดว่าอีก 10 ปีถัดไป ก็น่าจะเป็นแบบนั้นแหละ

หรือจริงๆแล้วคุณต้องตั้งคำถามว่าเส้นทางชีวิตควรเป็นยังไงกันแน่

อีก10ปี คงได้รวมจักรวาลมาเวล-ดีซี

ก็เป็นอย่างทุกวันนี้แหละครับ ถ้าทุกวันนี้เรายังทำอะไรเดิมๆตื่นเช้าทำงานกลับบ้านพักผ่อน ชีวิตอีก10ปีมันก็อย่างนั้นแหละ

นอกจากทุกวันนี้คุณพัฒนาตัวเองทุกวัน หาอะไรทำ อ่านอะไรหาความรู้อยู่ตลอด 10ปีข้างหน้าก็มีโอกาสเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น

อีก10ปีเวลานี้ผมคงอยู่ต่างประเทศสักประเทศนึงที่เป็นสนามนัดชิงucl

เพื่อรอดูแมนยูทีมนักลงเตะนัดชิงกับทีมไหนสักทีมครับ

ผมตั้งใจจะเออรี่ตอน 45 จากนั้นคือชีวิตที่ผมจะได้ใช้

ผมค่อยๆใช้ชีวิตแบบไม่ประมาท แต่ละปีผมทบทวนตัวเองตลอด ถ้าปีไหนที่ไม่ดีขึ้น ก็ต้องอย่าให้มันแย่ลง ค่อยๆเดินค่อยๆเติบโต ตอนนี้ชีวิตผมดีกว่า 10 ปีก่อนเยอะมากๆ ถ้าถามว่า อีก10ปีข้างหน้ามองตัวเองยังไง ผมอยากมีความสุขเหมือนตอนนี้ อยากมีกิจการเล็กๆที่อยากทำอีกสักอย่างแต่ยังไม่ออกจากงานประจำ ที่แบบอยากทำจริงๆ ผมอยากขายก๋วยเตี๋ยวไก่ แล้วก็อยากให้การเงินมั่นคงขึ้นกว่านี้อีกนิดนึง ไม่ต้องถึงกับรวยแบบชีวิตเปลี่ยน แต่ขอให้อยากกินอะไรได้กิน อยากใช้อะไรได้ใช้ คือ OK มากๆแล้ว สำหรับผม