คือเวลาอ่านบทความก็ดูแกโดนเล่นทุกทางไม่ต่างกัน
แต่ทำไมสุดท้ายแกเปลี่ยนจีนได้
ถึงแม้จะไม่ได้ประชาธิปไตยสุดทาง
แต่จีนตอนนั้นกับตอนนี้ก็ยกระดับนะ ต้องยอมรับความจริงตรงนี้

พึ่งรู้ว่าท่านเป็น ดร. ด้วย สงสัยไปเรียนหลังจากอันเชิญประไตรปิฏก

ความจริงก็คือแกเป็นนักพูดที่ปลุกระดมมวลชนเก่งไม่แพ้กัน แกก็ใช้มวลชนนี่แหละที่ช่วยในการปลุกระดมต่อๆไป

แล้วต้องดูสภาพบ้านเมือง กับราชวงค์ซิงสมัยนั้นด้วย อย่างเน่า

เหมือนว่าแกก็เป็นคนชี้ทางให้เห็นแสงสว่างแหละ แต่คนที่อยู่เบื้องหลังแกหลังเสร็จเรื่องนี้อย่างเยอะ

เพราะหลังจบเรื่องแล้ว แกก็หนีหัวซุกหัวซุนเหมือนกัน เข้าทำนอง เสร็จนาฆ่าโคถึกแหละ

แบบคนไทยมวลมันกระจอกอย่าไปเทียบเขาเลย

หวังชนะในสภา เพ้อเจ้อเมากัญชาชิบหาย

ประชาชนพร้อมระเบิดทุกเมื่ออยู่แล้วครับ

แล้วก่อนดร.ซุนจะขึ้นมานำก็มีการลุกฮือต่อต้านราชวงศ์มาเป็นระยะอยู่แล้วด้วย
พอกระแสจุดติด ทุกคนที่อัดอั้นก็ออกมาพร้อมกันทันที

ผมมองว่า ดร.ซุน ไม่ใช่คนที่ทำให้จีนเจริญมาได้ขนาดนี้นะ แกแค่ทำให้จีนสงบหลังจากสงครามโดยระบบคอมมิวนิสต์กึ่งเผด็จการใครเห็นต่างแกฆ่าหมดทำให้จีนเสียหายทางเศรษฐกิจไปเยอะเปรียบเทียบง่ายๆแกคือลุงตู่เวอร์ชั่นอัพเกรด การที่จีนเจริญมาถึงขนาดนี้ได้คือโชคดีที่ทายาทรุ่นต่อมาของแกฉลาดคิดได้โดยเริ่มที่ยุคของ เติ้งเสี่ยวผิง เลยครับและมาพีคเลยในยุค หูจิ่นเทา ที่ผมมองว่าแกเก่งจริงๆ ดร.ซุนแกแค่เหมือนล้างประเทศใหม่ถ้าผู้นำรุ่นต่อมาไม่ฉลาดพอจีนก็ไม่ก้าวหน้าครับ

โชคดีที่ซุนยัดเซ็นเค้าหัวก้าวหน้ามากๆ ประกอบกับตอนนั้นปัญหาทั้งภายนอกและในรุมเร้าด้วยพอดี ราชวงค์ก็อยู่ในยุคย่ำแย่สุดๆ

ผมว่าซุนยัดเซ็นเปลี่ยนแนวคิดชาติจีน ปลูกความคิดคนในมุมมองใหม่ แต่คนยกระดับชาติจีนจริงๆ ผมยกให้เติ้งเสี่ยวผิง ผมว่าจีนไม่มีเติ้ง ไม่ยิ่งใหญ่อย่างจีนทุกวันนี้

เติ้งเสี่ยวผิงแกแข็งจัด อังกฤษมาเจรจาเรื่องเกาะฮ่องกงแกก็ไม่ยอม อังกฤษขู่แกก็ไม่สน เรื่องในประเทศจริงอยู่ว่าเหมา เจ๋อตงเปลี่ยนประเทศได้สำเร็จ แต่ก็ได้แค่จีนทุรกันดาน เติ้งเสี่ยวผิงทำทุกอย่างให้ประเทศเจริญ ไปคุยกับลีกวนยูของสิงคโปร์ก็ทำมาแล้ว เพราะสงสัยว่าทำยังไงให้ประเทศที่มีแต่ที่ดินเป็นเกาะเปล่าๆเจริญ ยอมเป็นคอมมิวนิสต์ไม่เต็มใบ จนคนค่อนขอดว่าสิ่งที่แกทำไม่ใช่อุดมการณ์คอมมิวนิสต์แกก็ไม่สน จนเกิดวลีเด็ดที่ว่า "ไม่ต้องสนว่าเราเป็นหนูแบบไหน แค่เป็นหนูที่จับแมวได้ก็พอแล้ว"

ผมจะมาพูดเรื่องเติ้งพอดี ช้าไปหน่อย

1.สถานการณ์จีนในตอนนั้น คือ คนอดตายกันเป็นหมู่บ้านๆ เลยนะครับ ซึ่งหมู่บ้านของจีน น่าจะเเทียบกับ อดตายยกอำเภอของไทยเราอ่ะ

2. พวกโจรเวลาปล้นบ้านที ไม่ใช่มากัน คนสองคน
แต่มากันทีเป็นหลักพัน หลักหมื่นครับ
(เรียกว่าโจรถล่มหมู่บ้านน่าจะตรงตามความเป็นจริงมากกว่า)

เอาแค่ 2 ข้อนี้ ความทุกข์ยาก ความอัดอั้นของมวลชน ต่างกันเยอะครับ
.
.
ปล.
คนจีน เวียดนาม อึด แกร่ง ทรหด รับความเจ็บปวดได้มากกว่าคนไทยเยอะครับ...เทียบกับการฝังเข็มดูก็พอรู้ได้เลย คนจีนปักเข็มกันชิลๆ เข็มเบอร์ใหญ่ด้วย แต่ชายไทยโดนเข็มเบอร์เล็กปักก็ซี๊ดดด แล้ววว

คนละยุค คนละบริบทเลยล่ะ ตอนนั้นสภาพคนจีนที่ลุกมาปฏิวัติคือแบบ ไม่เหลืออะไรแล้ว รออดตาย ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า

คุณก็ดูแคลนมวลชนเกินไปครับ

คนล้มรางวงศ์ชิงคือ หยวน ซือ ไข แต่คิดการใหญ่แล้วขุนศึกภูธรไม่สนับสนุน
ต่อมาขุนศึกภูธรส่วนใหญ่โดยเฉพาะในภาคใต้ เลือกที่จะสนับสนุนพรรค ดร.ซุน

ดร.ซุน ได้ตำแหน่ง ดร.กิตติมศักดิ์ หลังเสียชีวิตแล้ว
อ้างอิงจาก ดร.วาสนา ใน people you may know

ดร.ซุนไม่ได้เปลี่ยนจีน แต่ราชวงศ์ชิงแพ้ตัวเอง + หยวนซื่อไข่
เป็นเกมส์อำนาจล้วนๆ

พอเปลี่ยนได้ ก็โดนล่า จีนแยกออกเป็นยุคขุนพล
10 ปีให้หลังถึงกลับมาพยายามมีอำนาจอีกครั้ง แต่ก็สิ้นก่อน

จีนเข้าสู่ยุคมืดอีกครั้งยุคเหมา
จีนเจริญเพราะเติ้ง

นั่นมัน เหมา เจ๋อตุง มั้งครับ ซุน ตายก่อนสงครามโลกจะเริ่มเป็นสิบปีเลยครับ
แกเคยเป็น ปธน ชั่วคราวของสาธารณรัฐจีน แต่เป็นแค่ 3เดือน ก่อนหยวนซื่อข่ายยึดอำนาจและตั้งตัวเป็นจักรพรรดิ ตลอดชีวิตแทบไม่ได้อยู่ในอำนาจเลยครับ

เอ้ย ผมจำสลับ ขอโทษด้วยครับ ขอบคุณท่านมากครับ